Inderdaad! Eerlijk gezegd heb ik er soms erg veel moeite mee! Ik weet dta het slecht en onbijbels en ondankbaar is, maar altijd maar die ellendige afwas, en je dweilt de vloer en dan komt er weer iemand aangeklost met moddervoeten...zucht...
Ik weet dat het een voorrecht is om niet aan het werk te hoeven enzo, maar toch, ik mis mijn ziekenhuisje soms echt wel, en de contacten met collega's etc etc!
Nu sta ik soms de ganse dag in die keuken, en al heb ik super mooi uitzicht op de heuvels, toch...Je krijgt er lamme benen van , en aan het eind van de dag denk je: wat heb ik nou eigenlijk gedaan? Drie afwassen gedaan, drie maaltijden gemaakt, en verder heb ik geen luis gesproken...
De eerste dag is schitternd, je ziet et helemaal zitten, je gezin dienen, voor je man zorgen, heerlijk.... Maar tien afwassen later, en eindeloze klusjes, en iemand gezien te hebben voor heeeeel lang...dan heb ik niet zo erg veel zin meer hoor!
Ik weet dta het verkeerd is, maar toch, soms is het wel errug moeilijk! Vakantie? wat is dat? Een vrije dag? Wat is dat? Weekend? alleen maar drukker dan normaal...En je hebt het gevoel dta je nooit eens kunt zitten, er is altijd nog wel iets te bedenken dat gedaan moet worden...
Ik hou hel erg veel van koken,maar na drie maanden denk je: wat zullen we nu weer eens eten...dit hebben we pas gehad, en dat, en ik heb geen zin om nou ook nog es aardappels te gaan koken, maar ja, macaroni hebben we net op etc etc...
makkelijk als je dan uit je werk thuis komt, en zegt: en wat eten we vanavond? Ik ga effe een uurtje plat hoor, ben zo moe...En daar sta je dan in een spekvette keuken..uurtje plat? dta lijkt mij ook wel, en wist ik maar wat we gaan eten...
Of ben ik nou de enige die zo denkt...?
Plaats van de vrouw ( uit bijbels oogpunt)
-
limosa
Nou, ik hoor hier in huis ook wel eens dat soort gepruttel. En jullie vrouwen hebben nog gelijk ook. Ik denk wel eens, als je dat allemaal voor een baas moest doen zou je misschien al gauw zeggen bekijk het maar. Als het hier een beetje wil gaan met de kids gaat de huismoeder hier ook wel weer een paar uur buiten de deur denk ik. Al zou dat ook nog wel eens een tijdje kunnen duren helaas. Maar bezigheden buitenshuis leveren weer eens andere gezichtspunten op, de sleur wordt doorbroken, 't is goed voor de sociale contacten, etc.Oorspronkelijk gepost door england
. . . knip . . . Of ben ik nou de enige die zo denkt...?
-
nicname
Oorspronkelijk gepost door england
Inderdaad! Eerlijk gezegd heb ik er soms erg veel moeite mee! Ik weet dat het slecht en onbijbels en ondankbaar is, maar...
Dit herken ik echt wel hoor England, en velen met je denk ik!
Soms schaam ik me ervoor dat ik zo moeilijk doe over simpele dingen. Dan durf je bijna niet te zeggen dat het af en toe behoorlijk pittig en vermoeiend is met twee jonge kinderen, waarvan de jongste behoorlijk veel huilt. En als nummer twee dan ook begint, dan ga ik zelf bijna of helemaal meedoen (ben verder niet zielig hoor, maar even ter illustratie...).
Maar als je met zulke voorbeelden aankomt dan krijg je naar je hoofd geslingerd dat je dankbaar moet zijn dat je kinderen hebt, en er maar 'blijmoedig' voor moet/mag zorgen. Natuurlijk ben ik er dankbaar voor, ik zou ze voor geen goud willen missen en ik geniet er ook elke dag van.
Ik begrijp wel dat het schrijnend over kan komen als er 'geklaagd' wordt over 'handenbindende peuters en tot wanhoop drijvende huilende baby's', wanneer je zelf geen kinderen hebt en er erg naar uitziet.Ik weet dat het een voorrecht is om niet aan het werk te hoeven enzo, maar toch, ik mis mijn ziekenhuisje soms echt wel, en de contacten met collega's etc etc!
