Nieuw van de JBGG

[Mara]

Op grond van de bijbel misschien niet helemaal, maar in de oertijd gingen de vaders jagen en de moeders bleven in de hut.
Maar das war einmal....
Feit is dat verreweg de meeste moeders uitstekend kunnen multitasken en het verzorgen in de genen hebben.
Mannen kunnen meestal maar 1 ding tegelijk, verzorgen mwah, liever hun eigen baan houden.
Verzorgen betekent een vrouwelijk component hebben, dat willen de meeste mannen niet.

[JALP]

Op grond van de bijbel misschien niet helemaal, maar in de oertijd gingen de vaders jagen en de moeders bleven in de hut.
Maar das war einmal....
Feit is dat verreweg de meeste moeders uitstekend kunnen multitasken en het verzorgen in de genen hebben.
Mannen kunnen meestal maar 1 ding tegelijk, verzorgen mwah, liever hun eigen baan houden.
Verzorgen betekent een vrouwelijk component hebben, dat willen de meeste mannen niet.

Dan ben ik zeker niet met een vrouw getrouwd.

Maar nogmaals... Artistiek beweerde dat het bijbels was dat de vrouw de opvoedtaken op zich nam. Daarom blijf ik nieuwsgierig naar de bijbelse onderbouwing.

[Mister]

Op grond van de bijbel misschien niet helemaal, maar in de oertijd gingen de vaders jagen en de moeders bleven in de hut.
Maar das war einmal....
Feit is dat verreweg de meeste moeders uitstekend kunnen multitasken en het verzorgen in de genen hebben.
Mannen kunnen meestal maar 1 ding tegelijk, verzorgen mwah, liever hun eigen baan houden.
Verzorgen betekent een vrouwelijk component hebben, dat willen de meeste mannen niet.

Dan ben ik zeker niet met een vrouw getrouwd.

Maar nogmaals... Artistiek beweerde dat het bijbels was dat de vrouw de opvoedtaken op zich nam. Daarom blijf ik nieuwsgierig naar de bijbelse onderbouwing.

Als ik Spreuken 31 lees is het opvoedkundige één van de vele aspecten en nog niets eens als belangrijkste/eerste genoemd.

[Rambam]

Het is volgens mij niet on-bijbels hoor dat het zwaartepunt van de opvoeding bij de moeder ligt. Die hebben daar immers ook de juiste capaciteiten voor. Dat neemt niet weg dat vaders ook hun bijdrage moeten leveren maar wel op een andere manier en wellicht minder omvangrijk.

Ik ben eigenlijk wel benieuwd op welke typisch vrouwelijke capaciteiten en eigenschappen jij doelt in het kader van de opvoeding van kinderen.

[Luther]

Ik heb er nog eens over nagedacht, maar ik ga het steeds meer met Wilhelm eens worden.
Ik heb eerlijk gezegd niets tegen vader-zoon uitjes (stimuleer het zelfs) maar of je het op deze manier moet organiseren....
Eigenlijk ben je ontzettend arm in je relatie als je aan zo'n kamp moet deelnemen, onder het mom: verbetering van de relatie.
Pas zei ik nog tegen een vriendin: wij doen die leuke dingen met het het gezin, niet om een betere band te krijgen, maar omdat we een goede band hebben.
En dat die goede band op zo'n manier extra verstevigd wordt, is alleen maar mooi meegenomen.

ben ik niet met je eens. In de turbulentie van het leven kan dit er gewoon bij in schieten en is het goed dat dit soort initiatieven ontplooit worden om mensen te helpen.

[artistiek]

Op grond van de bijbel misschien niet helemaal, maar in de oertijd gingen de vaders jagen en de moeders bleven in de hut.
Maar das war einmal....
Feit is dat verreweg de meeste moeders uitstekend kunnen multitasken en het verzorgen in de genen hebben.
Mannen kunnen meestal maar 1 ding tegelijk, verzorgen mwah, liever hun eigen baan houden.
Verzorgen betekent een vrouwelijk component hebben, dat willen de meeste mannen niet.

Dan ben ik zeker niet met een vrouw getrouwd.

Maar nogmaals... Artistiek beweerde dat het bijbels was dat de vrouw de opvoedtaken op zich nam. Daarom blijf ik nieuwsgierig naar de bijbelse onderbouwing.

Ik zei dat het niet onbijbels is dat het zwaartepunt bij de moeder ligt, dus een stuk genuanceerder als jij nu beweert. Of wil jij nu suggereren dat het wel onbijbels is...?

De moeder draagt het ongeboren kindje onder haar hart. Ze heeft de natuurlijke mogelijkheid het zelf te voeden. Ze is zorgzaam en straalt warmte en geborgenheid uit.
En inderdaad laat Sprueken 31 ons zien welke plaats de moeders behoren te hebben in het gezin.
En zo zijn er nog wel meer plaatsen in de Bijbel die ons dat laten zien.

