Pastorieën en auto's en aanverwante zaken

[huisman]

Je wil niet oordelen en toch doe je dat en verdraait bijbelteksten om je gelijk te halen, God kijkt niet naar de zonden van de zondaar maar naar de zondaar omdat het niet gaat om wat we doen maar om wat we zijn, wij zijn zonde, rijk of arm zullen geoordeeld worden en wie het bruiloftskleed niet draagt zal voor eeuwig vergaan.

In je berichten klinkt veel afgunst.

Afgunst? Als er iets is wat ik niet lees bij Herman is afgunst.

Wat ik wel lees is rechtvaardiging van rijkdom en verspilling. Het is een heilig huisje waar liever niet tegen geschupt mag worden, zelfs een klein duwtje.

Deze dagen viel me de volstrekte armoede nog op waar in het Kind is ontvangen.

Ik ben bang dat Openbaringen 3 vers 17 op ons van toepassing is. En nee, dat mogen we niet alleen geestelijk lezen.

Er zijn bewegingen geweest in het protestantisme die het sociale aspect vermengde met de verzoeningsleer. Denk aan de Social Gospel movement uit de 19e en begin twintigste eeuw. Neem aan dat jij en @Herman dat niet terug willen.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Social_Gospel

Wat Herman noemt is de schrijnende situatie tussen het schatrijke westen en de soms grenzeloze armoede in de derde wereld. De vraag is hoe je als particulier christen daarmee om moet gaan. Lijkt mij evident dat het begint met de mensen die vluchten voor oorlog en geweld hartelijk welkom te heten in ons land. De zogenaamde economische vluchteling mag ook wel op meer begrip rekenen. M.i. zou het noodzakelijk ophogen van het defensiebudget 1 op 1 door moeten werken in het ophogen van het budget voor ontwikkelingssamenwerking. Dan hebben wij wel een ander kabinet nodig.

De keuzes die wij maken op Europees en nationaal niveau wat betreft de miljarden uitgaven aan bv duurzaamheid en talloze subsidies zou ook ten goede kunnen komen aan de allerarmsten in de wereld. Dat er mensen (meestal kinderen) sterven van de honger terwijl er mega winsten worden gemaakt door bedrijven die ook nog eens miljarden aan subsidies krijgen om te verduurzamen is in en in triest.

Hoe ik(wij) op micro niveau het leven van de allerarmsten kan verbeteren hoor ik graag van jullie. Het komt bij mij meestal niet verder als giften aan goede doelen en het sponseren van een Woord&Daad kindje. En ik zal niet de enige zijn.

Ik heb geen oplossing voor de armoede en ernstige honger in arme landen. Niet anders dan inderdaad de ‘standaard’ zaken als geven aan goede doelen. Daarnaast probeer ik persoonlijk met regelmaat reizen te maken naar oorden waar geestelijke en materiële armoede is om die ietsepietsje te kunnen verlichten, waar mogelijk.

Waar ik de vinger bij leg is het gemak waar we als westerse christenen welvaart en materialisme nastreven en omarmen. Dat lees ik met name terug in dit topic. Met daarbij zelfs het verwijt van afgunst.

Ik ben maar een simpel mens. Ik lees in de Bijbel dat rijkdom een grote verzoeking is, dat bezit en het vergaderen van bezitting tot zonden aan kan zetten. Dat leert mij dat ik dat niet moet najagen, maar eenvoudigweg mijn kennis en vaardigheden moet inzetten op de plaats die de God de Heere mij heeft toegeschikt en het verder van Hem mag verwachten.

Dat betekent ook heel concreet dat ik mijn vermogen niet inzet om nog meer vermogen te verzamelen. En ook dat ik volgende week mijn chef hoop te vertellen dat ik op die aangeboden baan waar ik ruim €2000 per maand meer kan verdienen niet inga. Omdat ik mijn hart ken en zomaar de geldzucht als wortel van het kwaad tot wasdom kan komen.

