henriët schreef:

helma schreef:aan mijn man die (weer) nog niet thuis is van zijn werk
ik eigenlijk naar een toerustingsavond wil

gewoon gaan...
je hebt toch grote kids die even op kunnen passen,
hij vindt het best ok joh, als jij gaat....
be yourself!

Helma, probeer het toch maar...

Ik heb precies hetzelfde.
Manlief kwam om kw. voor 6 thuis, ging 6 uur weg.
Ik wil graag naar de bijbelkring (nieuw binnen de gemeente)

Ik zorg dat de jongste twee op bed liggen, de oudste mag dan wat later.
Het gaat goed en met mobiel ben je goed bereikbaar.
Ik kan anders naar geen vereniging toe.

9 uur thuis

helma schreef:9 uur thuis

hij??
en toen was jij weg?

henriët schreef:

helma schreef:9 uur thuis

hij??
en toen was jij weg?

nee...
een paar groten waren voetballen
een was er zelf naar de toerustingsavond

dus ik had de oppas en heb m'n tijd nuttig besteed...

Mijn zusje....die nu het nodige werk aan het doen is. In gedachten ben ik zeker bij haar en het liefst zou ik real life aanwezig zijn.

....aan vanalles..
Belangrijke dingen.....iedrgeval...
-aan nare dingen
-leuke dingen..
-aan sommige vrienden en vriendinnnen
-Aan school
-aan stage-
-aan...dat ik vandaag mijn kamer nog moet opruimen
-enne...aan de regen...

Aan de enorme rijkdom die er in deze teksten zit.

1Petrus1:

3 Geloofd zij de God en Vader van onzen Heere Jezus Christus, Die naar Zijn grote barmhartigheid ons heeft wedergeboren, tot een levende hoop, door de opstanding van Jezus Christus uit de doden.
4 Tot een onverderfelijke, en onbevlekkelijke, en onverwelkelijke erfenis, die in de hemelen bewaard is voor u,
5 die in de kracht Gods bewaard wordt door het geloof tot de zaligheid, die bereid is, om geopenbaard te worden in den laatsten tijd.

Gisteravond met enkele gemeenteleden en predikant over geleerd, gesproken en nagedacht

aan mijn geliefde opa (hij is 23 jaar geleden overleden, heb fijne herinneringen aan hem, helaas heb ik hem maar zeer kort gekent). En dan moet ik ook altijd denken aan de psalm: Dan ga ik op tot Gods altaren, Mijn God de bron van vreugd.... Dit was ook zijn psalm die hij tijdens de dienst wilde laten spelen en ook was dit zijn levens lied. Zo mooi.

Lassie schreef:aan mijn geliefde opa (hij is 23 jaar geleden overleden, heb fijne herinneringen aan hem, helaas heb ik hem maar zeer kort gekent). En dan moet ik ook altijd denken aan de psalm: Dan ga ik op tot Gods altaren, Mijn God de bron van vreugd.... Dit was ook zijn psalm die hij tijdens de dienst wilde laten spelen en ook was dit zijn levens lied. Zo mooi.

Wat mooi, het was ook de lievelingspsalm van mijn nicht. Zij was net zo oud als ik maar is op 19 jarige leeftijd overleden. Als ik deze psalm hoor dan denk ik altijd aan haar maar ook hoe zij in vol vertrouwen naar haar God ging de bron van vreugd. Ik ben dan blij en verdrietig tegelijk. Ik weet niet precies hoe ik het anders moet zeggen.

zusterelly schreef:

Lassie schreef:aan mijn geliefde opa (hij is 23 jaar geleden overleden, heb fijne herinneringen aan hem, helaas heb ik hem maar zeer kort gekent). En dan moet ik ook altijd denken aan de psalm: Dan ga ik op tot Gods altaren, Mijn God de bron van vreugd.... Dit was ook zijn psalm die hij tijdens de dienst wilde laten spelen en ook was dit zijn levens lied. Zo mooi.

