De Rode Zee

[DWW]

Ander : Bedankt, dww.
Ook diegenen die niet behoorden tot het geestelijk Kanaän hadden het teken van het bloed. Zij gingen wel door de Rode zee. Wat betekent dat?

Wat bedoel je met deze zin: De eerstgeborenen der Egyptenaren werden gewroken. Zij waren het die de erfenis en de zegen zouden verkrijgen, Hebr. 11:28.

DWW aan Ander :

Twee zaken gescheiden houden. Het volk Israël is het aardse beeld van het geestelijk verkoren Israël, wat geestelijk uit Abraham geboren is geworden. Gelijk Israël het aardse land Kanaän in/door de beloofde Messias zou beërven, beërft dat geestelijk Israël, Gods geestelijk verkoren volk het hemelse Kanaän in / door het toegepaste volbrachte van werk Jezus Christus, Gal. 2:19-20, Rom. 7:4. Dus het feit dat het volk Israël in zijn geheel uit het diensthuis van Egypteland verlost is geworden, en dat er geen klauw is achter gebleven, en dat ze allen door die Rode Zee zijn gegaan, ziet geestelijk op het verkoren Israël dat ook als geheel verkoren volk eenmaal zalig worden. Dat geestelijk Israël bestaat uit Jood en heiden. De apostelen Johannes en Petrus waren bijv. aardse Joden, maar ook geestelijke Joden. Naar hun geestelijkheid waren zij aan de Wet gestorven, opdat zij Gode in Christus leven zouden door het zaligamkende geloof in Hem. Het aardse Israël wenst de erfenis te verkrijgen, zonder de Erfgenaam. Om deze reden moet het aardse Israël ook eens aan het einde van de Wet worden gebracht, naar Rom. 10:4, opdat Christus (de Erfgenaam) hen geopenbaard zou worden door het zaligmakende geloof. En dan zal de profetie van Zach. 12:10 voor het aardse Israël in vervulling, hoewel Petrus en Johannes deze geestelijk alrede doorleefd hebben. Ik hoop dat je me kunt volgen.

Wat betreft je tweede vraag: "Wat bedoel je met deze zin: De eerstgeborenen der Egyptenaren werden gewroken. Zij waren het die de erfenis en de zegen zouden verkrijgen, Hebr. 11:28." het volgende :

Het beeld van Egypteland, is het beeld van het diensthuis der Wet. Onder de Wet is niet anders dan vloek, doem, dood en verderfenis. Want, door de werken der zal niemand behouden worden, Gal. 3:10. De vrijen waren de Israëlieten, die in dienstbaarheid werden gehouden door de dienstbare Egyptenaren, Ex. 6:4-8. Ismaël zou niet erven met Izaäk, en de Egyptenaren zouden niet erven met Israël. Daartoe kwam het verderf van de engel des gerichts over hen die de zegen en de erfenis zouden ontvangen, namelijk de eerstgeborenen. Want, de zegen en de erfenis was verbonden aan het eerstgeboorterecht. Hierom werd Christus ook de eerstgeborene uit de doden genoemd, omdat Hij de zegen en de erfenis voor Zijn volk op Golgotha had verworven, door Zijn bloedstorting en Zijn aangebrachte gerechtigheid. Het bloed der verzoening, en het water van de verworven Geest der gerechtigheid c.q. der vrijheid, wat uit Zijn zijde stroomde.

[Ander]

DWW,

Het evangelie sluit in en sluit buiten, naar Mattheüs 16:19. Hoe zit dat bij de doop? Is het teken van de Rode Zee zo te verstaan dat de doop in- en uitsluit? Het volk Israël, in de betekenende zaak het geestelijk Israël wordt ingesloten en de Egyptenaars, in de betekenende zaak buitengesloten?

[Afgewezen]

Het volk Israël is het aardse beeld van het geestelijk verkoren Israël, wat geestelijk uit Abraham geboren is geworden. Gelijk Israël het aardse land Kanaän in/door de beloofde Messias zou beërven, beërft dat geestelijk Israël, Gods geestelijk verkoren volk het hemelse Kanaän in / door het toegepaste volbrachte van werk Jezus Christus, Gal. 2:19-20, Rom. 7:4. Dus het feit dat het volk Israël in zijn geheel uit het diensthuis van Egypteland verlost is geworden, en dat er geen klauw is achter gebleven, en dat ze allen door die Rode Zee zijn gegaan, ziet geestelijk op het verkoren Israël dat ook als geheel verkoren volk eenmaal zalig worden.

