Luther schreef: Ik sluit dus helemaal niet uit dat het ook goed kan gaan, maar het lijkt me dat dat alleen kan met zeer intieme bekenden.

Als het goed is zijn we gezamenlijk van hetzelfde gezin.

Een voorwaarde is wel dat onderling alles vlak en uitgesproken is.

Gian schreef:Luther, ik waardeer je oprechtheid of je angst voor uitwassen. Toch denk ik dat bij bepaalde verlangens dergelijke bezwaren verdampen, want wees eerlijk, erg fundamenteel zijn die niet.

Ik lees in de Bijbel alleen van gezamenlijk gebed als daar een ambtsdrager bij aanwezig is; bovendien wordt daarbij niet genoemd dat iedereen een gebed uitsprak.
Ik heb argwaan t.o.v. het activistische, doenerige element dat gebedskringen / -groepen in zich hebben. Gebed en organiseren staan tegenover elkaar. Nogmaals: Bijbels gezien is er niets op tegen om gezamenlijk in gebed te gaan; maar waarom moet dat met een rooster, op kloktijden, etc. Dat is allemaal zo tegengesteld aan wat bidden eigenlijk is. Waar lees je bovendien dat de Heere Jezus gezamenlijk bidt? Ik lees juist dat Hij de eenzaamheid, de stilte opzocht. En bovendien: hoe zullen we nog gebedsgroepen durven organiseren als we onze armzalige gebedjes vergelijken met het gebed van de Zaligmaker Zelf in Johannes 17?

Luther schreef:En bovendien: hoe zullen we nog gebedsgroepen durven organiseren als we onze armzalige gebedjes vergelijken met het gebed van de Zaligmaker Zelf in Johannes 17?

zou een persoonlijk gebed dan nog wel kunnen Luther? of zullen we dan maar helemaal stoppen met bidden?
Je snapt toch zelf ook dat dit geen argument is hoop ik?

MarthaMartha schreef:

Luther schreef:En bovendien: hoe zullen we nog gebedsgroepen durven organiseren als we onze armzalige gebedjes vergelijken met het gebed van de Zaligmaker Zelf in Johannes 17?

zou een persoonlijk gebed dan nog wel kunnen Luther? of zullen we dan maar helemaal stoppen met bidden?
Je snapt toch zelf ook dat dit geen argument is hoop ik?

Dat is zeker wel een argument. Want dan luisteren er ook nog eens mensen mee, terwijl in het persoonlijke gebed ben je alleen met God.
Ik wilde alleen maar deze notie benoemen om aan te geven dat er een natuurlijke schroom zou moeten zijn om gebedsgroepen te organiseren. Het spijt me zeer, maar de gebedsgroepen die ik ken zijn overgoten met remonstrants sop, zonder ambtelijke leiding en vol van wondergeloof, zo van: Kijk ons eens goed bidden.
Ik heb al aangegeven dat dit waarschijnlijk een eenzijdig beeld is, dat er wellicht gebedsgroepen zijn waar e.e.a. wel goed, sober, naar de Schrift functioneert, onder ambtelijke leiding, maar ik ken die voorbeelden echter niet.

Je gooit het kind met het badwater weg, Luther.

Luther schreef:Gebed en organiseren staan tegenover elkaar.

Dat ben ik alvast niet met je eens. Ook in de Bijbel kom je heel vaak bijv. een vastendag tegen die wordt uitgeroepen. Of denk aan onze bid- en dankdagen (al kan je daar natuurlijk ook tegen zijn). Het is heel goed om naast het persoonlijk gebed ook bij elkaar te komen. Al moeten dingen nooit een verplichting worden. En zeker geen prestatiedrang. Maar je laat nu de uitwassen leidend zijn voor je visie hierover, dat is niet juist. Ik las onlangs nog het artikeltje van Ebenezer Erskine over gebedssamenkomsten, dat lijkt me een betere toon. Ook hij zag dingen die misgingen, maar keurde daarmee niet het fenomeen af.
Je opmerking over Joh. 17 vind ik dubieus als ik eerlijk ben. Wie zou nog durven bidden? Maar God hoort het geroep van de jonge raven.

Trouwens, in je posts maak je wel nuances in je opmerkingen. Maar de rest van je toon vind ik helemaal niet naar die nuances. Maar dat komt wellicht omdat je inderdaad slechte voorbeelden ziet. Ik vind je nu alleen echt te scherp. Je zegt nee, tenzij. Ik zeg liever ja, mits.

Luther schreef:

MarthaMartha schreef:

Luther schreef:En bovendien: hoe zullen we nog gebedsgroepen durven organiseren als we onze armzalige gebedjes vergelijken met het gebed van de Zaligmaker Zelf in Johannes 17?

zou een persoonlijk gebed dan nog wel kunnen Luther? of zullen we dan maar helemaal stoppen met bidden?
Je snapt toch zelf ook dat dit geen argument is hoop ik?

Dat is zeker wel een argument. Want dan luisteren er ook nog eens mensen mee, terwijl in het persoonlijke gebed ben je alleen met God.
Ik wilde alleen maar deze notie benoemen om aan te geven dat er een natuurlijke schroom zou moeten zijn om gebedsgroepen te organiseren. Het spijt me zeer, maar de gebedsgroepen die ik ken zijn overgoten met remonstrants sop, zonder ambtelijke leiding en vol van wondergeloof, zo van: Kijk ons eens goed bidden.
Ik heb al aangegeven dat dit waarschijnlijk een eenzijdig beeld is, dat er wellicht gebedsgroepen zijn waar e.e.a. wel goed, sober, naar de Schrift functioneert, onder ambtelijke leiding, maar ik ken die voorbeelden echter niet.

