Leeruitspraken 1931 toevoeging of onderstreping?

[Miscanthus]

genuanceerd gezegd, zonderling, Ik kan er helemaal achter staan.

Miscanthus, toch ben ik bang dat we het niet eens zijn, want ik wil geheel staan in de lijn niet alleen van de Reformatoren, maar ook van de puriteinen en (m.n. Schotse) oude schrijvers zoals Thomas Boston en de Erskines. Voor velen hebben deze schrijvers echter afgedaan, ik weet natuurlijk niet hoe dit met jou is.

tja, ik ben inderdaad niet geheel de schotse verbondsleer toegedaan.
Toch vond ik me wel in jouw laatste schrijfsel..

[Zonderling]

genuanceerd gezegd, zonderling, Ik kan er helemaal achter staan.

Miscanthus, toch ben ik bang dat we het niet eens zijn, want ik wil geheel staan in de lijn niet alleen van de Reformatoren, maar ook van de puriteinen en (m.n. Schotse) oude schrijvers zoals Thomas Boston en de Erskines. Voor velen hebben deze schrijvers echter afgedaan, ik weet natuurlijk niet hoe dit met jou is.

tja, ik ben inderdaad niet geheel de schotse verbondsleer toegedaan.
Toch vond ik me wel in jouw laatste schrijfsel..

Miscanthus,

Sorry, ik bedoelde niet specifiek de Schotse Verbondsleer, maar de bevindelijke theologie van deze Schotten.

[Miscanthus]

Sorry, ik bedoelde niet specifiek de Schotse Verbondsleer, maar de bevindelijke theologie van deze Schotten.

ow, nou die las ik graag. Vooral de Erskines hebben me richting Christus geduwd en me aangezet om een verbond met God te maken.

[Zonderling]

We kunnen beter zeggen dat het Verbond een uitwendige en inwendige zijde heeft. Dat onderscheid is NODIG om te benadrukken dat het niet gans Israël is dat zalig wordt. Evenmin wordt de zichtbare Kerk zalig, maar alleen zij die inwendig geroepen zijn en Christus en al Zijn weldaden in een waar geloof hebben omhelsd.

Waar het uiteindelijk om gaat in deze leeruitspraken is dit: de GG zijn bang dat men zich beroept op het kind-van-het-verbond zijn, waardoor de noodzaak van bekering en geloof niet genoeg aan de orde komen. Dat is een heel reëel gevaar en je ziet dit verbondsautomatisme allerwegen.
De GG hebben echter een nogal ‘ongelukkig’ hulpmiddel gebruikt om dit gevaar te bezweren. Zo kun je het denk ik wel samenvatten.

Inderdaad, en na de leeruitspraak van 1931 is ook nog geïntroduceerd het z.g. onderscheid tussen Evangeliebeloften en Verbondsbeloften. Ook weer met een goede bedoeling, maar alweer ongelukkig en onwaar.

Maar dit onderscheid is ook GEVAARLIJK, zodra het functioneert om Gods ware beloften af te doen als SLECHTS iets uitwendigs. En dat gebeurt m.i. wel in dit topic, daar heb ik moeite mee.

Wat bedoel je hiermee?

Dit: Gods Verbond en beloften zijn nooit uitwendig. WIJ maken het tot iets uitwendigs door ons ongeloof.

Zie wat ik daarna schreef:

Ik heb dit al eerder gezegd, en zeg het nog een keer: Wanneer Gods verbond en Zijn beloften voor ons persoonlijk alleen uitwendig zijn, dan is dat DOOR ONS ONGELOOF. God is waarachtig in Zijn beloften, maar wij zijn verwerpers en ongelovigen.

Wij moeten daarmee voor God in de schuld vallen. Het moet voor ons een NOOD worden dat God ons beloften doet, dat God ons WAARLIJK nodigt, terwijl we niet gekomen zijn en die beloften hebben omhelsd. Al dat redeneren over een UITWENDIG verbond houdt ons alleen maar van God af, want we geloven Hem niet meer op Zijn eigen Woord.

Gods beloften, Evangeliebeloften en Verbondsbeloften (wat hetzelfde is wat ook anderen hiervan zeggen) worden ons WAARLIJK aangeboden. Wanneer we Zijn Woord geloven (wat alleen gebeuren zal door de werking van de Heilige Geest), dan zijn deze beloften ook WAARLIJK ons deel.

Ik heb steeds gerefereerd aan Romeinen 9. Gods werk gaat door, het loopt Hem niet uit de hand. Zijn beloften zijn niet vergeefs. Want, aldus Paulus, bij de beloften gaat het uiteindelijk om het wáre zaad van Abraham, niet om de kinderen des vleses, maar om de kinderen der beloftenis. Heb ik daarmee gezegd dat Gods 'ware' beloften slechts uitwendig zijn?