Dat vind ik een groot spanningsveld. Maar eigenlijk wil ik gewoon ook duidelijk maken dat kinderen een zegen zijn, maar zeker ook een zorg. En dat ik echt niet altijd zo blij en dankbaar ben, maar soms ook gewoon blij als ik eens even helemaal alleen snel om een boodschap kan. Of een ochtendje/dagje werken (Ja!) om in een heel andere omgeving te zijn en eens met anderen te praten. (niet alleen chatten op OSW
) Maar ook om gewoon bezig te zijn met het beroep dat ik daarvoor deed. En mijns inziens lijden onze kinderen daar niet onder. De oma's vinden het gezellig en de kids ook! Bij een creche heb ik mijn vraagtekens...maar dat is een andere discussie.
Precies, (behalve dan een kind van 1,5en aan het eind van de dag denk je: wat heb ik nou eigenlijk gedaan? Drie afwassen gedaan, drie maaltijden gemaakt, en verder heb ik geen luis gesproken...
, die overigens wel heel gezellig babbelt) je mist dan aanspraak.
Oeff...wat een herkenning....behalve dat uurtje plat gaan danIk hou hel erg veel van koken,maar na drie maanden denk je: wat zullen we nu weer eens eten...dit hebben we pas gehad, en dat, en ik heb geen zin om nou ook nog es aardappels te gaan koken, maar ja, macaroni hebben we net op etc etc...
makkelijk als je dan uit je werk thuis komt, en zegt: en wat eten we vanavond? Ik ga effe een uurtje plat hoor, ben zo moe...En daar sta je dan in een spekvette keuken..uurtje plat? dta lijkt mij ook wel, en wist ik maar wat we gaan eten...
(kun je wijzigen in ff een uurtje OSWen ;,)
Nee dus.......Of ben ik nou de enige die zo denkt...?
Maar het scheelt al een heel stuk als je het even van je af schrijft
. toch??? Bij mij wel... Groetjes Nic.
-
Vortigern
Ik snap het niet hoor,
Waar in de Bijbel lees ik dat de vrouwen alleen maar in het huishouden mogen werken?
Als ik zie hoe de vrouwen hier vroeger gewerkt hebben, en in de armere landen nog steeds doen, dan vind het standpunt dat de vrouw niet mag werken maar raar.
Voor de oorlog (WO2) moesten de mensen gewoon met z'n allen werken om rond te komen. Vaders en Moeders. Vaders wat verder weg, maar de moeders werkten ook even hard mee.
Die moeders deden dan ook nog het huis houden, en toen waren er nog geen wasmachines, geen electrische gemaks apparaten.. nog helemaal niets. Amper een fatsoenlijk wc, en amper rioolering.
Als er geen geld is moet er gewerkt worden.
En ik kan het goed begrijpen dat 24 per dag 7 dagen in de week ook geen pretje is om steeds meet je huishouden bezig te zijn. Zeker in deze tijd met modern technieken die het huishouden een stuk veraangenamen, is het een ben je er die tijd niet aan kwijt. Dus als er goede opvang is voor het kind waarom dat geen baantje?
Maar men maar voor God kan verantwoorden. Dus niet om het vermogen maar te zien aangroeien.....
Waar in de Bijbel lees ik dat de vrouwen alleen maar in het huishouden mogen werken?
Als ik zie hoe de vrouwen hier vroeger gewerkt hebben, en in de armere landen nog steeds doen, dan vind het standpunt dat de vrouw niet mag werken maar raar.
Voor de oorlog (WO2) moesten de mensen gewoon met z'n allen werken om rond te komen. Vaders en Moeders. Vaders wat verder weg, maar de moeders werkten ook even hard mee.
Die moeders deden dan ook nog het huis houden, en toen waren er nog geen wasmachines, geen electrische gemaks apparaten.. nog helemaal niets. Amper een fatsoenlijk wc, en amper rioolering.
Als er geen geld is moet er gewerkt worden.
En ik kan het goed begrijpen dat 24 per dag 7 dagen in de week ook geen pretje is om steeds meet je huishouden bezig te zijn. Zeker in deze tijd met modern technieken die het huishouden een stuk veraangenamen, is het een ben je er die tijd niet aan kwijt. Dus als er goede opvang is voor het kind waarom dat geen baantje?
Maar men maar voor God kan verantwoorden. Dus niet om het vermogen maar te zien aangroeien.....
idd kan/mag een vrouw meer doen dan het huishouden.