En ik herken de dingen die jij noemt nu totaal niet, terwijl ik al lang en regelmatig aan gebedskringen deelneem. Ik bid ook alsof ik alleen ben. Dat geldt ook voor alle andere openbare gebeden, zoals op de club of zondagschool. Daarnaast, voordat ik naar een kring ga, zorg ik dat ik zelf mijn persoonlijke stille tijd met God hebt gehad. En verder, ik kom altijd weer gesterkt terug van een samenkomst, want er is niets fijners om met zusters (en soms ook broeders) te spreken over en met God!

Wat Luther eigenlijk bedoelt is dat we in NL inmiddels in een vadsig christendom zijn aanbeland. We hebben alles, we weten alles op theologisch gebied, we weten precies hoe een gebed moet zijn. De vraag leer ons bidden ligt ver achter ons. Uit vromigheid vragen we dat natuurlijk nog wel, stel je voor! Maar het antwoord kennen we al wel.

Lees 'Thuiskomst' van Randy Alcorn. Dan weet je weer wat bidden ook al weer was. Persoonlijk of in groepsverband. Bidden is ALTIJD een remonstrantse gebeurtenis. Want je probeert God te laten bewegen met jouw woorden.

JolandaOudshoorn schreef:Daarnaast moet ook opgemerkt worden dat het gezamelijk bidden nooit vervangend moet zijn voor de persoonlijke stille tijd.

Sterker nog: ik denk dat het gezamenlijke gebed vooraf gegaan moet worden (indien mogelijk) door het persoonlijke, stille gebed.

refo schreef:Wat Luther eigenlijk bedoelt is dat we in NL inmiddels in een vadsig christendom zijn aanbeland. We hebben alles, we weten alles op theologisch gebied, we weten precies hoe een gebed moet zijn. De vraag leer ons bidden ligt ver achter ons. Uit vromigheid vragen we dat natuurlijk nog wel, stel je voor! Maar het antwoord kennen we al wel.

Hoera, weer een aanmelding erbij!!

Luther schreef:En bovendien: hoe zullen we nog gebedsgroepen durven organiseren als we onze armzalige gebedjes vergelijken met het gebed van de Zaligmaker Zelf in Johannes 17?

Ik ben het in grote lijnen wel met je eens op dit punt, Luther.
Alleen is dit geen goed argument. Want met evenveel recht zou je dan kunnen zeggen: hoe zullen we nog ambtelijke gebeden durven uitspreken, als we onze armzalige, ook ambtelijke gebeden, vergelijken met het hogepriesterlijke gebed?

Tiberius schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Daarnaast moet ook opgemerkt worden dat het gezamelijk bidden nooit vervangend moet zijn voor de persoonlijke stille tijd.

Sterker nog: ik denk dat het gezamenlijke gebed vooraf gegaan moet worden (indien mogelijk) door het persoonlijke, stille gebed.

Daar ben ik het helemaal mee eens

Tiberius schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Daarnaast moet ook opgemerkt worden dat het gezamelijk bidden nooit vervangend moet zijn voor de persoonlijke stille tijd.

Sterker nog: ik denk dat het gezamenlijke gebed vooraf gegaan moet worden (indien mogelijk) door het persoonlijke, stille gebed.

Zoals dat in de kerk al jaren aan toe gaat .

Erasmiaan schreef:

Tiberius schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Daarnaast moet ook opgemerkt worden dat het gezamelijk bidden nooit vervangend moet zijn voor de persoonlijke stille tijd.

Sterker nog: ik denk dat het gezamenlijke gebed vooraf gegaan moet worden (indien mogelijk) door het persoonlijke, stille gebed.

Zoals dat in de kerk al jaren aan toe gaat .

Maar ook dat gebed (in het openbaar) moet vooraf gegaan worden door het persoonlijke gebed in de binnenkamer.

Tiberius schreef:

Erasmiaan schreef:

Tiberius schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Daarnaast moet ook opgemerkt worden dat het gezamelijk bidden nooit vervangend moet zijn voor de persoonlijke stille tijd.

Sterker nog: ik denk dat het gezamenlijke gebed vooraf gegaan moet worden (indien mogelijk) door het persoonlijke, stille gebed.

Zoals dat in de kerk al jaren aan toe gaat .

Maar ook dat gebed (in het openbaar) moet vooraf gegaan worden door het persoonlijke gebed in de binnenkamer.

Ja dat bedoel ik (voor de dienst is er toch altijd stil gebed en als het goed is ook voordat je naar de kerk gaat)?

Luther schreef: Ik wilde alleen maar deze notie benoemen om aan te geven dat er een natuurlijke schroom zou moeten zijn om gebedsgroepen te organiseren. Het spijt me zeer, maar de gebedsgroepen die ik ken zijn overgoten met remonstrants sop, zonder ambtelijke leiding en vol van wondergeloof, zo van: Kijk ons eens goed bidden.
Ik heb al aangegeven dat dit waarschijnlijk een eenzijdig beeld is, dat er wellicht gebedsgroepen zijn waar e.e.a. wel goed, sober, naar de Schrift functioneert, onder ambtelijke leiding, maar ik ken die voorbeelden echter niet.

Waarom zou een gebedsgroep onder leiding moeten staan van een ambtsdrager? En gebruik je het woord remonstrants - besmet als het is binnen reformatorisch Nederland - niet om enkel maar een negatieve lading te willen geven aan gebedsgroepen?