Oorspronkelijk gepost door tukkertje
Niet alleen de sterken, maar er zullen ook zwakken bekeerd worden. Immers een kruimel genade is genoeg.
Gods Woord spreekt ervan dat alleen de zwakken bekeerd worden:
1 Kor. 1:27 Maar het dwaze der wereld heeft God uitverkoren, opdat Hij de wijzen beschamen zou; en het zwakke der wereld heeft God uitverkoren, opdat Hij het sterke zou beschamen;
28 En het onedele der wereld, en het verachte heeft God uitverkoren, en hetgeen niets is, opdat Hij hetgeen iets is, te niet zou maken;
29 Opdat geen vlees zou roemen voor Hem.
Ik denk dat het punt wat Tukkertje wil maken het volgende is:
Uit uitingen van de linkerflank [volgens mij heeft Tukkertje het daar heel generaliserend over..., P] spreekt een dermate sterk/verzekerd geloof, dat hij dit niet kan rijmen met o.a. de bovenstaande tekst en met datgene waarbij hij is opgevoed.
Tukkertje,
Als ik het mis heb moet je dat gelijk zeggen hoor!
Mijns inziens is het juist fijn als iemand met een verzekerd geloof mag leven. Wat niet inhoudt dat je (als je dat niet begrijpt) aan zo iemand mag vragen of hij/zij nooit aangevochten wordt. Ik vind het zo jammer als we niet alleen aangevochten worden door de wereld/duivel, maar dat Christenen elkaar ook nog aanvechten. Laten we met elkaar spreken (en elkaar dicht bij God houden/brengen), maar dan wel in liefde en nederigheid!
Groeten,
Pim.
[Aangepast op 2/9/03 door Pim]
Hartelijke groet,
Pim.
Het is vandaag een dag van Goede Boodschap. PrekenWeb.nl
Ik denk dat het punt wat Tukkertje wil maken het volgende is:
Uit uitingen van de linkerflank [volgens mij heeft Tukkertje het daar heel generaliserend over..., P] spreekt een dermate sterk/verzekerd gevoel, dat hij dit niet kan rijmen met o.a. de bovenstaande tekst en met datgene waarbij hij is opgevoed.
Tukkertje,
Als ik het mis heb moet je dat gelijk zeggen hoor!
Mijns inziens is het juist fijn als iemand met een verzekerd geloof mag leven. Wat niet inhoudt dat je (als je dat niet begrijpt) aan zo iemand mag vragen of hij/zij nooit aangevochten wordt. Ik vind het zo jammer als we niet alleen aangevochten worden door de wereld/duivel, maar dat Christenen elkaar ook nog aanvechten. Laten we met elkaar spreken (en elkaar dicht bij God houden/brengen), maar dan wel in liefde en nederigheid!
Klopt wel Pim.
Maar ben ik dan te traditioneel in mijn opvattingen? Er staat toch ook in Matheus 1:
21Niet een iegelijk, die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is.
22 Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan?
23 En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt.
Hij zecht toch ook in Lukas 13
24 Strijdt om in te gaan door de enge poort; want velen, zeg Ik u, zullen zoeken in te gaan, en zullen niet kunnen
Als je bekeerd wilt worden, ben je dan al bekeerd? Nee, dat hoeft niet zo te zijn.
"Sommigen zijn niet ver van het koninkrijk der hemelen, maar gaan toch niet over, en blijven die ze zijn, jarenlang komt er geen verandering. Zij hebben een gezicht van hun ellende, de eeuwigheid komt hun soms zwaar op het hart. Zij kennen Christus (in die zin dat ze weten dat Hij bestaat, RJ), zij wensen wel Hem te hebben, zij wilden ook wel anders leven, maar daar komt het evenwel niet van.
Dan blijven ze in zichzelf door ongeloof, zij zijn te grote zondaren, Christus zou hen niet willen hebben, dan zijn zij niet genoeg verbrijzeld naar hun mening, dan weten ze niet of zij willen, dan verderven ze het wederom door zondigen; maar de ware oorzaak is ernsteloosheid, zij zijn lui, ook hebben ze een dubbel hart, en zijn onbestendig. Wordt toch ernstig, en laat u bewegen tot het geloof, blijft toch zo niet tussenbeide staan, want zo zoudt gij verloren gaan. (Brakel, deel I, 800)
Heb je een tijdgeloof of een waar geloof?
