Mister schreef:Je aangehaalde stuk is volstrekt niet duidelijk.
Mary zou voor een altar call zijn omdat haar man de mensen oproept om naar een gebedsruimte te gaan? Wat is daar tegensprekerig aan??
Het is me totaal niet duidelijk..
Nee mij ook niet, heb een paar keer alles gelezen maar wat is nu de kern van deze discussie?
Volgens mij wil Bert zeggen dat Mary stil moet zijn in de gemeente ne dat hij de oproep om naar ene gebedsruimte te gaan gelijkstelt met de Wesleyaanse altarcall.
Mister schreef:Je aangehaalde stuk is volstrekt niet duidelijk.
Mary zou voor een altar call zijn omdat haar man de mensen oproept om naar een gebedsruimte te gaan? Wat is daar tegensprekerig aan??
Het is me totaal niet duidelijk..
Nee mij ook niet, heb een paar keer alles gelezen maar wat is nu de kern van deze discussie?
Volgens mij wil Bert zeggen dat Mary stil moet zijn in de gemeente ne dat hij de oproep om naar ene gebedsruimte te gaan gelijkstelt met de Wesleyaanse altarcall.
correct me if I'm wrong
you are correct (dat heb je juist gezien)
Mijn enige troost is, dat ik niet mijn, maar Jezus Christus eigen ben, Die voor mijn zonden betaald heeft, en zo bewaart, dat alles tot mijn zaligheid dienen moet; waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van eeuwig leven verzekert, en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt.
Mister schreef:Je aangehaalde stuk is volstrekt niet duidelijk.
Mary zou voor een altar call zijn omdat haar man de mensen oproept om naar een gebedsruimte te gaan? Wat is daar tegensprekerig aan??
Het is me totaal niet duidelijk..
Nee mij ook niet, heb een paar keer alles gelezen maar wat is nu de kern van deze discussie?
Volgens mij wil Bert zeggen dat Mary stil moet zijn in de gemeente ne dat hij de oproep om naar ene gebedsruimte te gaan gelijkstelt met de Wesleyaanse altarcall.
correct me if I'm wrong
you are correct (dat heb je juist gezien)
Ok
1. Zo'n bijeenkomst heeft niet het karakter van een kerkdienst. Dus is het niet per definitie zo dat een vrouw moet zwijgen. Zeker niet als wij iets van haar zouden kunnen leren! Bovendien werd er vroeger op de gezelschappen óók door vrouwen getuigd!
2. Het gaan naar een gebedsruimte. Volgens mij is daar totaal niets mis mee. Sterker nog, deden we dat maar vaker :!:
Ik vraag me af of het zinnig is om deze discussie voort te zetten. Slotje is wellicht beter? Heb nu de indruk dat Stichting Heartcry inderdaad onnodig wordt 'zwart gemaakt'.
uitgeworpen schreef:
Nee mij ook niet, heb een paar keer alles gelezen maar wat is nu de kern van deze discussie?
Volgens mij wil Bert zeggen dat Mary stil moet zijn in de gemeente ne dat hij de oproep om naar ene gebedsruimte te gaan gelijkstelt met de Wesleyaanse altarcall.
correct me if I'm wrong
you are correct (dat heb je juist gezien)
Ok
1. Zo'n bijeenkomst heeft niet het karakter van een kerkdienst. Dus is het niet per definitie zo dat een vrouw moet zwijgen. Zeker niet als wij iets van haar zouden kunnen leren! Bovendien werd er vroeger op de gezelschappen óók door vrouwen getuigd!
2. Het gaan naar een gebedsruimte. Volgens mij is daar totaal niets mis mee. Sterker nog, deden we dat maar vaker :!:
Quoteje van mezelf om de discussie weer ff aan te zwengelen.
Ja, hier wil ik toch wel kort op reageren. Ik zit het zo eens door te balderen.
Er komen teksten in mij op als: ""Wie niet tegen mij is, die is voor Mij". We moeten oppassen, een duivelswerk te noemen, wat van de Heere is/zou kunnen zijn.
Tegelijkertijd moet ik zeggen, als ik dit lees: ik ben zeer bevreesd. Dit sluit zo mooi aan bij de huidige tijd met gevoel etc..
Ik lees net in het RD een reactie van ds. P. de Vries.
Ik zit het ook door te bladeren en denk: men verwijt de gergem dat ze rechts de sloot in duiken met bevinding van mensen centraal te stellen in de prediking en een beschrijving van de bekeringsweg te geven etc. etc. Echter bij Heartcry zie je precies hetzelfde gebeuren maar dan in een ander jasje.
