Ben het met JGW eens!

Huisman:

Zeg ik iets anders dan? Die dwang om de nieuw belijdende leden te houden voor waar gelovigen. Ze te dwingen aan het Avondmaal enz. heeft in een behoorlijk deel van onze kerken (CGK) een gemeentebeschouwing en prediking gegeven die verwoestend is en niet naar Gods Woord.

Dat "of...of" lijkt rechtzinnig maar doet geen recht aan Gods liefde . Hij stond al op de uitkijk toen de verloren zoon nog zijn geld doorbracht in de wereld. Hij heeft de Zijnen lief ook toen ze nog vijanden waren. De kerk heeft ook de taak om iets van deze liefde te laten zien ook aan onbekeerden.
Altijd met de waarschuwing van wijze maagden en dwaze maagden, wijze bouwer en dwaze bouwer, schijn of zijn hemel of hel, leven of dood. Dan hebben wij genoeg aan onszelf dunkt me.

Wat heeft het onderste te maken met het wel of niet onbekeerd belijdenis doen?
Nieuw belijdende leden voor waar gelovigen houden in de constructie die u voorstaat, lijkt me onlogisch.
Jong belijdende leden dwingen tot het Heilig Avondmaal evenmin, maar kennelijk kun je onbekeerd blijven, belijdenis doen, dopen en in de kerkenraad zitten zonder moeite, dàt klopt niet. Eerst bekering, zonder kan het niet, dat God het graag geven wil en op de uitkijk staat is een bewijs dat de constructie zoals jullie die hanteren niet klopt, òf je geef je over aan die liefdevolle God, òf je blijft onbekeerd.
Dat doet zeker recht aan Gods liefde, het doet verdriet, wel geroepen niet geluisterd, wel belijdenis doen en blijven wie je bent, er is nooit verandering geweest er is nooit een wonder geweest.

Toch snap ik Huisman ook wel. Want wat als er belijdeniscatechisatie gevolgd wordt met een ongelovig hart. De catechisatie wordt gezegend... en de persoon leert God kennen. Dus toch een belijdenis van het geloof. Eerlijk gezegd herinner ik me van jaren geleden dat persoon zelf mij dat vertelde. Ik had ook een poosje met hen de catechisatie gevolgd, het was een heel fijne groep jongelui.

Als de prediking Bijbels is, ..... laat u met God verzoenen.... en dat gebeurt volgens mij in de kerk van Huisman, dan zullen mensen toch ook de vrijmoedigheid hebben om ervoor uit te komen dat ze de Heere vrezen. Dan zullen anderen zien dat het niet normaal is dat je onbekeerd bent, en zullen ze verheugd en heilig jaloers worden. Zo straal je iets uit en ben je verwonderd als je dan jongelui mag zien die God leren kennen.

Maar was de belijdenis niet ingesteld omdat het vroeger het er niet goed aan toe ging rond de sacramenten?

Toch heb ik ook weleens de opmerking gehoord... tegenwoordig is toch niemand bekeerd. Persoon in kwestie was heel eerlijk. Dat vind ik ook erg... dat is nu geworden van de christelijke kerk, reformatorisch nog wel met alle regels tot en met. Bekeerd worden is een uitzichtloze situatie geworden. Maar goed, ik heb Huisman gelukkig zo nog nooit zo iets zien schrijven. Alsjeblieft, dat nooit! Kijk dan maar naar het kruis van mijn avatar. Het kruis van de hoop.

eilander schreef:

Posthoorn schreef:Wat mij opvalt, is dat JGW inderdaad de spanning erin wil houden: zonder geloof is in feite geen belijdenis mogelijk, maar dat huisman (en Auto?) een constructie willen, waarbij ook een ongelovige een rechtmatige plaats in de gemeente heeft. Hierin moet ik dan toch echt JGW bijvallen en de visie van huisman afwijzen.

Eigenlijk heb je gelijk, ik vind het alleen zo jammer dat JGW het zo scherp formuleert en het bijvoorbeeld heeft over 'liegen voor Gods aangezicht' (wellicht onder druk van zo'n discussie) - maar niet een pastorale benadering benoemt om jonge mensen in te winnen voor de dienst des Heeren, te nodigen tot Christus.
Niet vanuit de gedachte: 'je bent al een eindje op weg, ga zo door', maar om de gewilligheid van Christus te laten zien.

Ik stel het zo scherp omdat er geen tussenweg is.
En je duidelijk ziet dat de vragen niet recht beantwoord kunnen worden, zonde geloof.
Zie bij de vragen aan de Doop ouders, ook daar kun je alleen op een rechte wijze op antwoorden als je geloofd.