Maar goed, ik zal wel vreselijk ouderwets zijn en het is inderdaad ook verworden tot een versleten traditie... Maar ik denk dat daarin wel dat stukje orde-rust-reinheid principe aan te danken is. Maar ik vrees dat ook dat inmiddels als een braakliggend stuk land is geworden, ook binnen de gereformeerde kringen.

[albion]

Er was meer rust in het gezin, meer tijd voor elkaar, meer onderlinge verbondenheid. En vroeger was het ook wat, zeker waar. Dan waren er weer andere zorgen. Maar als het gaat om de onderlinge verbondenheid dan leven we echt in een kille tijd. (Zie alleen al op de vele familiedrama's)

Dat kan je niet stellen. Vaders hebben tegenwoordig meer tijd voor hun kinderen als vroeger. Ouderschapsverlof, deeltijd werken e.d.

Vind je? Vergaderingen, werkdruk, e.d. Mijn vader nam ons vroeger mee voor een dagje Artis, of we gingen samen met hem langs de markt en dan kregen we het grootste ijsje wat we konden opeten, en hij nam altijd iets mee voor mijn moeder wat ze lekker vond. En zondag 's middags las mijn vader ons voor en mochten we erna een paar heerlijke snoeprollen uitkiezen. Mijn jeugd was in de jaren 50/60 maar toen hadden mijn ouders toch veel meer tijd voor hun kinderen (en die (zowel de ouders als de kinderen) waren veel vaker thuis) dan tegenwoordig. Tegenwoordig zijn de kinderen druk met hun clubs, afspraken, vrienden (chillen) msn en sms en hebben ze zelf geen tijd voor hun ouders... Misschien ben ik te pessimistisch.

Mee eens dat de tijd een stuk jachtiger is geworden. Maar vroeger waren vader vaak geen onderdeel van de opvoeding. Die was voor moeder. Juist in de orthodox-christelijke hoek zie je dit nog steeds bij een aantal gezinnen.
Vaders gaan dan 2 x in het jaar 'gezellig' een dagje mee uit, maar de rest van de opvoeding ligt op het bordje van mama (ik ken echt nog een aantal van die gezinnen). En juist op dat dagje uit krijgen de kinderne van papa een lekker groot ijsje en mogen ze net iets meer, want ja (cru gezegd) hij hoeft toch maar 2 dagen in het jaar voor de kinderen te zorgen.

Ik vind het een goed initiatief. De vader-zoon relatie kan bij veel gezinnen best een duwtje gebruiken. Het is natuurlijk alleen de vraag of je deze ouders bereikt.

De meeste zaterdagen gingen we gezellig mee naar de markt en kregen we altijd wat lekkers. Wij gingen ook als gezin een paar weken naar Rijssen. Of Urk of een andere stad/dorp waar een ds stond omdat wij zondags altijd al leesdienst hadden.

[artistiek]

Het is volgens mij niet on-bijbels hoor dat het zwaartepunt van de opvoeding bij de moeder ligt. Die hebben daar immers ook de juiste capaciteiten voor. Dat neemt niet weg dat vaders ook hun bijdrage moeten leveren maar wel op een andere manier en wellicht minder omvangrijk.

Ik ben eigenlijk wel benieuwd op welke typisch vrouwelijke capaciteiten en eigenschappen jij doelt in het kader van de opvoeding van kinderen.

Zorgzaam, zacht en vertederend karakter, meelijdend en meevoelend, vertroostend en beschermend... Zeker zullen ook de vaders hier wat van hebben maar als het kind iets overkomt zal het (meestal) toch eerst om moeder roepen/vragen...

[Marnix]

Ik heb er nog eens over nagedacht, maar ik ga het steeds meer met Wilhelm eens worden.
Ik heb eerlijk gezegd niets tegen vader-zoon uitjes (stimuleer het zelfs) maar of je het op deze manier moet organiseren....
Eigenlijk ben je ontzettend arm in je relatie als je aan zo'n kamp moet deelnemen, onder het mom: verbetering van de relatie.
Pas zei ik nog tegen een vriendin: wij doen die leuke dingen met het het gezin, niet om een betere band te krijgen, maar omdat we een goede band hebben.
En dat die goede band op zo'n manier extra verstevigd wordt, is alleen maar mooi meegenomen.

Ik snap het niet precies.

Natuurlijk is het triest als mensen hier aan deel gaan nemen omdat de relatie niet goed is, daar te weinig tijd in is gestoken. Maar stel nou dat dat ergens het geval is, en zo iemand weet dat diep in zijn hart, hoor van deze actie en denkt: Laat ik en mijn zoon hier aan mee gaan doen, het moet anders en dit is een mooi begin... en daardoor verbetert de band en wordt het makkelijker dat weer verder op te pakken... Dan is de situatie zelf toch triest, maar het feit dat ze naar deze activiteit gaan toch niet?

