Bijbelse lijn voor ouderlingen en diakenen

[Jager]

Heb je niet gezien, dat er een andere regel nog hoger in de gedragsregels staat dan voornoemde (iets over ambtsdragers)?

Natuurlijk, en dat is ook terecht. Maar het gaat toch wat ver om het op een normale manier kenbaar maken van zorgen of opmerkingen over het beleid van het kerkbestuur te scharen onder de noemer 'niet respectvol gedrag'. Het lijkt mij juist gezond dat een kerkbestuur zich daarvoor openstelt en de dialoog aangaat. Zo houd je elkaar scherp. Blijkbaar heeft Arienes kerkenraad dezelfde visie. Dan is het toch goed? Wat dat met betweterigheid of hoogmoed te maken heeft, ontgaat mij.

Wat vind je dan van mijn vorige posting? (In antwoord op Mister).

Persoonlijk vind ik het een gevaarlijke zaak als een kerkenraad de dialoog aangaat om te spreken over potentiële ambtsdragers; dat zijn zaken voor in de binnenkamer. Zo snel kunnen mensen beschadigd worden.

Wat is dan jouw idee, dat Ariene te horen had moeten krijgen? 'We horen dat je je zorgen maakt. Wat ongekend brutaal en hoogmoedig!' ?

[Tiberius]

Maar een ander antwoord had ik van jou ook niet verwacht.

Fijn.

[Bert Mulder]

Overigens vind ik het wel een sterk staaltje van verregaande brutaliteit en hoogmoed om de kerkenraad ter verantwoording te roepen over de kandidering.

Toch niet, geachte Tiberius.

Als het goed is, wordt er zelfs melding gemaakt, ter zelfde tijd als de kandidaatstelling, of er wettige bezwaren zijn waarom zo'n persoon niet niet geschikt is voor dit heilige ambt.

Wat jij bedoelt, geachte Bertus, is na de stemming door de gemeente, niet ervoor, zoals nu het geval lijkt. Waarbij het inderdaad uitsluitend om wettige bezwaren gaat.

Vandaar dat ik het ongekend brutaal en hoogmoedig vind om te denken dat je het beter weet dan de kerkenraad. Overigens verbaast het me zeer, dat de kerkenraad daarin trapt.

Als ouderling zou ik het welkom commentaar vinden. Beter voor de stemming, dan na de stemming. Natuurlijk alleen als het om wettige bezwaren gaat. Hetwelk het in dit geval lijkt te zijn.

[Ander]

Wat is dan jouw idee, dat Ariene te horen had moeten krijgen? 'We horen dat je je zorgen maakt. Wat ongekend brutaal en hoogmoedig!' ?

Ze had dit antwoord kunnen voorkomen door te wachten op de al genoemde koninklijke weg. Bezwaren indienen wanneer daar de tijd voor is. Nog koninklijker is het zulke zaken in de binnenkamer te bespreken.

[Bert Mulder]

De kerkenraad is te bevragen op haar kandidaatstelling.

Dat is dus niet zo; daar is de kerkenraad autonoom in, alleen ambtelijk verantwoording schuldig aan hun Zender.
Een kerkenraad is geen democratische instelling of een bestuur van een instelling.

Bovendien: hoe kan een kerkenraadslid daar antwoord op geven? Bij mijn weten schrijft elk kerkenraadslid een lijstje met namen op en degenen die de meeste keren voorkomen worden gekandideerd. Dus een bezoekend wijkouderling kan alleen zijn eigen overwegingen geven.

Methodes verschillen. En, vooral in grote gemeenten, kunnen de kerkeraadsleden niet iedereen kennen. En zeker niet alles weten.

[Josephus]

Persoonlijk vind ik het een gevaarlijke zaak als een kerkenraad de dialoog aangaat om te spreken over potentiële ambtsdragers; dat zijn zaken voor in de binnenkamer. Zo snel kunnen mensen beschadigd worden.

Ik denk niet dat veel mensen het hierin met je oneens zullen zijn. Je moet inderdaad voorzichtig en zorgvuldig zijn als kerkbestuur (in alles trouwens). Toch vind ik niet dat je je dan maar risicoloos moet opstellen door geen dialoog aan te gaan. Wel is het zaak om de intentie te proeven waarmee iemand zijn of haar zorgen uit. Als dat inderdaad uit betweterigheid of hoogmoed gebeurt (kun je het dan trouwens nog wel zorgen noemen?), is een dialoog waarschijnlijk minder zinvol, want dan zal het eerder op een welles-nietes verhaal uitdraaien. Maar daar zou ik niet te snel vanuit gaan als bestuur. Bovendien lijkt het mij dat een kerkenraad haar pappenheimers toch wel een beetje zal kennen.

Overigens miste ik bij jou nog de optie dat gemeenteleden kandidaten aandragen voor kerkenraadsfuncties. In veel gemeentes gebeurt dat. Daar is dus al wat meer democratie.

[cosmo]

Bovendien: hoe kan een kerkenraadslid daar antwoord op geven? Bij mijn weten schrijft elk kerkenraadslid een lijstje met namen op en degenen die de meeste keren voorkomen worden gekandideerd. Dus een bezoekend wijkouderling kan alleen zijn eigen overwegingen geven.

Er zijn anders ook gemeentes waar leden namen kunnen indienen. De ingediende namen worden dan gebruikt om mensen te kandideren. Dat is mijns inziens een veel betere methode.

[Bert Mulder]

Overigens miste ik bij jou nog de optie dat gemeenteleden kandidaten aandragen voor kerkenraadsfuncties. In veel gemeentes gebeurt dat. Daar is dus al wat meer democratie.

Dat is bij ons ook het geval. Hoewel de kerkeraad vrij blijft in het wel of niet kandidaat stellen.