Nee, Afgewezen, maar in dit topic (en het andere topic over DL I.17) is wel vele malen benadrukt dat de Doop behoort tot het uitwendige Verbond. Nu, God verzegelt in de Doop Zijn ware (ja, ware!) beloften. Dat mogen we niet afdoen als iets louter uitwendigs. Dat is ook nooit de bedoeling geweest van de citaten die uit de kanttekeningen gegeven zijn. Zeker, door de Doop wordt een mens niet zalig, maar door geloof en wedergeboorte. Maar van Gods zijde liggen er wel ware beloften aan de zichtbare kerk. Dat wij ze in ongeloof verwerpen is iets anders.

Nu had ik trouwens niet jou in de eerste plaats op het oog. Ik reageerde ik in mijn posting vooral op Klavier (zoals ook in mijn aanhef te zien was).

[Afgewezen]

Zonderling, om te voorkomen dat we langs elkaar heen praten, post ik nog maar weer eens deze gedachten n.a.v. het boekje van dr. P. de Vries, Een vast verbond.

Dr. De Vries reikte mij enkele waardevolle gedachten aan.
Belangrijk is de vraag hoe wij het verbond zien: als middel tot de zaligheid óf als een gestalte van de zaligheid zelf. Vanuit het eerste standpunt gezien is het verbond veel breder dan vanuit het laatste. Het eerste geldt de gelovigen en hun kinderen, het laatste geldt voor de ware gelovigen (de “kinderen der belofte” bij Paulus).
In de Bijbel vind je beide lijnen terug, schrijft dr. De Vries. Ik citeer: “In het verbond zegt God de zaligheid toe. Vanuit het verbond zelf is het reeds onbestaanbaar dat deze toezegging bij niemand gehoor zou vinden. God zorgt er Zelf voor dat Zijn beloften gehoor vinden. Het verbond van God met Israël was voor het volk Israël middel tot de zaligheid. Vanuit het verbond dat God met hen was aangegaan, riepen de profeten de Israëlieten op tot bekering. Bij Jesaja en Jeremia zien we dat het verbond zelf als garantie wordt getekend, dat een rest van het volk door het oordeel heen wordt gespaard. Deze lijn komt ook sterk naar voren in de brief aan de Hebreeën.”
Wanneer je dit onderscheid uit het oog verliest, ga je brokken maken. Dan zijn de kinderen van gelovigen al “kant-en-klare” gelovigen óf je gaat van het standpunt uit dat de kinderdoop voor het gedoopte kind niets te zeggen heeft, alleen wanneer het uitverkoren is. Beide klippen dienen we te vermijden.

[Zonderling]

Zonderling, om te voorkomen dat we langs elkaar heen praten, post ik nog maar weer eens deze gedachten n.a.v. het boekje van dr. P. de Vries, Een vast verbond.

Afgewezen, in deze quote van dr. P. de Vries kan ik mij vinden.

[Afgewezen]

Zonderling, om te voorkomen dat we langs elkaar heen praten, post ik nog maar weer eens deze gedachten n.a.v. het boekje van dr. P. de Vries, Een vast verbond.

Afgewezen, in deze quote van dr. P. de Vries kan ik mij vinden.

Dan zijn we het hierin eens! Het laatste stukje is trouwens uit mijn eigen pen gevloeid.

[Klavier]

De kanttekenaren bijvoorbeeld leren reeds een inwendig en uitwendig Verbond.

Klavier,

We kunnen beter zeggen dat het Verbond een uitwendige en inwendige zijde heeft. Dat onderscheid is NODIG om te benadrukken dat het niet gans Israël is dat zalig wordt. Evenmin wordt de zichtbare Kerk zalig, maar alleen zij die inwendig geroepen zijn en Christus en al Zijn weldaden in een waar geloof hebben omhelsd.

Maar dit onderscheid is ook GEVAARLIJK, zodra het functioneert om Gods ware beloften af te doen als SLECHTS iets uitwendigs. En dat gebeurt m.i. wel in dit topic, daar heb ik moeite mee.

Ik heb dit al eerder gezegd, en zeg het nog een keer: Wanneer Gods verbond en Zijn beloften voor ons persoonlijk alleen uitwendig zijn, dan is dat DOOR ONS ONGELOOF. God is waarachtig in Zijn beloften, maar wij zijn verwerpers en ongelovigen.

Wij moeten daarmee voor God in de schuld vallen. Het moet voor ons een NOOD worden dat God ons beloften doet, dat God ons WAARLIJK nodigt, terwijl we niet gekomen zijn en die beloften hebben omhelsd. Al dat redeneren over een UITWENDIG verbond houdt ons alleen maar van God af, want we geloven Hem niet meer op Zijn eigen Woord.

Gods beloften, Evangeliebeloften en Verbondsbeloften (wat hetzelfde is wat ook anderen hiervan zeggen) worden ons WAARLIJK aangeboden. Wanneer we Zijn Woord geloven (wat alleen gebeuren zal door de werking van de Heilige Geest), dan zijn deze beloften ook WAARLIJK ons deel.

