Aan Zonderling,


1. Het bloed tot behoudenis werd bij het volk Israël gestreken in Egypteland. Overal waar het bloed niet was gestreken, kwam het verderf binnen. De verlossing van Israël middels een weg van bloedstorting en gerechtigheid, ziet geestelijk op het verkregen geloof tot een eeuwige behoudenis. Daarna toog het volk Israël droogvoets door de Rode Zee, het teken en zegel van de Heilige Doop, Hebr. 11:29. Daarna mocht dit volk het Manna eten in de woestijn, met de Tabernakel in hun midden, Joh. 6:51. Dus let op de volgorde: geloof – doop – HA (breking des broods)

2. De besnijdenis was een inzetting onder de ceremoniële wetten in het OT. Het was het teken van het gesloten verbond van God met Abraham. Abraham kreeg de beloftenis in de voorhuid, aangaande de Messias die uit zijn zaad geboren zou worden. Hiermede werd Abraham de aartsvader der Joden, maar ook de geestelijk vader aller gelovige geestelijke Joden die eenmaal zalig zouden worden. De verkregen beloftenis was/is Christus. ‘En Abraham geloofde in den Heere’, waarna zijn geloof bevestigd werd met het teken van de besnijdenis, Rom. 4:10-12. Het teken en zegel van de afwassing der zonden. Het mes werd in het vlees gezet waaruit de mens zijn vruchten kon voortbrengen. Geen enkele goede vrucht meer uit de mens, Rom. 2:25-29. Het geestelijke beeld van, het sterven aan de vrome werken der wet, Gal. 2:19. Hierbij moest bloed vloeien, als teken van een zoenoffer, waarbij tegelijkertijd de Beloftenis werd uitgesproken. Door het gestorte Bloed van Christus, waren de ceremoniële wetten volkomen voldaan. Nu was de beloofde Messias gekomen, c.q. de Beloftenis gekomen/vervuld, in Wien Israël het beloofde land Kanaän zou beërven, Gen. 15:4-8, Gen. 22:17, Gen. 28:1-4, Ex. 32:13, Lev. 20:24, Num. 33:53, Deut. 1:8, Deut. 17:14, Jozua 1:6, Neh. 9:22-25, Psalm 37:9-11.

3. Met de komst, en het lijden en sterven van Christus, en juist na Zijn opstanding, moest de Beloftenis (Christus), Gal. 3:23-25, tot een eeuwig Behoud gepreekt worden aan alle creaturen, en allen die in Hem zouden geloven moesten gedoopt worden, als een teken en zegel van de afwassing hunner zonden, Matth. 28:19. Hun zonden werden begraven in de dood c.q. het graf van Christus. Hier schrijft de apostel het volgende over: Zijnde met Hem begraven in den doop, in welken gij ook met [Hem] opgewekt zijt door het geloof der werking Gods, Die Hem uit de doden opgewekt heeft, Kol. 2:12.

4. Nogmaals, er is maar tweeërlei besnijdenis, de vleselijke en de geestelijke. De vleselijke bij het volk der Joden, en de geestelijke besnijdenis bij de geestelijke verkoren Joden. Toen de 3000 pinksterlingen kregen in te zien dat zij zwaarlijk gezondigd hadden tegen de Beloftenis van het heilig Evanglie, zij hadden Christus immers gekruisigd…!! Opdat moment werden zij innerlijk verslagen, maar ook geestelijk besneden door de H. Geest, waarop Petrus hen de Beloftenis van het Evangelie gaat preken. “Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israels, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt. En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders? En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen. Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal, Hand. 2:36-39”. Deze laatste beloftenis moeten wij verstaan in het licht van Psalm 105:8-10.

5. Daarom tweeërlei verbond, tweeërlei besnijdenis, tweeërlei Israël, maar slechts één Heere, één geloof, één doop, Efeze 4:5.