In Lukas 3 : 14 komen er soldaten (krijgslieden) tot Johannes de doper met de vraag wat zij moeten doen. Antwoord is in mijn eigen woorden. Niet plunderen en tevreden zijn met je salaris (bezoldiging, soldij) . Zo heb ik 40 jaar bij defensie gewerkt. Tevreden met mijn toen vrij modale salaris. Toch ben ik geëindigd (vanwege mijn dienstvak) met een vrij vorstelijk salaris. Ik heb dat als een zegen ervaren.

Mijn vraag is dus of je relatieve rijkdom ook als een zegen mag zien?

Verder eens met jouw opmerking dat het streven om je vermogen (bv door beleggingen) te vermeerderen m.i. niet hoort bij een christelijke levensstijl.

Toch praten wij vanuit een luxe positie over deze zaken en dat maakt het voor mij in ieder geval ongemakkelijk.

[Maanenschijn]

Afgunst? Als er iets is wat ik niet lees bij Herman is afgunst.

Wat ik wel lees is rechtvaardiging van rijkdom en verspilling. Het is een heilig huisje waar liever niet tegen geschupt mag worden, zelfs een klein duwtje.

Deze dagen viel me de volstrekte armoede nog op waar in het Kind is ontvangen.

Ik ben bang dat Openbaringen 3 vers 17 op ons van toepassing is. En nee, dat mogen we niet alleen geestelijk lezen.

Er zijn bewegingen geweest in het protestantisme die het sociale aspect vermengde met de verzoeningsleer. Denk aan de Social Gospel movement uit de 19e en begin twintigste eeuw. Neem aan dat jij en @Herman dat niet terug willen.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Social_Gospel

Wat Herman noemt is de schrijnende situatie tussen het schatrijke westen en de soms grenzeloze armoede in de derde wereld. De vraag is hoe je als particulier christen daarmee om moet gaan. Lijkt mij evident dat het begint met de mensen die vluchten voor oorlog en geweld hartelijk welkom te heten in ons land. De zogenaamde economische vluchteling mag ook wel op meer begrip rekenen. M.i. zou het noodzakelijk ophogen van het defensiebudget 1 op 1 door moeten werken in het ophogen van het budget voor ontwikkelingssamenwerking. Dan hebben wij wel een ander kabinet nodig.

De keuzes die wij maken op Europees en nationaal niveau wat betreft de miljarden uitgaven aan bv duurzaamheid en talloze subsidies zou ook ten goede kunnen komen aan de allerarmsten in de wereld. Dat er mensen (meestal kinderen) sterven van de honger terwijl er mega winsten worden gemaakt door bedrijven die ook nog eens miljarden aan subsidies krijgen om te verduurzamen is in en in triest.

Hoe ik(wij) op micro niveau het leven van de allerarmsten kan verbeteren hoor ik graag van jullie. Het komt bij mij meestal niet verder als giften aan goede doelen en het sponseren van een Woord&Daad kindje. En ik zal niet de enige zijn.

Ik heb geen oplossing voor de armoede en ernstige honger in arme landen. Niet anders dan inderdaad de ‘standaard’ zaken als geven aan goede doelen. Daarnaast probeer ik persoonlijk met regelmaat reizen te maken naar oorden waar geestelijke en materiële armoede is om die ietsepietsje te kunnen verlichten, waar mogelijk.

Waar ik de vinger bij leg is het gemak waar we als westerse christenen welvaart en materialisme nastreven en omarmen. Dat lees ik met name terug in dit topic. Met daarbij zelfs het verwijt van afgunst.

Ik ben maar een simpel mens. Ik lees in de Bijbel dat rijkdom een grote verzoeking is, dat bezit en het vergaderen van bezitting tot zonden aan kan zetten. Dat leert mij dat ik dat niet moet najagen, maar eenvoudigweg mijn kennis en vaardigheden moet inzetten op de plaats die de God de Heere mij heeft toegeschikt en het verder van Hem mag verwachten.

Dat betekent ook heel concreet dat ik mijn vermogen niet inzet om nog meer vermogen te verzamelen. En ook dat ik volgende week mijn chef hoop te vertellen dat ik op die aangeboden baan waar ik ruim €2000 per maand meer kan verdienen niet inga. Omdat ik mijn hart ken en zomaar de geldzucht als wortel van het kwaad tot wasdom kan komen.

