Gereformeerde Gemeenten

[GG links]

Het was iig niet als karikatuur of als klagen bedoeld

Zo heb ik jouw bijdrage ook niet opgevat. Een eerlijke en opbouwende bijdrage. Alleen sommigen gaan ermee aan de haal.

Het verhaal van Vrouwke bleek niet op zichzelf te staan. Kijk o.a. naar de reactie van Hermanus en Rijssenaar. De vraag is niet of het gebeurt maar of dat Bijbels is om de bekering langs een meetlat te leggen. De opmerking dat sommige met het verhaal aan de haal gaan (voor eigen gewin? ) klopt niet. Sterker nog er werd zelfs wat lacherig over gedaan.

[Ad Anker]

Het kan ook een kwestie van achterdocht zijn. Ze zullen wel vinden... Zie je wel, daar en daaruit blijkt dat ze dit of dat vinden... Dat kan in je hoofd zo'n waarheid worden dat je gaat geloven wat in je gedachten waarheid werd. Heel vaak blijkt dat onterecht te zijn. Het is een karaktertrek. Ik heb er namelijk ook wel eens last van. Enige onbevangenheid is dan heel verfrissend, een oefening. Zie het als een geloofsoefening. Het leidt af van jezelf en je omgeving en richt zich op de Bron.

Ik denk wel dat achterdocht en gedachten als 'ze zullen wel denken' wel vaak voorkomt in de reformatorische kring. Een gevolg van sociale druk/controle wellicht. Maar dat is ook weer een aanname, die gerust ontkracht kan worden.

[Herman]

Ik denk wel dat achterdocht en gedachten als 'ze zullen wel denken' wel vaak voorkomt in de reformatorische kring. Een gevolg van sociale druk/controle wellicht. Maar dat is ook weer een aanname, die gerust ontkracht kan worden.

Ik zat een papertje in elkaar te zetten over bevindelijke prediking. In de literatuur die ik daarover las zag ik bijvoorbeeld bij zowel Beeke als Van Vlastuin opmerkingen over de arglistigheid van het hart, de noodzaak van separatie, schijn en zijn. Dit allemaal ter benadrukking dat bekering een zaak van het hart is en geen oppervlakkig gebeuren. Als dit soort aspecten relatief vaak in de prediking voorkomen (ik kan overigens niet ontkennen dat het bijbelse vragen zijn) dan krijg je vanzelf een cultuur waar een bepaalde achterdocht heerst tegen bekering. Tenslotte gaat dat niet vanzelf, daar is een wonder voor nodig.

Ik zie dat zelf als de keerzijde (bij al het positieve van bevindelijke prediking). Blijkbaar kennen we allen wel voorbeelden waar dat dus op individueel niveau verkeerd uitpakt.

[huisman]

Als de Heere Jezus zo vaak in zijn woorden spreekt over schijn of zijn. Wijze en dwaze bouwer, wijze en dwaze maagden. Zaad wat valt tussen de doornen of op steenachtige plaatsen. Enz. Zou daar dan geen aandacht voor moeten zijn in prediking en pastoraat?

Natuurlijk niet met een vooringenomen houding van wantrouwen maar spiegelen aan Gods Woord lijkt mij geboden.

[Bertiel]

Sorry Ad, maar Vrouwke deelt hier ervaringen, of ze haar mond wilde houden, etc. dat zijn gedachtes, dit zijn zaken die helaas gebeuren!

@Huisman, Christus separeert op vrucht, niet op gang(en)

[Forummer]

Zoals de meesten wel weten ben ik een ex-gergemmer. Ik ben nu lid van de PKN. Ik woon hartje Biblebelt, om even wat geografische duiding aan deze post te geven.
Voor mezelf ben ik Inmiddels zover dat ik nou zo iemand ben die vrijwel alle vooroordelen die er binnen de GG over vertrekkers bestaan, bevestig. Ik kan dat inmiddels naast me neerleggen omdat ik weet hoe het tussen God en mij ligt.
Door Alpha cursus en evangelisatie kom ik zeer regelmatig (ook buiten mijn woonplaats) andere ex-gergemmers tegen, en zij ervaren allemaal hetzelfde. Pijn. In het kerkverband waar je opgroeide en waar God je bij je naam riep, was geen ruimte om daarvoor uit te komen. De vragen die ontstonden of al langer aanwezig waren over de prediking (die meer vragen opriepen dan vragen beantwoordden), werden niet begrepen. De worsteling om de verantwoordelijkheid voor je gezin was eenzaam: mocht je hen laten blijven verkeren onder een voorwaardelijke prediking, wat in feite een halve waarheid is? Maar ondanks alle biddend genomen besluiten toch: pijn. Pijn dat men niet kan omgaan met Gods genade, terwijl juist de kerk een plaats hoort te zijn waar alle ruimte is voor genade. Pijn dat zovelen in het duister worden gehouden door die halve waarheid. Pijn over de woorden die kwetsend waren, voor je gevoel vooral richting God al doet het bij jezelf ook pijn. Pijn dat in feite God gewantrouwd wordt. Terwijl Hij de Énige is die trouw is, was en blijven zal!