"Een tijdgelovige voelt wel een getuigenis in zijn hart dat hij een gelovige is. Hij heeft wel blijdschap en vrolijkheid. Maar het is zijn eigen geest, of een andere boze geest, die hem getuigt dat hij gelooft, hij maakt zelf zijn blijdschap, of de voortreffelijkheid van de beschouwde geestelijke zaken verblijdt hem.
Hij komt zelden tot zichzelf, en als hij al tot zichzelf komt omdat hij de waarheden ziet en gelooft, zo durft hij zich niet te verdenken dat hij wel eens een huichelaar zou kunnen zijn. Hij doorzoekt zich niet. Hij zou menen dat hij zondigen zou, als hij aan zijn staat twijfelde. Hij ziet meteen dat het wel goed met hem is, dat hij gelooft, hij ziet op de zaken, en op hun beminnelijkheid, die gelooft hij en zou hij die niet begeren en aannemen! denkt hij.
Hij ziet op de beloften; maar slaat de hoedanigheden van hen waaraan de beloften gedaan zijn over. ZO getuigt zijn eigen geest, dat hij een kind van God is, hier speelt de duivel soms listig onder, en weet zo op de fantasie te werken, dat het hem toeschijnt alsof hij de hemelse vreugde in zijn hart gevoelde, daar he toch maar een kitteling is, zonder grond en reden, zonder gemeenschap aan God, zonder kleinheid van het hart, en liefde Gods en op zijn hoogst maar in het beschouwen van de geestelijke verborgenheden en goederen van de kinderen van God bestaat.
Hij gaat gaat gemoedigd, zonder strijd en worstelingen om aan te nemen, vast te houden, bij te blijven, daarheen; want hij is verzekerd, terwijl hij zijn geweten het zwijgen oplegt. (Brakel, deel I, blz. 822)
Tijdgelovigen eigenen zich beloften toe, terwijl ze hen niet toekomen
Zo is dan het tijdgeloof maar een wakende droom, een inbeelding, een starogen op de waarheid en beminnelijkheid der zaken, een verblijden in de beloften, die toch aan hen niet gedaan waren, zonder het hart te onderzoeken, en waarachtige en ernstige onderhandelingen met God en Christus te hebben.
Het is een flikkering in het verstand, een verbeelding in de fantasie zonder een waarachtig hart, zonder dat die waarheden wortelen in hun hart geschoten hebben.
Niet, dat alles wat ze zien, denken en doen, onoprecht doen, en wel beter weten. Nee, zij menen dat het waarheid in hen is, dat zeker hun staat goed is, zij bedriegen zich, zij dromen en menen dat ze waken, maar zij zijn niet wakker te krijgen. Van deze gestalte lezen wij:
Matth. 13:20, 21: "Die in steenachtige plaatsen bezaaid is, deze is degene, die het Woord hoort, en dat meteen met vreugde ontvangt; maar hij heeft geen wortel in zichzelf."
Hebr. 6:4-6: "Want het is onmogelijk, degenen, die eens verlicht geweest zijn, en de hemelse gaven gesmaakt hebben, en des Heiligen Geestes deelachtig geworden zijn, en gesmaakt hebben het goede Woord Gods, en de krachten der toekomende eeuw, en afvallig worden, enz."
Conclusie: Hieruit blijkt dat veel tijdgelovigen veel vermaak kunnen hebben in Gods Woord, ze zich niet kunnen voorstellen dat ze niet in al die beloften zouden geloven, de beloften aannemen en geloven dat ze ware gelovigen zijn, veel blijdschap in het geloof hebben, een goed gevoel kunnen hebben als ze Gods Woord horen, maar er toch buiten staan. Waarom? Omdat ze nooit waarachtig aan de zonde ontdekt zijn, nooit is het onmogelijk voor hen geweest om zalig te worden, nooit zijn ze volkomen hulpeloos en rechteloos geworden. Nooit onderhandelingen gehad om Christus aan te nemen als Zaligmaker.