In Lukas 3 : 14 komen er soldaten (krijgslieden) tot Johannes de doper met de vraag wat zij moeten doen. Antwoord is in mijn eigen woorden. Niet plunderen en tevreden zijn met je salaris (bezoldiging, soldij) . Zo heb ik 40 jaar bij defensie gewerkt. Tevreden met mijn toen vrij modale salaris. Toch ben ik geëindigd (vanwege mijn dienstvak) met een vrij vorstelijk salaris. Ik heb dat als een zegen ervaren.

Mijn vraag is dus of je relatieve rijkdom ook als een zegen mag zien?

Verder eens met jouw opmerking dat het streven om je vermogen (bv door beleggingen) te vermeerderen m.i. niet hoort bij een christelijke levensstijl.

Toch praten wij vanuit een luxe positie over deze zaken en dat maakt het voor mij in ieder geval ongemakkelijk.

Het ongemak ken en ervaar ik.

En zeker zie ik onze relatieve rijkdom als een zegen.

[MGG]

Je wil niet oordelen en toch doe je dat en verdraait bijbelteksten om je gelijk te halen, God kijkt niet naar de zonden van de zondaar maar naar de zondaar omdat het niet gaat om wat we doen maar om wat we zijn, wij zijn zonde, rijk of arm zullen geoordeeld worden en wie het bruiloftskleed niet draagt zal voor eeuwig vergaan.

In je berichten klinkt veel afgunst.

Afgunst? Als er iets is wat ik niet lees bij Herman is afgunst.

Wat ik wel lees is rechtvaardiging van rijkdom en verspilling. Het is een heilig huisje waar liever niet tegen geschupt mag worden, zelfs een klein duwtje.

Deze dagen viel me de volstrekte armoede nog op waar in het Kind is ontvangen.

Ik ben bang dat Openbaringen 3 vers 17 op ons van toepassing is. En nee, dat mogen we niet alleen geestelijk lezen.

Er zijn bewegingen geweest in het protestantisme die het sociale aspect vermengde met de verzoeningsleer. Denk aan de Social Gospel movement uit de 19e en begin twintigste eeuw. Neem aan dat jij en @Herman dat niet terug willen.
https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Social_Gospel

Wat Herman noemt is de schrijnende situatie tussen het schatrijke westen en de soms grenzeloze armoede in de derde wereld. De vraag is hoe je als particulier christen daarmee om moet gaan. Lijkt mij evident dat het begint met de mensen die vluchten voor oorlog en geweld hartelijk welkom te heten in ons land. De zogenaamde economische vluchteling mag ook wel op meer begrip rekenen. M.i. zou het noodzakelijk ophogen van het defensiebudget 1 op 1 door moeten werken in het ophogen van het budget voor ontwikkelingssamenwerking. Dan hebben wij wel een ander kabinet nodig.

De keuzes die wij maken op Europees en nationaal niveau wat betreft de miljarden uitgaven aan bv duurzaamheid en talloze subsidies zou ook ten goede kunnen komen aan de allerarmsten in de wereld. Dat er mensen (meestal kinderen) sterven van de honger terwijl er mega winsten worden gemaakt door bedrijven die ook nog eens miljarden aan subsidies krijgen om te verduurzamen is in en in triest.

Hoe ik(wij) op micro niveau het leven van de allerarmsten kan verbeteren hoor ik graag van jullie. Het komt bij mij meestal niet verder als giften aan goede doelen en het sponseren van een Woord&Daad kindje. En ik zal niet de enige zijn.

Ik heb geen oplossing voor de armoede en ernstige honger in arme landen. Niet anders dan inderdaad de ‘standaard’ zaken als geven aan goede doelen. Daarnaast probeer ik persoonlijk met regelmaat reizen te maken naar oorden waar geestelijke en materiële armoede is om die ietsepietsje te kunnen verlichten, waar mogelijk.

Waar ik de vinger bij leg is het gemak waar we als westerse christenen welvaart en materialisme nastreven en omarmen. Dat lees ik met name terug in dit topic. Met daarbij zelfs het verwijt van afgunst.