Waar je als zowel vrouw als man binnen je huwelijk en gezinsleven voor moet oppassen dat je de ""zorg"" als sleur gaat zien. en dat je als vrouw na verloop van tijd ( en een aantal kinderen gebaart te hebben) er als "sloofje" bij loopt.
Denk niet dat een vrouw alleen afleiding kan vinden in (betaald) werk. Er zijn nog legio andere mogenlijkheden om te"GENIETEN van je kinderen. ( ga gezellig naar het strand, stad of zwembad) , ga er eens met een vriendin op uit, doe een bakkie bij de buurvrouw en zoek andere thuisblijvende moeders op en doe dara gezellige dingen mee.
Mijn vrouw bevalt dat althans heel goed en heeft geen behoefte meer aan betaald werk.
Zorg als man dat je als je thuis komt niet gelijk met de krant op de bank duikt, maar wees er voor je gezin, en probeer je vrouw te ontlasten, want die is heel de dag al bezig geweest met de kinderen.
Toch zie ik in veel gezinnen waar de moeder werkt dat het meer spanningen geeft als dat ze niet zou werken. Ook moet je als man er helemaal achter staan.
Kan me voorstellen dat een vrouw die een HBO of universitaire opleiding heeft gedaan van een jaar of 6 en na twee jaar kinderen krijgt en zou stoppen met werken in een gat zou vallen. Tijdens de opleiding word er immers helemaal geen rekening gehouden door je omgeving dat je na een paar jaar al "uitgewerkt" zou kunne zijn. Er word helemaal voor je carriere gegaan. Dit kan natuurlijk ook spanningen oproepen. Dat een vrouw bijvb. 1 dag zou werken en de man voor het gezin zou zorgen die dag is misschien in zulke gevallen een oplossing.??
Maar om de kinderen naar een opppas of opa en oma te brengen, nee dat zien wij niet zitten. Een daagje is leuk maar structureel elke week 1 of merdere dagen , hallo laat die mensen nadat ze hun halve leven voor kinderen hebben gezorgd eens lekker rustig genieten van hun oude dag.
Overigens ben ik nog steeds van mening dat vele moeders werken VOOR HET GELD en de EXTRAATJES., 2e auto/ 2e of zelfs 3e vakantie of om hard te werken voor een tophypotheek omdat ze zonodig in een groot huis moeten wonen.
Maar ik zal een ieder vrij laten in haar/zijn keuzes , en als christenen mogen we toch verwachten dat we het beste voor hebben met onze kinderen.
billy
Waar je als zowel vrouw als man binnen je huwelijk en gezinsleven voor moet oppassen dat je de ""zorg"" als sleur gaat zien. en dat je als vrouw na verloop van tijd ( en een aantal kinderen gebaart te hebben) er als "sloofje" bij loopt.
Denk niet dat een vrouw alleen afleiding kan vinden in (betaald) werk. Er zijn nog legio andere mogenlijkheden om te"GENIETEN van je kinderen. ( ga gezellig naar het strand, stad of zwembad) , ga er eens met een vriendin op uit, doe een bakkie bij de buurvrouw en zoek andere thuisblijvende moeders op en doe dara gezellige dingen mee.
Mijn vrouw bevalt dat althans heel goed en heeft geen behoefte meer aan betaald werk.
Zorg als man dat je als je thuis komt niet gelijk met de krant op de bank duikt, maar wees er voor je gezin, en probeer je vrouw te ontlasten, want die is heel de dag al bezig geweest met de kinderen.
Toch zie ik in veel gezinnen waar de moeder werkt dat het meer spanningen geeft als dat ze niet zou werken. Ook moet je als man er helemaal achter staan.
Kan me voorstellen dat een vrouw die een HBO of universitaire opleiding heeft gedaan van een jaar of 6 en na twee jaar kinderen krijgt en zou stoppen met werken in een gat zou vallen. Tijdens de opleiding word er immers helemaal geen rekening gehouden door je omgeving dat je na een paar jaar al "uitgewerkt" zou kunne zijn. Er word helemaal voor je carriere gegaan. Dit kan natuurlijk ook spanningen oproepen. Dat een vrouw bijvb. 1 dag zou werken en de man voor het gezin zou zorgen die dag is misschien in zulke gevallen een oplossing.??