Oorspronkelijk gepost door Refojongere Conclusie: Hieruit blijkt dat veel tijdgelovigen veel vermaak kunnen hebben in Gods Woord, ze zich niet kunnen voorstellen dat ze niet in al die beloften zouden geloven, de beloften aannemen en geloven dat ze ware gelovigen zijn, veel blijdschap in het geloof hebben, een goed gevoel kunnen hebben als ze Gods Woord horen, maar er toch buiten staan. Waarom? Omdat ze nooit waarachtig aan de zonde ontdekt zijn, nooit is het onmogelijk voor hen geweest om zalig te worden, nooit zijn ze volkomen hulpeloos en rechteloos geworden. Nooit onderhandelingen gehad om Christus aan te nemen als Zaligmaker.
Als je een conclusie trekt, dan moet je dat doen op basis van de teksten die je aanhaalt. In dit geval geef een eigen draai aan de tekst. Het is overigens ook een uit zijn verbad gerukt geheel. Op deze manier worden mensen tot wanhoop gedreven. Als Gods Woord zegt dat alleen door het geloof toegang wordt verkregen tot het koninkrijk van God, dan is dat voldoende. En dat geloof vind ik in je conclusie niet terug.
Ik moet sterk denken aan Galaten 3 als ik jouw conclusie lees.
Maar ben ik dan te traditioneel in mijn opvattingen? Er staat toch ook in Matheus 1:
21Niet een iegelijk, die tot Mij zegt: Heere, Heere! zal ingaan in het Koninkrijk der hemelen, maar die daar doet den wil Mijns Vaders, Die in de hemelen is.
22 Velen zullen te dien dage tot Mij zeggen: Heere, Heere! hebben wij niet in Uw Naam geprofeteerd, en in Uw Naam duivelen uitgeworpen, en in Uw Naam vele krachten gedaan?
23 En dan zal Ik hun openlijk aanzeggen: Ik heb u nooit gekend; gaat weg van Mij, gij, die de ongerechtigheid werkt.
Hij zecht toch ook in Lukas 13
24 Strijdt om in te gaan door de enge poort; want velen, zeg Ik u, zullen zoeken in te gaan, en zullen niet kunnen
tukker
Tukker,
Mijns inziens staan dergelijke teksten in de Bijbel om tot onszelf en tot God in te keren. Het zou ons moeten brengen in het gebed met de vraag "Heere wilt u alstublieft Uw werk in mij bevestigen; zonder U kan ik niet leven." Ik denk niet dat deze teksten in de bijbel staan om ermee naar anderen te wijzen...... We kunnen elkaar er wel naar vragen. Ik heb dat ook gedaan aan Breekijzertje:
Oorspronkelijk gepost door Pim
Breekijzertje,
Wordt jij nooit (door de duivel?) aangevallen over je levenswandel, over je 'los van God leven'? Wordt je niet aangevallen dat je leeft (in gedachten, woorden en werken) als een ongelovige? Als ik voor mezelf spreek werpt dat je altijd weer terug op Christus, maar kan je je misschien indenken dat er Christenen zijn met een aangevochten leven? Je moet niet direct die beleving in een rechtse of zware hoek zetten, bid voor die mensen dat ze meer zekerheid mogen ontvangen! Maar ook in onze (de rechtse/zware?) gezindte zijn er mensen met een sterk geloof, reken maar! Zoek a.j.b. de overeenkomsten en niet de verschillen.
Wat ik echt jammer vind is dat jij heel veel denkt te zeggen over de rechterflank. Ik heb een hekel aan generaliserende opmerkingen in het algemeen, maar helemaal over zulke zaken. Het zijn ook je geloofsgenoten Breekijzertje!!
Begrijp me goed, ik stel hier jouw geloof niet ter discussie, maar zou ik het anders onder woorden brengen. (maar misschien ligt dat meer in je karakter )
Groeten,
Pim.
maar ze is nog doende daar een antwoord op te formuleren, hoop ik.
Mijn antwoord op jouw vraag (inzake traditioneel/bijbelteksten) is overigens geschreven vanuit mijn eigen beleving/overtuiging hoor, dat moeten staat er misschien wat dwingend, maar zo bedoel ik het niet.
Tukker, ik weet niet of jij het met de 'droge kennis' kan doen, of met de bekering van anderen, maar je moet toch allereerst en bovenal zelf de loopbaan lopen?! Maak dan haast! Er is geen excuus om die loopbaan niet te lopen.