Ik lees het toch een beetje anders in 1 Kor. 10:

1 En ik wil niet, broeders, dat gij onwetende zijt, dat onze vaders allen onder de wolk waren, en allen door de zee doorgegaan zijn;
2 En allen in Mozes gedoopt zijn in de wolk en in de zee;
3 En allen dezelfde geestelijke spijs gegeten hebben;
4 En allen denzelfden geestelijken drank gedronken hebben; want zij dronken uit de geestelijke steenrots, die volgde; en de steenrots was Christus.
5 Maar in het meerder deel van hen heeft God geen welgevallen gehad; want zij zijn in de woestijn ter nedergeslagen.
6 En deze dingen zijn geschied ons tot voorbeelden, opdat wij geen lust tot het kwaad zouden hebben, gelijkerwijs als zij lust gehad hebben.
7 En wordt geen afgodendienaars, gelijkerwijs als sommigen van hen, gelijk geschreven staat: Het volk zat neder om te eten, en om te drinken, en zij stonden op om te spelen.
8 En laat ons niet hoereren, gelijk sommigen van hen gehoereerd hebben, en er vielen op een dag drie en twintig duizend.
9 En laat ons Christus niet verzoeken, gelijk ook sommigen van hen verzocht hebben, en werden van de slagen vernield.
10 En murmureert niet, gelijk ook sommigen van hen gemurmureerd hebben, en werden vernield van den verderver.
11 En deze dingen alle zijn hunlieden overkomen tot voorbeelden; en zijn beschreven tot waarschuwing van ons, op dewelke de einden der eeuwen gekomen zijn.
12 Zo dan, die meent te staan, zie toe, dat hij niet valle.

[DWW]

DWW,

Het evangelie sluit in en sluit buiten, naar Mattheüs 16:19. Hoe zit dat bij de doop? Is het teken van de Rode Zee zo te verstaan dat de doop in- en uitsluit? Het volk Israël, in de betekenende zaak het geestelijk Israël wordt ingesloten en de Egyptenaars, in de betekenende zaak buitengesloten?

De doop is een teken én zegel van de afwassing der zonden, gelijk ook de besnijdenis een teken en zegel van de afwassing der zonden was. De besnijdenis werd daarin gedaan, waaruit de man zich kon voortplanten. In het mannelijk lid. Het mes werd in het vlees gezet (de voorhuid), en gelijkertijd werd de beloftenis uitgesproken. Misschien begrijp je nu ook de geestelijke betekenis van Gal. 3:18. Abraham verkreeg de erfenis niet uit het vlees (de voorhuid), maar uit de beloftenis des Evangaliums, dat is Christus. Het gaat om het beeld van de vleselijke en de geestelijke besnijdenis, lees daartoe Rom. 2 & Rom. 3. Het aardse Israël is in het vlees besneden geworden, het geestelijke Israël (Gods verkoren volk) is geestelijk ook in hun vrome werken voor God besneden geworden, en zijn tenslotte aan de werken der Wet gestorven, Gal. 2:19a. De zeis van Gods heilige Wet heeft hen gedood, opdat ze Gode Christus leven zouden door de toegpaste beloftenissen van het heilig Evangelie. Kijk, dit is de geestelijke besnijdenis. En van deze geestelijke besnijdenis is de heilige doop een teken en zegel. Denk hierbij aan de 3000 pinksterlingen, eerst geloof en dan pas de doop. Kijk, in het huis van Cornelius. Petrus werd ontboden, en preekte hen het Evangelie, de H. Geest viel op hen, waarna zij allen geloofden, en daarna gedoopt werden. Kijk ook bij Fillipus en de kameling van Candacé: "Wat verhindert mij gedoopt te worden?" vroeg de moorman. "Indien gij gelooft, zo is het geoorloofd...!!" sprak daarna Fillipus tot hem. De Moorman deed zijn kostelijke belijdenis van zijn geloof, waarna Fillipus hem doopte. Ik geloof daarom niet dat de kinderdoop is gekomen in plaats van de besnijdenis. Gods Woord spreekt daar niet van. Ik hang daarom op dit punt, de strict-baptisten uit Engeland aan. Ik geloof dat zij hierin zuiverder waren dan wij. Hoewel ook ik in deze Roomse traditie geboren ben, en ook ik in mijn eertijds mijn kinderen (onwetend) heb laten dopen.