Ik ben maar een simpel mens. Ik lees in de Bijbel dat rijkdom een grote verzoeking is, dat bezit en het vergaderen van bezitting tot zonden aan kan zetten. Dat leert mij dat ik dat niet moet najagen, maar eenvoudigweg mijn kennis en vaardigheden moet inzetten op de plaats die de God de Heere mij heeft toegeschikt en het verder van Hem mag verwachten.

Dat betekent ook heel concreet dat ik mijn vermogen niet inzet om nog meer vermogen te verzamelen. En ook dat ik volgende week mijn chef hoop te vertellen dat ik op die aangeboden baan waar ik ruim €2000 per maand meer kan verdienen niet inga. Omdat ik mijn hart ken en zomaar de geldzucht als wortel van het kwaad tot wasdom kan komen.

Als het een leuke baan is dan kan je ook het extra salaris weggeven zodat de wortel van kwaad geen kans maakt. Ik denk dat meer verdienen en niet meer voor jezelf houden een mooie combinatie is.

[Herman]

Je wil niet oordelen en toch doe je dat en verdraait bijbelteksten om je gelijk te halen, God kijkt niet naar de zonden van de zondaar maar naar de zondaar omdat het niet gaat om wat we doen maar om wat we zijn, wij zijn zonde, rijk of arm zullen geoordeeld worden en wie het bruiloftskleed niet draagt zal voor eeuwig vergaan.

In je berichten klinkt veel afgunst.

Blijkbaar is oordelen voor jouw een belangrijk thema. Ik heb geen lust om daarin mee te gaan. Eerder heb ik al aangegeven dat je teksten die in de bijbel gaan over rijkdom en armoede niet moet ontdoen van hun letterlijke karakter en daar ook een argumentatie over gegeven. Verdiep je eens in de profeet Amos die ernstig waarschuwde tegen een giftige vermenging van rijkdom, corruptie en de verdrukking van de armen en de wezen. Bijvoorbeeld hst 2. Lees daar ook kanttekening 15. Dat gaat exact over het probleem van de westerse politiek die ten bate van haar eigen klimaatagenda de armen der aarde onder haar voeten vertreedt.

Je bemerkt een innerlijke frustratie bij me op. Dat is juist, maar dat is geen afgunst. Dat is het voor mij onoverkomelijke dilemma dat ik als rijke westerling keuzes maak die ergens op deze wereld een arme benadeel. Dat bloed roept van de aardbodem omhoog. Wil je alsjeblieft respectvol omgaan met dat gewetensprobleem wat ik hier neerleg?

[Herman]

Hoe ik(wij) op micro niveau het leven van de allerarmsten kan verbeteren hoor ik graag van jullie. Het komt bij mij meestal niet verder als giften aan goede doelen en het sponseren van een Woord&Daad kindje. En ik zal niet de enige zijn.

Ik kan me in je post vinden. Dank.

[Herman]

Wel het tegendeel, dat armoede behoort tot deze gevallen wereld, waarom het Kerstkind in armoede werd geboren.

Begrijp ik goed dat jij je arme behoeftige niet hoeft te helpen, omdat armoede nu eenmaal een gegeven is? (De rest van je post is wel interessant, maar doet niet helemaal ter zake. Ik leg geen program neer, ik probeer alleen wat aan gewetensvorming te doen).

[helma]

Bij ons in de straat woonde een gepensioneerde zendingsarts (Indonesië en Afrika)
Een schat van een mens. Iedere kerst kwam ze een kersstol brengen omdat we een groot gezin hadden.
Als zij wat voor zichzelf kocht dan legde ze evenveel apart voor iemand die het nodig had. Als ze spaarde voor een reis naar Kenia, dan spaarde ze het bedrag dubbel om hetzelfde bedrag weg te kunnen geven daar.
In heb nooit iemand anders ontmoet die bij dat principe leefde. Maar ook nooit iemand die zoveel van de liefde van Christus uitstraalde omdat ze zo dicht bij Hem leefde.

