"Wij hebben ooit met elkaar een reformatorische zuil bedacht." Misschien dat het daarom een 'arena van gladiatoren' is geworden? Omdat 'we' dat met elkaar bedacht hebben?GJdeBruijn schreef:Je vergeet dat het om een wij-groep gaat.refo schreef:Behalve als voorgeschreven wordt dat je thuis óók niet over je eigen gazon mag lopen.
Wij lopen thuis uit principe niet over het gras. Ons geweten spreekt als we het wel zouden doen.
Als je ook dit principe van harte onderschrijft dan behoor je ook tot onze groep (wij).
Let wel: Ik ben zeer TEGEN het opleggen van regels naar een ander toe. Maar in dit geval moet je de reformatorische groepsidentiteit meewegen. Wij hebben ooit met elkaar een reformatorische zuil bedacht. Maar gaandeweg blijkt dat een arena van gladiatoren te zijn.
Is het principe van gezamenlijk optrekken en een gezamenlijke principiële keuze maken voor het onderwijs dan fout? Nee! De fout zit in de onderlinge onverdraagzaamheid. Dat er regels nodig zijn om eigen 'kleur' vast te houden is treurig. Maar wat is de aanleiding? Dat zijn veranderingen die de identiteit raken. Het anticiperen op de omstandigheden kan in incidentele gevallen onhandig uitpakken, maar daarmee blijft het werkelijke probleem bestaan uit de veranderingen van binnenuit. Ik bedoel dan veranderingen die de reformatorische identiteit oprekken en water bij de wijn willen doen.
Het oude ideaal van de zgn 'eigen scholen' waar o.a. ds. G.H. Kersten zich voor ingezet heeft mogen we niet zomaar prijsgeven omdat we niet de moeite willen nemen de onderlinge geschillen binnen de reformatorische zuil (bestaande uit kerken en delen daarvan die zich vroeger verbonden wisten met de bevindelijke stroming) te overbruggen.
@Willem: Jij bestrijdt de rook (dat is óók nodig) maar ik wil het vuur dat het veroorzaakt als dé oorzaak benoemen én bestrijden.
Die zuil was al gebouwd van brokstukken, dus die is nooit zo vreselijk stevig geweest.