Maar om de kinderen naar een opppas of opa en oma te brengen, nee dat zien wij niet zitten. Een daagje is leuk maar structureel elke week 1 of merdere dagen , hallo laat die mensen nadat ze hun halve leven voor kinderen hebben gezorgd eens lekker rustig genieten van hun oude dag.
Overigens ben ik nog steeds van mening dat vele moeders werken VOOR HET GELD en de EXTRAATJES., 2e auto/ 2e of zelfs 3e vakantie of om hard te werken voor een tophypotheek omdat ze zonodig in een groot huis moeten wonen.
Maar ik zal een ieder vrij laten in haar/zijn keuzes , en als christenen mogen we toch verwachten dat we het beste voor hebben met onze kinderen.
billy
"Indien het hier in 't Vaderland zoo gelegen is, dat men de waarheid niet mag spreken, zoo ist er ellendig gesteld. Nochtans zal ik die spreken, zoo lang als mijn oogen open staan."
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
Michiel Adriaanszoon de Ruyter
-
limosa
Uitgebreid reageren heeft niet zoveel zin Maninne. Wij hebben soortgelijke problemen als jij beschrijft met je twee jongsten. Wat kun je van het hele systeem van hulpverlening en onderzoeken en ziekenhuizen en specialisten en logopedisten en fysiotherapeuten en psychiaters en deskundigen en kinderartsen en psychologen en ziektekostenverzekeraars en remedial teachers en het hele bureaucratische apparaat er om heen etc. etc. toch ontzettend moe worden. Maar er is onder degenen die die problemen niet hebben maar heel weinig herkenning, inmiddels ga ik er van uit dat je dat ook gewoon niet te veel moet verwachten. Dat voorkomt teleurstellingen.Oorspronkelijk gepost door Maninne
Eigenlijk zit ik te springen om uitgebreid te reageren maar dat doe ik niet.
Het enige wat ik toe wil voegen is, dat ik me er vaak in mag verheugen dat de Heere me de kracht wil geven om door te gaan in de taak die me is opgelegd als moeder en huisvrouw.
Aangezien we drie kinderen hebben waarvan er één uit huis geplaatst is (al bijna 3 jaar geleden), de oudste ook haar nodige problemen heeft, en niet gewoon pubertijd, en de jongste hoogstwaarschijnlijk ADHD, (daar zijn we nog mee bezig met onderzoeken) zijn er veel zorgen en lopen we van hot naar her van de ene naar de andere "hulp instantie" Ik wil geen klaagzang opheffen over hoe móeilijk dit allemaal wel is, maar wel de andere moeders een hart onder de riem proberen te steken dat de Heere áltijd wil helpen en kracht wil geven om dóór te mogen gaan, ook in het dagelijks leven!
En England, ik weet wat je bedoelt, kan het helemaal beamen maar dat had ik denk ik aangegeven.
Als er eens de mogelijkheid komt om voor de vrouw weer een paar uur buiten de deur te werken, zal eerst wel vrijwilligerswerk zijn (wat minder harde verplichtingen), kan ik me voorstellen dat dat als een bevrijding voelt.
Klaagzangen kun je het best naar Boven zenden. Soms wil het ook wel eens weer wat gaan, zo van die lichtpuntjes die ineens opduiken. En soms, maar ik gebruik die uitdrukking niet vaak omdat door teveel gebruik de diepgang eruit gaat, soms mag je voelen dat je kracht naar kruis krijgt. Maar 't is vaak ook achteraf dat je dat pas ziet.
-
SGpeetje
ik denk dat je het verkeerd begrijpt. Wie zal de SGP zijn om daar expliciet een oordeel over te hebben als je kinderen overdag een goede en fijne opvoeding bij hun vader zullen hebben.Oorspronkelijk gepost door Madtice
Mijn vriendin/to be vrouw wordt waarschijnlijk verloskundige. Dat is een dusdanig intensieve baan dat ik huisman wordt. En uiteraard houden babietjes zich niet aan de zondagrust, dus zal er ook op zondag gewerkt worden. Is dit dan niet goed volgens de SGP of begrijp ik dat verkeerd?
Niettemin kan je er over discusieren of het vanuit bijbels oogpunt en naar de scheppingsorde niet gebruikelijk ( of zelfs plicht is) dat een vader kostwinner is en voor "brood op de plank"zorgt.
