jakobmarin schreef:

samanthi schreef:Ik denk aan stammen in Africa, daar komen de baby's mee, wordt de borst gegeven, luiers verschoond, allemaal in de kerkdienst, als het te rommelig wordt geeft de dominee een psalm op of begint er iemand uit de gemeente te zingen, geen gezeur over een kind dat roept: mama ik heb honger oid.
we zijn te stijf en oerhollands, dat mag heus een tandje minder, vind ik!

Daar zit het hem in, denk ik. De kids in Afrika vinden een kerkdienst nou niet direct saai, kan ik me voorstellen. Ik bedoel maar, ze zitten met de hond op schoot en zo nu en dan wordt er een dansje gedaan en met handenklappend een psalm of lied gezongen.

Ik kan me best indenken dat een kind een kerkdienst saai en moeilijk vind in NL.

ja de kinderen vinden het niet saai en de ouderen vinden kinderen geen stoorzender.
gr Samanthi

ik hoorde een predikant eens zeggen zich veel meer te storen aan slapende volwassenen dan aan 'vervelende' kinderen

Soms is een kerkdienst speciaal voor jou en zijn de kinderen om je heen je tot afleiding en dat kan hinderen. Veelal wordt er voor kinderen niet begrijpelijk gepreekt en duurt de dienst veel te lang voor kinderen. Je kunt kerkdiensten in Afrika niet vergelijken met nederlandse kerkdiensten. Dat is meestal een dagje uit en voor kinderen is er geen alternatief. Zelf heb ik ook kinderen en ik vind het prettig als zij in hun eigen belevingswereld onderricht krijgen in hun eigen peergroup reflectie krijgen. Ook de verwerking draagt bij aan het geloofsleven.

luis schreef:Soms is een kerkdienst speciaal voor jou en zijn de kinderen om je heen je tot afleiding en dat kan hinderen. Veelal wordt er voor kinderen niet begrijpelijk gepreekt en duurt de dienst veel te lang voor kinderen. Je kunt kerkdiensten in Afrika niet vergelijken met nederlandse kerkdiensten. Dat is meestal een dagje uit en voor kinderen is er geen alternatief. Zelf heb ik ook kinderen en ik vind het prettig als zij in hun eigen belevingswereld onderricht krijgen in hun eigen peergroup reflectie krijgen. Ook de verwerking draagt bij aan het geloofsleven.

Daar is tegenwoordig een zondagschool ook voor bedoelt. zodat kinderen op hun eigen niveau God horen spreken. Aan de andere kant vind ik het ook geod en wenselijk dat de kinderen een gewone eredienst meemaken. Al was het alleen maar om ze daar langzaam mee vertrouwd te maken en predikanten aan te moedigen eenvoudig te blijven preken. En ook om te laten zien dat kinderen erbij horen, bij de gemeente en niet in een apart hokje worden geduwd omdat ze maar lastig zijn.

JolandaOudshoorn schreef:

luis schreef:Soms is een kerkdienst speciaal voor jou en zijn de kinderen om je heen je tot afleiding en dat kan hinderen. Veelal wordt er voor kinderen niet begrijpelijk gepreekt en duurt de dienst veel te lang voor kinderen. Je kunt kerkdiensten in Afrika niet vergelijken met nederlandse kerkdiensten. Dat is meestal een dagje uit en voor kinderen is er geen alternatief. Zelf heb ik ook kinderen en ik vind het prettig als zij in hun eigen belevingswereld onderricht krijgen in hun eigen peergroup reflectie krijgen. Ook de verwerking draagt bij aan het geloofsleven.

Daar is tegenwoordig een zondagschool ook voor bedoelt. zodat kinderen op hun eigen niveau God horen spreken. Aan de andere kant vind ik het ook geod en wenselijk dat de kinderen een gewone eredienst meemaken. Al was het alleen maar om ze daar langzaam mee vertrouwd te maken en predikanten aan te moedigen eenvoudig te blijven preken. En ook om te laten zien dat kinderen erbij horen, bij de gemeente en niet in een apart hokje worden geduwd omdat ze maar lastig zijn.