En als je dan eenmaal vertrokken bent houdt dat niet op. Als er in de buurt door een GG een evangelisatie actie wordt ondernomen juich je dat toe, maar geeft dat gelijk ook pijn. Wat moeten de mensen die aangesproken worden met een halve waarheid? De pijn dat je met 'vreemden' beter en vaker over Gods genade en je geloof kunt spreken dan met je eigen familie (want nog GerGem). Je gunt iedereen dat ze God mogen leren kennen en zou het wel van de daken willen schreeuwen dat God zó anders is dan men denkt.
En toch kun je die pijn dragen, juist door genade.
Maar het blijft pijn doen als men jouw pijn gewoonweg ontkent. Maar het brengt je weer bij God, om te bidden voor al die mensen die Gods genade nog niet kennen.

Ik heb bewust niet in ik-vorm geschreven omdat er velen zijn binnen verschillende PKN gemeenten in deze regio die deze pijn hebben. Het is dus niet slechts exemplarisch.

Vul rustig aan of reageer rustig als je het totaal anders ervaren hebt.

[Herman]

Als de Heere Jezus zo vaak in zijn woorden spreekt over schijn of zijn. Wijze en dwaze bouwer, wijze en dwaze maagden. Zaad wat valt tussen de doornen of op steenachtige plaatsen. Enz. Zou daar dan geen aandacht voor moeten zijn in prediking en pastoraat?

Natuurlijk niet met een vooringenomen houding van wantrouwen maar spiegelen aan Gods Woord lijkt mij geboden.

De prediking is het Woord van God. Dus dat is prima. Maar als allerlei mensen zonder onderscheidingsvermogen dat gaan rondstrooien en toepassen, dan krijg je dat de blinde de eenoog in de gracht laat vallen. Deze laatste menen dat hun gedrag juist is op grond van de prediking die zij horen. Dus daar gaat iets mis. Pas in Hersteld Hervormde kringen hoor ik voortdurend benadrukken dat wij als mensen niet over andermans hart mogen oordelen. (Iets wat dan overigens toch nog steeds gebeurd).

[DDD]

Als de Heere Jezus zo vaak in zijn woorden spreekt over schijn of zijn. Wijze en dwaze bouwer, wijze en dwaze maagden. Zaad wat valt tussen de doornen of op steenachtige plaatsen. Enz. Zou daar dan geen aandacht voor moeten zijn in prediking en pastoraat?

Natuurlijk niet met een vooringenomen houding van wantrouwen maar spiegelen aan Gods Woord lijkt mij geboden.

Dat is helemaal het punt niet. Natuurlijk moet daar aandacht voor zijn. Maar wel op de bijbelse wijze. Niet dat je bij een ander kijkt of dat wel goed zit. Daar is namelijk óók specifiek een gelijkenis over.

[Ad Anker]

Sorry Ad, maar Vrouwke deelt hier ervaringen, of ze haar mond wilde houden, etc. dat zijn gedachtes, dit zijn zaken die helaas gebeuren!

@Huisman, Christus separeert op vrucht, niet op gang(en)

Ik begrijp je sorry niet zo? Zeg ik iets verkeerds?

[Bertiel]

Sorry Ad, maar Vrouwke deelt hier ervaringen, of ze haar mond wilde houden, etc. dat zijn gedachtes, dit zijn zaken die helaas gebeuren!

@Huisman, Christus separeert op vrucht, niet op gang(en)

Ik begrijp je sorry niet zo? Zeg ik iets verkeerds?

je reactie is alsof het allemaal in hoofden afspeelt en niet op waarheid gebasseerd is.
Vrouwke heeft er wat over gedeeld, ik weet ook verhalen buiten de GG waar mensen die voor het eerst aangingen er door ambtsdragers vanaf werden gepraat (of althans, geprobeerd), want ze konden toch niet zo duidelijk vertellen hoe, of dan zouden je kinderen toch wel andere kleren dragen, etc. etc.