[DWW]

Het volk Israël is het aardse beeld van het geestelijk verkoren Israël, wat geestelijk uit Abraham geboren is geworden. Gelijk Israël het aardse land Kanaän in/door de beloofde Messias zou beërven, beërft dat geestelijk Israël, Gods geestelijk verkoren volk het hemelse Kanaän in / door het toegepaste volbrachte van werk Jezus Christus, Gal. 2:19-20, Rom. 7:4. Dus het feit dat het volk Israël in zijn geheel uit het diensthuis van Egypteland verlost is geworden, en dat er geen klauw is achter gebleven, en dat ze allen door die Rode Zee zijn gegaan, ziet geestelijk op het verkoren Israël dat ook als geheel verkoren volk eenmaal zalig worden.

Ik lees het toch een beetje anders in 1 Kor. 10:

1 En ik wil niet, broeders, dat gij onwetende zijt, dat onze vaders allen onder de wolk waren, en allen door de zee doorgegaan zijn;
2 En allen in Mozes gedoopt zijn in de wolk en in de zee;
3 En allen dezelfde geestelijke spijs gegeten hebben;
4 En allen denzelfden geestelijken drank gedronken hebben; want zij dronken uit de geestelijke steenrots, die volgde; en de steenrots was Christus.
5 Maar in het meerder deel van hen heeft God geen welgevallen gehad; want zij zijn in de woestijn ter nedergeslagen.
6 En deze dingen zijn geschied ons tot voorbeelden, opdat wij geen lust tot het kwaad zouden hebben, gelijkerwijs als zij lust gehad hebben.
7 En wordt geen afgodendienaars, gelijkerwijs als sommigen van hen, gelijk geschreven staat: Het volk zat neder om te eten, en om te drinken, en zij stonden op om te spelen.
8 En laat ons niet hoereren, gelijk sommigen van hen gehoereerd hebben, en er vielen op een dag drie en twintig duizend.
9 En laat ons Christus niet verzoeken, gelijk ook sommigen van hen verzocht hebben, en werden van de slagen vernield.
10 En murmureert niet, gelijk ook sommigen van hen gemurmureerd hebben, en werden vernield van den verderver.
11 En deze dingen alle zijn hunlieden overkomen tot voorbeelden; en zijn beschreven tot waarschuwing van ons, op dewelke de einden der eeuwen gekomen zijn.
12 Zo dan, die meent te staan, zie toe, dat hij niet valle.

Paulus gebruikt dit beeld hier in het kader van : “vele geroepen, weinig uitverkoren.” Je moet er geen optelsom van maken. Het ging mij om die twee verkoren volkeren, het aardse en het geestelijke Israël.

[Afgewezen]

Paulus gebruikt dit beeld hier in het kader van : “vele geroepen, weinig uitverkoren.” Je moet er geen optelsom van maken. Het ging mij om die twee verkoren volkeren, het aardse en het geestelijke Israël.

Ik lees gewoon wat er staat. Paulus past de geschiedenis van het oude Israël toe op de gemeente. En dan blijkt dat ín de gemeente ook mensen kunnen zijn die niet waarlijk tot de gemeente behoren, zoals ook in het oude Israël niet alles Israël was wat Israël genoemd werd.

[DWW]

Paulus gebruikt dit beeld hier in het kader van : “vele geroepen, weinig uitverkoren.” Je moet er geen optelsom van maken. Het ging mij om die twee verkoren volkeren, het aardse en het geestelijke Israël.

Ik lees gewoon wat er staat. Paulus past de geschiedenis van het oude Israël toe op de gemeente. En dan blijkt dat ín de gemeente ook mensen kunnen zijn die niet waarlijk tot de gemeente behoren, zoals ook in het oude Israël niet alles Israël was wat Israël genoemd werd.

Ik heb je al eens meer gezegd, dat je de geestelijkheid van Gods Woord moet proberen leren te verstaan. Daarbij moeten wij het OT altijd lezen én verstaan vanuit het licht NT, en nooit andersom.

[Afgewezen]

Ik heb je al eens meer gezegd, dat je de geestelijkheid van Gods Woord moet proberen leren te verstaan. Daarbij moeten wij het OT altijd lezen én verstaan vanuit het licht NT, en nooit andersom.

Wat wil je daar in dit verband mee zeggen? Dat ik Paulus niet goed begrijp of iets van dien aard?

[DWW]

Ik heb je al eens meer gezegd, dat je de geestelijkheid van Gods Woord moet proberen leren te verstaan. Daarbij moeten wij het OT altijd lezen én verstaan vanuit het licht NT, en nooit andersom.

