Gereformeerde Gemeenten

[Sola Gratia]

https://www.rd.nl/opinie/is-de-refozuil ... -1.1442541

Mooi artikel. Zeker de moeite waard om te lezen.
Ik heb er wat fragmenten uitgeknipt.

De lange preek, de eindeloze herhalingen, de geijkte woorden, de volle noten. Maar hoe diep steekt het? Spreekt het jongeren straks ook aan? Overleeft het in een tijd van Twitter, Facebook en WhatsApp? Draag je zo geloof over?

Misschien is dat niet eens de grootste uitdaging waar bevindelijk gereformeerden voor staan.

Hoe staat het met de bevindelijkheid? Leeft die, doet die iets? Wat is ervan te merken? Of is ze weggeëbd? Diep verstopt geraakt achter al die correcte woorden, achter die oprechte inzet, achter die indrukwekkende zuil? Of zoekt de bevindelijkheid haar uitvlucht in allerlei vormen van kerkelijk, politiek en maatschappelijk activisme?

Ik kijk rond in de kerk, maar ik zie ze niet, ik bemerk ze niet. Maar dat is eigenlijk altijd al zo geweest. Het is een harde, knoestige vorm van geloofsbeleving, die bevindelijkheid. En ik ben misschien wel de laatste aan wie een inkijkje gegund wordt. Maar het oogt, het voelt, het smaakt schraal. Te plichtmatig. Obligaat bijna. Te afgesleten misschien wel.

Zijn - ik vraag maar - geloof, leer en leven óók onder bevindelijk gereformeerden gaandeweg gerationaliseerd, tot een stelsel gemaakt. Is de refozuil aan het verzuilen, aan het verstenen?

Naarmate de refozuil steeds ‘gewoner’ wordt, verliest ze aan meerwaarde. Naarmate het reformatorische onderwijs steeds meer gaat lijken op protestantse of christelijke scholen, naarmate de SGP steeds meer een goedgelijkende, rechtse variant van het CDA wordt, naarmate de Gereformeerde Gemeenten zich steeds minder onderscheiden van ‘zware’ protestantse gemeenten in Zeeland of op de Veluwe, naarmate de Bijbelgordel zich ook op zondag steeds meer laat openbreken, naarmate de bevindelijke inslag verzakelijkt, stolt of verstoft, naarmate de ”voorzeide leer” tot lege, uitgeholde woorden verwordt - naar die mate krijgt de zuil het moeilijker.

[Mara]

Naarmate de refozuil steeds ‘gewoner’ wordt, verliest ze aan meerwaarde. Naarmate het reformatorische onderwijs steeds meer gaat lijken op protestantse of christelijke scholen, naarmate de SGP steeds meer een goedgelijkende, rechtse variant van het CDA wordt, naarmate de Gereformeerde Gemeenten zich steeds minder onderscheiden van ‘zware’ protestantse gemeenten in Zeeland of op de Veluwe, naarmate de Bijbelgordel zich ook op zondag steeds meer laat openbreken, naarmate de bevindelijke inslag verzakelijkt, stolt of verstoft, naarmate de ”voorzeide leer” tot lege, uitgeholde woorden verwordt - naar die mate krijgt de zuil het moeilijker.

Zoooo herkenbaar. Maar ik denk dat je dit in een verkeerd topic heb geplaatst, je had beter een nieuw kunnen openen.
Want ik voel een discussie aankomen.

[Terri]

Naarmate de refozuil steeds ‘gewoner’ wordt, verliest ze aan meerwaarde. Naarmate het reformatorische onderwijs steeds meer gaat lijken op protestantse of christelijke scholen, naarmate de SGP steeds meer een goedgelijkende, rechtse variant van het CDA wordt, naarmate de Gereformeerde Gemeenten zich steeds minder onderscheiden van ‘zware’ protestantse gemeenten in Zeeland of op de Veluwe, naarmate de Bijbelgordel zich ook op zondag steeds meer laat openbreken, naarmate de bevindelijke inslag verzakelijkt, stolt of verstoft, naarmate de ”voorzeide leer” tot lege, uitgeholde woorden verwordt - naar die mate krijgt de zuil het moeilijker.

Zoooo herkenbaar. Maar ik denk dat je dit in een verkeerd topic heb geplaatst, je had beter een nieuw kunnen openen.
Want ik voel een discussie aankomen.

Ja ik werd ook meegezogen in de herkenning!
Tegelijk ook heimwee en niet naar de vorm maar wel naar de onopgesmukte eerlijke geloofsbeleving.
En dat jongeren zeggen het laat je niet los he? is misschien wel hoopgevend, want er is hoe dan ook gezaaid en wie weet wordt er wel veel voor ze gebeden......

[Mister]

https://www.rd.nl/kerk-religie/classis- ... -1.1442885

[Mara]

Ja ik werd ook meegezogen in de herkenning!
Tegelijk ook heimwee en niet naar de vorm maar wel naar de onopgesmukte eerlijke geloofsbeleving.