6. Daarom, die gelooft zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden. Paulus werd gedoopt nadat hij in Hem geloofd had, Hand. 22:16. Het huis van Cornelius werd gedoopt nadat zij allen geloofd hadden, Hand. 10:44-48. Kijk ook bij Fillipus en de kameling van Candacé: "Wat verhindert mij gedoopt te worden?" vroeg de moorman. "Indien gij gelooft, zo is het geoorloofd...!!" sprak daarna Fillipus tot hem. De Moorman deed zijn kostelijke belijdenis van zijn geloof, waarna Fillipus hem doopte. Nadat Petrus de stokbewaarder en de zijnen het Evangelie gepredikt had, werden zij allen gedoopt, Hand. 16:30-33. En hij bracht hen in zijn huis, en zette [hun] de tafel voor, en verheugde zich, dat hij met al zijn huis aan God gelovig geworden was, vers 34.

7. En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking des broods, en in de gebeden, Hand. 2:42. Dus let weer op de volgorde: geloof – doop – HA (breking des broods)


De kinderdoop vanuit de besnijdenis is ontstaan vanuit de gedachte van de zgn. vervangingsleer, die al begon te leven ten tijde van de kerkvaders. Namelijk, dat de gelovige heidenen de plaats van Israël ingenomen hebben. Maar NIETS is minder waar dan dat. Gods Woord spreekt nergens van een kinderdoop, wél van de doop der gelovigen, waarbij ook gelovige kinderen waren. Voorbeelden daarvan heb ik genoemd bij punt 6. Daarnaast ben ik ook van mening dat dit één van de weinige punten is, die de Reformatoren hebben laten liggen.

Mag ik je ten laatste ook nog aanreiken wat J.C. Philpot hierover schreef : http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... h-doop.pdf

De volgorde was Pascha (AVondmaal) en daarna de Schelfzee (Doop)
Zoek dus niet te veel achter allerlei tekenen.

Het Manna was weer later, ja. Dat was een ander sacrament. Het teken was manna, de betekende zaak Christus als Brood des levens. = Het Woord. Van bloedstorten is even geen sprake. Zonder dat er gemalen werd, gebakken werd (zie formulier HA) toch brood.

Dat hebben de reformatoren willens en wetens NIET laten liggen.
Ondanks dat ze wisten dat de (kinder)doop met veel bijgeloof gemengs was hebben ze deze tegen de dopersen met hand en tand verdedigd. Want de doop wordt uitgericht omdat God Zijn beloften niet alleen de gelovigen schenkt, maar ook hun zaad. Was het voor de vrome Israeliet een teken van Gods trouw en belofte dat wat hij had ook zijn kinderen gold, zo moet in het NT de gelovige er maar het beste van hopen. De OT-ische kinderen waren 'kinderen Gods', de NT-ische kinderen? Nou ja, we zien wel. Nee, zeiden de reformatoren, hetzelfde wat de volwassenen wordt toegezegd wordt ook de kinderen toegezegd.
Het gaat niet om het geloof van de gedoopte! Het gaat om wat God wil betekenen en verzegelen. Want bij aanvechtingen heeft de doop dan geen betekenis meer. De waarde van de doop neemt toe en af naarmate het geloof sterk of zwak is. En dat is niet zo! Het is in alle gevallen als versterking bedoeld.

refo schreef:De volgorde was Pascha (AVondmaal) en daarna de Schelfzee (Doop)
Zoek dus niet te veel achter allerlei tekenen.

Het Manna was weer later, ja. Dat was een ander sacrament. Het teken was manna, de betekende zaak Christus als Brood des levens. = Het Woord. Van bloedstorten is even geen sprake. Zonder dat er gemalen werd, gebakken werd (zie formulier HA) toch brood.

Dit is de betekenende zaak wanneer een verloren zondaar voor het eerst mag geloven in Jezus Christus, Joh. 6:53-56, wanneer hij door dat Lamme Gods verlost is geworden van de ketenen van het diensthuis der zonden (Eypteland), wat ook de betekenende zaak van het Pascha was, naar 1 Kor. 5:7.

Jezus dan zeide tot hen: Voorwaar, voorwaar zeg Ik ulieden: Tenzij dat gij het vlees des Zoons des mensen eet, en Zijn bloed drinkt, zo hebt gij geen leven in uzelven. Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die heeft het eeuwige leven; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. Want Mijn vlees is waarlijk Spijs, en Mijn bloed is waarlijk Drank. Die Mijn vlees eet, en Mijn bloed drinkt, die blijft in Mij, en Ik in hem, Joh. 6:53-56.