Wat mooi, het was ook de lievelingspsalm van mijn nicht. Zij was net zo oud als ik maar is op 19 jarige leeftijd overleden. Als ik deze psalm hoor dan denk ik altijd aan haar maar ook hoe zij in vol vertrouwen naar haar God ging de bron van vreugd. Ik ben dan blij en verdrietig tegelijk. Ik weet niet precies hoe ik het anders moet zeggen.

Deze psalm is voor velen tot troost en bemoediging geweest!!
Hoorde een keer van een in de oorlog ter dood veroordeelde toen hij in oog
kwam staan met de dood begon hij deze psalm te zingen en zo werd hij doodgeschoten.

ik denk aan Rens en vraag me af of hij nog steeds gestopt is met roken....

zusterelly schreef:

Lassie schreef:aan mijn geliefde opa (hij is 23 jaar geleden overleden, heb fijne herinneringen aan hem, helaas heb ik hem maar zeer kort gekent). En dan moet ik ook altijd denken aan de psalm: Dan ga ik op tot Gods altaren, Mijn God de bron van vreugd.... Dit was ook zijn psalm die hij tijdens de dienst wilde laten spelen en ook was dit zijn levens lied. Zo mooi.

Wat mooi, het was ook de lievelingspsalm van mijn nicht. Zij was net zo oud als ik maar is op 19 jarige leeftijd overleden. Als ik deze psalm hoor dan denk ik altijd aan haar maar ook hoe zij in vol vertrouwen naar haar God ging de bron van vreugd. Ik ben dan blij en verdrietig tegelijk. Ik weet niet precies hoe ik het anders moet zeggen.

Ik snap het.

Mijn vader (zoon van mijn opa) is ook altijd ontroert als hij deze psalm hoort of zingt. Maar ook blij. Wetend dat hij bij zijn Vader mag zijn.

Je zegt het heel mooi.

Oude-Waarheid schreef:

zusterelly schreef:

Lassie schreef:aan mijn geliefde opa (hij is 23 jaar geleden overleden, heb fijne herinneringen aan hem, helaas heb ik hem maar zeer kort gekent). En dan moet ik ook altijd denken aan de psalm: Dan ga ik op tot Gods altaren, Mijn God de bron van vreugd.... Dit was ook zijn psalm die hij tijdens de dienst wilde laten spelen en ook was dit zijn levens lied. Zo mooi.

Wat mooi, het was ook de lievelingspsalm van mijn nicht. Zij was net zo oud als ik maar is op 19 jarige leeftijd overleden. Als ik deze psalm hoor dan denk ik altijd aan haar maar ook hoe zij in vol vertrouwen naar haar God ging de bron van vreugd. Ik ben dan blij en verdrietig tegelijk. Ik weet niet precies hoe ik het anders moet zeggen.

Deze psalm is voor velen tot troost en bemoediging geweest!!
Hoorde een keer van een in de oorlog ter dood veroordeelde toen hij in oog
kwam staan met de dood begon hij deze psalm te zingen en zo werd hij doodgeschoten.

Deze psalm is daarom ook dé psalm met dodenherdenking

Op 13 maart 1941 zongen achttien mannen de psalm op weg naar hun executie op de Waalsdorpervlakte bij Den Haag, in de berijmde versie:

Dan ga ik op tot Gods altaren,
tot God, mijn God, de bron van Vreugd;
dan zal ik juichend stem en snaren
ten roem van zijne goedheid paren,
die na kortstondig ongeneugt
mij eindeloos verheugt.

De mannen, vijftien verzetsstrijders en drie Amsterdamse februaristakers, werden later algemeen bekend door het ’lied van de achttien dooden’ van dichter Jan Campert.

http://meer.trouw.nl/nieuws-en-debat/ps ... herdenking

het ontroerende gebed van mijn zoontje vanmorgen aan tafel

dat ik niet weet waar ik beginnen moet, om eea te doen.. morgen is het al....
dus eerst even een rustmomentje ingelast..