(Hebr.12)
"1 Daarom dan ook, alzo wij zo groot een wolk der getuigen rondom ons hebben liggende, laat ons afleggen allen last, en de zonde, die [ons] lichtelijk omringt, en laat ons met lijdzaamheid lopen de loopbaan, die ons voorgesteld is;
2 Ziende op den oversten Leidsman en Voleinder des geloofs, Jezus, Dewelke, voor de vreugde, die Hem voorgesteld was, het kruis heeft verdragen, en schande veracht, en is gezeten aan de rechter [hand] des troons van God."
Als je niet begrijpt wat dat lopen dan is(laat me weten u2u) kan ik nog een preek over deze tekst voor je inscannen!
Gegroet,
Pim.
Hartelijke groet,
Pim.
Het is vandaag een dag van Goede Boodschap. PrekenWeb.nl
Gods Woord beveelt ons idd. tot geloven. Want zonder geloof is het onmogelijk om God te behagen. Maar niet alleen beveelt Gods Woord ons tot geloven, maar ook tot bekering!! Dat zijn 2 aparte stukken. Toen Jezus begon met preken, waren zijn eerste woorden "Bekeert u en gelooft het Evangelie". Hij begon niet eerst met een heel leerstelsel. Hij begon als eerste met bekering! En bekering is niet een stuk waar je helemaal blij van wordt en dat je huppelend en jubelend door het leven gaat. Nee, de afsterving is een weg tegen ons natuur in! Van die bekering willen wij van nature helemaal niets van weten. Er is niemand die zalig wil worden! De afsterving geeft een droefheid.. En waar over ben je dan bedroefd? Juist! Dat je gezondigt hebt TEGEN God. Ja dat je een vijand van God bent en als je het zou kunnen, dan zou je God wel willen doden. Zo erg is de toestand van de mens geworden na de val. En iemand die bezig is tot God weder te keren, wil alleen maar de bekering horen, want daar gaat het om. En alle vijanden van de bekering willen wel eens wat anders horen dan de bekering in de preek. Die zeggen: Kom nou zeg, denk je nou echt dat God het allemaal zo nauw neemt zoals die zwartkijkers het daar zeggen.. En roepen: vrede, vrede! Weest blij en verheugt, want Jezus is gestorven voor zondaren en zondaren dat zijn we allemaal. Neemt Hem aan! Maar er zijn zondaren zonder kennis van de zondigheid van hun zonden en er zondaren die zondigheid van hun zonden voelen en zijn schuldenaar geworden. Die bidden: Ik heb U op het hoogst misdaan; en ben Uw vonnis dubbelwaardig. Die wordt het eens met God dat de hel er is en dat hij daar in geworpen zal worden naar recht. Niet dat hij dat graag wil, maar als je zelfkennis mag krijgen (wat een wonder!!), dan zie je dat jij onheilig bent en dat je te maken hebt met een vertoornd en heilig God. En dat maakt je helwaardig en zondaar.. ECHT ZONDAAR! Waarom? Omdat hij omringt is in het ontdekkende licht van de Heilige Geest. Dat is een wonder hoor! Als we in dat ontdekkende licht zijn komen te staan. Want anders draven en hollen we maar door op de brede weg en struikelen aan het eind het eeuwig verderf in met misschien wel een gestolen Jezus, omdat je niets van de bekering wilde weten en wel wilde sterven met Godsvolk (denk aan Bileam). En het is ook niet zo dat je eens bekeerd bent, dat je dan verder niet meer bekeerd hoeft te worden. Welnee! Je moet dagelijks bekeerd worden. Bekering is een doorgaand werk. Pas bij je laatste zucht, bij je laatste hartklop, ben je van je oude mens verlost, waar je in dit leven aan moet sterven. Paulus zegt ergens: Ik sterf alle dagen. Dus alle dagen een beetje sterven. Dagelijks bekeerd worden.. We mogen de Heere erom vragen als Hij ons in dat ontdekkende licht zetten EN houden wil.
En wat is een schijn/tijdgeloof??
Onze leermeester ds. Pieters zegt er dit van: Je ontvangt met vreugde de prediking van het Evangelie van Christus als jouw Zaligmaker en je meent oprecht dat het ware geloof hebt en dus zalig zult worden, maar je vergist je voor eeuwig. (Matt 13:20, 21; 25: 1-12; Hand. 8: 13, 21)
O wat is zelfonderzoek toch zo ontzettende belangrijk mensen! En dat niet bij ons licht! Maar bij het licht van de Heilige Geest! "Zend Heer Uw licht en Uw waarheid neder' dat die mij leiden" "Och, schonk Gij mij de hulp van Uwen Geest" " Heer ai maak mij Uw wegen, door Uw Woord en Geest bekend" Een bede voor alle dag! Moet er niet aandenken zeg dat de Heere je aan jezelf overlaat.. Dan denk je misschien wel dat het goed gaat, maar dan gaat het juist eeuwig fout!!!