Daarna werd het geloof meerdere malen bevestigd tot versterking, éénmaal door de doop (Rode Zee), en meerdere malen door de brekingen des broods (HA), in de woestijn.

DWW schreef:Aan Zonderling,

DWW, Dank voor je reactie. Ik hoop er misschien (dus ik beloof dit niet!) later uitgebreider op in te gaan nadat ik ook het gedeelte van Philpot goed gelezen heb. Overigens ben ik met de argumenten over en weer denk ik reeds behoorlijk bekend.
Nu een korte reactie op de verschilpunten (ten aanzien van de punten die ik niet noem is geen verschil).

1. Het bloed tot behoudenis werd bij het volk Israël gestreken in Egypteland. Overal waar het bloed niet was gestreken, kwam het verderf binnen. De verlossing van Israël middels een weg van bloedstorting en gerechtigheid, ziet geestelijk op het verkregen geloof tot een eeuwige behoudenis. Daarna toog het volk Israël droogvoets door de Rode Zee, het teken en zegel van de Heilige Doop, Hebr. 11:29. Daarna mocht dit volk het Manna eten in de woestijn, met de Tabernakel in hun midden, Joh. 6:51. Dus let op de volgorde: geloof – doop – HA (breking des broods)

Ja, en onder die volgorde die de vaderen gold, waren ook de kinderen begrepen.
Het pascha gold het gehele huisgezin, de Rode Zee idem.
En ook de kinderen deelden in de tekenen van zowel pascha als de doortocht in de Rode Zee.
Waar de ouders geloofden, daar waren ook de onmondige kinderen mede geheiligd.
En zo is het nog in de christelijke kerk zoals Paulus ons leert.

4. Nogmaals, er is maar tweeërlei besnijdenis, de vleselijke en de geestelijke.

Nogmaals, één zaak kan meerdere afbeeldingen hebben.
Eén lichaam kan meerdere schaduwen hebben.
De geestelijke besnijdenis is hetzelfde als de wedergeboorte en vergeving van zonden. En deze weldaden worden evenzeer afgebeeld in de afwassing door de Doop als door de lichamelijke besnijdenis.
Daarom heeft dit argument geen waarde.

De vleselijke bij het volk der Joden, en de geestelijke besnijdenis bij de geestelijke verkoren Joden. Toen de 3000 pinksterlingen kregen in te zien dat zij zwaarlijk gezondigd hadden tegen de Beloftenis van het heilig Evanglie, zij hadden Christus immers gekruisigd…!! Opdat moment werden zij innerlijk verslagen, maar ook geestelijk besneden door de H. Geest, waarop Petrus hen de Beloftenis van het Evangelie gaat preken. “Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israels, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt. En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders? En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen. Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal, Hand. 2:36-39”. Deze laatste beloftenis moeten wij verstaan in het licht van Psalm 105:8-10.

De geestelijke besnijdenis vond inderdaad plaats bij de Pinksterlingen. En tot een teken en zegel ontvingen zij... de Doop.
Waarom? Niet omdat de lichamelijke besnijdenis óók niet reeds een teken en zegel was van dezelfde weldaad, maar omdat zij nu leefden onder het nieuwe Verbond en daarom ook het teken en zegel van dit nieuwe Verbond dienden te ontvangen.

5. Daarom tweeërlei verbond, tweeërlei besnijdenis, tweeërlei Israël, maar slechts één Heere, één geloof, één doop, Efeze 4:5.

Dit 'tweeërlei besnijdenis' (je eigen stelling) mag je niet uitspelen of op één lijn stellen met 'één doop'. Het gaat allereerst om een zorgvuldige uitlegging van deze tekst Efeze 4:5. En in de lijn van die tekst zouden we evenzeer mogen zeggen: één besnijdenis, één verbond. Daarom: Dít is niet de wijze waarop we Schrift met Schrift moeten vergelijken.

6. Daarom, die gelooft zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden.

Ook jonggestorven kinderen der gelovigen worden zalig terwijl ze volgens jouw opvatting niet gedoopt horen te worden.
Daar ben je dus zelf ook inconsequent in de toepassing van deze tekst en mag je deze tekst niet gebruiken als argument tegen de doop van diezelfde kinderen.
Het kan alleen gebruikt als volgorde voor de volwassenen.