Ik denk dat zij het goed had begrepen dat als je twee jassen hebt je er een weg moet geven. En dat dat een bijzonder zegenrijk leven was.
En ik ben daar ver, heel ver vandaan.
Ik weet wat het is om de eindjes aan elkaar te moeten knopen. En ik weet dat dat echt niet 'de slechtste tijden' waren. Toch is er in mij ergens altijd de angst om daar weer terecht te komen. En dat zeg ik tot mijn schaamte.

[Herman]

En ik ben daar ver, heel ver vandaan.

Ja, dat is ook een gevoel wat bij mij leeft. Soms leer ik meer afhankelijk te zijn en ook ruimhartig te zijn voor anderen. Maar vaak val je in je eigen bezorgdheid terug en zit je je zorgen te maken om niks. Aan de andere kant voer ik hier in huis ook doorgaans een soort van strijd om daar een beetje normaal mee om te gaan. Ik heb het gelukkig voor elkaar gekregen dat ik mijn trui, die aardig versleten was op de mouwen, twee opzetstukken hebben gekregen, maar volgens de normen van mijn vrouw moet je dat gewoon weggooien en een nieuwe kopen. Dat is totaal onnodig, natuurlijk. Maar blijkbaar is het de norm dat als je kleren maar een kleine slijtage vertonen dat je het dan niet meer aantrekt.

[advocaat]

Wel het tegendeel, dat armoede behoort tot deze gevallen wereld, waarom het Kerstkind in armoede werd geboren.

Begrijp ik goed dat jij je arme behoeftige niet hoeft te helpen, omdat armoede nu eenmaal een gegeven is? (De rest van je post is wel interessant, maar doet niet helemaal ter zake. Ik leg geen program neer, ik probeer alleen wat aan gewetensvorming te doen).

De vraag is niet met een eenvoudig ’ja’ of ‘nee’ te beantwoorden.

Vooraf; mijn post als geheel is ter zake, omdat gaat over een visie op het armoedevraagstuk. (Ook over het geweten is veel te zeggen, dat laat ik liggen. Wel wil ik nu opmerken dat het geweten en de vorming daarvan iets heel anders is, als het worstelen met een persoonlijke gewetensvraag op grond van een gevormd en sprekend geweten) De reden waarom in deze vraag de armoede in Verweggistan, zoals Afrika, mijn behoeftige (jij je arme) is mij niet duidelijk en wijst op een zekere vooringenomenheid.

Er zijn personen met de opvatting dat de mensen op aarde zijn om de mensheid op aarde te vestigen. Daaruit ontlenen zij dan een verantwoordelijkheid voor alle menselijk handelen, zowel nu als in het verleden. Deze groep heeft inmiddels behoorlijke invloed, zoals blijkt uit de talloze excuses, teruggave acties en herbeoordeling van de geschiedenis en het afwijzen van het voorgeslacht. Tot die groep behoor ik niet en wil ik ook niet behoren. In deze zin voel ik geen verantwoordelijkheid voor alle mensen die op aarde zijn. Zinnen als: Dat gaat exact over het probleem van de westerse politiek die ten bate van haar eigen klimaatagenda de armen der aarde onder haar voeten vertreedt. gaan er bij mij dan ook niet in.
Een variant hierop vormen de strevers naar een heilstaat, Koninkrijk Gods genoemd. Dat overwinningsleven met Christus Koning kan ik niet als Bijbels zien. Tot die groep behoor ik daarom ook niet. Alle zendingsdrang en plichtpleging vanuit missionaire overwegingen zijn mij daarom vreemd. Ook dat kan ik niet als Bijbels zien.

