Oorspronkelijk gepost door Robert

Oorspronkelijk gepost door Adrianus
Ik vind het jammer dat het draadje dat zo waardig eindigde op deze manier wordt voortgezet.

Bedoel je daar mijn posting mee?

Of mijne?

Oorspronkelijk gepost door Adrianus Nee, het ging mij met name om dat breekje. Het lijkt nu net of het principe van tante er een tegen wil en dank was.

Dat is / was het ook! Mijn oom en tante zijn tegen voorbehoedsmiddelen. Als je dan toch wil "gemeenschappen" is het risico groot dat daar kinderen uit voort komen. 't Klinkt hard maar zo hard is dat bij mij ook overgekomen. Een groot gezin uit principe en niet omdat dat nou zo leuk is. Dat was de trant van de redenering van mijn tante.
Heel triest om in zo'n gezin op te groeien!


Een 'breekje' van Breekijzertje

Oorspronkelijk gepost door Pim

Oorspronkelijk gepost door Robert

Oorspronkelijk gepost door Adrianus
Ik vind het jammer dat het draadje dat zo waardig eindigde op deze manier wordt voortgezet.

Bedoel je daar mijn posting mee?

Ik weet niet wat Adrianus bedoelt, maar vind je (als je deze topic doorleest) dat jouw bijdrage iets nieuws toevoegt aan de discussie, die net was afgerond? (in die zin, dat alle relevante punten geraakt waren denk ik)

[Aangepast op 8/6/04 door Pim]

Om eerlijk te zijn wel ja.
Ik heb dingen geplaatst die m.i. nog niet gezegd waren. Maar toch bedankt.

Een oud topic omhoog gehaald (vaak leuk om terug te lezen).
Vanmorgen stond een leuk stukje over een groot gezin op de site van het AD. Wat ik erg leuk vond, was de papa/mama-tijd elke dag. Heel goed!

http://www.ad.nl/ad/nl/32605/Dordrecht/ ... kker.dhtml

Dodo schreef:Een oud topic omhoog gehaald (vaak leuk om terug te lezen).
Vanmorgen stond een leuk stukje over een groot gezin op de site van het AD. Wat ik erg leuk vond, was de papa/mama-tijd elke dag. Heel goed!

http://www.ad.nl/ad/nl/32605/Dordrecht/ ... kker.dhtml

Altijd leuk om over grote gezinnen te lezen. Vooral de manier waarop de ouders structuur weten aan te brengen in zo'n drukke gezinssituatie. Daar heb ik veel respect voor. (Er is in het gezin zelfs één kind verantwoordelijk voor het 's avonds verzamelen van alle schoenen!

Mij lokt die regel van 'half tien op je eigen kamer' wel (mag ook 10 uur zijn)

Ik denk dat ik dat artikeltje maar eens op het prikbord ga hangen

helma schreef:Mij lokt die regel van 'half tien op je eigen kamer' wel (mag ook 10 uur zijn)

Ik denk dat ik dat artikeltje maar eens op het prikbord ga hangen

Alleen jammer dat dat kamers zijn waar die kinders vervolgens geen plekje voor zichzelf hebben. Ik vind zo'n regel wel wat moeizaam als je met jongvolwassenen in zulke omstandigheden te maken hebt.

Zita schreef:

helma schreef:Mij lokt die regel van 'half tien op je eigen kamer' wel (mag ook 10 uur zijn)

Ik denk dat ik dat artikeltje maar eens op het prikbord ga hangen

Alleen jammer dat dat kamers zijn waar die kinders vervolgens geen plekje voor zichzelf hebben. Ik vind zo'n regel wel wat moeizaam als je met jongvolwassenen in zulke omstandigheden te maken hebt.

Je zou ook wat kunnen spelen met die regel. Bijvoorbeeld: twee dochters die een kamer delen: een mag een half uur langer beneden blijven, de andere gaat half tien naar boven. De andere week andersom.

Dodo schreef:

Zita schreef:

helma schreef:Mij lokt die regel van 'half tien op je eigen kamer' wel (mag ook 10 uur zijn)

Ik denk dat ik dat artikeltje maar eens op het prikbord ga hangen

Alleen jammer dat dat kamers zijn waar die kinders vervolgens geen plekje voor zichzelf hebben. Ik vind zo'n regel wel wat moeizaam als je met jongvolwassenen in zulke omstandigheden te maken hebt.