Wat wil je daar in dit verband mee zeggen? Dat ik Paulus niet goed begrijp of iets van dien aard?

Jij haakte in op hetgeen ik schreef over de doop en de besnijdenis. Wat jij hierbij haalt, heeft daar niets mee te maken. Ik schreef je eerder waarom.

[Afgewezen]

Ik heb je al eens meer gezegd, dat je de geestelijkheid van Gods Woord moet proberen leren te verstaan. Daarbij moeten wij het OT altijd lezen én verstaan vanuit het licht NT, en nooit andersom.

Wat wil je daar in dit verband mee zeggen? Dat ik Paulus niet goed begrijp of iets van dien aard?

Jij haakte in op hetgeen ik schreef over de doop en de besnijdenis. Wat jij hierbij haalt, heeft daar niets mee te maken. Ik schreef je eerder waarom.

Dan vrees ik toch dat wat jij schrijft niet geheel conform de Bijbel is. M.a.w. het volk Israël is niet het beeld van de uitverkorenen, maar breder, het beeld van de gemeente zoals die zich openbaart in deze wereld, inclusief het kaf dat zich bij het koren bevindt. Althans, dat lees ik in 1 Kor. 10.

[DWW]

De verlossing van Israël uit hun diensthuis als geheel volk, moeten we echt laten staan. Het bloed dat gestreken werd aan hun deurposten in Egypteland, ziet geestelijk op het geloof in Christus' aangebrachte verzoening. De Rode Zee was hier een teken en zegel van het geloof in deze verzoening. Die gelooft zal hebben en gedoopt zal zijn...!!

Ditzelfde door God verloste volk werd na hun vele afgoderijen in het beloofde land Kanaän, door God weer in dienstbaarheid gebracht. Ze werden als geheel volk weggevoerd naar Babel. Zij behielden nog steeds een hoop op wederkeer, totdat het bekend werd dat ook de tempel verwoest was geworden, en daarmede de dienst der verzoening. Het geestelijke beeld van Gods verloste volk, gezondigd hebbende tegen hun God, dat weer in de banden van dienstbaarheid is gebracht. Denk bijv. aan David in Psalm 51, of aan Simson malende in de kerker. Wanneer kwam Israël als geheel volk weer tot bekering? Namelijk, toen hun bij vernieuwing Gods heilige Wet weer werd gepredikt. Denk hierbij bijv. aan de prediking van Ezra. Toen werd er weer een noodklacht in hun zielen geboren tot God. Alzo was de Wet hen een tuchtmeester tot de dienst der verzoening die zij in zijn geheel hadden verzondigd, (dat is Christus). Was dan het Israël wat in Babel verkeerde alles Israël wat Israël heette...?

[Afgewezen]

De verlossing van Israël uit hun diensthuis als geheel volk, moeten we echt laten staan. Het bloed dat gestreken werd aan hun deurposten in Egypteland, ziet geestelijk op het geloof in Christus' aangebrachte verzoening. De Rode Zee was hier een teken en zegel van het geloof in deze verzoening. Die gelooft zal hebben en gedoopt zal zijn...!!

Ditzelfde door God verloste volk werd na hun vele afgoderijen in het beloofde land Kanaän, door God weer in dienstbaarheid gebracht. Ze werden als geheel volk weggevoerd naar Babel. Zij behielden nog steeds een hoop op wederkeer, totdat het bekend werd dat ook de tempel verwoest was geworden, en daarmede de dienst der verzoening. Het geestelijke beeld van Gods verloste volk, gezondigd hebbende tegen hun God, dat weer in de banden van dienstbaarheid is gebracht. Denk bijv. aan David in Psalm 51, of aan Simson malende in de kerker. Wanneer kwam Israël als geheel volk weer tot bekering? Namelijk, toen hun bij vernieuwing Gods heilige Wet weer werd gepredikt. Denk hierbij bijv. aan de prediking van Ezra. Toen werd er weer een noodklacht in hun zielen geboren tot God. Alzo was de Wet hen een tuchtmeester tot de dienst der verzoening die zij in zijn geheel hadden verzondigd, (dat is Christus). Was dan het Israël wat in Babel verkeerde alles Israël wat Israël heette...?

Ik houd niet zo van dit soort vergeestelijkingen. Geef mij maar een frisse, heldere Schriftuitleg. Als ik dit soort uiteenzettingen lees, krijg ik het gevoel of ik een net verward raak waar ik niet meer uit kom: steeds verwarder, steeds spitsvondiger, steeds ingewikkelder. Niet mijn ding dus.