Welgemeend aanbod van genade aan alle toehoorders in preken

[memento]

Vraag: Hoe vaak komt wedergeboorte voor in de preken in het NT. En hoevaak komt de oproep tot bekering en de oproep tot geloof voor? Zet dát naast elkaar, en je hebt een Bijbels-evenwichtige preek.

[Ander]

Je ziet dat in discussies over het aanbod van genade telkens vermogens aan de mens toegekend worden, die de mens niet bezit. Dat is een loochenen van de doodsstaat.

Kun je dat concreet maken? Ik zie dat namelijk helemaal niet.

Als je nog eens terugleest, wordt je dat wel duidelijk. Ander zegt ergens dat hij denkt dat de toon de muziek maakt. Daarin heeft hij gelijk, denk ik. Op zich worden Bijbelse, en juiste dingen gezegd over niet willen, en wel moeten, etc., maar vaak klinkt toch iets door wat niet Bijbels is.

Ander zegt het ergens zo:
we gaan niet verloren omdat we niet willen, we liggen verloren omdat we niet gewild hebben. We hoeven niet te kiezen, we hebben al gekozen. Dat is wel een verschil. En nu is het wonder van wedergeboorte nodig om van dood levend gemaakt te worden.

En dat is juist.

Acher het er telkens maar op hameren dat wij nu niet willen en dat wij nu niet kiezen (iets wat op zichzelf zo is) en dat er een goedwillige God is, dat Hij het belooft, dat het aangenomen moet worden omdat Hij het aanbiedt, etc., gaat een toon schuil dat wij ook iets moeten of iets kunnen. Men zegt weleens: als je lege handen hebt, kun je ze vouwen. En als alle wegen ophouden, kun je naar boven. Maar in een doodsstaat kunnen wij zelfs niet op een rechte wijze de handen vouwen en bidden zoals het God behaagt.

Juist, ik hoorde onlangs een preek over de gelijkenis van de nodiging tot de Bruiloft. Het werd aangeboden maar alle genodigden verontschuldigden zich. Dat werd 1 op 1 overgezet naar de hoorder in de kerk: God biedt het aan en het is uw schuld en ongehoorzaamheid om dat aanbod af te slaan. Ten eerste is die gelijkenis daar niet voor bedoeld en ten tweede is het toch vermeende vermogens in de mens leggen die er niet horen. Achter de kudde aandringen is bijbels, maar dan wel met een bijbelse drang. Toen Jezus de gelijkenis uitsprak werd hij al verworpen. Toen Jezus weende over Jeruzalem heeft Jeruzalem al niet gewild, wanneer een predikant aandringt hebben we al gekozen. Dat maakt het verschil.

[Ander]

Vraag: Hoe vaak komt wedergeboorte voor in de preken in het NT. En hoevaak komt de oproep tot bekering en de oproep tot geloof voor? Zet dát naast elkaar, en je hebt een Bijbels-evenwichtige preek.

jaja, de ellende in de catechismus is maar een paar zondagen, de verlossing en dankbaarheid véél meer, dus hou je mond maar een beetje over de ellende. Zo'n verhaal.

[Afgewezen]

Ander zegt het ergens zo:
we gaan niet verloren omdat we niet willen, we liggen verloren omdat we niet gewild hebben. We hoeven niet te kiezen, we hebben al gekozen. Dat is wel een verschil. En nu is het wonder van wedergeboorte nodig om van dood levend gemaakt te worden.

En dat is juist.

Toch zie je dat zowel in OT als NT de mensen wél zo benaderd worden. Bijv. de uitspraak van de Heere Jezus, 'gij hebt niet gewild'. Dat is de 'insteek' van Jezus Zelf dus. Hoe bekijk jij zo'n uitspraak dan?

Acher het er telkens maar op hameren dat wij nu niet willen en dat wij nu niet kiezen (iets wat op zichzelf zo is) en dat er een goedwillige God is, dat Hij het belooft, dat het aangenomen moet worden omdat Hij het aanbiedt, etc., gaat een toon schuil dat wij ook iets moeten of iets kunnen.

Wat is volgens jou dan de boodschap van het Evangelie? En is die relevant voor alle hoorders of niet?

