huisman schreef:Marnix schreef:Oei. De bid- en dankdagen zijn ergens in zestienhonderdnogwat ingesteld, eerst enkel in tijden van oorlog en rampen en wat later werd het een vaste dag / traditie. En in veel landen hebben ze helemaal geen dankdag en biddag, het is iets gereformeerds wat je ziet in west-europa en de landen waar mensen uit die hoek naar toe zijn geemigreerd.
Wat je zegt klopt verder, we mogen dagen afzonderen om Hem te danken. Dat zal niemand ontkennen... maar dat kan je niet zomaar doortrekken naar biddag en dankdag. Want als het goed is doen we dat persoonlijk iedere dag en als kerk wekelijks. Als het goed is hebben we daar niet 2x per jaar een aparte dienst voor nodig.
Ik vind het een goede gewoonte hoor, maar zie geen Bijbelse opdracht dat we dit moeten vieren. Het is volgens mij dus niet meer dan een goede traditie.
De bijbelse opdracht is om de onderlinge samenkomsten niet te verzuimen, waarom hadden de mensen in vroegere eeuwen wel behoefte aan deze dagen (bid en dankdagen) ? Omdat ze zich afhankelijk wisten van de HEERE voor een geslaagde oogst. Maar de mens in 2010 is onafhankelijk van Zijn Schepper. Dit geldt helaas ook voor de godsdiensige mens.
Nu ga je dingen wel heel erg versimpelen. Waarom had men voor de middeleeuwen en in de eerste gemeenten en zo geen behoefte aan? Waren ze dan ook onafhankelijk van God? Of zou het zijn dan in de erediensten die men al had, die afhankelijkheid van Hem al werd beleden, er iedere keer werd gebeden om een goede oogst en gedankt na de oogst?
En zo kan het zijn dat mensen onafhankelijk menen te zijn van hun Schepper maar je kan niet zeggen dat als christenen geen hele dag vieren of helemaal geen bid- en dankdag, ze dus onafhankelijk zijn van hun Schepper. Geen
aparte bid- en dankdag hebben wil niet zeggen dat gebed en dankzegging niet centraal staat. En zo zijn er kerken waar geen speciale onderlingen bijeenkomsten zijn als wij biddag en dankdag vieren en kerken waar die er alleen 's avonds zijn. Wat je zegt kan dus kloppen maar je kan dit niet als algemeenheid stellen alsof dat voor iedereen (die geen bid- of dankdag viert) geldt. Als het goed is is bidden en danken, ook voor gewas en arbeid ook onderdeel van onze dagelijkse gebeden en onze wekelijkse samenkomsten en is dat niet afhankelijk van het wel of niet vieren van biddag en dankdag.