Zeker! Maar als je dit met anderen probeert te delen, komen die wettische regels en negatieve gevoelens naar voren.
Ik mocht dit niet, ik mocht dat niet en oooo wat duurde die zondag lang, en die kerkdiensten.
Maar ik heb zoveel opgepikt blijkt, nu ik ouder word.
Ik kan wel heimwee hebben naar dat afhankelijke nabije leven. Daar zijn we m.i. ver vanaf gedwaald en daar ga ik zelf mank aan.
We hebben het goed, in veel opzichten.
Mijn oma huilde toen er op zaterdagavond een emmertje kolen voor de deur werd gezet, zodat ze de kamer kon warmen op zondag.
En ze was zo dankbaar toen ze aardappelen mocht rapen van het land, die de boer met rooien liet liggen.
Er was geen refozuil, ook in mijn jeugd niet.
En in mijn nabije omgeving nog steeds niet.
M.i. heeft dat ervoor gezorgd dat er nu 2 soorten christenen zijn.

[refo]

Het is een misvatting te denken dat we minder afhankelijk zijn als we de thermostaat hoger zetten dan als we een emmertje gekregen kolen opstoken.

[pierre27]

Het is een misvatting te denken dat we minder afhankelijk zijn als we de thermostaat hoger zetten dan als we een emmertje gekregen kolen opstoken.

Je snapt er weer eens lekker weinig van he.

[Wim Anker]

Naarmate de refozuil steeds ‘gewoner’ wordt, verliest ze aan meerwaarde. Naarmate het reformatorische onderwijs steeds meer gaat lijken op protestantse of christelijke scholen, naarmate de SGP steeds meer een goedgelijkende, rechtse variant van het CDA wordt, naarmate de Gereformeerde Gemeenten zich steeds minder onderscheiden van ‘zware’ protestantse gemeenten in Zeeland of op de Veluwe, naarmate de Bijbelgordel zich ook op zondag steeds meer laat openbreken, naarmate de bevindelijke inslag verzakelijkt, stolt of verstoft, naarmate de ”voorzeide leer” tot lege, uitgeholde woorden verwordt - naar die mate krijgt de zuil het moeilijker.

Zoooo herkenbaar. Maar ik denk dat je dit in een verkeerd topic heb geplaatst, je had beter een nieuw kunnen openen.
Want ik voel een discussie aankomen.

Ja ik werd ook meegezogen in de herkenning!
Tegelijk ook heimwee en niet naar de vorm maar wel naar de onopgesmukte eerlijke geloofsbeleving.
En dat jongeren zeggen het laat je niet los he? is misschien wel hoopgevend, want er is hoe dan ook gezaaid en wie weet wordt er wel veel voor ze gebeden......

Ik las in het artikel inderdaad veel heimwee en weemoed. Heimwee naar iets wat is gepoogd met woorden te definiëren maar wat ongrijpbaar blijft. Tegelijkertijd vind ik het een ontzettend triest artikel, schrijver geeft m.i. blijk dat hij wel de godsvrucht ziet in de voorvaderen maar dat hij niet wil wederkeren tot het Woord waaruit zij putten. En dat is toch de reden van die ongrijpbare blijmoedigheid. Hun God. De zoektocht, die God ook te leren kennen, mis ik.
Er blijft enkel weemoed over. Een beschrijven. Een Siebelink variant.

De typering van o.a de SGP vond ik wel treffend. Een goede weergave van mijn huidige reserves t.o.v deze partij.

[samanthi]

Het is een misvatting te denken dat we minder afhankelijk zijn als we de thermostaat hoger zetten dan als we een emmertje gekregen kolen opstoken.

Je snapt er weer eens lekker weinig van he.

Nee het is zonden als we minder afhankelijk zijn... wij zijn zo hard dat we eerst helemaal doorelkaar geschud moeten worden voor we afhankelijk worden, als je leven flink heeft staan schudden komt de afhankeliekheid en het weten dat het leven maar betrekkelijk is, je hoeft er alleen maar aan terug te denken.

Laten we beseffen dat het een wonder is dat we iedere morgen onze ogen open doen, dat we eten hebben, een dak boven ons hoofd, kleding, het zouzomaar anders kunnen worden, er zijn mensendie nu op straat leven die ooit eengoede baan hadden een gezin en nu uit de vuilnisbak eten.

ik zou zeggen elke dag dankdag.

[samanthi]

Ja ik werd ook meegezogen in de herkenning!
Tegelijk ook heimwee en niet naar de vorm maar wel naar de onopgesmukte eerlijke geloofsbeleving.

Zeker! Maar als je dit met anderen probeert te delen, komen die wettische regels en negatieve gevoelens naar voren.
Ik mocht dit niet, ik mocht dat niet en oooo wat duurde die zondag lang, en die kerkdiensten.
Maar ik heb zoveel opgepikt blijkt, nu ik ouder word.
Ik kan wel heimwee hebben naar dat afhankelijke nabije leven. Daar zijn we m.i. ver vanaf gedwaald en daar ga ik zelf mank aan.
We hebben het goed, in veel opzichten.
Mijn oma huilde toen er op zaterdagavond een emmertje kolen voor de deur werd gezet, zodat ze de kamer kon warmen op zondag.
En ze was zo dankbaar toen ze aardappelen mocht rapen van het land, die de boer met rooien liet liggen.
Er was geen refozuil, ook in mijn jeugd niet.
En in mijn nabije omgeving nog steeds niet.
M.i. heeft dat ervoor gezorgd dat er nu 2 soorten christenen zijn.

