De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Gebruikersavatar
Tiberius
Administrator
Berichten: 34675
Lid geworden op: 12 jan 2006, 09:49
Locatie: Breda

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door Tiberius »

Tiberius schreef:Ik heb al eens eerder de strijd aangebonden tegen verleutering van het forum.
Correctie: dit forum.
Gebruikersavatar
Mister
Administrator
Berichten: 11764
Lid geworden op: 25 jul 2005, 12:06

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door Mister »

Tiberius schreef:Ik heb al eens eerder de strijd aangebonden tegen verleutering van het forum.
:mdr
Gebruikersavatar
Hendrikus
Berichten: 17056
Lid geworden op: 10 apr 2004, 09:37

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door Hendrikus »

MarthaMartha schreef:
Tiberius schreef:
MarthaMartha schreef: mompelt iets van 'wie is Anne van der Meiden?' .....
mompelt iets van "Ga dat schoolgeld terug eisen".
oh oh ....
trekt zich bedremmelt terug en zal eens googlen....

-zat op een refo-school, is dat een verklaring? of een verergering? het is ook al lang geleden (misschien helpt dat?) .....
Je mag "Welzalig is het volk, een bijgewerkt en aangevuld portret van de zwarte-kousen kerken" wel een keer van me lenen hoor. Het hoeft niet altijd Neveldijk te zijn ;)
~~Soli Deo Gloria~~
Gebruikersavatar
jvdg
Berichten: 12063
Lid geworden op: 12 okt 2006, 14:07

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door jvdg »

Hendrikus schreef: Je mag "Welzalig is het volk, een bijgewerkt en aangevuld portret van de zwarte-kousen kerken" wel een keer van me lenen hoor. Het hoeft niet altijd Neveldijk te zijn ;)
Beste H, ik begrijp deze reactie echt niet.

Maar je kunt het ongetwijfeld toelichten (hoewel ik het al een beetje begrijp).
Online
Gebruikersavatar
Herman
Moderator
Berichten: 13674
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:21
Locatie: Geldermalsen

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door Herman »

gravo schreef: Uit ervaring weet ik echter wel, dat wanneer iets in kerkelijke kring opvallend snel wordt gebagatelliseerd, er wel degelijk iets is aangeboord, dat van belang is.

Zo ook in dit onderwerp. Die aanwijzende voornaamwoorden scheppen op z'n minst een bepaalde sfeer. Als je het mij vraagt sluiten ze echter ook aan bij een bepaalde inhoud. De geestelijke zaken worden beschreven als werkelijkheden, die ergens achter de horizon, aan de einder, in een ver verschiet liggen.
De oorzaak lijkt me ook te kunnen liggen in een slecht soort gebruik van het Nederlands. Zoals een kind op de lagere school een verhaal schrijft met tien de keer de opmerking; 'en toen gingen ze...', 'en toen', en toen en toen... Zo kan het zijn dat in ons taalgebruik blijkbaar is ingeslopen om op een onduidelijke manier verwijswoorden te gebruiken.

Mijn inziens zijn er derhalve genoeg argumenten die jou analyse van een zekere broodnodige nuancering voorzien, en die het niet bagatelliseren, maar wel corrigeren. Want ik kan je argumentatie wel meevoelen.

Verder communiceert bijna iedereen op dit forum volgens de regels van de Nederlandse taal. Dus is je aangehaalde citaat niet representatief, en is je post wel degelijk -als ik me populair mag uitdrukken- geneuzel in de marge.
gravo
Berichten: 588
Lid geworden op: 10 jun 2004, 00:30
Locatie: : De grote stad

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door gravo »

Tiberius schreef: Alleen voldoen ze niet aan dit criterium:
Gravo schreef:In de meeste gevallen is het gebruik van zo'n aanwijzend voornaamwoord niet strikt noodzakelijk. We gebruiken een aanwijzend voornaamwoord vooral om een onderscheid te maken tussen iets dat dichtbij is en iets dat veraf is
Een flink deel van die 15 is een betrekkelijk voornaamwoord (tel maar na, dan hoef ik het niet te doen).
1.
Wat je eerste punt betreft: Een aanwijzend voornaamwoord wordt gebruikt ter onderscheid voor dichtbij/veraf (dit of dat), maar ook als een gerichte aanwijzing: niet de een of ander, maar heel specifiek die,deze jongen of dit, dat meisje. Je kunt er in alle betekenissen een wijzende vinger bij denken.