In geval van werkeloosheid, handicap of ziekte of anderszinds ligt deze zaak anders, maar het gaat er ten diepste om, zoals billy ook zegt, dat je je kinderen naar beste weten opvoedt en naar de beloften die je gedaan hebt bij de doop.
Duidelijk mag zijn dat hier niet onder valt , je kinderen vier of 5 dagen per week bij de creche brengen en allebij 32 of 40 uur per week werken.
-
Adryan
Alle reacties die ik zo her en der lees kan ik me goed indenken. Over het beroep huisvrouw en moeder moet zeker niet gering gedacht worden. Een zekere sleur ontstaat snel. Maar aan de andere kant zitten er toch ook hele mooie kanten aan? Mijn vrouw vind het erg mooi om te zijn en ze werkt ernaast niet. Soms "klaagt" ze over de sleur, maar andere keren is ze weer "dolenthousiast". Toch denk ik dat dit wel geldt voor elk beroep. Iedereen heeft in zijn werk wel eens de sleur. Iedereen heeft in zijn werk ook wel eens dat hij denkt: moet ik dit altijd blijven doen? Onze dominee noemde dat laatst ook in het kader van Met smart zult gij daarvan eten. Hij zei zoveel als dat deze mindere momenten ook een straf op de zonde zijn. Veroorzaakt op de zondeval.
Maar ik wilde daar even niet naar toe. Want waar mijns inziens nog niet over gesproken is, is de bijbels vraag. Iemand noemde dat al in de scheppingsorde. Kijken we na de zondeval. Dan zegt God tegen Eva over kinderen baren enz. en tegen Adam over met smart brood verdienen (werken). Zie Gen. 3 : 16 en 17. Geeft dat al niet aan dat de Heere zelf gezegd heeft wat de rolverhoudingen moeten zijn? Kunnen we dan niet zeggen dat de man moet werken en de vrouw niet?
En komt de drang van vrouwen om te werken niet door de zondeval? Deze laatste vraag kwam bij mij op toen ik de kanttekeningen las bij deze tekst. 32) hij zal over
Dat is, hij zal macht hebben over u te gebieden, hetwelk uw vlees nu lastig zal zijn, daar het vóór den val niet dan lieflijk was.
Misschien wordt aan deze teksten wel teveel voorbij gegaan. Want dit gebod is gegeven voor de Sinai en derhalve, m.i., nog steeds geldig.
Maar ik wilde daar even niet naar toe. Want waar mijns inziens nog niet over gesproken is, is de bijbels vraag. Iemand noemde dat al in de scheppingsorde. Kijken we na de zondeval. Dan zegt God tegen Eva over kinderen baren enz. en tegen Adam over met smart brood verdienen (werken). Zie Gen. 3 : 16 en 17. Geeft dat al niet aan dat de Heere zelf gezegd heeft wat de rolverhoudingen moeten zijn? Kunnen we dan niet zeggen dat de man moet werken en de vrouw niet?
En komt de drang van vrouwen om te werken niet door de zondeval? Deze laatste vraag kwam bij mij op toen ik de kanttekeningen las bij deze tekst. 32) hij zal over
Dat is, hij zal macht hebben over u te gebieden, hetwelk uw vlees nu lastig zal zijn, daar het vóór den val niet dan lieflijk was.
Misschien wordt aan deze teksten wel teveel voorbij gegaan. Want dit gebod is gegeven voor de Sinai en derhalve, m.i., nog steeds geldig.
-
england
In sommige gevallen is dta echter niet mogelijk, Adryan. Zo heb ik vrienden waar van de man door ziekte niet kan werken, en dus werkt zijn vrouw. Gelukkig is hij een beter huishouder dan haar, en ook een beter kok...
Ja, ik ben het met je eerste gedeelte ook eens, het zou geen sleur moeten zijn. En ondanks mijn klaagzang geniet ik soms best hoor! Maar af en toe schijnt het allemaal zo eindeloos te zijn! Eerst sta je anderhalfuur in de keuken te koken, dan snel eten, en dan weer een hele lang tijd af te wassen. Ik heb eerlijk gezegd een hekel aan afwassen, en heb zowiezo een hekel aan alleen zijn/werken, iets waar ik in het ziekenhuis erg van genoot omdat je alles met collegas samen doet!