"Heer ai maak mij Uw wegen, door Uw Woord en Geest bekend" Dus door Zijn Woord! En Geest! Dus als er 2x kerk is, 2x naar de kerk gaan. 3x kerk, 3x gaan. Doordeweeks kerk, gaan! Waarom? Omdat God het behaagt om door Zijn Woord en Geest je ziel te bewerken. De kerk is werkplaats van de Heilige Geest.. Je kunt beter in de kerk zitten dan op een 'gezellige' verjaardagsfeest. Afgelopen zondag wenste ik dat de kerk nooit meer uitging. Weg wereld, weg schatten, gij kunt niet bevatten hoe rijk ik wel niet ben!
Ik denk aan de Catechismus.. vraag en antwoordt 21..
Vraag 21: Wat is waar geloof?
Antwoord:
Waar geloof is een stellig weten waardoor ik alles voor betrouwbaar houd, wat God ons in zijn Woord geopenbaard heeft.
Tegelijk is het een vast vertrouwen, dat de Heilige Geest door het evangelie in mijn hart werkt, dat niet alleen aan anderen, maar ook aan mij vergeving van de zonden, eeuwige gerechtigheid en eeuwig heil door God geschonken zijn, enkel uit genade, alleen op grond van de verdienste van Christus.
Het geloof is door het gehoor van gepredikte Woord. Zondags wordt Jezus als goed is geïntroduceerd. Er wordt verkondigd wie Hij is en wat Hij doet. Zondags wordt als goed is een oproep gedaan tot zondaren om in Hem te geloven. Wat is geloven? Geloven is vertrouwen. Je vertrouwen stellen in de Heere Jezus. De catechismus bedoelt dat Gods kinderen zeggen 'God heeft aan ons allen heel persoonlijk de vergeving beloofd en wij vertrouwen vast op die belofte en zo worden we in Christus ingelijfd, zo worden we zalig!'
Zo beschrijft Zacharias Ursinus het ware geloof in zijn 'Schatboek'. Hij zegt: wij eigenen ons Christus' verdienste toe door dat vertrouwen; en we doen dit, wanneer wij er zeker van zijn, dat de verdienste van Christus ook ons wordt geschonken. Waar het dus mee begint, is de belofte van God, dat Hij ons onze zonden vergeeft en dat Hij ons een eeuwig-geldende gerechtigheid toerekent en dat Hij ons de eeuwige zaligheid schenkt. Deze belofte staat in het Evangelie en deze belofte moeten wij geloven.
Ik zou er eigenlijk nog wel veel meer van kunnen zeggen. Aan de Catechisant van ds. Pieters heb ik veel aangehad. Word je zo wijs van! Veel lezen!!
Maar het bevel komt tot ons! Bekeert u! en gelooft het Evangelie"
En ik zeg het nog es.. De daders van dit eeuwige Woord komen straks thuis!!!! De hoorders niet! De daders van de bekering komen thuis. Schrijft Jakobus niet, dat we daders van Woord moeten zijn? Dus daarom bekeert u! Zondaren gelooft het Evangelie! Vertrouw alleen op Hem! Meer hoeft niet. Eenvoudig hoor. Er is niets eenvoudiger dan geloven in Gods belofte van vergeving en genade. De Heilige Geest werkt dit vertrouwen in ons hart. Alleen Hij kan ons leren Gods belofte eerbiedig aan te nemen, onszelf vrijmoedig toe te eigenen.
Oorspronkelijk gepost door Refojongere
Welke mensen/gelovigen worden de wanhoop in gedreven Marcel?
Dat zijn die mensen die nog een sterke neiging hebben om op zichzelf te zien. Die zich de hele tijd afvragen of ze wel "waarachtig aan de zonde ontdekt zijn" en "volkomen hulpeloos en rechteloos zijn geworden" of "onderhandelingen hebben gehad om Christus aan te nemen als Zaligmaker".