De kinderdoop vanuit de besnijdenis is ontstaan vanuit de gedachte van de zgn. vervangingsleer, die al begon te leven ten tijde van de kerkvaders. Namelijk, dat de gelovige heidenen de plaats van Israël ingenomen hebben. Maar NIETS is minder waar dan dat.

Ik verwerp de vervangingsleer (in de zin zoals ook de puriteinen die leer hebben verworpen). Maar ik zie niet dat dit consequenties heeft voor de doop van de kinderen.

Gods Woord spreekt nergens van een kinderdoop, wél van de doop der gelovigen, waarbij ook gelovige kinderen waren. Voorbeelden daarvan heb ik genoemd bij punt 6.

Dat die kinderen reeds geloofden valt uit Gods Woord niet te bewijzen. Dat hoeft ook niet, Petrus zegt duidelijk dat de belofte ook de kinderen geldt, Christus nodigde de kinderen en Paulus leerde dat zij door het geloof van hun ouders geheiligd waren. Daarom mogen ook zij stellig het teken en zegel ontvangen en afgezonderd worden van de kinderen der ongelovigen.

M.vr.gr.
Z.

…In de eerste tijden werden volwassenen gedoopt, die tot het geloof gekomen waren; deze lieten zich met hunne kinderen doopen; zo nam de Kerk later door de gedoopte kinderen toe, deze waren alzoo reeds gedoopt en lieten als volwassenen hunne kinderen doopen; daarom geen Doop van volwassenen meer, tenzij dan, dat sommigen uit de Joden of Heidenen zich tot den Heere bekeerden…

Dr. H.F.Kohlbrugge

M. Henry over Lydia:
Zij werd gedoopt, en door die plechtige handeling aangenomen als lid van de gemeente van Christus. Met haar werd ook haar huis, dat is: haar huisgezin, gedoopt, als er kleine kinderen waren, dan werden dezen gedoopt in haar recht, want indien de wortel heilig is, zoo zijn ook de takken heilig. En die volwassen waren, werden door haar invloed en gezag met haar gedoopt. Zij en haar huis werden gedoopt, volgens den zelfden regel, waarnaar Abraham en zijn huis besneden werden.

Aan Zonderling,


Zonderling : Ja, en onder die volgorde die de vaderen gold, waren ook de kinderen begrepen. Het pascha gold het gehele huisgezin, de Rode Zee idem. En ook de kinderen deelden in de tekenen van zowel pascha als de doortocht in de Rode Zee. Waar de ouders geloofden, daar waren ook de onmondige kinderen mede geheiligd. En zo is het nog in de christelijke kerk zoals Paulus ons leert.

DWW : In dit aardse verkoren volk Israël was inderdaad meer onbekeerd dan bekeerd, want ook voor hen gold : Velen geroepen, weinig uitverkoren. Maar, deze verlossing en deze uittocht moet je nu eens geestelijk proberen te zien als hoedanig Goddrie-enig dat gehele verkoren geestelijke Israël verlost uit het diensthuis der wet, c.q. het diensthuis der zonden. Van het geestelijke verkoren Israël is het aardse Israël een beeltenis. Zie ook hoe de leidingen waren van God met dit volk. Deze geestelijke leidingen, bestraffingen, vermaningen, vertroostingen etc, is bij het geestelijk verkoren Israël niet anders. Uit de het aardse Israël waren ook geestelijke Israëlieten, Hand. 10:45. Dat waren de door God bekeerde geestelijke Joden die uit dat volk eenmaal zalig zouden worden. Denk aan Mozes, Aäron, Jozua, Kaleb, en later ook Petrus, Johannes etc.

Zonderling : Ook jonggestorven kinderen der gelovigen worden zalig terwijl ze volgens jouw opvatting niet gedoopt horen te worden. Daar ben je dus zelf ook inconsequent in de toepassing van deze tekst en mag je deze tekst niet gebruiken als argument tegen de doop van diezelfde kinderen. Het kan alleen gebruikt als volgorde voor de volwassenen.

