Wat is de gave?

[Joannah]

Weet je , ik beweer niets bij hoog en laag, maar als het geloof nu de gave zou zijn, in het Schriftgedeelte in Efeze, dan kan ik niet rijmen dat 2 kerkverbanden (om maar een voorbeeld te noemen) allebei deze gave zeggen te hebben ontvangen en er niet liefdevol mee omgaan, wat toch de identiteit weerspiegelt van de ware gelovige.Want wie de liefde niet heeft ...Met andere woorden, hoe kan 1 geloofsgave aan verscheidene mensen zoveel twist veroorzaken?
God roept op Hem ernstig te zoeken, wat Hij belooft te belonen.

Maar Joannah, arglistig is ons hart! En wat ik wil doe ik niet, maar wat ik niet wil, dat doe ik. De oude mens maakt zoveel kapot dat wij mensen zo slecht de scheidslijnen kunnen trekken tussen wat waarachtig is en wat niet.
Verder, ookal kan jij het niet rijmen, er staat in Ef 2:8 gewoon dat het geloof een gave Gods is, en Jongere heeft hier ook een heel aantal teksten gegeven die dat aangeven. Dus als je het niet kunt/wilt geloven moet je eerst maar uit proberen te leggen hoe je die teksten dan wilt lezen..

Gezien het voornaamwoord in het onzijdige geslacht staat (niet in overeenstemming is met het vrouwelijke geslacht van het woord “geloof”), gezien Paulus spreekt over hoe een persoon wordt behouden (het behoud is duidelijk de materie die besproken wordt), en gezien het Nieuwe Testament elders verwijst naar behoudenis als de gave van God, daarom denk ik goede redenen te hebben om de behoudenis te zien als de gave van God in Efeziërs 2:8.Voornaamwoorden komen overeen met hun antecedent in geslacht en getal. [A Manual Grammar of the Greek New Testament by H. E. Dana and Julius Mantey, p. 125 (Section 135).]
Deze regel pleit sterk tegen de identificatie van “geloof” als het antecedent, want “geloof” komt niet overeen met het voornaamwoord in geslacht. De voornaamwoord “dat” (Gr. tauto) is ONZIJDIG, maar het zelfstandig naamwoord “geloof” (Gr. “pistis”) is VROUWELIJK.

Ok Joannah, ik zou er dan voor kiezen om, met het stuk dat memento postte, te kiezen voor het laten slaan van touto op de gehele voorgaande zin, de genade die door het geloof aangebracht wordt is Gods gave.
Maar mijn post bevatte nog iets, ik verwees namelijk naar de teksten van Jongere, waarom ga je daar niet op in?

"Met zachtmoedigheid onderwijzende degenen, die tegenstaan; of hun God te eniger tijd bekering gave tot erkentenis der waarheid." (2 Tim 2:25)

"En een zekere vrouw, met name Lydia, een purperverkoopster, van de stad Thyatira, die God diende, hoorde ons; welker hart de Heere heeft geopend, dat zij acht nam op hetgeen van Paulus gesproken werd."
God gaf haar dat ze haar hart opende.

"Een iegelijk, die gelooft, dat Jezus is de Christus, die is uit God geboren."
Het geloof wordt direct verbonden aan de geboorte van boven, zie ook wat learsi al zegt. Dat is een gave van God, want het is niet uit de wil des vleses of des mans.

Zie vooral de tekst uit 2 Tim, want jij wilt nogal graag het precieze woord gave onderzoeken. Daar wordt de bekering een 'gave' genoemd. Dat levert voor jou dezelfde moeite op als dat geloof een gave zou zijn. Het is niet anders..

Tim 2;25 gaat over gelovigen die op een dwaalspoor zijn terechtgekomen en zich door zachtmoedig onderwijs weer tot God keren.
In 2Tim2:20 en21 staat toch ook dat iemand die ZICHZELF reinigt, van een vat van oneer, tot een vat van eer kan worden?
De eerste stap naar God en bekering is door onderwijs en lering.Daarom evangeliseren we ook.
Ik geloof noch in arminianisme, of calvinisme. Gods Woord laat zich niet vangen in -isme's en theologieen, denk ik.
Geef van alles God de eer, ook van je bekering.Hij is een beloner van die hem ernstig zoeken, niet van degene die passief wacht en zegt, God moet me bekeren, ik kan zelf niets doen.

[Fjodor]

Tim 2;25 gaat over gelovigen die op een dwaalspoor zijn terechtgekomen en zich door zachtmoedig onderwijs weer tot God keren.
In 2Tim2:20 en21 staat toch ook dat iemand die ZICHZELF reinigt, van een vat van oneer, tot een vat van eer kan worden?
De eerste stap naar God en bekering is door onderwijs en lering.Daarom evangeliseren we ook.
Ik geloof noch in arminianisme, of calvinisme. Gods Woord laat zich niet vangen in -isme's en theologieen, denk ik.
Geef van alles God de eer, ook van je bekering.Hij is een beloner van die hem ernstig zoeken, niet van degene die passief wacht en zegt, God moet me bekeren, ik kan zelf niets doen.

Ik denk niet dat die tekst daarover gaat, volgens mij gaat het gewoon over ongelovigen. Het zijn mensen die de waarheid niet erkennen, die gevangen zijn in de strik van de duivel, het zijn kwade mensen. Het wederom ontwaken uit de SV maakt de vergelijking met het nuchter worden uit dronkenschap (vgl NBG die het woord ontnuchterd gebruikt).
Maar als het over gelovigen gaat dan betekent dat dat de doorgaande bekering gave van God is. Zou de doorgaande bekering Zijn gave zijn en de eerste bekering niet? Als er staat dat iemand zichzelf reinigt, staat daar dan ook bij waar uiteindelijk de kracht en de wil vandaan komt om dat te doen? Nee, maar we moeten schrift met schrift vergelijken. Met het laatste deel van je stukje ben ik het van harte eens.
Maar toch denk ik dat je je niet druk hoeft te maken om het punt dat het geloof een gave Gods is. Wij mensen worden nog steeds verantwoordelijk gesteld om ons te bekeren.
Zie trouwens ook Hand 5:31 Deze heeft God door Zijn rechterhand verhoogd tot een Vorst en Zaligmaker, om Israël te geven bekering en vergeving der zonden.
Hand 3:26 God heeft in de eerste plaats voor u zijn Knecht doen opstaan en Hem tot u gezonden, om u te zegenen, door een ieder uwer af te brengen van zijn boosheden.
Hand 13:48 Als nu de heidenen dit hoorden, verblijdden zij zich, en prezen het Woord des Heeren; en er geloofden zovelen, als er geordineerd waren tot het eeuwige leven.