Kinderen begrijpen er meer van dan je denkt, je kunt de preek vereenvoudigen door aan tafel het gedeelte nog eens te lezen en erover te spreken, je kunt de zondags afdeling die aan de beurt is de week ervoor elke dag een keer voorlezen de moeilijke woorden verduidelijken en uiteleggen waar het om gaat. er zijn zoveel diengen die je vooraf doen kunt. Ook het kind een een kneepje geven als het iets is waar je het over had, of iets wat ze net gevraagd hadden, er zijn plenty mogelijkheden. Ik spreek wel van kinderen boven de vier. De gewoonte om mee te gaan naar de kerk is een goede gewoonte. Zij horen er ook bij!
gr Samanthi

Bloempje28 schreef:

henriët schreef:

luis schreef:Er zijn ook kerken met een kindernevendienst. Dat is voor ouders met kinderen veel beter (concentratie, hulp bij vragen beantwoorden, de orde handhaven, etc). Een boekje met vragen is maar eenmalig. Geritsel gezeur om een pen/potlood leidt/lijdt alleen maar af. Een kindernevendienst ka uitkomst bieden

nou, daar ben ik het dus heeeelemaal niet mee eens,
het is een zegen om mn dochter mee te mogen nemen, en tja, dat ze nog niet altijd zo stil zit, ach, dat geeft niet, word ik misschien een beetje afgeleid, maar ik ben zo dankbaar als ze na de dienst zegt... de dominee vertelde...
en dan komt er een treffende zin..
waarom dan een kindernevendienst.. daar is de zondagsschool gewoon voor!

Als er geen zondagschool is is een KND een goed alternatief, maar om dat in de plaats te stellen van de kerdienst, vind ik niet altijd goed. Mijn idee is: Kinderen vanaf 10 jaar kunnen twee keer mee: 1 keer KND en 1 keer gewoon en bij kinderen die jonger zijn kun je de ene keer een gewone dienst doen en de andere keer een KND. Mij is overigens wel opgevallen dat de inhoud van sommige nevendiensten niet altijd even goed is... ik denk dat het goed is om van tevoren eens met de leiding te kwebbelen over de inhoud en de diepgang en op welke fundamenten de nevendienst stoelt, want ze gaan meestal maar drie kwartier weg en in die tijd moeten ze een verhaal horen zingen en knutselen... hoe ze dat voor elkaar krijgen weet ik niet hoor.... ik ben leekracht en je bent zo een halfuur drie kwartier onderweg met een verhaal en zingen....
Dit aandachtspunt geldt trouwens ook voor de zondagsschool.

Hm ja. Wij hebben kindernevendienst, de ene week voor de leeftijdscategorie van basisschoolgroepen 3 en 4, de andere week voor groep 5 en 6. De kinderen zijn er bij tot de bijbellezing (daarvoor wordt een kinderlied gezongen) en komen tijdens de collecte weer terug. Zo zijn ze in de kerk en krijgen bij de kindernevendienst onderwijs op hun niveau. Dat is om de week, dus de andere week maken ze de hele kerkdienst mee. Op die manier krijgen ze onderwijs op eigen niveau (waar ze heel veel van opsteken) en daarnaast gaan ze ook gewoon naar de kerk. het een hoeft het ander niet uit te sluiten.

Marnix schreef:Hm ja. Wij hebben kindernevendienst, de ene week voor de leeftijdscategorie van basisschoolgroepen 3 en 4, de andere week voor groep 5 en 6. De kinderen zijn er bij tot de bijbellezing (daarvoor wordt een kinderlied gezongen) en komen tijdens de collecte weer terug. Zo zijn ze in de kerk en krijgen bij de kindernevendienst onderwijs op hun niveau. Dat is om de week, dus de andere week maken ze de hele kerkdienst mee. Op die manier krijgen ze onderwijs op eigen niveau (waar ze heel veel van opsteken) en daarnaast gaan ze ook gewoon naar de kerk. het een hoeft het ander niet uit te sluiten.