2.
Ik heb nog even gekeken naar mijn voorbeeld. In één geval heb je gelijk namelijk waar staat "het doodlijkst tijdsgewricht, dat". Daar heb ik per abuis een betrekkelijk voornaamwoord meegeteld.
In alle andere gevallen zijn het toch echt aanwijzende voornaamwoorden. 14 stuks dus. Toch nog statistisch relevant.
Maar het ging natuurlijk om een illustratief voorbeeld.

gravo
Gebruikersavatar
Mister
Administrator
Berichten: 11764
Lid geworden op: 25 jul 2005, 12:06

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door Mister »

Herman schreef: Verder communiceert bijna iedereen op dit forum volgens de regels van de Nederlandse taal. Dus is je aangehaalde citaat niet representatief, en is je post wel degelijk -als ik me populair mag uitdrukken- geneuzel in de marge.
Waarvan akte... :bobo
Gebruikersavatar
Hendrikus
Berichten: 17056
Lid geworden op: 10 apr 2004, 09:37

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door Hendrikus »

jvdg schreef:
Hendrikus schreef: Je mag "Welzalig is het volk, een bijgewerkt en aangevuld portret van de zwarte-kousen kerken" wel een keer van me lenen hoor. Het hoeft niet altijd Neveldijk te zijn ;)
Beste H, ik begrijp deze reactie echt niet.

Maar je kunt het ongetwijfeld toelichten (hoewel ik het al een beetje begrijp).
MarthaMartha schreef:mompelt iets van 'wie is Anne van der Meiden?' .....
Anne van der Meiden http://www.annevandermeiden.nl/ is de auteur van het boekje dat ik MM ter lezing aanbood.
Niet dat ik zo'n AvdM-fan ben, of dat ik dit zo'n geweldig boek vindt, maar het zou MM in elk geval kunnen afhelpen van haar trauma dat zij nog nooit van AvdM had gehoord. Snappie?
~~Soli Deo Gloria~~
Gebruikersavatar
refo
Berichten: 24647
Lid geworden op: 29 dec 2001, 11:45

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door refo »

Hendrikus schreef:
jvdg schreef:
Hendrikus schreef: Je mag "Welzalig is het volk, een bijgewerkt en aangevuld portret van de zwarte-kousen kerken" wel een keer van me lenen hoor. Het hoeft niet altijd Neveldijk te zijn ;)
Beste H, ik begrijp deze reactie echt niet.

Maar je kunt het ongetwijfeld toelichten (hoewel ik het al een beetje begrijp).
MarthaMartha schreef:mompelt iets van 'wie is Anne van der Meiden?' .....
Anne van der Meiden http://www.annevandermeiden.nl/ is de auteur van het boekje dat ik MM ter lezing aanbood.
Niet dat ik zo'n AvdM-fan ben, of dat ik dit zo'n geweldig boek vindt, maar het zou MM in elk geval kunnen afhelpen van haar trauma dat zij nog nooit van AvdM had gehoord. Snappie?
In de accountant-adviseur staat hij ook elke maand met een column.
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Gebruikersavatar
Hendrikus
Berichten: 17056
Lid geworden op: 10 apr 2004, 09:37

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door Hendrikus »

refo schreef:
Hendrikus schreef:
MarthaMartha schreef:mompelt iets van 'wie is Anne van der Meiden?' .....
Anne van der Meiden http://www.annevandermeiden.nl/ is de auteur van het boekje dat ik MM ter lezing aanbood.
Niet dat ik zo'n AvdM-fan ben, of dat ik dit zo'n geweldig boek vindt, maar het zou MM in elk geval kunnen afhelpen van haar trauma dat zij nog nooit van AvdM had gehoord. Snappie?
In de accountant-adviseur staat hij ook elke maand met een column.
Ben ik ff blij dat ik geen accountant ben :langue

Dat is sowieso wel goed, anders waren de kredietcrisissen niet van de lucht :bombe
~~Soli Deo Gloria~~
gravo
Berichten: 588
Lid geworden op: 10 jun 2004, 00:30
Locatie: : De grote stad

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door gravo »

Herman schreef:
gravo schreef: Uit ervaring weet ik echter wel, dat wanneer iets in kerkelijke kring opvallend snel wordt gebagatelliseerd, er wel degelijk iets is aangeboord, dat van belang is.

Zo ook in dit onderwerp. Die aanwijzende voornaamwoorden scheppen op z'n minst een bepaalde sfeer. Als je het mij vraagt sluiten ze echter ook aan bij een bepaalde inhoud. De geestelijke zaken worden beschreven als werkelijkheden, die ergens achter de horizon, aan de einder, in een ver verschiet liggen.
De oorzaak lijkt me ook te kunnen liggen in een slecht soort gebruik van het Nederlands. Zoals een kind op de lagere school een verhaal schrijft met tien de keer de opmerking; 'en toen gingen ze...', 'en toen', en toen en toen... Zo kan het zijn dat in ons taalgebruik blijkbaar is ingeslopen om op een onduidelijke manier verwijswoorden te gebruiken.

Mijn inziens zijn er derhalve genoeg argumenten die jou analyse van een zekere broodnodige nuancering voorzien, en die het niet bagatelliseren, maar wel corrigeren. Want ik kan je argumentatie wel meevoelen.

Verder communiceert bijna iedereen op dit forum volgens de regels van de Nederlandse taal. Dus is je aangehaalde citaat niet representatief, en is je post wel degelijk -als ik me populair mag uitdrukken- geneuzel in de marge.
Nou, Herman, ik geloof je gelijk wanneer je zegt, dat er maar een paar mensen op dit forum dergelijke taal gebruiken. In die zin is DJK beslist niet representatief voor de posters.

