DDD schreef:Ja hoor. Je vraagt naar de bekende weg, lijkt mij. Maar soms zijn er mensen die dingen echt niet weten die ik vanzelfsprekend vind. En ik vind het een leuk onderwerp. Niet omdat ik polariserend ben, maar omdat ik blij ben met veelkleurigheid. Een niet veelkleurige kerk kan onmogelijk naar Gods wil zijn. Gods openbaring is er immers heel duidelijk over dat het naar Gods wil is dat alle christenen één zijn.
Links (gematigd)
Arnhem
Houten
Vlissingen
Lelystad
Rotterdam Zuidwijk
Iets links van het midden
Bodegraven
Leiderdorp
Den Haag
Kapelle Biezelinge
Kampen
Midden
Veenendaal
Capelle aan den IJssel Middelwatering
Soest
Zeist
Utrecht
Het indelen van gemeenten is geen exacte wetenschap. Maar door de toegenomen mobiliteit van kerkleden en door de standaardisering die het RD meebracht is het tegenwoordig wel mogelijk om een zekere indeling te maken.
Criteria kunnen zijn: het gemiddelde type prediking en het beroepingswerk. Linkse gemeenten beroepen relatief vaker predikanten die relatief gereformeerd zijn, hoewel linkse gemeenten standaard breed beroepen. Hoe breder het beroepingswerk, hoe gematigder de gemeente. Gemeenten uit het midden beroepen overwegend predikanten iets rechts van het midden. Dat komt omdat over het algemeen de behoudende mensen de grootste invloed uitoefenen, zoals ook de apostel Paulus zegt dat de zwakke leden door de sterkere leden moeten worden ontzien. Dat moet je dan meewegen in de positionering van de gemeenten. Extreme gemeenten hebben vaak een heel beperkt blikveld. Ik zou het nog steeds interessant vinden om alle ambtsdragers van de GG een persoonlijkheidsonderzoek te laten doen. Ik denk dat de uitkomsten daarvan stof zouden opleveren voor een proefschrift over de relatie tussen kerkelijke conflicten en karaktereigenschappen van ambtsdragers. Maar dat geheel terzijde.
Een ander criterium is of een gemeente goed zou passen in andere gereformeerde kerkverbanden. Een rechtse gemeente past goed in de GGiN, een linkse gemeente zou ook prima in de CGK kunnen functioneren. Een uiterst rechtse gemeente in de GG past tegenwoordig zelfs niet meer in de GGiN, maar dat is weer een geheel ander onderwerp. Het kan namelijk nog altijd extremer.
En verder zijn het culturele kleinigheden: Wordt Een vaste burcht gezongen of het Ere zij God in of na de kerkdienst. Of hoe lang duren de kerkdiensten. Wordt de HSV gebruikt in het kerkelijk werk. Wordt er geld uitgegeven aan de GBS. In extreme gemeenten is soms helemaal geen jeugdwerk. Loopt de dominee altijd in het zwart, dan heb je met een wat zwaardere gemeente van doen. Maar het is wel zo dat jongere dominees in de GG dat meer standaard doen, dat komt denk ik door de opleiding. In extreme gevallen komt daar zelfs nog een hoed bij.
De gebruikte catechisatiemethoden zijn ook een goede indicatie, net als het percentage avondmaalgangers. Hoe gereformeerder de gemeente, hoe meer mensen bekeerd worden. En hoe zwaarder de gemeente, hoe meer mensen zitten te slapen (maar dat weet ik niet van mijzelf, maar van een dominee). Die overigens daar niet zo'n rechtstreeks verband tussen zag. Maar ik vind slapen wel een extreme vorm van lijdelijkheid, die in de meer rechtse gemeenten toch meer geaccepteerd is. In de wat meer gereformeerde richting wordt meer tegen lijdelijkheid gewaarschuwd.
Het zijn allemaal geen bindende criteria, maar het zijn wel indicaties.
Ik moest best wel lachen om je antwoord, zitten juiste indicaties in. Alleen je laatste stukje over het slapen, gereformeerder zijn en de acceptatie van het slapen is fiks suggestief...