Natuurlijk is het beter als de band altijd goed is, er altijd genoeg tijd voor elkaar is.... Dat is een ideale situatie... maar dit is geen ideale wereld.

Daarnaast is het natuurlijk echt niet zo dat iedereen die meedoet een slechte band heeft, te weinig tijd voor elkaar etc. De meesten zullen vast wel leuke dingen doen met het gezin enzo... en denken: Zoiets is wel een keer leuk om als vader/zoon te doen. Je kan samen treinreizen of een fietsvakantie doen... of een keer gaan survivallen. Ook wel een keer origineel en leuk.

[Marnix]

Het is volgens mij niet on-bijbels hoor dat het zwaartepunt van de opvoeding bij de moeder ligt. Die hebben daar immers ook de juiste capaciteiten voor. Dat neemt niet weg dat vaders ook hun bijdrage moeten leveren maar wel op een andere manier en wellicht minder omvangrijk.

Ik ben eigenlijk wel benieuwd op welke typisch vrouwelijke capaciteiten en eigenschappen jij doelt in het kader van de opvoeding van kinderen.

Zorgzaam, zacht en vertederend karakter, meelijdend en meevoelend, vertroostend en beschermend... Zeker zullen ook de vaders hier wat van hebben maar als het kind iets overkomt zal het (meestal) toch eerst om moeder roepen/vragen...

Dat heeft niks te maken met wie het grootste deel van de opvoeding doet. Ik ken ook genoeg kinderen die gewoon naar de dichtstbijzijnde rennen. Maar dat de vrouw daarmee ook het grootste deel voor haar rekening neemt... Dat weet ik niet hoor. Ik heb dat zelf nooit zo ervaren in ieder geval, het was voor mijn gevoel toch 50/50. Allicht op de eerste 4 jaar na, maar daar weet ik weinig van

[refo]

Ik heb er nog eens over nagedacht, maar ik ga het steeds meer met Wilhelm eens worden.
Ik heb eerlijk gezegd niets tegen vader-zoon uitjes (stimuleer het zelfs) maar of je het op deze manier moet organiseren....
Eigenlijk ben je ontzettend arm in je relatie als je aan zo'n kamp moet deelnemen, onder het mom: verbetering van de relatie.
Pas zei ik nog tegen een vriendin: wij doen die leuke dingen met het het gezin, niet om een betere band te krijgen, maar omdat we een goede band hebben.
En dat die goede band op zo'n manier extra verstevigd wordt, is alleen maar mooi meegenomen.

Ik snap het niet precies.

Natuurlijk is het triest als mensen hier aan deel gaan nemen omdat de relatie niet goed is, daar te weinig tijd in is gestoken. Maar stel nou dat dat ergens het geval is, en zo iemand weet dat diep in zijn hart, hoor van deze actie en denkt: Laat ik en mijn zoon hier aan mee gaan doen, het moet anders en dit is een mooi begin... en daardoor verbetert de band en wordt het makkelijker dat weer verder op te pakken... Dan is de situatie zelf toch triest, maar het feit dat ze naar deze activiteit gaan toch niet?

Natuurlijk is het beter als de band altijd goed is, er altijd genoeg tijd voor elkaar is.... Dat is een ideale situatie... maar dit is geen ideale wereld.

Daarnaast is het natuurlijk echt niet zo dat iedereen die meedoet een slechte band heeft, te weinig tijd voor elkaar etc. De meesten zullen vast wel leuke dingen doen met het gezin enzo... en denken: Zoiets is wel een keer leuk om als vader/zoon te doen. Je kan samen treinreizen of een fietsvakantie doen... of een keer gaan survivallen. Ook wel een keer origineel en leuk.

Zaterdag ga ik met 2 zoons naar de SAIL. Met de trein: een gratis railrunner en een meereiskaartje van NS.

Ik denk overigens niet dat ik ooit ga abseilen terwijl een ander het touw vastmaakt of -houdt. Daarvoor ben ik teveel kwaliteitsbewaker. Ik zal altijd tot de conclusie komen dat er twijfel blijft.
Ik hoop dat die 25 vaders en zoons heelhuids terugkeren. Dat is nl lang niet altijd het geval.

[Tiberius]

Ik heb er nog eens over nagedacht, maar ik ga het steeds meer met Wilhelm eens worden.
Ik heb eerlijk gezegd niets tegen vader-zoon uitjes (stimuleer het zelfs) maar of je het op deze manier moet organiseren....
Eigenlijk ben je ontzettend arm in je relatie als je aan zo'n kamp moet deelnemen, onder het mom: verbetering van de relatie.
Pas zei ik nog tegen een vriendin: wij doen die leuke dingen met het het gezin, niet om een betere band te krijgen, maar omdat we een goede band hebben.
En dat die goede band op zo'n manier extra verstevigd wordt, is alleen maar mooi meegenomen.