Maar daar ging mijn posting niet over. het ging er om, dat ik die taal veel breder en consequenter verneem van de kansels van bevindelijk gereformeerde kringen. Het is een heel typerend preektaal-verschijnsel. Vandaar mijn oproep om des zondags maar eens op te letten.

Het past bij een prediking, die voortdurend beschrijvingen geeft van geestelijke zaken, zonder te willen of durven zeggen, dat de werkelijkheid ervan op dat moment geschiedt of tegenwoordig is.
Er wordt dus continue gesproken over een prototype van de bekeerde mens. En dat voorbeeld-figuur kan een bijbels voorbeeld zijn: "David beweende zijn zonden..." Maar vaker nog is dat voorbeeldfiguur een denkbeeldig iemand, waarop alle beschrijvingen geprojecteerd worden. En dan gebruikt men de aanwijzende voornaamwoorden. Die man, die vrouw. Dat hart. Zo'n weg. Dat wederbarende werk van God. Zulk een mens. Die jongen, dat meisje.

In die taal wordt niemand concreet aangesproken. Het is steeds een beschrijving van een ander mens. Het is louter het aanwijzen van het voorbeeld. Die voorbeeldige aangewezen persoon is als het ware nooit lijfelijk aanwezig. Er wordt over de gelovige gesproken. Over de bekeerde mens. Over de mens wien 't mag gebeuren. En het taalgebruik verhindert, dat er een identificatie plaatsvindt met die denkbeeldige persoon. De afstand is te ver. Er wordt over die mens gesproken. Die mens, ver weg, onbereikbaar. Dat ware werk van God. Dat werk, dat vaak zo node gemist wordt. dat dus ook zo veraf is.
Je kunt op deze manier eindeloos over de denkbeeldige gelovige spreken, hem alsmaar weer opnieuw aanwijzen, zonder dat de concrete en de werkelijk aanwezige mens ter sprake komt. Hoe zit het eigenlijk met de aanwezige gelovigen? Wat zijn hun ervaringen? Wat is hun weg? Wat is hun geloof? Hun worsteling? Hun vraag? Hun troost? Hun zaak?

Zo kan er dus in de prediking, die zegt niet voorwerpelijk te willen zijn, maar juist onderwerpelijk (niet er over, maar er uit spreken) toch de hele afstandelijke geobjectiveerde ideale gelovige te berde worden gebracht, waardoor het verstand van de toehoorders misschien nog wel wordt bevredigd (klopt 't wat ie zegt), maar waardoor er geen harten meer worden geraakt, omdat men zich persoonlijk heel ver verwijderd gevoeld van de dingen, die worden voorgesteld. Het blijven denkbeelden.

Gaat het nog wel om mij, kun je je afvragen wanneer je voor de zoveelste keer de precieze weg van het ideale ware kind van God te horen krijgt. Die mens. Ja, ja, maar ik dan?

Dat is de meer serieuze achtergrond van mijn taal-analyse.

gravo
Een rechts-confessioneel
Berichten: 40
Lid geworden op: 06 jun 2002, 16:08

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door Een rechts-confessioneel »

gravo,

bij dezen mijn oprechte bewondering voor de vasthoudendheid en het doorzettingsvermogen waarmee jij je op dit forum getroost; het feit dat moderators - van hen mag toch zeker enige objectiviteitsbetrachting verwacht worden - jou openlijk schlemieliseren, zegt genoeg over de oogkleppen die reformatorisch Nederland met verve en vol - zelfgenaamd bijbelse - trots placht te dragen.

ik kan een heel eind met je meekomen wat betreft het onderwerp van dit topic, ben het gewoon met je eens eigenlijk. gelukkig mag ik beseffen dat een mens die met 1 vinger wijst, zichzelf met 3 vinger beschuldigt, waarvan acte overigens.

ga zo door! lees graag je bijdragen!
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 19444
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door helma »

MarthaMartha schreef: mompelt iets van 'wie is Anne van der Meiden?' .....

nooit gehoord van de Bal des gehakts?
Gebruikersavatar
Hendrikus
Berichten: 17056
Lid geworden op: 10 apr 2004, 09:37

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door Hendrikus »

helma schreef:
MarthaMartha schreef: mompelt iets van 'wie is Anne van der Meiden?' .....
nooit gehoord van de Bal des gehakts?
Laat die nou van A.J. Klei zijn....
~~Soli Deo Gloria~~
Gebruikersavatar
helma
Berichten: 19444
Lid geworden op: 11 sep 2006, 10:36
Locatie: Veenendaal

Re: De 'theologie' van het aanwijzend voornaamwoord

Bericht door helma »

Hendrikus schreef:
helma schreef:
MarthaMartha schreef: mompelt iets van 'wie is Anne van der Meiden?' .....
nooit gehoord van de Bal des gehakts?
Laat die nou van A.J. Klei zijn....
oh wacht, dat is niet dezelfde :haha
dat realiseer ik me nu pas...altijd die twee als een persoon gezien
Gesloten