[Tiberius]

Als ouderling zou ik het welkom commentaar vinden. Beter voor de stemming, dan na de stemming. Natuurlijk alleen als het om wettige bezwaren gaat. Hetwelk het in dit geval lijkt te zijn.

Dat denk ik niet.
Ik heb het argument gehoord dat iemand een burn-out had en een ander geen Avondmaalsganger is.
Het lijkt me onwaarschijnlijk dat de kerkenraad deze zaken niet weet.

Maar goed, nu je toch de term "wettige bezwaren" laat vallen: wat zijn wettige bezwaren eigenlijk precies?

[Tiberius]

Overigens miste ik bij jou nog de optie dat gemeenteleden kandidaten aandragen voor kerkenraadsfuncties. In veel gemeentes gebeurt dat. Daar is dus al wat meer democratie.

Dan doen ze bij haar in de gemeente niet.

[Mister]

Niet de discussie doodslaan door te roepen dat het enkel een zaak van de binnenkamer is. Ook, en allereerst. Maar zeker ook daarna in gesprek gaan. Met als insteek dát het een gebedszaak is en dat je het moeilijk vindt dat er nu ambtsdragers kunnen komen die jou op geestelijk gebied mogelijk geen handreikingen kunnen doen vanwege hun eigen staat.

[Bert Mulder]

Maar goed, nu je toch de term "wettige bezwaren" laat vallen: wat zijn wettige bezwaren eigenlijk precies?

Wettige bezwaren:

Iemand die niet aan de Bijbelse voorwaarden voldoet. Dus, Titus 1, en 1 Tim. 3

Hetwelk, in ieder geval, iemand voor het ambt buitensluiten zal, die volgens eigen belijdenis en leven geen kennis aan Christus heeft. Met andere woorden, iemand die niet het gebod van Christus opvolgt, om Zijn dood te gedenken, kan geen lid van de kerkeraad zijn. (en, meen ik, kan geen 'belijdend' lid zijn zelfs!)

(lees eens wat kerkhistorische en kerkrechterlijke stukken over belijdenis en het Heilig Avondmaal, bijv. a'Lasco, of Voetius)

[Tiberius]

Maar goed, nu je toch de term "wettige bezwaren" laat vallen: wat zijn wettige bezwaren eigenlijk precies?

Wettige bezwaren:

Iemand die niet aan de Bijbelse voorwaarden voldoet. Dus, Titus 1, en 1 Tim. 3

Hetwelk, in ieder geval, iemand voor het ambt buitensluiten zal, die volgens eigen belijdenis en leven geen kennis aan Christus heeft. Met andere woorden, iemand die niet het gebod van Christus opvolgt, om Zijn dood te gedenken, kan geen lid van de kerkeraad zijn. (en, meen ik, kan geen 'belijdend' lid zijn zelfs!)

(lees eens wat kerkhistorische en kerkrechterlijke stukken over belijdenis en het Heilig Avondmaal, bijv. a'Lasco, of Voetius)

Dat ben ik wel met je eens, maar dat kan in dit geval onmogelijk een argument zijn (omdat het al bekend was).
Wat zijn er voor andere wettige bezwaren? Of ben je nog geen andere tegengekomen in je ambtelijke praktijk?

[Mister]

Maar goed, nu je toch de term "wettige bezwaren" laat vallen: wat zijn wettige bezwaren eigenlijk precies?

Wettige bezwaren:

Iemand die niet aan de Bijbelse voorwaarden voldoet. Dus, Titus 1, en 1 Tim. 3

Hetwelk, in ieder geval, iemand voor het ambt buitensluiten zal, die volgens eigen belijdenis en leven geen kennis aan Christus heeft. Met andere woorden, iemand die niet het gebod van Christus opvolgt, om Zijn dood te gedenken, kan geen lid van de kerkeraad zijn. (en, meen ik, kan geen 'belijdend' lid zijn zelfs!)

(lees eens wat kerkhistorische en kerkrechterlijke stukken over belijdenis en het Heilig Avondmaal, bijv. a'Lasco, of Voetius)

Dat ben ik wel met je eens, maar dat kan in dit geval onmogelijk een argument zijn (omdat het al bekend was).
Wat zijn er voor andere wettige bezwaren? Of ben je nog geen andere tegengekomen in je ambtelijke praktijk?

Het niet bekeerd zijn kan geen wettig argument zijn? Het lijkt me hét argument bij uitstek wat een wettige bezwaar oplevert!

[Tiberius]

Maar goed, nu je toch de term "wettige bezwaren" laat vallen: wat zijn wettige bezwaren eigenlijk precies?

Wettige bezwaren:

Iemand die niet aan de Bijbelse voorwaarden voldoet. Dus, Titus 1, en 1 Tim. 3

Hetwelk, in ieder geval, iemand voor het ambt buitensluiten zal, die volgens eigen belijdenis en leven geen kennis aan Christus heeft. Met andere woorden, iemand die niet het gebod van Christus opvolgt, om Zijn dood te gedenken, kan geen lid van de kerkeraad zijn. (en, meen ik, kan geen 'belijdend' lid zijn zelfs!)

(lees eens wat kerkhistorische en kerkrechterlijke stukken over belijdenis en het Heilig Avondmaal, bijv. a'Lasco, of Voetius)

Dat ben ik wel met je eens, maar dat kan in dit geval onmogelijk een argument zijn (omdat het al bekend was).
Wat zijn er voor andere wettige bezwaren? Of ben je nog geen andere tegengekomen in je ambtelijke praktijk?

Het niet bekeerd zijn kan geen wettig argument zijn? Het lijkt me hét argument bij uitstek wat een wettige bezwaar oplevert!

Ok, maar waarom zetten ze hem dan?