Dat lijkt me een goede formule.
Ik ben ook niet z'n voorstander van kindernevendiensten, omdat kinderen niet de indruk moeten krijgen dat de kerkdienst "toch niks voor mij" is. En tegelijkertijd is het ook goed dat ze op hun eigen niveau worden aangesproken. Dan is de mix van Arnhem zo gek nog niet.

in mijn gemeente wordt ook met 'Schatgravers' gewerkt. Ik vind het wel jammer dat de kinderen het voor de preek hondsdruk hebben met het noteren van allerhande terzijdeinformatie (dominee, ouderling van dienst, organist, te zingen psalmen, te lezen bijbelgedeelte, samenvatting afkondigingen, voorbeden enzovoorts), en dat er veel minder vragen en opdrachten zijn over de preek zelf. Is ook lastig, als je werkt met een standaardboekje, dat alleen bij bijzondere diensten specifiek over de betreffende dienst zelf gaat. Maar verder een mooi initiatief. Wellicht letten de kinderen nu beter op dan ik vroeger (ik had het altijd erg druk met het optellen van alle getallen op het psalmbord, het tellen van de planken in het dak, het tellen van de lege plaatsen en de opgevulde plaatsen, het lezen van een Bijbelgedeelte dat mij interessanter leek dan de preek enzovoorts).
Over zondagsschool gesproken: ik luisterde onlangs een lezing van Paul Washer. Hij is een enorm tegenstander van zondagsscholen. Juist de zondag geeft ouders de tijd en gelegenheid om aan huisgodsdienst en geloofsopvoeding en -onderwijs te doen. En wat doen ouders? Ze besteden het uit aan relatief onbekenden. Ik geloof dat ik het wel met hem eens ben. Laat die zondagmiddag een mooie middag zijn, waarin je als ouders met je kinderen bezig bent met geloofszaken. Het doordeweekse excuus van weinig tijd kan dan niet opgaan.

Zita schreef:in mijn gemeente wordt ook met 'Schatgravers' gewerkt. Ik vind het wel jammer dat de kinderen het voor de preek hondsdruk hebben met het noteren van allerhande terzijdeinformatie (dominee, ouderling van dienst, organist, te zingen psalmen, te lezen bijbelgedeelte, samenvatting afkondigingen, voorbeden enzovoorts),

Moet de kinderen dat allemaal zelf opschrijven??? . ouderling van dienst(is bij ons toch altijd dezelfde), organist, afkondigingen en voorbeden is toch niet echt belangrijk voor de kinderen?)

Gijs83 schreef: ouderling van dienst(is bij ons toch altijd dezelfde),

Dan hebbie niet veel ouderlingen....

Zita schreef:in mijn gemeente wordt ook met 'Schatgravers' gewerkt. Ik vind het wel jammer dat de kinderen het voor de preek hondsdruk hebben met het noteren van allerhande terzijdeinformatie (dominee, ouderling van dienst, organist, te zingen psalmen, te lezen bijbelgedeelte, samenvatting afkondigingen, voorbeden enzovoorts), en dat er veel minder vragen en opdrachten zijn over de preek zelf. Is ook lastig, als je werkt met een standaardboekje, dat alleen bij bijzondere diensten specifiek over de betreffende dienst zelf gaat. Maar verder een mooi initiatief. Wellicht letten de kinderen nu beter op dan ik vroeger (ik had het altijd erg druk met het optellen van alle getallen op het psalmbord, het tellen van de planken in het dak, het tellen van de lege plaatsen en de opgevulde plaatsen, het lezen van een Bijbelgedeelte dat mij interessanter leek dan de preek enzovoorts).
Over zondagsschool gesproken: ik luisterde onlangs een lezing van Paul Washer. Hij is een enorm tegenstander van zondagsscholen. Juist de zondag geeft ouders de tijd en gelegenheid om aan huisgodsdienst en geloofsopvoeding en -onderwijs te doen. En wat doen ouders? Ze besteden het uit aan relatief onbekenden. Ik geloof dat ik het wel met hem eens ben. Laat die zondagmiddag een mooie middag zijn, waarin je als ouders met je kinderen bezig bent met geloofszaken. Het doordeweekse excuus van weinig tijd kan dan niet opgaan.