Ik lees over het middagprogramma wat veranderd werd waarbij er mannen en vrouwen groepen werden samengesteld waarbij openlijk gesproken werd over je sexuele verlangens en gevoelens etc. :shock:
Laatst gewijzigd door Kislev op 10 okt 2006, 09:53, 1 keer totaal gewijzigd.
De afgelopen weken organiseerde de Stichting Heart Cry (hartenkreet) een reeks bijeenkomsten over het thema opwekking. Ds. P. de Vries stelt dat het bij de stichting vooral draait om de heiligmaking, terwijl hij de notie dat de ware heiligmaking een vrucht is van het rechtvaardigend geloof pijnlijk mist. Hiernaast een reactie van Arjan Baan en Jacques Brunt van de Stichting Heart Cry.
Een naam uit het verleden die tijdens de bijeenkomsten van de Stichting Heart Cry prominent naar voren kwam, was die van Duncan Campbell (1898-1972). Met hem voelden de sprekers zich verbonden. Duncan Campbell was verbonden aan de Faith Mission in Edinburgh. Een interkerkelijke evangelisatiecampagne onder zijn leiding leidde aan het begin van de jaren vijftig op het Schotse eiland Lewis tot de zogenaamde ”Lewis Awakening”.
Duidelijk is dat de Stichting Heart Cry zonder meer positief staat ten opzichte van deze prediker en zijn theologie. Ik meen echter dat hierbij vragen zijn te stellen. Voornamelijk baseer ik mij daarbij op het in 1980 door The Banner of Truth uitgegeven dagboek van de predikant van de Free Church Kenneth MacRae. Een boek dat trouwens nog altijd bij deze uitgever verkrijgbaar is. Jarenlang maakte Kenneth MacRae aan het einde van elke dag een paar aantekeningen over hoe hij stond tegenover de Heere en over wat zich die dag had voorgedaan. Na zijn dood redigeerde Iain H. Murray deze aantekeningen en voorzag die van een inleiding en commentaar.
In de tijd dat de zogenaamde Lewis Awakening onder leiding van Duncan Campbell plaatsvond, stond Kenneth MacRae in Stornoway, de hoofdplaats van Lewis. Uit het bewuste boek blijkt dat de theologie van Duncam Campbell als arminiaans getypeerd moet worden. Hij leerde in ieder geval de algemene verzoening. Daarnaast was hij een voorstander van de zogenaamde ”Keswick teaching” ten aanzien van de heiligmaking. Hij achtte het mogelijk dat een christen door een definitieve ervaring volledig heilig wordt.
In deze visie wordt een onderscheid gemaakt tussen het bedelaarsgeloof als de gestalte van een zwak geloof en het overwinningsgeloof als de gestalte van een geoefend christen. Ik wil hierbij direct opmerken dat deze onderscheiding vreemd is aan de gereformeerde en reformatorische theologie. In de reformatorische theologie is de bedelaarsgestalte nooit zonder de gestalte van overwinnaar, maar vooral ook de gestalte van de overwinnaar nooit zonder die van de bedelaar. Veelzeggend is dat Luthers laatste geschreven woorden waren: „Wir sind nur Bettler. Das is wahr.”
Weinig kritisch
Kenneth MacRae heeft niet willen ontkennen dat de Heere een prediking in armiaanse context kan zegenen; God is immers de vrijmachtige. Maar het arminianisme zelf achtte hij een grote bedreiging voor de kerk. Samen met zijn collega’s van de Free Church op Lewis moest MacRae constateren dat in tegenstelling tot de claims van Duncan Campbell de opwekking niet met een kennelijke verandering naar buiten toe gepaard ging. Hij vreesde veeleer dat mensen die vanouds onder het gehoor van de prediking van vrije genade alleen kwamen, hiervan vervreemd dreigden te raken.
Het optreden van Duncan Campbell op Lewis leidde ertoe dat de classis Lewis van de Free Church de synode van dit kerkverband verzocht bijzondere aandacht te schenken aan het onderwijs in de gereformeerde leer van vrije, soevereine genade. Een verzoek dat overigens niet zonder verzet door de synode werd overgenomen. Een verzet dat MacRae alleen maar kon plaatsen in het licht van het feit dat binnen de Free Church zelf een stroming was die zich innerlijk steeds meer vervreemdde van de gereformeerde leer.
Dat laatste is naar mijn vaste overtuiging ook binnen de gereformeerde gezindte in Nederland het geval. Alom in de gereformeerde gezindte zien we een weinig kritische houding ten opzichte van de evangelische beweging en theologie. Ik kan niet anders dan het optreden van de Stichting Heart Cry in dit licht zien. Ik weet dat de gereformeerde gezindte alle reden heeft de hand in eigen boezem te steken. Wat is er veel innerlijke leegte. Wat wordt de kracht van de Bijbelse en gereformeerde leer van vrije genade weinig beleefd. Dat verklaart dat met name jonge mensen op zoek gaan. Prof. dr. W. van ’t Spijker zei onlangs in een interview in het familieblad Terdege dat hij dit zoeken wel kon begrijpen, maar niet kon bijvallen. „Men zoekt het waar het niet te vinden is.”
