De oudvaders gebruiken het beeld van de vierschaar om duidelijk te maken hoe de rechtvaardiging beleeft wordt.Herman schreef:Ik ben dan wel benieuwt naar je visie op hoe een christen zijn toerekening van de rechtvaardiging beleeft. (Onder verwijzing naar HC zondag 23)Geka schreef:
De invulling dat met de vierschaarbeleving 'alleen' het komen tot Christus door het geloof bedoeld wordt, hoor je nergens zo. Zeker, de oudvaders spraken wel over het beeld van een vierschaar als het gaat over de bekering en het komen tot Christus.
Er is sprake van een zondaar die wordt aangeklaagd door de wet, door de duivel en door zijn eigen vlees; en dan is het de Heere die die schuldige en verloren zondaar die door het geloof de toevlucht tot Christus neemt, vrij spreekt van schuld en straf, en een recht op het eeuwige leven geeft, enkel en alleen op grond van Jezus' verdienste.
Het gaat dus in het beeld van de vierschaar om de elementen van aanklacht van schuld, erkenning van Gods recht, geloven en betrouwen op Christus, en een vrijspreken door de Vader.
Omdat die elementen voluit Bijbels zijn, spreken de oudvaders over dit beeld. En de oudvaders bedoelden dit niet te betrekken op een bepaalde visionaire bevinding die sommigen van Gods kinderen wel, en anderen niet meemaken, en waarmee de vergeving van zonden/rechtvaardiging zou staan of vallen.
Ik blijf het echt een vertroebeling van de discussie vinden om het spreken van de oudvaders gelijk te stellen met wat er nu soms van gemaakt wordt, alleen op grond van terminologie.
Wie een uitvoerige en leerzame beschrijving op grond van de Schrift wil, kan terecht bij de lezing die ds. C. Harinck over dit onderwerp ooit hield op de Haamstede Conferentie.