Godsdienst en dus ook huisgodsdienst beschouw ik als slagroomtaart. Heerlijk als je het af en toe eet bij bijzondere gelegenheden. Maar ga je het iedere dag of iedere zondag eten dan gaat het tegenstaan. Zo dient ook de huidgodsdienst niet al te dominerend en ieder dag of zondag ingepland te zijn. De goede bedoeling is me duidelijk, maar zo ingewikkeld zijn 'geloofszaken' toch niet? In de kerk is er wekelijks voldoende aandacht (mag ik hopen) en een uurtje catechese gedurende een week of 20 moet volstaan.
Houd de zondagmiddag 'mooi' en ga ook eens scrabbelen. Of wandelen, hoewel dat in een drukke stad niet altijd sticht.

Zita schreef:in mijn gemeente wordt ook met 'Schatgravers' gewerkt. Ik vind het wel jammer dat de kinderen het voor de preek hondsdruk hebben met het noteren van allerhande terzijdeinformatie (dominee, ouderling van dienst, organist, te zingen psalmen, te lezen bijbelgedeelte, samenvatting afkondigingen, voorbeden enzovoorts), en dat er veel minder vragen en opdrachten zijn over de preek zelf. Is ook lastig, als je werkt met een standaardboekje, dat alleen bij bijzondere diensten specifiek over de betreffende dienst zelf gaat. Maar verder een mooi initiatief. Wellicht letten de kinderen nu beter op dan ik vroeger (ik had het altijd erg druk met het optellen van alle getallen op het psalmbord, het tellen van de planken in het dak, het tellen van de lege plaatsen en de opgevulde plaatsen, het lezen van een Bijbelgedeelte dat mij interessanter leek dan de preek enzovoorts).
Over zondagsschool gesproken: ik luisterde onlangs een lezing van Paul Washer. Hij is een enorm tegenstander van zondagsscholen. Juist de zondag geeft ouders de tijd en gelegenheid om aan huisgodsdienst en geloofsopvoeding en -onderwijs te doen. En wat doen ouders? Ze besteden het uit aan relatief onbekenden. Ik geloof dat ik het wel met hem eens ben. Laat die zondagmiddag een mooie middag zijn, waarin je als ouders met je kinderen bezig bent met geloofszaken. Het doordeweekse excuus van weinig tijd kan dan niet opgaan.

huisgodsdienst zit toch niet in krampachtig zondagmiddag met de kinderen geloofsopvoeding doen, Deze waarde prediker heeft ws nog nooit van PDD nos of ADHD gehoord, vooral voor die kinderen een hele klus om twee x twee uur in de kerk te zitten, dan thuis nog eens dunnetjes over doen? Huisgodsdienst zit in het dagelijks leven ingebakken, het spelenderwijs leren van een bijbelgedeelte, uit de kinderbijbel lezen, ook boekjes voor kinderen met verwerkings materiaal zijn plenty te koop. Het is erg fijn en leuk om te doen, Een snoepie of chocolademelk erbij maakt het helemaal af, de zondagsschool zie ik ook als het contacten binnen de kerk verstevigen de kinderen hebben er vriendschappen aan overgehouden, bovendien leren ze structureel nog eens een psalm en een tekst. Je bent hiermee de duivel een stap voor die wil graag dat er andere liedjes en teksten in hun geheugen zitten! nee ik kan het niet met Paul Washer eens zijn, dan zou het doen op een reformatorische school ook uitbesteden zijn van de godsdienstige opvoeding toch?
gr Samanthi

samanthi schreef:

Zita schreef:in mijn gemeente wordt ook met 'Schatgravers' gewerkt. Ik vind het wel jammer dat de kinderen het voor de preek hondsdruk hebben met het noteren van allerhande terzijdeinformatie (dominee, ouderling van dienst, organist, te zingen psalmen, te lezen bijbelgedeelte, samenvatting afkondigingen, voorbeden enzovoorts), en dat er veel minder vragen en opdrachten zijn over de preek zelf. Is ook lastig, als je werkt met een standaardboekje, dat alleen bij bijzondere diensten specifiek over de betreffende dienst zelf gaat. Maar verder een mooi initiatief. Wellicht letten de kinderen nu beter op dan ik vroeger (ik had het altijd erg druk met het optellen van alle getallen op het psalmbord, het tellen van de planken in het dak, het tellen van de lege plaatsen en de opgevulde plaatsen, het lezen van een Bijbelgedeelte dat mij interessanter leek dan de preek enzovoorts).
Over zondagsschool gesproken: ik luisterde onlangs een lezing van Paul Washer. Hij is een enorm tegenstander van zondagsscholen. Juist de zondag geeft ouders de tijd en gelegenheid om aan huisgodsdienst en geloofsopvoeding en -onderwijs te doen. En wat doen ouders? Ze besteden het uit aan relatief onbekenden. Ik geloof dat ik het wel met hem eens ben. Laat die zondagmiddag een mooie middag zijn, waarin je als ouders met je kinderen bezig bent met geloofszaken. Het doordeweekse excuus van weinig tijd kan dan niet opgaan.

