Ik kan niet anders dan het volmondig met je eens zijn. Vergeet alleen niet dat mensen een vrije keus hebben.Origineel geplaatst door Madtice
Hmmm... weet je, al die corrupte priesters, Pausen, en dergelijke, die zijn allemaal lekker zelf verantwoordelijk voor hun eigen daden. Er zitten nog steeds zo veel diepgelovigen bij de R.K. dat je ze niet over een kam moet scheren.
De vraag was '' is de R.K. nog christelijk te noemen?" Ik zeg ja: christenen zijn mensen die in het offer van Jezus geloven, en dat doet de R.K.
Kan je de R.K nog christelijk noemen????
Als je de Terdege leest kun je je misschien herinneren dat er laatst een Terdege min of meer gewijd was aan de Maria verering e.d.Origineel geplaatst door parsifal
De plaats van Maria moet je ook niet overdrijven, daar is al meer over gezegd. Zij wordt aangeroepen niet aanbeden (althans niet in de officiele leer). Zij is gezegend onder de vrouwen. Zij is de moeder Gods, zij is ook de door Jezus aangewezen moeder van Johannes, die als grondlegger van de kerk symbool staat voor de kerk en alle gelovigen.
Hierin kwam o.a. ds. Vanhuysse in voor die evangeliseert onder de R.K. mensen. Hieruit wil ik een aantal passages citeren:
Veel rooms-katholieken zijn volledig in de ban van het mariale gebeuren. Je hoeft ze niet te benaderen met het Evangelie, daar hebben ze geen oren naar. Dat is het duidelijkste bewijs dat wat zich hier voordoet, niet van de Heere God is. Als Maria naar de Kroningsprocesie had kunnen kijken, zou ze er een afschuw van hebben gehad. Een dergelijke eer voor haar persoon heeft ze nooit begeerd. Ze heeft altijd naar de Heere Jezus verwezen.
(...)
Achter de Mariaverering ziet de voormalige priester demonische machten. "Het is een afgodisch gebeuren. Hoe meer mensen door het aanroepen van heiligen worden geholpen, hoe meer de boze in zijn handen wrijft, want ze hebben dan geen behoefte meer om tot de Christus te gaan. In een formuliergebed wordt Maria aangeroepen als zaligmaakster. Als ik dat hoor, huiver ik. Met Maria in het hart gaan mensen voor eeuwig verloren. Dat is het diep aangrijpende."
In Trento (Sud-Tirol=Noord Italie) is in de zestiger jaren een concilie (o.l.v. Paus Johannes XXIII) gehouden waar enkele zeer vooruitstrevende besluiten zijn genomen. Alhoewel, op geen enkele manier vergelijkbaar met de 'progressie' in veel protestantse kerken.Origineel geplaatst door kridje
Afgelopen zondag een preek gehoord waarin de RK kerk werd uitgemaakt voor een valse kerk!
Maar wel een opmerking erbij dat dit alleen blijft gelden zolang Rome de concilie van Trenthe niet herroept!
Weet iemand wat deze concilie inhoud?
Behalve het afschaffen van het latijn in de eredienst en de (gregoriaans) gezongen hoogmis, het afschaffen van de biecht etc. zijn er nog wel een aantal beslissingen genomen.
Je mag er echter wel van uit gaan dat gedurende de dictatuur van deze paus, al veel van deze besluiten stilaan zijn teruggedraaid, dus wat dat betreft....
Maar dat het latijn is afgeschaft is een uitstekende zaak geweest, want je moet het toch begrijpen nietwaar?
Het begint al heel ernstig. Hebben christenen niks beters te doen dan evangeliseren onder christenen?Hierin kwam o.a. ds. Vanhuysse in voor die evangeliseert onder de R.K. mensen.
Hoogmoed wordt dit ook wel genoemd.
In de basis heeft deze man wel gelijk. Maar dat heb ik in mijn posting van vorige week al eens aangegeven.Veel rooms-katholieken zijn volledig in de ban van het mariale gebeuren. Je hoeft ze niet te benaderen met het Evangelie, daar hebben ze geen oren naar. Dat is het duidelijkste bewijs dat wat zich hier voordoet, niet van de Heere God is. Als Maria naar de Kroningsprocesie had kunnen kijken, zou ze er een afschuw van hebben gehad. Een dergelijke eer voor haar persoon heeft ze nooit begeerd. Ze heeft altijd naar de Heere Jezus verwezen.
(...)
Achter de Mariaverering ziet de voormalige priester demonische machten. "Het is een afgodisch gebeuren. Hoe meer mensen door het aanroepen van heiligen worden geholpen, hoe meer de boze in zijn handen wrijft, want ze hebben dan geen behoefte meer om tot de Christus te gaan. In een formuliergebed wordt Maria aangeroepen als zaligmaakster. Als ik dat hoor, huiver ik. Met Maria in het hart gaan mensen voor eeuwig verloren. Dat is het diep aangrijpende."
Echter, het totaal van deze teksten is dusdanig ongenuanceerd, en doet toch geen recht aan de individuele gelovige katholiek. Er zijn er genoeg die 'niet zo veel met Maria hebben'.
Toch en en zonder enige twijfel is de Theotokos, de Moeder van God, de Eerste onder de vrouwen, en je moet de Moeder van God met respect behandelen. Dat deed ook Calvijn. Dus met het opschrijven van deze teksten wijst de schrijver de opvatting van Calvijn af?
Je hebt natuurlijk gelijk. Ik haalde Trento en het tweede vaticaans concilie door elkaar.Origineel geplaatst door voorbijgangerHet bedoelde concilie werd gehouden in de periode 1545 - 1563.