Wat wij nodig hebben is een terugkeer tot en een volharden bij de gereformeerde leer van het Evangelie van vrije genade. Niet zijn liefde tot Christus, maar de liefde van Christus tot hem is het houvast van een christen. Ik denk aan wat John Owen kort voor zijn sterven aan een vriend schreef: „Ik ga naar Hem Die ik van harte heb liefgehad, of nog beter, naar Hem Die mij heeft liefgehad met een eeuwige liefde; dat is de volkomen grond van al mijn troost.”
Klein beginsel
Wie de informatie vanuit de Stichting Heart Cry leest, merkt dat alles draait om de heiligmaking. Ongetwijfeld is het nodig dat hiermee ernst wordt gemaakt. Maar de ware heiligmaking is een vrucht van het rechtvaardigend geloof. In wat ik vanuit de stichting las, heb ik die notie wel heel pijnlijk gemist.
Zelfs de allerheiligsten hebben in dit leven maar een klein beginsel van de nieuwe gehoorzaamheid. Nooit komen zij uit boven de gestalte: „Moede kom ik arm en naakt, tot de God Die zalig maakt.” Dat is de grondtoon van de beproefde leer van de godzaligheid. Een leer die zo duidelijk en helder uiteengezet is in de Heidelbergse Catechismus. Daarom geef ik ten slotte de woorden van H. F. Kohlbrugge weer die hij op zijn sterfbed sprak: „De Heidelberger, de eenvoudige Heidelberger, houd daaraan vast mijn kinderen.”
De auteur is hersteld hervormd predikant te Waarder.
Dit is overigens dezelfde predikant die eerder in deze discussie werd aangehaald richting degene die bedenkingen hadden bij de Stichting Heartcry, namelijk dat de discipelen van Mozes de discipelen van Jezus niet begrijpen.............
Laatst gewijzigd door Kislev op 10 okt 2006, 09:51, 2 keer totaal gewijzigd.
Uit het RD: reactie van Arjan Baan en Jacques Brunt
In reactie op de opmerkingen van ds. P. de Vries stellen Arjan Baan en Jacques Brunt dat de gereformeerde leer handen en voeten in de praktijk van onze postmoderne tijd moet krijgen. Daarom is het nodig dat er praktisch onderwijs en toerusting gegeven wordt over heiligmaking.
We stellen het als Stichting Heart Cry op prijs dat ds. P. de Vries met ons meedenkt om een antwoord te geven op de grote nood in kerkelijk Nederland. Onze reactie is daarom geen verdediging, maar een uitnodiging om tijdens een persoonlijk gesprek hierover verder na te denken.
De naam van Duncan Campbell (1898-1972) is tijdens onze samenkomsten niet prominent naar voren gekomen. Zijn naam is op de conferentie zelfs niet genoemd. Het is daarom onjuist om hem met onze stichting te identificeren. Wij noemden hem in de aankondiging in verband met een van onze sprekers, mevrouw Mary Peckham, die tijdens de opwekking op het eiland Lewis door zijn prediking werd aangeraakt. Ook citeerden wij in onze brochure een uitspraak van hem: „Opwekking is een gemeenschap doordrenkt van God.” We mogen best kanttekeningen plaatsen bij Campbells theologie, maar daarmee hoeven we niet te ontkennen dat hij „een man Gods” was, zoals dr. Martyn Lloyd-Jones hem typeert.
Ds. De Vries noemt de kritiek van de bekende Free Churchpredikant van Stornoway, Kenneth MacRae, op Campbell en op de opwekking. We zeggen niet dat deze ongegrond is, maar wel vinden wij het oordeel van MacRae gekleurd en eenzijdig. Gedurende al de maanden dat Campbell op Lewis werkte, heeft MacRae nooit contact met hem gezocht en hem zelfs niet beluisterd! Hij heeft de grote zegen van de opwekking onderschat.
Het boek van Colin en Mary Peckham, ”Sounds from Heaven”, geeft een heel ander beeld van de opwekking. Ontroerend en bemoedigend is het om daarin te lezen hoe Gods Geest op krachtige wijze ingrijpt in mensenlevens! We mogen daarom met het badwater het kind niet wegwerpen. Ds. De Vries heeft achting voor de gebroeders Wesley en beveelt de liederen van Charles Wesley aan, maar dat betekent toch ook niet dat hij instemt met hun arminiaanse theologie?