Voor mij staat wel vast dat de aarde en haar volheid des Heeren is. God weet wel te zorgen voor de armen en de rijken en dat alles naar zijn wijs bestel. Laat ik, als nietig mens, daar buiten blijven en mij geen oordeel aanmatigen over de wijze waarop God Zijn voorzienigheid vorm geeft.
Voor mij staat ook vast dat God de God van het verbond is die werkt door de geslachten heen. Hieruit leidt ik voor mij af dat ik naar Gods raad geboren ben in een bepaald geslacht en een bepaald volk. Volk en familie zijn voor mij de centrale vertrekpunten. Voor hen behoor ik mijn licht te laten schijnen en mijn gaven (die ik gekregen heb) te gebruiken. En bij de uitvoering daarvan heb ik dan nog onderscheid te maken tussen hen die behoren tot de huisgenoten des geloofs en anderen. De eersten hebben altijd voorrang.
Die zorg voor mijn directe naaste kan dus ook de vorm hebben van materiële ondersteuning. Kerkelijk krijgt die natuurlijk vorm via de diaconie. Ook valt te denken aan bijzondere collectes. Maar ik zal zeker niet alles weggeven of gaan lopen in verstelde kleren. Zou voor mij voelen als een bedelaarsdracht. Dat komt voor mij over als zou God wel erg karig zijn en ik niet dankbaar ben met alle goede gaven die Hij ter genieting heeft geschonken. Waar Hij gegeven heeft, zal ik dat voor Zijn aangezicht vieren en niet weggeven, alsof ik het beter weet dan Hij.

[Scheepsbel]

Wel het tegendeel, dat armoede behoort tot deze gevallen wereld, waarom het Kerstkind in armoede werd geboren.

Begrijp ik goed dat jij je arme behoeftige niet hoeft te helpen, omdat armoede nu eenmaal een gegeven is? (De rest van je post is wel interessant, maar doet niet helemaal ter zake. Ik leg geen program neer, ik probeer alleen wat aan gewetensvorming te doen).

De vraag is niet met een eenvoudig ’ja’ of ‘nee’ te beantwoorden.

Vooraf; mijn post als geheel is ter zake, omdat gaat over een visie op het armoedevraagstuk. (Ook over het geweten is veel te zeggen, dat laat ik liggen. Wel wil ik nu opmerken dat het geweten en de vorming daarvan iets heel anders is, als het worstelen met een persoonlijke gewetensvraag op grond van een gevormd en sprekend geweten) De reden waarom in deze vraag de armoede in Verweggistan, zoals Afrika, mijn behoeftige (jij je arme) is mij niet duidelijk en wijst op een zekere vooringenomenheid.

Er zijn personen met de opvatting dat de mensen op aarde zijn om de mensheid op aarde te vestigen. Daaruit ontlenen zij dan een verantwoordelijkheid voor alle menselijk handelen, zowel nu als in het verleden. Deze groep heeft inmiddels behoorlijke invloed, zoals blijkt uit de talloze excuses, teruggave acties en herbeoordeling van de geschiedenis en het afwijzen van het voorgeslacht. Tot die groep behoor ik niet en wil ik ook niet behoren. In deze zin voel ik geen verantwoordelijkheid voor alle mensen die op aarde zijn. Zinnen als: Dat gaat exact over het probleem van de westerse politiek die ten bate van haar eigen klimaatagenda de armen der aarde onder haar voeten vertreedt. gaan er bij mij dan ook niet in.
Een variant hierop vormen de strevers naar een heilstaat, Koninkrijk Gods genoemd. Dat overwinningsleven met Christus Koning kan ik niet als Bijbels zien. Tot die groep behoor ik daarom ook niet. Alle zendingsdrang en plichtpleging vanuit missionaire overwegingen zijn mij daarom vreemd. Ook dat kan ik niet als Bijbels zien.