DWW : Het vroeggestorven kind van David en Bathseba is ook zalig geworden, doordat God dit verkoren kind waarachtig heeft bekeerd en tot het geloof in Jezus Christus heeft gebracht. Hoe dan, zul je zeggen? Gewoon, net zoals Hij al Zijn verkoren volk van dood levend maakt, op grond van het volbrachte werk van Zijn lieve Zoon. Kon dat kind daar een getuigenis van afleggen, en had dat kind daar een theologische kennis van? Nee, maar dat kind is in Hem ingelijfd geworden door het zaligmakende geloof. Het komt zozeer niet op de getuigenis aan. Anders zouden zwaar geestelijk gehandicapte kinderen ook nooit zalig kunnen worden. Het komt er maar op aan wat God uitwerkt in de zielen van die kinderen. Kijk bij Johannes de doper, hoe hij opsprong in de buik van zijn moeder Elizabeth, bij het horen van de groetenis van Maria en het Kindeke Jezus. Dat was het waarachtig getuigenis van de nog ongeboren Johannes de doper.

Zonderling :“Dat die kinderen reeds geloofden valt uit Gods Woord niet te bewijzen. Dat hoeft ook niet, Petrus zegt duidelijk dat de belofte ook de kinderen geldt, Christus nodigde de kinderen en Paulus leerde dat zij door het geloof van hun ouders geheiligd waren. Daarom mogen ook zij stellig het teken en zegel ontvangen en afgezonderd worden van de kinderen der ongelovigen.”

DWW : Ik heb je aangegeven uit Hand. 10:44-48 en Hand. 16:34, dat hieruit opgemaakt kan worden dat hier wellicht ook (gelovige) kinderen zijn bij geweest, die met hun ouders tot het geloof in Jezus Christus waarachtig bekeerd waren geworden. Daarnaast geef je aan dat de Heere Jezus de kinderen tot Hem nodigde. Waren dan deze kinderen alrede bekeerd, of zou dit een beeldspraak zijn geweest? Daar Hij tot het volk niet anders dan door gelijkenissen sprak, Matth. 13:34. Probeer dat eens te beantwoorden vanuit deze twee volgende Schriftgedeelten :

Te dierzelfder ure kwamen de discipelen tot Jezus, zeggende: Wie is toch de meeste in het Koninkrijk der hemelen? En Jezus een kindeken tot Zich geroepen hebbende, stelde dat in het midden van hen; En zeide: Voorwaar zeg Ik u: Indien gij u niet verandert, en wordt gelijk de kinderkens, zo zult gij in het Koninkrijk der hemelen geenszins ingaan. Zo wie dan zichzelven zal vernederen, gelijk dit kindeken, deze is de meeste in het Koninkrijk der hemelen. En zo wie zodanig een kindeken ontvangt in Mijn Naam, die ontvangt Mij. Maar zo wie een van deze kleinen, die in Mij geloven, ergert, het ware hem nutter, dat een molensteen aan zijn hals gehangen, en dat hij verzonken ware in de diepte der zee, Matth. 18:1-6.

En zij brachten ook de kinderkens tot Hem, opdat Hij die zou aanraken; en de discipelen, dat ziende, bestraften dezelve. Maar Jezus riep dezelve kinderkens tot Zich, en zeide: Laat de kinderkens tot Mij komen, en verhindert hen niet; want derzulken is het Koninkrijk Gods. Voorwaar, zeg Ik u: Zo wie het Koninkrijk Gods niet zal ontvangen als een kindeken, die zal geenszins in hetzelve komen, Lukas 18:15-17.



Ten laatste nog even dit, gericht aan PVS, wil ik nog even opmerken dat ik de titel van dit TOPIC wel zeer droevig vind. Het doet mij overkomen, en suggereert alsof ik heb willen stellen dat de Heilige Doop, hetwelk een heilig sacrament is tot versterking en bevestiging van het zaligmakende geloof in Jezus Christus, een Roomse traditie is…

DWW schreef:
Ten laatste nog even dit, gericht aan PVS, wil ik nog even opmerken dat ik de titel van dit TOPIC wel zeer droevig vind. Het doet mij overkomen, en suggereert alsof ik heb willen stellen dat de Heilige Doop, hetwelk een heilig sacrament is tot versterking en bevestiging van het zaligmakende geloof in Jezus Christus, een Roomse traditie is…

Misschien dat je dan zou willen uitleggen wat je bedoelt met: "Hoewel ook ik in deze Roomse traditie geboren ben, en in mijn eertijds ook mijn kinderen onwetend heb laten dopen."