En de band die er is tussen belijdenis doen en Heilig Avondmaal.

Ik bedoel het zeker niet onpastoraal.

Je mag niet onbekeerd zijn, en dat moet uitdrijven naar Christus. God wil het geloof geven.
Dus dan kan het dat je op belijdeniscatechisatie zit en niet geloofd. Dan moet je het bij God zoeken. Zoeken en bidden.
Want zonder geloof, geloofsbelijdenis doen dat kan niet.

God is getrouw Die het ook doen zal!
Dus ik stel het zo scherp als een appel opdat men de zaligheid zal zoeken bij Christus.
Zodat men werkelijk, als er geloof is, met zijn/haar belijdenis toegang tot het Heilig Avondmaal kan vragen.

Dus geen automatisme. Maar wel een oproep. Zodat men hartelijke belijdenis kan doen: Hij is Mijn Heere en Mijn God. Ik weet mij Zijn eigendom.

Wat een woorden en gedachten worden mij toegedicht. Ik zou onbekeerden rustig onbekeerd willen laten enz.
Even een persoonlijke ontboezeming. Sommige reacties doen echt pijn.

Maar nu inhoudelijk.

Volgens mij heb je 3 scholen als het gaat over belijdenis des geloofs.

1.Betrokken jongeren die in leer en leven oppassend zijn en de middelen vlijtig gebruiken plus een verlangen hebben om de HEERE te vrezen,vergeving der zonde te ontvangen en Christus te leren kennen mogen belijdenis doen al hebben ze geen vrijmoedigheid om zich voor bekeerd te houden. (Dit is mijn keus die ik door schade en schande heb geleerd)
2.Alleen die de zekerheid des geloofs in waarheid bezitten mogen belijdenis doen. Consequent doorgevoerd betekent dat een groot deel van de gemeente lang of altijd dooplid blijft. Dr op 't Hof (en ook JGW,Samanthi e.a.?) bepleit deze praktijk.
3.De belijdeniscatechisanten worden voor waar gelovigen gehouden en vieren dus ook het H.A. In deze gemeenten wordt dan ook nauwelijks separerend gepreekt, zijn de avondmaalstafels vol en is de gedachte dat een mens van dood levend moet worden door het wonder van de wedergeboorte verdwenen.

Deze drie hebben alle drie gevaren.

1.Als een kerkenraad dit niet zorgvuldig toepast kun je het doen van belijdenis uithollen tot louter belijdenis van de waarheid.
2.Pastoraal loop je grote risico's om de kleinen in de genade te vertrappen en de worstelingen van het ware geloofsleven te verachten
Ook loop je het risico de onbekeerde jongeren pastoraal voorbij te gaan.
3.Dit is m.i. verreweg de gevaarlijkste variant die helaas in veel gemeenten in onze gezindte de praktijk is. De naam dat men leeft maar gij zijt dood.

Je moet eerlijk antwoord op de belijdenisvragen kunnen geven over volkomen verzekerdheid heb ik niet gesproken.
Maar als je belijdenis van geloof doet, is er geloof en dat geloof, is een verbinding met Jezus Christus, met de drie-enige God.
Dan is er dus een inhoud van het geloof. En ja die kan bestreden worden, er kan twijfel zijn en zoveel zaken meer.

(Ps. de reacties van Auto doen ook pijn, ik ga er maar geen woorden vuil aanmaken.)

huisman schreef:Wat een woorden en gedachten worden mij toegedicht. Ik zou onbekeerden rustig onbekeerd willen laten enz.
Even een persoonlijke ontboezeming. Sommige reacties doen echt pijn.

Maar nu inhoudelijk.

Volgens mij heb je 3 scholen als het gaat over belijdenis des geloofs.

1.Betrokken jongeren die in leer en leven oppassend zijn en de middelen vlijtig gebruiken plus een verlangen hebben om de HEERE te vrezen,vergeving der zonde te ontvangen en Christus te leren kennen mogen belijdenis doen al hebben ze geen vrijmoedigheid om zich voor bekeerd te houden. (Dit is mijn keus die ik door schade en schande heb geleerd)
2.Alleen die de zekerheid des geloofs in waarheid bezitten mogen belijdenis doen. Consequent doorgevoerd betekent dat een groot deel van de gemeente lang of altijd dooplid blijft. Dr op 't Hof (en ook JGW,Samanthi e.a.?) bepleit deze praktijk.
3.De belijdeniscatechisanten worden voor waar gelovigen gehouden en vieren dus ook het H.A. In deze gemeenten wordt dan ook nauwelijks separerend gepreekt, zijn de avondmaalstafels vol en is de gedachte dat een mens van dood levend moet worden door het wonder van de wedergeboorte verdwenen.