Nee in Zuidland was er ook geen refozuil, maar bedoel je mer 2 soorten christenen zuilchristenen en niet zuil christenen?

[Mara]

Nee in Zuidland was er ook geen refozuil, maar bedoel je mer 2 soorten christenen zuilchristenen en niet zuil christenen?

Niet helemaal, het wordt nu onderverdeeld in refo's en christenen.
Maar wanneer is iemand nu een refo? Ik ben het van binnen wel, maar van buiten niet (aldus de algemeen geldende criteria)

Laten we beseffen dat het een wonder is dat we iedere morgen onze ogen open doen, dat we eten hebben, een dak boven ons hoofd, kleding,

Ik kom soms een hele week niet eens in de buurt van de thermostaat, omdat deze geheel automatisch de temp dag en nacht regelt.
Je wordt er pas mee geconfronteerd als de elektriciteit uitgevallen is of je CV ketel kapot is.
En dan ga je meestal mopperen.

[samanthi]

Nee in Zuidland was er ook geen refozuil, maar bedoel je mer 2 soorten christenen zuilchristenen en niet zuil christenen?

Niet helemaal, het wordt nu onderverdeeld in refo's en christenen.
Maar wanneer is iemand nu een refo? Ik ben het van binnen wel, maar van buiten niet (aldus de algemeen geldende criteria)

Laten we beseffen dat het een wonder is dat we iedere morgen onze ogen open doen, dat we eten hebben, een dak boven ons hoofd, kleding,

Ik kom soms een hele week niet eens in de buurt van de thermostaat, omdat deze geheel automatisch de temp dag en nacht regelt.
Je wordt er pas mee geconfronteerd als de elektriciteit uitgevallen is of je CV ketel kapot is.
En dan ga je meestal mopperen.

Als ik verhalen lees over bijv. Maldavie heb ik niets meer te mopperen.

[refo]

Het is een misvatting te denken dat we minder afhankelijk zijn als we de thermostaat hoger zetten dan als we een emmertje gekregen kolen opstoken.

Je snapt er weer eens lekker weinig van he.

Ik snap het prima. Met cv zijn we helemaal niet onafhankelijk, dat denken we maar. Met een lege broodtrommel ben je afhankelijk, maar met een volle diepvries ook.
Het is wat minder spectaculair, dat misschien wel. Een verhaal is er niet van te maken.

[eilander]

Het is een misvatting te denken dat we minder afhankelijk zijn als we de thermostaat hoger zetten dan als we een emmertje gekregen kolen opstoken.

Je snapt er weer eens lekker weinig van he.

Ik snap het prima. Met cv zijn we helemaal niet onafhankelijk, dat denken we maar. Met een lege broodtrommel ben je afhankelijk, maar met een volle diepvries ook.
Het is wat minder spectaculair, dat misschien wel. Een verhaal is er niet van te maken.

Het punt van @Mara was dat het afhankelijke leven weg is, en ze zei ook dat ze dat bij zichzelf constateerde in vergelijking tot haar oma. Ik denk dat ze gelijk heeft, en volgens mij is het ook een bijbels gegeven: als de welvaart toeneemt, wanen we ons minder afhankelijk.
Zie het gebed van Agur bijvoorbeeld.
Dat kun je wel platslaan door te zeggen 'maar we zijn in werkelijkheid net zo afhankelijk' - en gelijk heb je - maar dan mis je het punt dat gemaakt wordt.
Maar er zullen zeker nog wel mensen zijn die nog steeds (bij wijze van spreken) geen stap durven zetten zonder dat ze weten of de Heere het goedkeurt.

[-DIA-]

Als ik arrogant zou zijn... maar laat dat maar verre van ons mogen zijn.
Dan had ik immers dat stukje van dhr. Schinkelshoek grotendeels ook zelf kunnen schrijven. Hij zegt niets nieuws, alles wat ik op dit forum ook al jaren constateer. Wat mij een enorme strijd en druk veroorzaakt. Wie niet mee kan gaan met de grote stroom wordt niet begrepen, beschuldigd van verstarring en eigenwijsheid ofwel arrogantie.
Het is een echt een spiegel, en we zouden wel doen, als we eens wat vaker in zo'n spiegel zouden kijken. Er schuift veel, heel veel, veel wordt er genuanceerd, alleen het wordt vaak niet opgemerkt, en dat komt door (schijnt me toe) een vervreemding van het oorspronkelijke bevindelijk leven in de praktijk. Men kent de 'bevindelijken' niet meer persoonlijk, of met noemt een vroom mens meteen al bevindelijk, of neigt zelfs om er als een soort mystiek over te denken. En dat betekent dan weer dat men zelfs de term bevinding niet meer kent. Ik dacht een beetje uit de dagelijkse ervaring te spreken. Mensen (ook hier!) die vast willen houden worden meer en meer een vreemdeling in eigen kerk en gemeente.