Doet het onwetend laten dopen van de kinderen iets af aan de heiligheid van het sacrament?

PvS.

Onderwerp: Heilige Doop, Roomse traditie?

refo schreef: Ik reageer alleen maar op de vetgemaakte opmerking. De rest van je opmerkingen is daar blijkbaar op gestoeld en ook onzin.


Welzeker heeft het met de belovende God te maken! Het is niet een persoonlijk feestje van de gelovige: kijk mij een geloven!

.66. Wat zijn Sacramenten?
Antw. De Sacramenten zijn heilige zichtbare waartekenen en zegelen, van God ingezet, opdat Hij ons door het gebruik daarvan de belofte des Evangelies des te beter te verstaan geve en verzegele; namelijk, dat Hij ons vanwege het enige slachtoffer van Christus, aan het kruis volbracht, vergeving der zonden en het eeuwige leven uit genade schenkt a.

Refo, je maakt net als de hc een connectie tussen besnijdenis en (kinder)doop.
Die connectie kan ik niet maken omdat ik daar geen grond voor vind, en daarmee vervalt ook je standpunt.
Zeker als je het met de hc gaat onderbouwen.

Wat moet er nog belooft worden als alles al is vervuld?

HC Vr.74.
....zo moeten zij ook door den Doop, als door het teken des verbonds, der Christelijke Kerk ingelijfd en van de kinderen der ongelovigen onderscheiden worden....

Wat ik niet goed begrijp is dat men er vanuit gaat, dat men alleen zuigelingen van gelovigen ouders doopt, maar als de doop in de plaats is gekomen van de besnijdenis, hoe verklaard men dan, dat bij de ongelovigen Israelieten het mannelijk nageslacht ook deed besnijden ? M.a.w. dat zou men dus ook de zuigelingen van ongelovigen ouders mogen dopen en niet alleen van gelovigen, wat vele zuigelingen werden besneden van ongelovigen ouders die aan afgodderij deden en geen levend geloof hadden ?

PvS schreef:

DWW schreef:
Ten laatste nog even dit, gericht aan PVS, wil ik nog even opmerken dat ik de titel van dit TOPIC wel zeer droevig vind. Het doet mij overkomen, en suggereert alsof ik heb willen stellen dat de Heilige Doop, hetwelk een heilig sacrament is tot versterking en bevestiging van het zaligmakende geloof in Jezus Christus, een Roomse traditie is…

Misschien dat je dan zou willen uitleggen wat je bedoelt met: "Hoewel ook ik in deze Roomse traditie geboren ben, en in mijn eertijds ook mijn kinderen onwetend heb laten dopen."

Doet het onwetend laten dopen van de kinderen iets af aan de heiligheid van het sacrament?

PvS.

Wat ik hiermee heb willen zeggen is, dat jong of oud, op grond van hetgeen ik naar voren heb gebracht vanuit het Woord, naar mijn bescheiden mening, eerst geestelijk besneden dient te zijn, aleer zijn of haar zaligmakende geloof door middel van de doop bevestigd kan worden. Welk geloof moet er door dit heilig sacrament anders versterkt worden? Daarnaast wil ik nog even aangeven dat de Roomse Katholieke Kerk haar oorsprong heeft bij de christelijke gemeente van Rome aan wie de apostel Paulus zijn zendbrief heeft geschreven. Ten tijde van de kerkvaders is de kinderdoop in plaats van de besnijdenis gekomen. Ook in de vroeg-christelijke gemeente van Rome. De heiligheid van het sacrament doet inderdaad niets af, wanneer iemand zijn kinderen vanuit een bepaalde onkunde heeft laten dopen. Maar dat heb ik ook nergens beweert. Wat ik ten laatste nog wil opmerken is, dat de traditie der kerk van de kinderdoop een zichtbaar sacrament heeft gemaakt, ook dit vindt ik nergens terug in het Woord. Het Woord leert ons dat de heilige sacramenten zijn ingesteld tot persoonlijke versterking van het geloof, voor diegenen die er gebruik van maken, en NIET tot versterking van de omstanders.