Zonderling,
Ik ben het geheel met jouw opmerkingen eens.
Het gaat fout als we het uitwendige Verbond als 'SLECHTS' uitwendig beschouwen. Dat zou de verantwoordelijkheid van de mens wat afvlakken. In die zin is de term misleidend. Het is nooit mijn bedoeling geweest de term zo in te vullen.
Uitwendig is vooral: Zichtbaar. Inwendig: Onzichtbaar.
Zichtbaar: De zichtbare Evangeliebediening, de zichtbare Beloften, door ons zondige mensen tot gehoorzaamheid roepend.
Dat is wat de Heere van ons vraagt.

Lees ook die topic over DL H1 Art 17. Daarin heb ik dat getracht uiteen te zetten.

Ik zou van de voorman van de GerGem, ds. G.H. Kersten het volgende willen citeren:

Niets kan u verontschuldigen zoo ge buiten de aangebodene zaligheid omkomt. Ge gaat niet verloren, omdat ge niet uitverkoren zijt, maar omdat ge niet wilt, dat Christus Koning over u zij. Kunt ge uzelf niet bekeeren, in Wien is meer macht, dan in Hem, Wien gegeven is alle macht in hemel en op aarde.

[Klavier]

nderdaad, en na de leeruitspraak van 1931 is ook nog geïntroduceerd het z.g. onderscheid tussen Evangeliebeloften en Verbondsbeloften. Ook weer met een goede bedoeling, maar alweer ongelukkig en onwaar.
..
Nu had ik trouwens niet jou in de eerste plaats op het oog. Ik reageerde ik in mijn posting vooral op Klavier (zoals ook in mijn aanhef te zien was).

Bij mijn weten is er nooit vanuit de GerGem gesteld dat er geen onderlinge verbinding zou zijn tussen Evangeliebelofte en Verbondsbelofte. Het is vooral leerstellig onderscheiden om het verschil in aard en openbaring weer te geven en aan te tonen dat het Evangelie gericht aan alle toehoorders niet strijdig is met de uitverkiezing. Dit om mensen die zich verschuilen achter de uitverkiezing en menen maar stil te moeten afwachten, tot geloof te manen.
Dat niet iedereen zich kon vinden in 1931 is in 1953 gebleken. Toen is een groep uitgetreden juist vanwege dit punt, mede onder invloed van de in de oorlogsjaren over gekomen Dr. Steenblok. Daar werd de Belofte van het Evangelie aan de voorwaarde gekoppeld om 'uitverkoren zijn'. Een verkeerd toepassen van de Verbondsbeloften! Een opeenstapeling van de Evangeliebeloften en Uitverkiezing.
Juist om dat te voorkomen moet er een gezond onderscheid zijn.
Gezond betekent dan ook er gezond mee om gaan.
Evangelie geheel, inclusief ALLE toezeggingen voor waar nemen, voor allen die het Evangelie horen.
De leer als zodanig is niet anders dan die van Brakel.

Evangeliebelofte is in zijn geheel voor te houden aan alle toehoorders. Net als de Wet waaraan alle toehoorders zich hebben te houden.
Niemand een excuus. Lees het topic over hyper-calvinisme.

[Miscanthus]

@klavier:

toch praat jij anders dan 1931 en de geest uit het boekje "Louter genade" mij voorkomen.

[Klavier]

@klavier:

toch praat jij anders dan 1931 en de geest uit het boekje "Louter genade" mij voorkomen.

Ik heb het boekje niet. Ik ken het alleen van recenties.
Heb je een voorbeeld?
Tot nog toe heb ik me op enkel GerGem bronnen en de verwijzingen daaruit naar de oudvaders gehanteerd.

[Miscanthus]

@klavier:

toch praat jij anders dan 1931 en de geest uit het boekje "Louter genade" mij voorkomen.

Ik heb het boekje niet. Ik ken het alleen van recenties.
Heb je een voorbeeld?
Tot nog toe heb ik me op enkel GerGem bronnen en de verwijzingen daaruit naar de oudvaders gehanteerd.

Vanavond.oké?

[Marnix]

Met klavier / zonderling eens.... "uitwendig verbond" klinkt een beetje als een half verbond. God sluit geen half verbond.... het wordt alleen een half verbond als mensen Gods liefde niet beantwoorden.... gebrek aan liefde en geloof van onze kant leidt tot een half verbond.

[Klavier]

Met klavier / zonderling eens.... "uitwendig verbond" klinkt een beetje als een half verbond. God sluit geen half verbond.... het wordt alleen een half verbond als mensen Gods liefde niet beantwoorden.... gebrek aan liefde en geloof van onze kant leidt tot een half verbond.

Precies! En daarom is het eigen schuld als we verloren gaan.
Alle middelen om te geloven zijn er:
- Gods Woord
- De prediking
- Gods Geest die daarin meekomt en geloof Werkt.

[Marnix]

Kijk, en daar ben ik het helemaal mee eens!