Schaduwzijden
Het is de intentie van de Stichting Heart Cry om door te geven wat voor grote dingen de Heere door middel van opwekkingen gedaan heeft en nog doet. Vandaar dat wij sprekers hebben uitgenodigd die bij dergelijke bewegingen betrokken zijn geweest. Dit betekent niet dat wij ons met alles wat zij zeggen willen identificeren. Ds. De Vries weet toch ook dat elke opwekking schaduwzijden heeft? Niemand minder dan de bekende puritein Jonathan Edwards (1703-1758) heeft voor excessen gewaarschuwd, die ook bij de ”Great Awakening” voorkwamen. Toch evalueert Edwards de opwekking als een werk van God!
Ds. De Vries mist in wat hij vanuit onze stichting las de notie dat „de ware heiligmaking een vrucht is van het rechtvaardigend geloof.” Had hij de moeite genomen om een of meerdere samenkomsten te bezoeken, dan had hij deze notie wel kunnen horen. Het leven met Christus vanuit de vereniging met Hem was het centrale thema. Daarbij werd de noodzaak van heiliging in de zin van geestelijke verdieping benadrukt. We bemerken dat inzicht in de boodschap van Romeinen 6-8 veelal ontbreekt. Het gevolg is dat veel christenen voortdurend een leven leiden van vallen en opstaan. De Heere Jezus heeft echter een overvloedig leven beloofd (Joh. 7:37-38; 10:10).
Vaak beroepen we ons op het feit dat wij „arme zondaren zijn en blijven” om daarmee eigen leegte en onvruchtbaarheid te camoufleren. Zelfs verkeerde zondige gewoontes worden vergoelijkt met de verontschuldiging: „We blijven immers arme zondaren.”
Wat doen wij echter met de accenten die de Schrift legt? De apostel Paulus besteedt in zijn brieven veel aandacht aan de heiliging in de volle breedte en rijkdom. Legt hij geen andere accenten dan wij, wanneer hij de gelovigen voorhoudt: „Weest mede mijn navolgers” (Fil. 3:17) en „Opdat Hij uw harten versterke, om onberispelijk te zijn in heiligmaking, voor onze God en Vader, in de toekomst van onze Heere Jezus Christus met alle heiligen” (1 Thess. 3:13; 5:23)?
Concreet
Van harte wijzen wij arminianisme en perfectionisme af. Van harte belijden wij de leer van de totale verdorvenheid van de mens en van de vrije, soevereine genade. Maar hoe krijgt de gereformeerde leer handen en voeten in de praktijk van onze postmoderne tijd? Onze jongeren vervreemden van onze traditie, mede omdat deze niet concreet gemaakt wordt naar de praktijk van alledag. Ds. De Vries merkt terecht op: „Wat is er veel innerlijke leegte.” Maar is de oproep ”Terug naar de gereformeerde leer” daarop het antwoord? Of moeten we zeggen: ”Terug naar de levende Christus”, van Wie de gereformeerde leer getuigt? Maken wij de leer niet krachteloos door het diepere leven met Christus te verwaarlozen?
We merkten op de conferentie hoe groot de honger is naar de boodschap van een levende relatie met God in Christus. Gods Geest heeft harten aangeraakt! We mogen zien dat jongeren en ouderen daadwerkelijk een droefheid krijgen over hun (boezem)zonden en genade ontvangen om deze te belijden en ermee te breken aan de voet van het kruis van Golgotha.
Kerkelijk Nederland heeft een herleving nodig! Dat is de boodschap die wij willen doorgeven. De nood onder ons is groter dan we beseffen. De perversiteit in onze cultuur beïnvloedt onze gezinnen en gemeenten. Daarom hebben wij praktisch onderwijs en toerusting nodig over heiligmaking, om in deze wereld staande te blijven, alleen op basis van het verlossende én vernieuwende werk van Jezus Christus door de kracht van de Heilige Geest.
De auteurs zijn respectievelijk voorzitter en secretaris van de Stichting Heart Cry.
En als ik dan de reacties lees richting reo, dan denk ik: wat moet het worden, als de mensen van heartcry losgelaten worden in gemeenten? Het gaat hier immers om aanstaande predikanten. Heel erg. De jongerenavonden in Hardinxveld Giessendam vind ik prima en daar ga ik dan ook met enige regelmaat heen.
Maar déze Heart-cry activiteiten, komen die nog overeen met de gereformeerde leer? Het is wonder op wonder....
Interessante artikelen. Howel ik sommige kritiekpunten uit artikel 1 deel, schrijf ik het niet zomaar af. Verder vind ik het publiceren van dergelijke spectaculaire getuigenissen jammer. De tijd zal uitwijzen of het bevliegingen zijn geweest, of dat het werkelijk het werk van God is geweest (ik zeg dus niet dat het dat niet is).