DWW schreef: Wat ik hiermee heb willen zeggen is, dat jong of oud, op grond van hetgeen ik naar voren heb gebracht vanuit het Woord, naar mijn bescheiden mening, eerst geestelijk besneden dient te zijn, aleer zijn of haar zaligmakende geloof door middel van de doop bevestigd kan worden. Welk geloof moet er door dit heilig sacrament anders versterkt worden? Daarnaast wil ik nog even aangeven dat de Roomse Katholieke Kerk haar oorsprong heeft bij de christelijke gemeente van Rome aan wie de apostel Paulus zijn zendbrief heeft geschreven. Ten tijde van de kerkvaders is de kinderdoop in plaats van de besnijdenis gekomen. Ook in de vroeg-christelijke gemeente van Rome. De heiligheid van het sacrament doet inderdaad niets af, wanneer iemand zijn kinderen vanuit een bepaalde onkunde heeft laten dopen. Maar dat heb ik ook nergens beweert. Wat ik ten laatste nog wil opmerken is, dat de traditie der kerk van de heilige doop een zichtbaar sacrament heeft gemaakt, ook dit vindt ik nergens terug in het Woord. Het Woord leert ons dat de heilige sacramenten zijn ingesteld tot persoonlijke versterking van het geloof, voor diegenen die er gebruik van maken, en NIET tot versterking van de omstanders.

Bediening van de Heilige Doop NIET tot versterking van de omstanders?

PvS schreef:

DWW schreef: Wat ik hiermee heb willen zeggen is, dat jong of oud, op grond van hetgeen ik naar voren heb gebracht vanuit het Woord, naar mijn bescheiden mening, eerst geestelijk besneden dient te zijn, aleer zijn of haar zaligmakende geloof door middel van de doop bevestigd kan worden. Welk geloof moet er door dit heilig sacrament anders versterkt worden? Daarnaast wil ik nog even aangeven dat de Roomse Katholieke Kerk haar oorsprong heeft bij de christelijke gemeente van Rome aan wie de apostel Paulus zijn zendbrief heeft geschreven. Ten tijde van de kerkvaders is de kinderdoop in plaats van de besnijdenis gekomen. Ook in de vroeg-christelijke gemeente van Rome. De heiligheid van het sacrament doet inderdaad niets af, wanneer iemand zijn kinderen vanuit een bepaalde onkunde heeft laten dopen. Maar dat heb ik ook nergens beweert. Wat ik ten laatste nog wil opmerken is, dat de traditie der kerk van de heilige doop een zichtbaar sacrament heeft gemaakt, ook dit vindt ik nergens terug in het Woord. Het Woord leert ons dat de heilige sacramenten zijn ingesteld tot persoonlijke versterking van het geloof, voor diegenen die er gebruik van maken, en NIET tot versterking van de omstanders.

Bediening van de Heilige Doop NIET tot versterking van de omstanders?

Ja, DWW licht eens toe ! Verwerp je het klassieke doopformulier ook al? Is dat ook onbijbels?

Johann Gottfried Walther schreef:

PvS schreef:

DWW schreef: Wat ik hiermee heb willen zeggen is, dat jong of oud, op grond van hetgeen ik naar voren heb gebracht vanuit het Woord, naar mijn bescheiden mening, eerst geestelijk besneden dient te zijn, aleer zijn of haar zaligmakende geloof door middel van de doop bevestigd kan worden. Welk geloof moet er door dit heilig sacrament anders versterkt worden? Daarnaast wil ik nog even aangeven dat de Roomse Katholieke Kerk haar oorsprong heeft bij de christelijke gemeente van Rome aan wie de apostel Paulus zijn zendbrief heeft geschreven. Ten tijde van de kerkvaders is de kinderdoop in plaats van de besnijdenis gekomen. Ook in de vroeg-christelijke gemeente van Rome. De heiligheid van het sacrament doet inderdaad niets af, wanneer iemand zijn kinderen vanuit een bepaalde onkunde heeft laten dopen. Maar dat heb ik ook nergens beweert. Wat ik ten laatste nog wil opmerken is, dat de traditie der kerk van de heilige doop een zichtbaar sacrament heeft gemaakt, ook dit vindt ik nergens terug in het Woord. Het Woord leert ons dat de heilige sacramenten zijn ingesteld tot persoonlijke versterking van het geloof, voor diegenen die er gebruik van maken, en NIET tot versterking van de omstanders.