In wiens belang? De protestantse kerk is in de ogen van de RKK de dwalende kerk. Evenzo zijn de RKK en de protestantse kerken in onze ogen dwalende en -grotendeels- ketterse kerken.Kort en goed:de protestantse leer werd dus als vals uitgemaakt. Logisch is dan de consequentie dat voor een open en eerlijke dialoog eerst de uitspraken van dit concilie van tafel moeten.
De beweging kan dus maar één kant uit zijn.
Enerzijds wel, maar kerkelijk bezien zal er sprake zijn van standvastigheid ten aanzien van de eigen leer en eventueel dogma's, en zal een dialoog op gelijkwaardigheid (van beide kanten overigens) lastig zijn.Origineel geplaatst door voorbijgangerOp zich ben ik het hierin met je eens. Daar heb ik ook geen oordeel over gegeven. Maar het slot van dat concilie, waarin uitgesproken ligt de onmogelijkheid om tot een ander standpunt te komen, maakt het de RKK nu wel erg moeilijk.
En je zult het met me eens zijn dat voor een open discussie er tussen partijen sprake moet zijn van gelijkwaardigheid; een gelijkwaardigheid die er met deze uitspraak niet is.
Overigens is het ook zo dat er uiteindelijk weinig is blijven staan van die uitspraken, want met name in Nederland wordt al heel veel in gezamenlijkheid gedaan (maar nogmaals, dat is alleen in ons minieme landje het geval).
In de Orthodoxe kerken is dat overigens nog sterker aanwezig. Onze leer is nimmer veranderd, en er valt dus ook niet te onderhandelen over compromissen tussen kerken. Of dat nou de Filioque is of nog ernstiger onderwerpen: eerst terug naar de basis!! Pas dan kan de consensus worden gezocht op basis van de door jou aangehaalde gelijkwaardigheid. Oecumene gaat dan ook niet tussen verschillende kerkgenootschappen, maar binnen de eigen verschillende jurisdicties.
Gaat dit nou weer verwateren in een discussie over welke kerk 'de beste' is? Daar hadden de discipelen ook even last van, wie 'de voornaamste' was... jongens, dat schiet toch niet op? Doe wat jij denkt dat Gods wil is, en waartoe God je oproept, maar dat betekent toch niet meteen dat al het andere niet door God opgeroepen hoeft te zijn? Kunnen de R.K. en de orthodoxe K. en de protestantse K. met al zijn sub-K.'s, zoals de gereformeerde K. en de Hervormde K. en de Calvijnse K. en de Lutherse K. (voor niet-gelovigen, K. staat niet voor Kaas) niet gewoon allemaal elkaar erkennen, accepteren, ondersteunen, in liefde met elkaar omgaan? Dat zou de wereld een stuk zonniger maken!!!
Erkennen kan niet! Accepteren, ondersteunen en in liefde met elkaar omgaan moet, dat is onze pastorale plicht!Origineel geplaatst door Madtice
(...) (K. staat niet voor Kaas) niet gewoon allemaal elkaar erkennen, accepteren, ondersteunen, in liefde met elkaar omgaan? Dat zou de wereld een stuk zonniger maken!!!
Accepteren, ondersteunen en in liefde met elkaar omgaan is hetzelfde als erkennen. Net als op nationaal niveau: Amerika zal nooit een land accepteren, ondersteunen en dergelijke als het dat land niet erkent, en het zal het land niet erkennen als het dat land niet wil ondersteunen of accepteren.
Erkenning is toch niet erg? Ik erken dat een mede-coach van mij een andere mening heeft over basketbaltactieken, kan ik dus niet niet meer met hem omgaan, hem ondersteunen, hem niet helpen, of vice versa? Kan ik hem niet erkennen als zijnde een coach met een goed hart, slechts een andere tactiek?
Zelfs als de andere kerk het helemaal mis heeft, dan nog is dat geen reden om ze niet te erkennen. Want dan komen andere kerken in jou rangorde nog onder niet-gelovige.... dus mensen die naar God op zoek zijn maar de plank (volgens jou) mis slaan zijn dan 'slechter' dan mensen die God uberhaubt al niet zoeken.... Uhm????
Erkenning is toch niet erg? Ik erken dat een mede-coach van mij een andere mening heeft over basketbaltactieken, kan ik dus niet niet meer met hem omgaan, hem ondersteunen, hem niet helpen, of vice versa? Kan ik hem niet erkennen als zijnde een coach met een goed hart, slechts een andere tactiek?
Zelfs als de andere kerk het helemaal mis heeft, dan nog is dat geen reden om ze niet te erkennen. Want dan komen andere kerken in jou rangorde nog onder niet-gelovige.... dus mensen die naar God op zoek zijn maar de plank (volgens jou) mis slaan zijn dan 'slechter' dan mensen die God uberhaubt al niet zoeken.... Uhm????
Ik bedoelde het iets genuanceerder:Origineel geplaatst door Madtice
Accepteren, ondersteunen en in liefde met elkaar omgaan is hetzelfde als erkennen.
Accepteren, ondersteunen en in liefde met elkaar omgaan als in mensen onder elkaar, terwijl dat niet hoeft te betekenen dat je de kerk van je medemens hoeft te erkennen.
Maar wat is er dan zo verschrikkelijk aan om te zeggen: 'Hey, wij verschillen van mening, jouw kerk doet dit en dit anders, en denkt hier zo over, maar ik vind het nog steeds fantastisch dat jullie zo'n kerk hebben. We houden immers allebei van God en geloven in het wonder van Christus.'
Hoe zie jij dat dan, dat je een andere kerk kan ontkennen? of niet erkennen, zeg maar? Praktisch gezien, hoe doe je dat?
Hoe zie jij dat dan, dat je een andere kerk kan ontkennen? of niet erkennen, zeg maar? Praktisch gezien, hoe doe je dat?