Deze drie hebben alle drie gevaren.

1.Als een kerkenraad dit niet zorgvuldig toepast kun je het doen van belijdenis uithollen tot louter belijdenis van de waarheid.
2.Pastoraal loop je grote risico's om de kleinen in de genade te vertrappen en de worstelingen van het ware geloofsleven te verachten
Ook loop je het risico de onbekeerde jongeren pastoraal voorbij te gaan.
3.Dit is m.i. verreweg de gevaarlijkste variant die helaas in veel gemeenten in onze gezindte de praktijk is. De naam dat men leeft maar gij zijt dood.

Uw punt wordt al iets duidelijker.
Ook goed dat uw de mogelijke consequentie van de visies aangeeft.

Johann Gottfried Walther schreef:Je moet eerlijk antwoord op de belijdenisvragen kunnen geven over volkomen verzekerdheid heb ik niet gesproken.
Maar als je belijdenis van geloof doet, is er geloof en dat geloof, is een verbinding met Jezus Christus, met de drie-enige God.
Dan is er dus een inhoud van het geloof. En ja die kan bestreden worden, er kan twijfel zijn en zoveel zaken meer.

(Ps. de reacties van Auto doen ook pijn, ik ga er maar geen woorden vuil aanmaken.)

Dan moet je dus eigenlijk de belijdeniscatechisatie afschaffen omdat je weet dat aan het einde van het catechisatieseizoen er belijdenis wordt afgelegd. Of alleen belijdeniscatechisatie voor de gelovigen=bekeerden houden?

Ik begrijp je standpunt niet helemaal.

...doch de stad Susan was verward.

Feitelijk staat het belijdenis doen voor het ontvangen van de geloofsdoop. Omdat de doop al ontvangen is in de kinderjaren, moet de belijdenis nog volgen. Voor deze belijdenis is hetzelfde nodig als voor de geloofsdoop. Dan is het toch duidelijk?

-DIA- schreef:...doch de stad Susan was verward.

Misschien kun je nog op mijn openstaande vraag ingaan?

Posthoorn schreef:Feitelijk staat het belijdenis doen voor het ontvangen van de geloofsdoop. Omdat de doop al ontvangen is in de kinderjaren, moet de belijdenis nog volgen. Voor deze belijdenis is hetzelfde nodig als voor de geloofsdoop. Dan is het toch duidelijk?

Dit is wel heel vreemd dat je belijdenis een sacramenteel karakter wil geven. Bijna Rooms zo'n extra sacrament.

Martijn schreef:

-DIA- schreef:...doch de stad Susan was verward.

Misschien kun je nog op mijn openstaande vraag ingaan?

Ik merk verwarring.. Dat lijkt me duidelijk.

Ik ben het uiteraard eens met het standpunt van dr. Op ´t Hoff. Op dit punt dan. Dat hoeft bij een gezonde prediking helemaal niet te betekenen dat een groot deel van de gemeenteleden ongelovig blijft en zich niet bekeert. Ik begrijp niet goed waar je dat vandaan haalt. Dat is in ieder geval niet uit de bijbel af te leiden.

En ik zie nog een vierde optie, namelijk kerkenraden die het belijdenis doen zien als een sociologisch onderscheidingsmiddel. Als je dit en dat doet en vooral ook nalaat en daarnaast eerlijk onbekeerd bent, dan mag je belijdenis doen. Als je wel gelovig meent te zijn, zal het wel niet echt zijn, en voldoe je dus niet aan de criteria om belijdenis te doen. Zo is het in GG Barneveld wel (geweest), bijvoorbeeld, waar de jong'belijdende' leden uitdrukkelijk werd verboden om deel te nemen aan het avondmaal.

huisman schreef:

Posthoorn schreef:Feitelijk staat het belijdenis doen voor het ontvangen van de geloofsdoop. Omdat de doop al ontvangen is in de kinderjaren, moet de belijdenis nog volgen. Voor deze belijdenis is hetzelfde nodig als voor de geloofsdoop. Dan is het toch duidelijk?

Dit is wel heel vreemd dat je belijdenis een sacramenteel karakter wil geven. Bijna Rooms zo'n extra sacrament.

De belijdenis is voorwaarde voor het sacrament. Dat geldt zowel bij de (volwassenen)doop als bij het avondmaal, en is geen verzinsel van mij.