Bediening van de Heilige Doop NIET tot versterking van de omstanders?

Ja, DWW licht eens toe ! Verwerp je het klassieke doopformulier ook al? Is dat ook onbijbels?

Het formulier om de doop der gelovigen te bedienen is voluit Bijbels. Ik heb meerdere malen uitgelegd waarom ik meen dat de kinderdoop on-Bijbels is. Als je dit hebt gemist, moet je even een paar pagina’s teruglezen. Ik ga niet telkens herhalen. Kijk ook bij het topic : ‘de Rode Zee’. Hiermee verwerp of veracht ik de mensen beslist niet die anders menen op grond van het Woord. Het omgekeerde schijnt me nu van sommigen wel een beetje zo toe. Dat vind ik jammer. Laten we elkander hierin proberen te verdragen, maar bovenal doen gelijk de Bereeërs deden aangaande hetgeen Paulus hen preekte en leerde. Wat bedoelde jij trouwens met : “ook al….?”

DWW schreef:

Johann Gottfried Walther schreef:

PvS schreef:

DWW schreef: Wat ik hiermee heb willen zeggen is, dat jong of oud, op grond van hetgeen ik naar voren heb gebracht vanuit het Woord, naar mijn bescheiden mening, eerst geestelijk besneden dient te zijn, aleer zijn of haar zaligmakende geloof door middel van de doop bevestigd kan worden. Welk geloof moet er door dit heilig sacrament anders versterkt worden? Daarnaast wil ik nog even aangeven dat de Roomse Katholieke Kerk haar oorsprong heeft bij de christelijke gemeente van Rome aan wie de apostel Paulus zijn zendbrief heeft geschreven. Ten tijde van de kerkvaders is de kinderdoop in plaats van de besnijdenis gekomen. Ook in de vroeg-christelijke gemeente van Rome. De heiligheid van het sacrament doet inderdaad niets af, wanneer iemand zijn kinderen vanuit een bepaalde onkunde heeft laten dopen. Maar dat heb ik ook nergens beweert. Wat ik ten laatste nog wil opmerken is, dat de traditie der kerk van de heilige doop een zichtbaar sacrament heeft gemaakt, ook dit vindt ik nergens terug in het Woord. Het Woord leert ons dat de heilige sacramenten zijn ingesteld tot persoonlijke versterking van het geloof, voor diegenen die er gebruik van maken, en NIET tot versterking van de omstanders.

Bediening van de Heilige Doop NIET tot versterking van de omstanders?

Ja, DWW licht eens toe ! Verwerp je het klassieke doopformulier ook al? Is dat ook onbijbels?

Het formulier om de doop der gelovigen te bedienen is voluit Bijbels. Ik heb meerdere malen uitgelegd waarom ik meen dat de kinderdoop on-Bijbels is. Als je dit hebt gemist, moet je even een paar pagina’s teruglezen. Ik ga niet telkens herhalen. Kijk ook bij het topic : ‘de Rode Zee’. Hiermee verwerp of veracht ik de mensen beslist niet die anders menen op grond van het Woord. Het omgekeerde schijnt me nu van sommigen wel een beetje zo toe. Dat vind ik jammer. Laten we elkander hierin proberen te verdragen, maar bovenal doen gelijk de Bereeërs deden aangaande hetgeen Paulus hen preekte en leerde. Wat bedoelde jij trouwens met : “ook al….?”

Het doopformulier spreekt steeds over 'wij' dat wijst toch duidelijk op de gemeente of niet soms?
U verwijst nogal graag naar 'bronnen' over de doop lees eens het boekje van de Reformator Zwingli over de doop.