[GG links]

Zoals de meesten wel weten ben ik een ex-gergemmer. Ik ben nu lid van de PKN. Ik woon hartje Biblebelt, om even wat geografische duiding aan deze post te geven.
Voor mezelf ben ik Inmiddels zover dat ik nou zo iemand ben die vrijwel alle vooroordelen die er binnen de GG over vertrekkers bestaan, bevestig. Ik kan dat inmiddels naast me neerleggen omdat ik weet hoe het tussen God en mij ligt.
Door Alpha cursus en evangelisatie kom ik zeer regelmatig (ook buiten mijn woonplaats) andere ex-gergemmers tegen, en zij ervaren allemaal hetzelfde. Pijn. In het kerkverband waar je opgroeide en waar God je bij je naam riep, was geen ruimte om daarvoor uit te komen. De vragen die ontstonden of al langer aanwezig waren over de prediking (die meer vragen opriepen dan vragen beantwoordden), werden niet begrepen. De worsteling om de verantwoordelijkheid voor je gezin was eenzaam: mocht je hen laten blijven verkeren onder een voorwaardelijke prediking, wat in feite een halve waarheid is? Maar ondanks alle biddend genomen besluiten toch: pijn. Pijn dat men niet kan omgaan met Gods genade, terwijl juist de kerk een plaats hoort te zijn waar alle ruimte is voor genade. Pijn dat zovelen in het duister worden gehouden door die halve waarheid. Pijn over de woorden die kwetsend waren, voor je gevoel vooral richting God al doet het bij jezelf ook pijn. Pijn dat in feite God gewantrouwd wordt. Terwijl Hij de Énige is die trouw is, was en blijven zal!

En als je dan eenmaal vertrokken bent houdt dat niet op. Als er in de buurt door een GG een evangelisatie actie wordt ondernomen juich je dat toe, maar geeft dat gelijk ook pijn. Wat moeten de mensen die aangesproken worden met een halve waarheid? De pijn dat je met 'vreemden' beter en vaker over Gods genade en je geloof kunt spreken dan met je eigen familie (want nog GerGem). Je gunt iedereen dat ze God mogen leren kennen en zou het wel van de daken willen schreeuwen dat God zó anders is dan men denkt.
En toch kun je die pijn dragen, juist door genade.
Maar het blijft pijn doen als men jouw pijn gewoonweg ontkent. Maar het brengt je weer bij God, om te bidden voor al die mensen die Gods genade nog niet kennen.

Ik heb bewust niet in ik-vorm geschreven omdat er velen zijn binnen verschillende PKN gemeenten in deze regio die deze pijn hebben. Het is dus niet slechts exemplarisch.

Vul rustig aan of reageer rustig als je het totaal anders ervaren hebt.

Ik bestrijd dat er in de GG breed een halve waarheid wordt geleerd. De ene GG is de andere niet. Al moet ik wel zeggen dat er in veel GG's de bevindelijkheid van het Evangelie boven de verkondiging van het Evangelie gezet wordt. Klinkt cryptisch maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.

Ik herken wel de statements die je maakt bij afgezwaaide gg"ers en de manier van beoordeling daarvan. Ik merk hetzelf aan mijn eigen familie die zich ernstige zorgen maken over de GG / de leer daarin, waar ik lid van ben.

[Terri]

Als je iets niet herkend betekent het niet dat het niet waar is.
Ik ben nooit lastig gevallen ( zie ander topic) door mannen.
Maar ik ga niet suggereren dat bij degenen daar dat wel gebeurt is/was, er ws iets niet oke is/was qua uiterlijk, tijdstip, ( of ze dachten het alleen maar, vanwege een bepaalde blik) m.a.w. het ligt eigenlijk grotendeels aan de vrouw.
Laten we elkaar opbouwend steunen in moeilijke en verdrietige ervaringen.

[Ad Anker]

Sorry Ad, maar Vrouwke deelt hier ervaringen, of ze haar mond wilde houden, etc. dat zijn gedachtes, dit zijn zaken die helaas gebeuren!

@Huisman, Christus separeert op vrucht, niet op gang(en)

Ik begrijp je sorry niet zo? Zeg ik iets verkeerds?

je reactie is alsof het allemaal in hoofden afspeelt en niet op waarheid gebasseerd is.
Vrouwke heeft er wat over gedeeld, ik weet ook verhalen buiten de GG waar mensen die voor het eerst aangingen er door ambtsdragers vanaf werden gepraat (of althans, geprobeerd), want ze konden toch niet zo duidelijk vertellen hoe, of dan zouden je kinderen toch wel andere kleren dragen, etc. etc.