Men zegt weleens: als je lege handen hebt, kun je ze vouwen. En als alle wegen ophouden, kun je naar boven. Maar in een doodsstaat kunnen wij zelfs niet op een rechte wijze de handen vouwen en bidden zoals het God behaagt.

Vouw ze dan maar op niet rechte wijze, zou ik zeggen. Maar ik neem aan dat je wél vindt dat men 'de middelen moet gebruiken', zoals dat heet in onze kringen. Kun je dat dan wél op een rechte wijze?
M.a.w. je moet toch wel íéts doen? Naar de kerk gaan bijvoorbeeld? Hoe zie jij dat dan?

[Johann Gottfried Walther]

Vraag: Hoe vaak komt wedergeboorte voor in de preken in het NT. En hoevaak komt de oproep tot bekering en de oproep tot geloof voor? Zet dát naast elkaar, en je hebt een Bijbels-evenwichtige preek.

jaja, de ellende in de catechismus is maar een paar zondagen, de verlossing en dankbaarheid véél meer, dus hou je mond maar een beetje over de ellende. Zo'n verhaal.

Nog een vraag aan jou Ander:
Waarom zijn de preken in de bijbel ons niet tot voorbeeld hoe er gepreekt dient te worden?
Want ik meende dat een stuk terug je toch te horen zeggen.

[Afgewezen]

Juist, ik hoorde onlangs een preek over de gelijkenis van de nodiging tot de Bruiloft. Het werd aangeboden maar alle genodigden verontschuldigden zich. Dat werd 1 op 1 overgezet naar de hoorder in de kerk: God biedt het aan en het is uw schuld en ongehoorzaamheid om dat aanbod af te slaan. Ten eerste is die gelijkenis daar niet voor bedoeld en ten tweede is het toch vermeende vermogens in de mens leggen die er niet horen.

Waar is de gelijkenis dan wél voor bedoeld?

Achter de kudde aandringen is bijbels, maar dan wel met een bijbelse drang. Toen Jezus de gelijkenis uitsprak werd hij al verworpen. Toen Jezus weende over Jeruzalem heeft Jeruzalem al niet gewild, wanneer een predikant aandringt hebben we al gekozen. Dat maakt het verschil.

Dit snap ik niet helemaal. Wat is het verschil tussen de ongelovige Joden die Jezus' prediking verwierpen en de ongelovige kerkmensen die de Evangelieprediking verwerpen?

[memento]

Vraag: Hoe vaak komt wedergeboorte voor in de preken in het NT. En hoevaak komt de oproep tot bekering en de oproep tot geloof voor? Zet dát naast elkaar, en je hebt een Bijbels-evenwichtige preek.

jaja, de ellende in de catechismus is maar een paar zondagen, de verlossing en dankbaarheid véél meer, dus hou je mond maar een beetje over de ellende. Zo'n verhaal.

Zijn de preken in de Bijbel wél of niet evenwichtig, en ons tot voorbeeld?

[Bert Mulder]

En de Bijbel zegt ook: Een ieder die tot Mij komt zal ik geenszins uitwerpen.
En: zoekt en gij zult vinden
Bidt en u zult ontvangen.

Precies

Maar alleen levendgemaakten zullen komen

Nogmaals, Bert. We hebben het hier niet over de vrije wil, maar over het aanbod van genade.

Het is God Die levend maakt, door Zijn Woord. Door de prediking van dat Woord waarin enerzijds de wet in alle veroordelende kracht wordt gepreekt, die concrete zonden aanwijst en ontdekt. En anderzijds het evangelie, waarin ieder mens wordt genodigd om te komen tot de fontein des levens.
Door dàt woord, zonder onderscheid gepreekt, behaagt het God zondaren levend te maken. Hun wil te vernieuwen en hen te trekken tot Zijn wonderbaar licht. Hun hart te openen zodat ze, naast hun zonde en vervloeking te zien, deze gewisse belofte van God geloven, dat al hun zonden, alleen om het lijden en sterven van Jezus Christus, vergeven zijn; en de volkomen gerechtigheid van Christus hen als hun eigen toegerekend en geschonken is.

