jvdg schreef:Zonderling schreef:Alweer enkele maanden geleden gekocht:
- Amesius, Vijf boeken van de conscientie (facsimile)
- Koelman, Weegschaal van de feestdagen (facsimile)
Ik neem aan dat je, nu enkele maanden verder zijnde, deze boeken al gelezen hebt.
Kun je er ons iets meer over vertellen?
Wat een belangstelling voor mijn boeken, zeg!
Allereerst: MarthaMartha, een facsimile is gewoon een kopie van een oude uitgave. Niets duurs aan, hoor, maar het is wel handwerk. Sommige mensen doen dat echter voor een zeer schappelijke prijs (nauwelijks duurder dan een nieuw boek van vergelijkbare omvang in de winkel).
Hendrikus, de oude letter is voor mij geen probleem, leest dus even snel als een ander boek. Iets anders is dat de omvang van de boeken behoorlijk is, het boek van Amesius is 788 blz. weliswaar redelijk klein formaat, maar toch... Ik heb de boeken dus nog niet uit, het boek van Koelman heb ik grotendeels gelezen, het boek van Amesius her en der wat hoofdstukken, maar niet systematisch.
Jvdg & Mayflower, het boek van Amesius (of: Willem Ames) is zeker belangwekkend. Het is een vertolking van de Gereformeerde theologie op een 'eigen' wijze, dat wil zeggen niet 1-op-1 in de taal van de ons zo bekende belijdenisgeschriften, maar een oorspronkelijke en persoonlijke verwoording van de (Gereformeerde) leer en praktijk. Dat is ook het kenmerkende van dit geschrift dat leer en praktijk met elkaar worden verenigd. De complete titel is: "Vyf boecken van de conscientie en haar regt of gevallen". Ik vermoed dat het lezingen zijn van Amezius voor zijn studenten. Het boek is vertaald uit het Latijn. In het eerste boek gaat het over de natuur der conscientie, het tweede boek over de gevallen van de conscientie die de staat van de mens betreffen, daar komt dan ook de zondeval, roeping, geloof, aanneming tot kinderen enz aan de orde. Het derde boek beschrijf de gevallen van de conscientie wat betreft de plichten van de mens jegens God, zoals kennis, vreze Gods, ootmoedigheid, voorzichtigheid, vertrouwen, matigheid, enz enz enz. Het vierde boek gaat over de godsdienst, zoals belijdenis, ketterij, het gehoor des Woords, het gebed, enz enz. Het vijfde boek gaat over de gevallen van de conscientie jegens de naaste in wel 57 onderwerpen. Totaal bevat het boek 148 hoofdstukken die ingedeeld zijn in paragrafen met korte, bondige betogen. Het boek doet mij het meest denken aan De Redelijke Godsdienst van Wilhelmus à Brakel, maar is niet zo omvangrijk als Brakel.
Mayflower, ik heb het gekocht bij iemand die dit voor zijn hobby doet. Helaas, helaas, ontbreken in de facsimile 2 bladzijden, dus dat is wel heel jammer. Deze man wist dat niet, ik heb het hem wel gemeld. Toch heb ik het boek gehouden, want ik voel mij nog steeds niet bekocht want het boek zou in een gewone nieuwe editie minstens even veel gekost hebben. Maar toch is het natuurlijk wel jammer. Ook werkt hij met wat oudere kopieën van boeken die hij van een ander heeft overgenomen, waardoor de letter soms vlekkerig is. Het binnenwerk is dus niet 100% mooi. Mocht je toch meer willen weten, dan kan ik je per PB wel over informeren.
Dan heb ik nog het boekje van Koelman genoemd over de feestdagen. Hier hoop ik nog wel een keer op terug te komen. Koelman is afgezet omdat hij het voor zijn geweten niet kon verantwoorden de feestdagen te onderhouden en de formulieren & gebeden letterlijk te hanteren. Hij is trouwens niet afgezet vanuit de Kerk (de classis respecteerde zijn gewetensbezwaar en waardeerde zijn enorme ijver, bovendien was Koelman in zijn standplaats Sluis een zeer geacht predikant), maar door de overheid. Toen hij uit Sluis werd verwijderd en verbannen door de politie werd hij door honderden gemeenteleden zo lang mogelijk begeleid onder tranen en rouwklagen. O.k. dat was Koelman en hij heeft twee boekjes geschreven over de feestdagen. Dit is het tweede boekje (het eerste had ik al), waarin hij zich verdedigd tegen Ridderus die de verdediging van de feestdagen op zich had genomen. Koelman betoogt naar mijn overtuiging geheel terecht dat alleen God de insteller kan zijn van feestdagen en dat feestdagen niet behoren tot de middelmatige zaken (die men kan houden of niet kan houden), maar dat de feestdagen na het OT afgeschaft zijnde (omdat zij behoren tot de wet der ceremoniën) nooit door mensen hadden mogen worden ingesteld. En nu ingesteld zijnde, hadden moeten worden afgeschaft. Hij haalt ook vele Gereformeerde theologen aan die hetzelfde hebben gezegd. Niet alleen vanuit de puriteinen en Schotten, maar ook vanuit de Nederlandse kerk zoals Voetius die hier ook heel duidelijk in geweest is. Trouwens, de feestdagen zijn ook in Nederland door de nationale synode van 1574 afgeschaft, maar min of meer noodgedwongen tegen de wil van de kerk toch gebleven. Misschien kom ik daar nog een andere keer op terug in het topic over de feestdagen.
Ik hoop dat ik hiermee jullie vragen een beetje beantwoord te hebben en waardeer jullie belangstelling.
Z.