huisgodsdienst zit toch niet in krampachtig zondagmiddag met de kinderen geloofsopvoeding doen, Deze waarde prediker heeft ws nog nooit van PDD nos of ADHD gehoord, vooral voor die kinderen een hele klus om twee x twee uur in de kerk te zitten, dan thuis nog eens dunnetjes over doen? Huisgodsdienst zit in het dagelijks leven ingebakken, het spelenderwijs leren van een bijbelgedeelte, uit de kinderbijbel lezen, ook boekjes voor kinderen met verwerkings materiaal zijn plenty te koop. Het is erg fijn en leuk om te doen, Een snoepie of chocolademelk erbij maakt het helemaal af, de zondagsschool zie ik ook als het contacten binnen de kerk verstevigen de kinderen hebben er vriendschappen aan overgehouden, bovendien leren ze structureel nog eens een psalm en een tekst. Je bent hiermee de duivel een stap voor die wil graag dat er andere liedjes en teksten in hun geheugen zitten! nee ik kan het niet met Paul Washer eens zijn, dan zou het doen op een reformatorische school ook uitbesteden zijn van de godsdienstige opvoeding toch?
gr Samanthi

lekker kort door de bocht Samanthi....
Het gaat over iets dat je beter kunt doen dan de zondagsschool!

Huisgodsdienst is breder ja, dat betreft alle dagen van de week.

De problemen die je noemt van PDD nos of ADHD en de klus voro kids om 2 keer twee uur stil te zitten zijn in jouw argumentatie geen probleem om ze naar de zondagsschool te brengen? is het daar minder intensief voor de kinderen? of praat je nu gewoon in het belang en voor het gemak van de ouders?

Ik ben met je eens dat je kinderen niet moet 'overvoeren' op zondag ten koste van door de week, maar of je nu thuis iets met ze doet of op de zondagsschool, dat maakt voor dat overvoeren of voor dat lange stilzitten of voor de ppd-ers en adhd-ers echt niet uit.

Bij ons was er vroeger een gezin met 5 kinderen. Iedere week hielden zij een ander kind thuis om samen met dat kind 1 op 1 te praten over geloof en aanverwante zaken. De andere kinderen gingen dan naar de zondagschool.
Persoonlijk vind ik dit wel een mooie oplossing, alleen bij mij wat moeilijk in de praktijk te brengen, want ik ben zelf zondagschooljuf en we hebben nog een kleintje rondlopen die bij mijn afwezigheid de aandacht van papa opeist.

Verder, huisgodsdienst is niet alleen om de tafel zitten en Bijbelllezen. Het omvat het hele leven. Net zoals geloven het hele leven beinvloed.

JALP schreef:

Gijs83 schreef: ouderling van dienst(is bij ons toch altijd dezelfde),

Dan hebbie niet veel ouderlingen....

Nee, hoor, wij hebben 11 ouderlingen, maar altijd dezelfde leest voor, dat is de 2e voorzitter van de kerkenraad.
Dat heeft met 2 dingen te maken: Wij hebben zondags 3 diensten, waarvan de middagdienst een leesdienst. 7 v/d 11 ouderlingen lezen dan bij toerbeurt een preek. Dus eens(incl.een vrije zondag van onze dominee) dus eens in de 5 a 6 weken moeten die ouderling een keer een leesdienst leiden. De andere reden is dat er vroeger er maar een enkele ouderling de begaafdheid had om voor te lezen, vandaar dat men daarvoor een vaste ouderling aanstelde en zo is het altijd gebleven.