Deze mensen hebben er veel meer aan dat ze op de verbondstrouw en de bloften van God worden gewezen. Dat ze daar hun hoop op bouwen.
Dat wil niet zeggen dat er geen heiliging is. Juist wel! maar dan vanuit het geloof en niet om het geloof te werken.
Deze topic kreeg een persoonlijke toon en wat mij betreft geeft helemaal niet, integendeel ik stelde dat best op prijs. Nu worden er wat 'waarheden en citaten' tussen gepost. Waarom vertellen jullie niet iets over je eigen beleving? Met de beleving of verwoording van anderen kan je het toch niet (neem ik aan). Als je liever niets persoonlijk post, je goed recht (kan ik me ook heel veel bij voorstellen), maar de toon in deze discussie was wel persoonlijk, toch? (zie de o.a. postings van Tukkertje, Breekijzer en Robert)
Groeten,
Pim.
P.S. Als dit jullie persoonlijke beleving is, heb ik niets gezegd hoor! Maar het lijkt zo beschouwend....!
Hartelijke groet,
Pim.
Het is vandaag een dag van Goede Boodschap. PrekenWeb.nl
Ik heb inderdaad expres de toon wat minder persoonlijk proberen te maken, want het komt wel vaker voor bij deze discussies, die vaak zeer gevoelig zijn, dat mensen gaan veroordelen op basis van uitspraken. Daar was ik een beetje bang voor, maar misschien is dat wel te voorbarig van me. Ik zal niet de eerste zijn die mijn persoonlijke beleving op het forum zal zetten, ik weet niet of dat voor mij de geschikte plaats is. Maar dat is puur persoonlijk.
Marcel,
Toch hebben we wel na te gaan of het wel waarheid is in ons binnenste. Dat is de plicht om onszelf te zien zoals God ons ziet. Bedriegen wij onszelf niet? Is het geen verstandswerk?
Om de zoveel tijd word ik wel zeer stilgezet bij mijn verdorven hart en de zonde van mijn hart, dan krijg ik dat te doorleven, ik weet tegelijkertijd dat dat slechts een klein deel van de zondenlijst is, maar dan moet ik het wel belijden: Heere, o, ik zie werkelijk niets goeds in mezelf, zou er ooit nog iets uit mij komen dat U kan behagen? Wilt Gij me dan toch bekeren, zo'n huichelaar dat ik ben! Dan voel ik me te onwaardig om zelfs de Bijbel te lezen, laat staan tot God te bidden. Maar dan weet ik wel, als ik mijn zonden belijdt: De Heere Jezus wil het overnemen! Dat is ECHT een EEUWIG WONDER, eeuwig uit te wonderen, eeuwig Hem te loven voor onbegrijpelijke liefde voor doodschuldige zondaren. Jezus niet te kunnen missen. Maar het is ook wel in mijn leven dat ik tot mijn schrik bemerk dat ik God een dag niet eens miste. Dan komen de bestrijdingen wel op je af. Maar dan mag je toch blijven vasthouden aan Gods Woord. Hij is getrouw. Ik mag dan ook uit ervaring zeggen dat het geloof een gave van God is, het komt absoluut niet uit mezelf.
Een huichelaar kan door zelfonderzoek of door een ontdekkende preek wel eens stilgezet worden: Nee, ik beeld me wel in dat Jezus voor mij gestorven is, maar ik ken niets van de wedergeboorte, ik ken niets van de strijd van het geloof, ik ken niets van het aannemen en overgeven aan Christus, ik ken niets van de droefheid naar God hoewel ik elke dag om vergeving vraag. Ik dacht dat ik het allemaal wel had, maar ik moet inzien dat ik het geestelijke leven mis. Dat kan de vrucht zijn van zelfonderzoek, zo heilzaam kan dat zijn. Wij mogen toch niet voorbijgaan aan de kentekenen van een waar en oprecht christen, of niet soms? Wij weten toch wel of wij Christus liefhebben? Wij weten toch wel of wij droefheid naar God hebben?
"Er staat bijvoorbeeld: Zalig zijn die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden.
Juist Thomas, en nu komt het erop aan of wij naar die gerechtigheid dorsten.
En als wij dat nu in waarheid doe, dominee, wat dan?
En als wij dat nu in waarheid doen, dominee, wat dan?