Prediking is niet de weergave van Gods werk in de mens. Hoewel jij daar zelf vaak tegen reageert, bega je in wezen dezelfde fout. Je leest in de Bijbel - terecht - dat alleen de levendgemaakten komen tot Christus. Maar vervolgens wil je de prediking daaraan aanpassen. Prediking is echter de krachtige verkondiging van het evangelie, zonder onderscheid. Dáárdoor werkt God.

En daar ben ik het ook mee eens.

[Luther]

Het is jammer dat in dit topic de boel vaak zo clasht. Er vindt een verharding van standpunten plaats.

Er blijven enkele vragen open staan:
- Mag een predikant alle hoorders in de prediking zeggen: Christus nodigt u allen om tot Hem te komen zoals u bent? De nodiging (bijv. uit Lukas 14) gaat nu tot u uit.

- Als tot de gemeente wordt gezegd: 'U kunt wel uw handen vouwen.' Leg je dan vermogens tot zaligheid in de mens?

- Waar is in heel deze discussie de plaats van het verbond en het teken van het verbond? (Ik realiseer me dat ik al verdacht ben, door het woord 'verbond' te noemen...)

[Ander]

Er blijven enkele vragen open staan:
- Mag een predikant alle hoorders in de prediking zeggen: Christus nodigt u allen om tot Hem te komen zoals u bent? De nodiging (bijv. uit Lukas 14) gaat nu tot u uit.

Laten we kijken naar hoe er in de Bijbel gepreekt wordt. Is er een Bijbelse prediking waarin die nodiging uitgaat? Laat de Bijbelse prediking ons tot voorbeeld zijn. De Bijbel kent alleen 'volmaakte' preken.

- Als tot de gemeente wordt gezegd: 'U kunt wel uw handen vouwen.' Leg je dan vermogens tot zaligheid in de mens?

Als dat het enige is wat gezegd wordt wel. Maar dat is ongebruikelijk. Bijbels evenwichtig is dat zaligworden enkel genade is maar dat de mens de middelen moet waarnemen.

Enne, je mag best stevig discusseren hoor. Ik verwoord het wellicht niet altijd helemaal goed.

[Ander]

Dit snap ik niet helemaal. Wat is het verschil tussen de ongelovige Joden die Jezus' prediking verwierpen en de ongelovige kerkmensen die de Evangelieprediking verwerpen?

Dat we niets te willen hebben. Bij de tekst: "Jeruzalem, Jeruzalem, gij die de profeten doodt, en stenigt die tot u gezonden zijn, hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeenvergaderen, gelijkerwijs een hen haar kiekens bijeenvergadert onder de vleugelen, en gijlieden hebt niet gewild." zeggen de kanttekeningen bij "gijlieden hebt niet gewild": Dat is, gij hebt zulks altijd gezocht te verhinderen, zie vers 13, en nochtans heeft Christus huns ondanks al de Zijnen uit hen vergaderd, Jes. 1:8. Rom. 9:29.
Dat is nu Bijbels. Dat Hij, ondanks dat Hij van de hemel nederzag of er één rechtvaardig was en Hij er geen vond doorgaat om de Zijnen te vergaderen. Dat zet het nodigen en aanbieden in een ander, het juiste, perspectief.

[memento]

Dit snap ik niet helemaal. Wat is het verschil tussen de ongelovige Joden die Jezus' prediking verwierpen en de ongelovige kerkmensen die de Evangelieprediking verwerpen?

Dat we niets te willen hebben. Bij de tekst: "Jeruzalem, Jeruzalem, gij die de profeten doodt, en stenigt die tot u gezonden zijn, hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeenvergaderen, gelijkerwijs een hen haar kiekens bijeenvergadert onder de vleugelen, en gijlieden hebt niet gewild." zeggen de kanttekeningen bij "gijlieden hebt niet gewild": Dat is, gij hebt zulks altijd gezocht te verhinderen, zie vers 13, en nochtans heeft Christus huns ondanks al de Zijnen uit hen vergaderd, Jes. 1:8. Rom. 9:29.
Dat is nu Bijbels. Dat Hij, ondanks dat Hij van de hemel nederzag of er één rechtvaardig was en Hij er geen vond doorgaat om de Zijnen te vergaderen. Dat zet het nodigen en aanbieden in een ander, het juiste, perspectief.