En al geniet ik vaak best van het lekker thuis rommelen, ik vind het wel irritant als iemand mij dan verteld dat ik dol zou moeten zijn op afwassen, en dta ik het zie als mij ultime roeping om schoonmaker te zijn! Ik denk dta het anders zou zijn als er kinderen zijn, dan heb je niet het idee dat je alleen maar schoonmaakster en kokkin bent. Nu baal ik er wel eens van dat ik allerlei diploma's op zolder heb liggen die nu alleen gebruikt worden om de afwas op hoog niveau te doen...
Verder zijn we best heel erg druk, op dinsdag krijg ik de dames voor de Bijbelstudie, en daar geniet ik heel erg van. Ik moet de vragen van te voren maken die ze dan thuis beantwoorden. Gevaar is dat je dan daar heel erg druk mee bent, en niet zo veel zin hebt om eerst nog te stoffen of te dweilen...Of dta je er een hekel aan krijgt omdat het je afhoudt van dingen die je zo graag zou willen doen!
Ja, ik ben het met je eerste gedeelte ook eens, het zou geen sleur moeten zijn. En ondanks mijn klaagzang geniet ik soms best hoor! Maar af en toe schijnt het allemaal zo eindeloos te zijn! Eerst sta je anderhalfuur in de keuken te koken, dan snel eten, en dan weer een hele lang tijd af te wassen. Ik heb eerlijk gezegd een hekel aan afwassen, en heb zowiezo een hekel aan alleen zijn/werken, iets waar ik in het ziekenhuis erg van genoot omdat je alles met collegas samen doet!
En al geniet ik vaak best van het lekker thuis rommelen, ik vind het wel irritant als iemand mij dan verteld dat ik dol zou moeten zijn op afwassen, en dta ik het zie als mij ultime roeping om schoonmaker te zijn! Ik denk dta het anders zou zijn als er kinderen zijn, dan heb je niet het idee dat je alleen maar schoonmaakster en kokkin bent. Nu baal ik er wel eens van dat ik allerlei diploma's op zolder heb liggen die nu alleen gebruikt worden om de afwas op hoog niveau te doen...
Verder zijn we best heel erg druk, op dinsdag krijg ik de dames voor de Bijbelstudie, en daar geniet ik heel erg van. Ik moet de vragen van te voren maken die ze dan thuis beantwoorden. Gevaar is dat je dan daar heel erg druk mee bent, en niet zo veel zin hebt om eerst nog te stoffen of te dweilen...Of dta je er een hekel aan krijgt omdat het je afhoudt van dingen die je zo graag zou willen doen!
-
Barryvrouw
- Berichten: 1276
- Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54
Citaat uit huwelijksformulier: Gij zult ook uw man in alle goede en oprechte dingen behulpzaam zijn, op uw huishouding goede acht hebben, etc etc.
De vrouw draagt de eerste verantwoordelijkheid voor het huishouden (en eventueel gezin). Niet omdat het moet, maar omdat het mag (goede acht hebben).
In het boekje 'Waar liefde woont' van ds. G.J. van Aalst wordt er uitgebreid gesproken over de werkende vrouw (moeder). Moeite van het lezen waard!
De vrouw draagt de eerste verantwoordelijkheid voor het huishouden (en eventueel gezin). Niet omdat het moet, maar omdat het mag (goede acht hebben).
In het boekje 'Waar liefde woont' van ds. G.J. van Aalst wordt er uitgebreid gesproken over de werkende vrouw (moeder). Moeite van het lezen waard!
Met je gedachten ergens anders, ben je altijd overal.
-
Adryan
Moet je ook het citaat van de man erbij plaatsen. En naardien het Gods bevel is dat de man in het zweet zijns aanschijns brood zal eten, zo zult gij ook getrouwelijk en naarstiglijk in uw Goddelijk beroep arbeiden, opdat gij uw huisgezin met God en met ere moogt onderhouden, en ook daarnboven iets hebt om den nooddruftigen mede te delen.
Van Aalst zegt hier zelf van. De man moet er dus voor zorg dragen dat hij voldoende verdiend om de vrouw te onderhouden.
Overigens is zijn boekje zeker het lezen waard.
[Aangepast op 22/4/04 door Adryan]
Van Aalst zegt hier zelf van. De man moet er dus voor zorg dragen dat hij voldoende verdiend om de vrouw te onderhouden.
Overigens is zijn boekje zeker het lezen waard.
[Aangepast op 22/4/04 door Adryan]