Voor mij staat wel vast dat de aarde en haar volheid des Heeren is. God weet wel te zorgen voor de armen en de rijken en dat alles naar zijn wijs bestel. Laat ik, als nietig mens, daar buiten blijven en mij geen oordeel aanmatigen over de wijze waarop God Zijn voorzienigheid vorm geeft.
Voor mij staat ook vast dat God de God van het verbond is die werkt door de geslachten heen. Hieruit leidt ik voor mij af dat ik naar Gods raad geboren ben in een bepaald geslacht en een bepaald volk. Volk en familie zijn voor mij de centrale vertrekpunten. Voor hen behoor ik mijn licht te laten schijnen en mijn gaven (die ik gekregen heb) te gebruiken. En bij de uitvoering daarvan heb ik dan nog onderscheid te maken tussen hen die behoren tot de huisgenoten des geloofs en anderen. De eersten hebben altijd voorrang.
Die zorg voor mijn directe naaste kan dus ook de vorm hebben van materiële ondersteuning. Kerkelijk krijgt die natuurlijk vorm via de diaconie. Ook valt te denken aan bijzondere collectes. Maar ik zal zeker niet alles weggeven of gaan lopen in verstelde kleren. Zou voor mij voelen als een bedelaarsdracht. Dat komt voor mij over als zou God wel erg karig zijn en ik niet dankbaar ben met alle goede gaven die Hij ter genieting heeft geschonken. Waar Hij gegeven heeft, zal ik dat voor Zijn aangezicht vieren en niet weggeven, alsof ik het beter weet dan Hij.

Dankjewel advocaat dit is precies zoals het is, jammer dat men mijn bijdrage maar gelijk als oordelen benoemd, blijkbaar is dat het makkelijkste verweer. Dank voor je heldere uitleg.

[Herman]

Dankjewel advocaat dit is precies zoals het is, jammer dat men mijn bijdrage maar gelijk als oordelen benoemd, blijkbaar is dat het makkelijkste verweer. Dank voor je heldere uitleg.

Het is gewoon niet ter zake om mij persoonlijk als afgunstig te veroordelen. Dat is onbeschaafd gedrag.

[helma]

@advocaat
1 KRONIEKEN 29:14 Want wie ben ik, en wat is mijn volk, dat wij de macht zouden verkregen hebben, om vrijwillig te geven als dit is?

....Want het is alles van U, en wij geven het U uit Uw hand.

[Herman]

De vraag is niet met een eenvoudig ’ja’ of ‘nee’ te beantwoorden.

Volgens mij is de vraag heel makkelijk met ja te beantwoorden. Waar jij vervolgens op stuk loopt - en dat begrijp ik ook wel, ik ben ook een man van deze tijd - wie is mijn naaste? Die vraag werd door Jezus ook aangehoord en voorzien van een antwoord via een gelijkenis. Ook Kaïn werd gedwongen iets te zeggen over zijn broeder, en we weten wat zíjn antwoord was.

Het is natuurlijk teveel gevraagd van een individuele burger om de systematische onderdrukking die ik zie te kunnen ontmantelen. Dus je reactie op uitspraken van mijn kant snap ik wel. Dat is ook niet wat ik van je vraag. Ik vraag alleen maar of mensen bereidt zijn een beker koud water aan een dorstige te geven, omwille van Jezus Christus. Als je dat doet, dan daalt inderdaad geen heilsstaat op aarde neer, maar iemand heeft wel zijn dorst gelest.

[advocaat]

@advocaat
1 KRONIEKEN 29:14 Want wie ben ik, en wat is mijn volk, dat wij de macht zouden verkregen hebben, om vrijwillig te geven als dit is?

....Want het is alles van U, en wij geven het U uit Uw hand.

@Helma,

Deze tekst ligt helemaal in lijn met wat ik heb geschreven. Ik heb genoemd dat alles wat we hebben, wij dat uit Zijn hand hebben ontvangen. In mijn bijdrage heb ik de Diaconie genoemd omdat e.e.a. gericht was op de ondersteuning van de naaste.

De door jou geciteerde tekst ziet op de inzameling voor de Godsdienst, de ambten en de bijzondere noden van de gemeente. In het genieten van Zijn gaven voor Zijn Aangezicht, zoals ik dat benoemd heb, is dat gewoon ingesloten. Hem geven uit Zijn hand is Hem eren.

Zou men dat tegenwoordig wat meer bewust zijn, dan was het gedoe over het inkomen van predikanten, onderhoud van gebouw en pastorie snel voorbij. De arbeider is zijn loon waardig, staat geschreven. Zo zou de gemeente in de rij staan om de predikant van het nodige te voorzien. Gelet op alle discussies kun je ook de vraag stellen of gemeenten nog wel een arbeider waardig zijn.

[Mannetje]

Geen gemeente is een arbeider waardig...