De vraag is, hoe je dat praktisch invult. Versta je onder aanbieden (even ter contrast):
* Gemeente, God gaat door met Zijn kerkvergaderend werk
* Zondaar, bekeer je, en gelooft het evangelie.

[Ander]

Dit snap ik niet helemaal. Wat is het verschil tussen de ongelovige Joden die Jezus' prediking verwierpen en de ongelovige kerkmensen die de Evangelieprediking verwerpen?

Dat we niets te willen hebben. Bij de tekst: "Jeruzalem, Jeruzalem, gij die de profeten doodt, en stenigt die tot u gezonden zijn, hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeenvergaderen, gelijkerwijs een hen haar kiekens bijeenvergadert onder de vleugelen, en gijlieden hebt niet gewild." zeggen de kanttekeningen bij "gijlieden hebt niet gewild": Dat is, gij hebt zulks altijd gezocht te verhinderen, zie vers 13, en nochtans heeft Christus huns ondanks al de Zijnen uit hen vergaderd, Jes. 1:8. Rom. 9:29.
Dat is nu Bijbels. Dat Hij, ondanks dat Hij van de hemel nederzag of er één rechtvaardig was en Hij er geen vond doorgaat om de Zijnen te vergaderen. Dat zet het nodigen en aanbieden in een ander, het juiste, perspectief.

De vraag is, hoe je dat praktisch invult. Versta je onder aanbieden (even ter contrast):
* Gemeente, God gaat door met Zijn kerkvergaderend werk
* Zondaar, bekeer je, en gelooft het evangelie.

Allebei?

[Bert Mulder]

De vraag is, hoe je dat praktisch invult. Versta je onder aanbieden (even ter contrast):
* Gemeente, God gaat door met Zijn kerkvergaderend werk
* Zondaar, bekeer je, en gelooft het evangelie.

Allebijde

[Bert Mulder]

Vouw ze dan maar op niet rechte wijze, zou ik zeggen. Maar ik neem aan dat je wél vindt dat men 'de middelen moet gebruiken', zoals dat heet in onze kringen. Kun je dat dan wél op een rechte wijze?
M.a.w. je moet toch wel íéts doen? Naar de kerk gaan bijvoorbeeld? Hoe zie jij dat dan?

dit is wat allen geboden is:

16 Die het levend geloof in Christus, of het zeker vertrouwen des harten, den vrede der consciëntie, de betrachting van de kinderlijke gehoorzaamheid, den roem in God door Christus, in zich nog niet krachtiglijk gevoelen, en nochtans de middelen gebruiken, door welke God beloofd heeft deze dingen in ons te werken, die moeten niet mismoedig worden wanneer zij van de verwerping horen gewagen, noch zichzelven onder de verworpenen rekenen, maar in het waarnemen der middelen vlijtig voortgaan, naar den tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid verwachten. Veel minder behoren voor deze leer van de verwerping verschrikt te worden degenen die ernstiglijk begeren zich tot God te bekeren, Hem alleen te behagen, en van het lichaam des doods verlost te worden, en nochtans in den weg der godzaligheid en des geloofs zo ver nog niet kunnen komen, als zij wel wilden; aangezien de barmhartige God beloofd heeft dat Hij de rokende vlaswiek niet zal uitblussen, en het gekrookte riet niet zal verbreken. Maar deze leer is met recht schrikkelijk voor degenen die God en Christus den Zaligmaker niet achtende, zichzelven aan de zorgvuldigheden der wereld en aan de wellusten des vleses geheel hebben overgegeven, zolang zij zich niet met ernst tot God bekeren.

En daar staat NIET, dat we 'berustend' de handen ineen slaan moeten, en zeggen, nou ja, waarschijnlijk is het dat ik niet verkoren bent. Nee! Er staat: 'naar de tijd van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en dien met eerbiedigheid en ootmoedigheid VERWACHTEN. Dus: niet zeggen, die tijd komt niet. Maar, er staat, wij VERWACHTEN die tijd, die ZEKER KOMEN ZAL! God is getrouw!