dank je wel.... zit er nu al tegen aan te hikken.... en het duurt nog zo lang.

hmprff schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Ik denk weer aan mijn oma. Het gaat een stuk beter met haar. Als het zo doorgaat, mag ze vrijdag weer naar huis. Dank jullie voor al het meeleven!

wat fijn Jolanda!!

Vandaag gaat ze dus naar Beth-San, het verzorgingstehuis. helaas niet (zoals ik even dacht) omdat ze herstellende is. Ze heeft voldoende "kracht" om niet meer in het ziekenhuis te blijven, maar aangezien ze daar niets meer voor haar kunnen betekenen, mag ze naar haar vertrouwde omgeving toe om daar (klinkt erg) te sterven. Het is geen kwestie van maanden, maar van weken, zei haar arts. Gisteren ben ik even bij haar geweest. Het is goed met haar. Ze verlangt er intens naar om met Christus verenigd te worden. Daar zal ze ook haar man mogen ontmoeten die haar bijna 45 jaar geleden voorging.

wooohhwww wat viel dat allemaal mee zeg (bezoekje aan de huisarts).

Lassie schreef:wooohhwww wat viel dat allemaal mee zeg (bezoekje aan de huisarts).

Nou, gelukkig dan maar!

Lassie schreef:wooohhwww wat viel dat allemaal mee zeg (bezoekje aan de huisarts).

Fijn Lassie, beter als dat het erger is dan dat je verwacht zou hebben. Sterkte ook verder hoor!

Lassie schreef:wooohhwww wat viel dat allemaal mee zeg (bezoekje aan de huisarts).

kijk... zo zie je....
meid, heerlijk, heb je dàt ook weer gehad;)

JolandaOudshoorn schreef:

hmprff schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Ik denk weer aan mijn oma. Het gaat een stuk beter met haar. Als het zo doorgaat, mag ze vrijdag weer naar huis. Dank jullie voor al het meeleven!

wat fijn Jolanda!!

Vandaag gaat ze dus naar Beth-San, het verzorgingstehuis. helaas niet (zoals ik even dacht) omdat ze herstellende is. Ze heeft voldoende "kracht" om niet meer in het ziekenhuis te blijven, maar aangezien ze daar niets meer voor haar kunnen betekenen, mag ze naar haar vertrouwde omgeving toe om daar (klinkt erg) te sterven. Het is geen kwestie van maanden, maar van weken, zei haar arts. Gisteren ben ik even bij haar geweest. Het is goed met haar. Ze verlangt er intens naar om met Christus verenigd te worden. Daar zal ze ook haar man mogen ontmoeten die haar bijna 45 jaar geleden voorging.

vandaag gelezen in Ryle, bij redenen om naar de hemel te verlangen:
De aarde wordt steeds leger en de hemel steeds voller met degenen die we liefhebben.

aan iemand die vertelt hoe moeilijk het is om te leven, hoe vreselijk het is de sepereer ingedaan te worden enz enz..
wat een moeiten kunnen er toch zijn.
en wat een verantwoordelijkheid.. om toch ook in zulke moeilijke omstandigheden te mogen wijzen op Hem...

henriët schreef:hoe vreselijk het is de sepereer ingedaan te worden

Wat bedoel je hiermee

henriët schreef:aan iemand die vertelt hoe moeilijk het is om te leven, hoe vreselijk het is de sepereer ingedaan te worden enz enz..
wat een moeiten kunnen er toch zijn.
en wat een verantwoordelijkheid.. om toch ook in zulke moeilijke omstandigheden te mogen wijzen op Hem...

Misschien moet je ook wel eens niet te snel wijzen. Alleen maar luisteren...

Gijs83 schreef:

henriët schreef:hoe vreselijk het is de sepereer ingedaan te worden

Wat bedoel je hiermee

dat iemand in een sepereercel gedaan wordt.

Afgewezen schreef:

henriët schreef:aan iemand die vertelt hoe moeilijk het is om te leven, hoe vreselijk het is de sepereer ingedaan te worden enz enz..
wat een moeiten kunnen er toch zijn.
en wat een verantwoordelijkheid.. om toch ook in zulke moeilijke omstandigheden te mogen wijzen op Hem...

Misschien moet je ook wel eens niet te snel wijzen. Alleen maar luisteren...

Ik begrijp wel hoe je dit bedoeld Afgewezen,
maar juist op momenten als iemand in zulke nood zit, haar/ zijn verhaal doet, en vraagt, 'Waar is God....'dan mag je niet zwijgen, en heb je te wijzen....
( maar daar was ik niet duidelijk over begrijp ik nu..)
Luisteren is nr 1.
Toch mogen we nooit een mens zomaar aan zn lot overlaten...
want juist voor hopelozen is er hoop...

Lassie schreef:

Gijs83 schreef:

henriët schreef:hoe vreselijk het is de sepereer ingedaan te worden

Wat bedoel je hiermee

dat iemand in een sepereercel gedaan wordt.

Separeercel, of zoals dat voorheen heette "de isoleercel", en daar heb ik héél veel héél nare herinneringen aan...........

Rens schreef:

Lassie schreef:

Gijs83 schreef:
Wat bedoel je hiermee

dat iemand in een sepereercel gedaan wordt.

Separeercel, of zoals dat voorheen heette "de isoleercel", en daar heb ik héél veel héél nare herinneringen aan...........

Ik heb eerst met verstandelijk gehandicapten met gedragsgestoordheid gewerkt. Die isoleercellen (twee cellen op een bewoners aantal van 10) was zowat elke dag wel bezet. Sommige gingen zo door het lint dat ze die zelfs wisten te slopen.
Ze bestonden geheel uit kussen, de wanden, vloer alles zodat ze zich niet konden bezeren..

In de gevangenis waar ik gewerkt heb was het helemaal heftig. Sommigen waren zo doorgedraaid dat, indien ze bv gingen douchen, wij hem, beschermd in ME pak met ME schild begeleidde met douchen.... Zelf hadden ze dan een scheurpak aan ipv kleding, dit om te voorkomen dat ze zichzelf gingen ophangen, opknopen.

We leerden bepaalde procedures voor "plaatsingen".

Ook nu worden we als politie er regelmatig bijgeroepen als "sterke arm" om in een psychiatrische instelling, clienten in een isoleercel te plaatsen.

Soms vraag ik me af, wanneer is iemand nu van de duivel bezeten. Wat je soms meemaakt..

Plaatsing in zo'n cel.. Mensonwaardig.. dat wel maar soms helaas nodig.


Sepereerbed is nog heftiger. Wordt je helemaal vastgesnoerd.

BJD schreef:
Plaatsing in zo'n cel.. Mensonwaardig.. dat wel maar soms helaas nodig.


Sepereerbed is nog heftiger. Wordt je helemaal vastgesnoerd.

ik ben het volkomen met je eens, ook al heb ik daar zelf teveel ervaringen mee....