Dan moeten we uitdrukkelijk vaststellen, Thomas: die belofte is aan mij gedaan. De grote, almachtige, goede, onveranderlijke God heeft aan een arme van geest, zoals ik ben, het Koninkrijk der hemelen beloofd; aan een hongerige zoals ik heeft Hij verzadiging toegezegd. Die belofte zal zeker vervuld worden.
Maar zou men zich dan niet kunnen bedriegen?
Ja zeker, Thomas, dat doen we als we denken dat wij arm van geest zijn, en dat wij hongeren en dorsten en het is 't rechte niet." (Ds. Vroegindeweij)
Dus we moeten de mensen maar niet het geloof aanpraten, maar we moeten de mensen vragen: Ken u wat van de geloofsoefeningen met Christus? Bent u al levendgemaakt en hoe weet u dat? En als ze daar niets van kennen, dan moeten we ze aansporen om te strijden om in te gaan. Alle inbeelding van onze goede werken of goede wil moet namelijk weg, om Christus over te houden.
Ik heb inderdaad expres de toon wat minder persoonlijk proberen te maken, want het komt wel vaker voor bij deze discussies, die vaak zeer gevoelig zijn, dat mensen gaan veroordelen op basis van uitspraken. Daar was ik een beetje bang voor, maar misschien is dat wel te voorbarig van me. Ik zal niet de eerste zijn die mijn persoonlijke beleving op het forum zal zetten, ik weet niet of dat voor mij de geschikte plaats is. Maar dat is puur persoonlijk.
RJ,
Dank voor je reactie.
Het gaat er mij niet om dat iedereen nu ineens zijn/haar persoonlijke verhaal hier gaat posten, ook gaat het er niet om dat de persoonlijke verhalen boven belijdenissen of ervaringen van Gods volk uit de afgelopen eeuwen komen te staan! Mijns inziens is het goed om elkaar zo (als de discussie wat persoonlijker wordt)wat beter te leren kennen. Dan kunnen we elkaars postings ook in een beter perspectief zien denk ik. Je hebt absoluut gelijk dat het niet moet verzanden in een 'aanvechten van elkaar', daar moeten we gewoon verre van blijven!
Groeten,
Pim.
Hartelijke groet,
Pim.
Het is vandaag een dag van Goede Boodschap. PrekenWeb.nl
Wat is eigenlijk het probleem als iemand meent een gelovige te zijn en het niet is? Het enige is dat hij of zij uiteindelijk niet in de hemel komt. Dat is uiteindelijk ook nooit de bedoeling geweest. Brakel 1 vers 800-822 blijkt juist te zijn en ds Pieters vers 8 ook, prachtig toch!
Maar wat als Christus vandaag persoonlijk tot je komt en vraagt ben Ik voor jou gestorven, ja of nee? Dan kun je niet antwoorden: ik weet het niet. 't Is ja of 't is nee. Zeg je nee, dan is het verloren. Je hebt dus geen keus. Je moet ja zeggen.
Hoe zou ik er wel over kunnen schrijven en er nooit wat van beleefd hebben?? Dit is mijn bevindelijke taal... IK loop eigenlijk niet zo met mijn bevindingen/ervaringen te koop.... Maar wat ik schreef heb ik ervaren. Ik een vijand van God en van mijn eigen zaligheid.. Een bittere ontdekking!
Maar goddelozen worden gerechtvaardigd. Hij is niet gekomen voor vrienden, maar voor de meest bittere vijanden!! Hij rijk was Hij en hoe arm werd Hij, voor vijanden! Onbegrijpelijk!!!!
Oorspronkelijk gepost door refo
Wat is eigenlijk het probleem als iemand meent een gelovige te zijn en het niet is? Het enige is dat hij of zij uiteindelijk niet in de hemel komt. Dat is uiteindelijk ook nooit de bedoeling geweest. Brakel 1 vers 800-822 blijkt juist te zijn en ds Pieters vers 8 ook, prachtig toch!
Ik begrijp je posting niet helemaal (of een iedergeval het doel van je posting). Ik lees er de gedachte uit "So What al gaat iemand verloren. Hij/zij heeft toch nooit anders gewild? Anders hadden ze Christus wel door het geloof aangenomen." Het kan toch nooit je bedoeling zijn dit uit te dragen refo?
Groeten,
Pim.
Hartelijke groet,
Pim.
Het is vandaag een dag van Goede Boodschap. PrekenWeb.nl
