Je moest je schamen, DIA!-DIA- schreef:
Zo ken ik je, Henriët! Direct er bovenop vallen, als door een wesp gestoken,
als er iets wordt gezegd in de zin zoals wat daar opmerkte.
Het is wat anders dan klein van God te denken. Als je de diepte van de val van de mens een beetje
leert kennen. En de tijd waarin we leven een beetje leert verstaan...
Als je er een beetje besef van had, zou je niet zulke taal bezigen...
Je bent wel zeer godsdienstig, en dat is op zichzelf goed! Maar blijf wel de realiteit onder ogen zien,
en de realiteit is nu eenmaal helaas niet zo mooi...
Jij zit altijd op de oudvaders te hameren.. Moet je die niet zo selectief gebruiken, maar uitvinden wat ze echt zeggen.
Lees dit dan even:
15 Deze genade is God aan niemand schuldig; want wat zou Hij schuldig zijn dengene die Hem niets eerst geven kan, opdat het hem vergolden worde? Ja, wat zou God dien schuldig zijn die van zichzelven niet anders heeft dan zonde en leugen? Diegene dan die deze genade ontvangt, die is Gode alleen daarvoor eeuwige dankbaarheid schuldig, en dankt Hem ook daarvoor; diegene die deze genade niet ontvangt, die acht ook deze geestelijke dingen gans niet en behaagt zichzelven in het zijne; of, zorgeloos zijnde, roemt hij ijdellijk dat hij heeft hetgeen hij niet heeft. Voorts, van diegenen die hun geloof uiterlijk belijden en hun leven beteren, moet men naar het voorbeeld der apostelen het beste oordelen en spreken; want het binnenste des harten is ons onbekend. En wat aangaat anderen, die nog niet geroepen zijn, voor dezulken moet men God bidden, Die de dingen die niet zijn, roept alsof zij waren; en wij moeten ons geenszins tegenover hen verhovaardigen, alsof wij onszelven uitgezonderd hadden.
Waarom meet je hier Hen's geloof de maat an?
