Marnix schreef:Ik ben het met je oneens Bert.
Homofilie is wel degelijk een afwijking. Het wijkt af van hoe God het bedoeld heeft. Homofilie is op zich geen zonde. De uitwerking kan dat zijn. Of de gevoelens op zich zonde zijn weet ik niet. Als Eva ziet dat de vrucht aan de boom waar ze niet van mag eten begeerlijk is, zondigt ze daarmee nog niet. Adam en Eva werd verboden om er van te eten en op het moment dat ze dat doen vallen ze in zonde. Of homofilie zelf dus al zonde is vraag ik me dus af. Wel kunnen we stellen dat het het gevolg van de zondeval is. En de vrucht er van, de begeerte, is zonde.
Zo is dat met meer dingen. Denk bijvoorbeeld aan lichamelijke en geestelijke handicappen. Is iemand zondig omdat hij gehandicapt is? Of is een handicap het gevolg van de zonde? Dat is wel een wezenlijk verschil. Ik wil hierbij de kanttekening plaatsen dat we allemaal, volledig gezond, gehandicapt, homo en hetero, zondig zijn en ook zo worden geboren.
Homofilie is een afwijking. En we moeten met liefde met homofielen omgaan, met minstens zoveel liefde als met heterofielen. Er is geen excuus voor hun zondige aard, en niet voor onze zondige aard. Verder hoeven we denk ik geen onderscheid aan te brengen, behalve deze, dat ze het extra moeilijk hebben omdat ze geen relatie kunnen hebben wwaar wij dat wel kunnen... en ook nog eens een minderheid zijn. Gelukkig had Jezus oog voor minderheden en minder bedeelden. En misschien zijn ze daarom wel extra rijk.
Heb ik dan gezegd, geachte Marnix, dat het niet een afwijking was?
Ik heb gesteld dat homosexualiteit een zonde is, op zichzelf. En ook, dat het uit de zondeval voortkomt. Onze natuur is zondig. Onze oude mens is niets dan zonde. Omdat wij allen zondigen, met woord, daad en gedachte. Zoals Paulus ook zegt: "ik had geen zonde gekend, als er niet geschreven stond: "Gij zult niet begeren". Dus is de homosexuele begering zonde, net zoals de begeerte om te stelen, je aan alcohol over te geven, hoererij te plegen, overspel, doodslag, je noemt maar op.
De lichamelijke handicap is anders, of het nu down's syndrome is, of wat dan ook. Dat zijn wel gevolgen van de zonde, maar niet zonde op zichzelf. Zoals het Bijbelse voorbeeld, waar Christus gevraagd werd, of hij blind was, om zijn zonde, of iemand anders zonde. Met een lichamelijke handicap komt niet voort uit (zondige) gedachten.
Dat neemt niet weg, dat we in liefde met al onze medemensen om moeten gaan. Ook de homosexuelen. Ook voor hen is de beoging van de kerkelijke tucht, niet dat ze maar weggaan, dan hebben we er niks meer mee te maken, maar dat ze zich bekeren. Dat we ook met hen des Heeren dood mogen gedenken. En dat we maar goed er aan denken, dat als het niet om Gods genade was, en Zijn weerhoudende hand, zouden wij, jij en ik, niet alleen hetzelfde zijn als zij, maar hoog waarschijnlijk nog vuiliger beesten. En dat is reden ter dankbaarheid.
Alle degenen, die een zondige aard bezitten, en dus ook degenen die de homosexuele aard bezitten, en die daar tegen strijden, en niet naar die aard leven of proberen te nastreven, in gehoorzaamheid aan Gods Woord, hebben zeer de steun van de gemeente, de gemeenschap der heiligen, nodig, alsook hun gebed. Zodat zij allen staande kunnen blijven. Het is vaak met leedwezen geconstateerd dat dit vaak helaas niet gebeurd. Alsof wij van onszelf iets hebben waarop we kunnen roemen. Laten we als broeders en zusters in Christus onderling in liefde met elkaar leven. Die roeme, dat hij roeme in de Heere.