Ik snap het niet precies.

Natuurlijk is het triest als mensen hier aan deel gaan nemen omdat de relatie niet goed is, daar te weinig tijd in is gestoken. Maar stel nou dat dat ergens het geval is, en zo iemand weet dat diep in zijn hart, hoor van deze actie en denkt: Laat ik en mijn zoon hier aan mee gaan doen, het moet anders en dit is een mooi begin... en daardoor verbetert de band en wordt het makkelijker dat weer verder op te pakken... Dan is de situatie zelf toch triest, maar het feit dat ze naar deze activiteit gaan toch niet?

Natuurlijk is het beter als de band altijd goed is, er altijd genoeg tijd voor elkaar is.... Dat is een ideale situatie... maar dit is geen ideale wereld.

Daarnaast is het natuurlijk echt niet zo dat iedereen die meedoet een slechte band heeft, te weinig tijd voor elkaar etc. De meesten zullen vast wel leuke dingen doen met het gezin enzo... en denken: Zoiets is wel een keer leuk om als vader/zoon te doen. Je kan samen treinreizen of een fietsvakantie doen... of een keer gaan survivallen. Ook wel een keer origineel en leuk.

Het gebeurt niet zo heel erg vaak op het forum, maar dit keer ben ik het volmondig met je eens.

[Mara]

Het is volgens mij niet on-bijbels hoor dat het zwaartepunt van de opvoeding bij de moeder ligt. Die hebben daar immers ook de juiste capaciteiten voor. Dat neemt niet weg dat vaders ook hun bijdrage moeten leveren maar wel op een andere manier en wellicht minder omvangrijk.

Ik ben eigenlijk wel benieuwd op welke typisch vrouwelijke capaciteiten en eigenschappen jij doelt in het kader van de opvoeding van kinderen.

Zorgzaam, zacht en vertederend karakter, meelijdend en meevoelend, vertroostend en beschermend... Zeker zullen ook de vaders hier wat van hebben maar als het kind iets overkomt zal het (meestal) toch eerst om moeder roepen/vragen...

Er zijn mensen die zo'n moeder niet hadden en soms ook zo'n vader niet, dan ben je dubbel ongelukkig.
Soms compenseert een lieve vader de snibbige moeder.
Het algemene beeld van een moeder is zorgzaamheid, opofferend, maar helaas, de praktijk van alle dag is zeer schrijnend.

[refo]

Ach, ik heb veel te veel meegemaakt als het erom gaat hoe er vanuit de GG werd gehandeld met jongeren die naar jongerenavonden gingen. Ouderlingen die stonden te spioneren wie van hun schaapjes bij zo'n verderfelijke gelegenheid naar binnen gingen (ja, een bijeenkomst rondom het Woord!), en die dan vervolgens huisbezoek kregen.
We lezen hier de pleidooien van Tiberius, het moet allemaal binnen de eigen gemeente.
En nou komt de jubuguggu met jongerenavonden!
't Zal wel voortschrijdend inzicht zijn. Maar wat is er in het voortraject al een schade aangericht....

Zullen we hier maar weer over op houden, dit resulteerd weer in welles - nietes, want op andere wijze kan er ook heel veel schade aangericht worden maar dat mag blijkbaar niet gezegd worden.

Het initiatief is alleen maar toe te juichen!

Ik zat me net een beetje erg te verbazen over de Zin-in-advertentie in de Daniel.....

[Mister]

Ach, ik heb veel te veel meegemaakt als het erom gaat hoe er vanuit de GG werd gehandeld met jongeren die naar jongerenavonden gingen. Ouderlingen die stonden te spioneren wie van hun schaapjes bij zo'n verderfelijke gelegenheid naar binnen gingen (ja, een bijeenkomst rondom het Woord!), en die dan vervolgens huisbezoek kregen.
We lezen hier de pleidooien van Tiberius, het moet allemaal binnen de eigen gemeente.
En nou komt de jubuguggu met jongerenavonden!
't Zal wel voortschrijdend inzicht zijn. Maar wat is er in het voortraject al een schade aangericht....

Zullen we hier maar weer over op houden, dit resulteerd weer in welles - nietes, want op andere wijze kan er ook heel veel schade aangericht worden maar dat mag blijkbaar niet gezegd worden.

Het initiatief is alleen maar toe te juichen!

Ik zat me net een beetje erg te verbazen over de Zin-in-advertentie in de Daniel.....

Vertel! Ik zie het anders pas volgend jaar