Je zou ook wat kunnen spelen met die regel. Bijvoorbeeld: twee dochters die een kamer delen: een mag een half uur langer beneden blijven, de andere gaat half tien naar boven. De andere week andersom.

Op die kamers is het bijna letterlijk stapelen. Er zijn twee jongenskamers en één meisjeskamer, waar vanwege de stapelbedden nauwelijks ruimte is.

Dertien kinderen, drie slaapkamers. Misschien slaapt het jongste kind bij vader en moeder op de kamer. Dan is het nog vier kinderen in een klein kamertje. Ik vind zoiets wel heel moeilijk voor pubers en jongvolwassenen. Er is voor hen nergens in huis een plekje dat echt van henzelf is, en waar ze alleen kunnen zijn. Bij kleine kinderen kun je makkelijker zeggen dat ze maar lekker in de woonkamer of buiten moeten spelen.

Zita schreef:

helma schreef:Mij lokt die regel van 'half tien op je eigen kamer' wel (mag ook 10 uur zijn)

Ik denk dat ik dat artikeltje maar eens op het prikbord ga hangen

Alleen jammer dat dat kamers zijn waar die kinders vervolgens geen plekje voor zichzelf hebben. Ik vind zo'n regel wel wat moeizaam als je met jongvolwassenen in zulke omstandigheden te maken hebt.

10.00 ga ik meestal zelf "plat", zou zielig zijn als ik nog "qualitytime" voor ons samen wil, dan moet ik de kinderen om uiterlijk 9 uur naar boven sturen

Tegenwoordig word door anderen opgelegd om je kinderen een plek voor zichzelf te geven, een gemiddelde eengezinswonig heeft max. 3 hooguit 4 slaapkamers, dus de max. is dan ook 2/3 kinderen

Orchidee schreef:

Zita schreef:

helma schreef:Mij lokt die regel van 'half tien op je eigen kamer' wel (mag ook 10 uur zijn)

Ik denk dat ik dat artikeltje maar eens op het prikbord ga hangen

Alleen jammer dat dat kamers zijn waar die kinders vervolgens geen plekje voor zichzelf hebben. Ik vind zo'n regel wel wat moeizaam als je met jongvolwassenen in zulke omstandigheden te maken hebt.

10.00 ga ik meestal zelf "plat", zou zielig zijn als ik nog "qualitytime" voor ons samen wil, dan moet ik de kinderen om uiterlijk 9 uur naar boven sturen

Tegenwoordig word door anderen opgelegd om je kinderen een plek voor zichzelf te geven, een gemiddelde eengezinswonig heeft max. 3 hooguit 4 slaapkamers, dus de max. is dan ook 2/3 kinderen

Zo bedoel ik het niet. In het interview wordt het allemaal erg vrolijk en probleemloos gebracht. Allemaal geen probleem, het kan prima. Ik heb groot respect voor deze mensen dat zij zo positief en sterk in het leven staan. Maar het moet ook wel realistisch blijven. Ik zou het eerlijker vinden als er gezegd werd: 'onze kinderen slapen met z'n vieren op een kleine slaapkamer. We vinden het jammer dat we hen geen eigen kamertje kunnen geven, of een rustige studieplek. Maar helaas, financieel en praktisch is dat niet mogelijk.' Dit is echt wel een punt waar kinderen van balen, weet ik uit mijn omgeving.

Dat geloof ik ook best hoor @Zita, het zal echt niet altijd meevallen, voor zowel ouders als kinderen.

Eens met Zita, aan een groot gezin zitten zeker ook negatieve kanten. Ik kan er wel een krantenpagina mee vullen. Toch is het wel aardig om zo'n verhaal ook eens te lezen. Veel mensen kunnen zich geen voorstelling maken van een groot gezin.

Ik ken ook gezinnen van grote omvang (niet per se 19, maar nog steeds groot) die uit principe geen kinderbijslag willen ontvangen. Dan zou ik echt niet weten hoe je het financieel rond moet krijgen.
Verder vond ik het vroeger maar wat jammer dat mijn ouders te laat getrouwd waren om nog een groot gezin te krijgen ;-)