Aha, oké. Nee hoor, ik wil niet zeggen dat deze dingen niet gebeuren, ik herken het zelf wat minder. Dus ik heb mijn bevinding vooral vanuit mijn eigen blikveld beschreven en niet als ontkenning van wat hier gedeeld werd.

[De Rijssenaar]

Zoals de meesten wel weten ben ik een ex-gergemmer. Ik ben nu lid van de PKN. Ik woon hartje Biblebelt, om even wat geografische duiding aan deze post te geven.
Voor mezelf ben ik Inmiddels zover dat ik nou zo iemand ben die vrijwel alle vooroordelen die er binnen de GG over vertrekkers bestaan, bevestig. Ik kan dat inmiddels naast me neerleggen omdat ik weet hoe het tussen God en mij ligt.
Door Alpha cursus en evangelisatie kom ik zeer regelmatig (ook buiten mijn woonplaats) andere ex-gergemmers tegen, en zij ervaren allemaal hetzelfde. Pijn. In het kerkverband waar je opgroeide en waar God je bij je naam riep, was geen ruimte om daarvoor uit te komen. De vragen die ontstonden of al langer aanwezig waren over de prediking (die meer vragen opriepen dan vragen beantwoordden), werden niet begrepen. De worsteling om de verantwoordelijkheid voor je gezin was eenzaam: mocht je hen laten blijven verkeren onder een voorwaardelijke prediking, wat in feite een halve waarheid is? Maar ondanks alle biddend genomen besluiten toch: pijn. Pijn dat men niet kan omgaan met Gods genade, terwijl juist de kerk een plaats hoort te zijn waar alle ruimte is voor genade. Pijn dat zovelen in het duister worden gehouden door die halve waarheid. Pijn over de woorden die kwetsend waren, voor je gevoel vooral richting God al doet het bij jezelf ook pijn. Pijn dat in feite God gewantrouwd wordt. Terwijl Hij de Énige is die trouw is, was en blijven zal!

En als je dan eenmaal vertrokken bent houdt dat niet op. Als er in de buurt door een GG een evangelisatie actie wordt ondernomen juich je dat toe, maar geeft dat gelijk ook pijn. Wat moeten de mensen die aangesproken worden met een halve waarheid? De pijn dat je met 'vreemden' beter en vaker over Gods genade en je geloof kunt spreken dan met je eigen familie (want nog GerGem). Je gunt iedereen dat ze God mogen leren kennen en zou het wel van de daken willen schreeuwen dat God zó anders is dan men denkt.
En toch kun je die pijn dragen, juist door genade.
Maar het blijft pijn doen als men jouw pijn gewoonweg ontkent. Maar het brengt je weer bij God, om te bidden voor al die mensen die Gods genade nog niet kennen.

Ik heb bewust niet in ik-vorm geschreven omdat er velen zijn binnen verschillende PKN gemeenten in deze regio die deze pijn hebben. Het is dus niet slechts exemplarisch.

Vul rustig aan of reageer rustig als je het totaal anders ervaren hebt.

Het lastige is wel dat misschien ex PKN’ers ook een soortgelijk verhaal kunnen schrijven. Maar wat wel zo is dat in GerGem veel mensen zitten die het geloof zelf niet hebben, maar wel een oordeel hebben over de mensen die het wel hebben. Dus dat maakt het wel extra erg. Het is echt een cultuur van oordelen of het wel echt is bij iemand. Ik moet dan altijd denken aan die gelijkenis van het zaaien van het zaad en dat er dan goede planten groeien en onkruid. De discipelen willen dan het onkruid er vroeg uittrekken. Maar de Heere zegt dan dat het bij God ligt en dat ze dan misschien wel het goede zaad er uit trekken. Dat gebeurt dus ook in gergem waar mensen op basis van enkele uitlatingen of gezichtsuitdrukkingen kunnen beoordelen of het bij iemand wel echt is.

[Wim Anker]

Ik ben die groepen eigenlijk nooit tegengekomen. Het woordeke "men" is mischien wel het vaakst gebruikte woord in laster en roddel.

Ik kom wel vaak "verlichtte" mensen (niet allemaal, ik ken er waarbij ik niet in de schaduw kan staan) tegen waarbij de geloofsverlichting vaak ook leidt tot een netflix abonnement.