Re: Niet thuis voelen...
Geplaatst: 21 apr 2008, 22:29
Mee eens.
Alleen te gast bij het lichaam van Christus?saphira schreef:Nee, daar hoor ik haar nooit over. Volgens mij hebben evangelisch getinte gemeentes daar geen extra aandacht voor?helma schreef:met aandacht voor opname/1000jarig rijk e.d?saphira schreef:Nou jullie hebben me goede raad gegeven.
Dank je wel allemaal.
Dat van ´bindingsangst´was eigenlijk een grapje.![]()
Ik denk zelf dat ze zich het meest thuis zal voelen in een evangelische getinte gemeente.
Warmte, liefde en discipelschap, dat zijn dingen die haar vooral trekken.
Maar omdat ze voor de kinderdoop is, wordt het moeilijk.
Je kunt ook gewoon gastlid zijn, dacht ik.
als ze in de buurt van Veenendaal woont zou ik zeggen "laat ze de hhk eens proberen".saphira schreef:Nee, daar hoor ik haar nooit over. Volgens mij hebben evangelisch getinte gemeentes daar geen extra aandacht voor?helma schreef:met aandacht voor opname/1000jarig rijk e.d?saphira schreef:Nou jullie hebben me goede raad gegeven.
Dank je wel allemaal.
Dat van ´bindingsangst´was eigenlijk een grapje.![]()
Ik denk zelf dat ze zich het meest thuis zal voelen in een evangelische getinte gemeente.
Warmte, liefde en discipelschap, dat zijn dingen die haar vooral trekken.
Maar omdat ze voor de kinderdoop is, wordt het moeilijk.
Je kunt ook gewoon gastlid zijn, dacht ik.
al die bijzaken, mooi en leuk...MarthaMartha schreef:
als ze in de buurt van Veenendaal woont zou ik zeggen "laat ze de hhk eens proberen".
Warmte, liefde, discipelschap..... Hier is volop aandacht en meeleven met elkaar, door kaartjes enzo, maar ook heel praktisch als er iets voor elkaar gedaan kan worden. Daarnaast zijn er altijd volop mogelijkheden om je in te zetten in jeugdwerk, gemeenteactiviteiten, bijbelweek, er zijn kringen en verenigingen, van alles. Een gemeente die voor mij in elk geval als een warme deken voelt!
God dienen moet je altijd en overal.Bert Mulder schreef: Maar toch meende ik te weten dat de kerkgang ging om God te dienen.... wordt daarom ook wel godsdienst genoemd.
Zouden het bijzaken zijn? liefde onder elkaar? Of vruchten van de prediking, van bekering, van liefde tot God. Gemeenschap der heiligen, elkanders lasten helpen dragen? Ik ben vorig jaar een aantal maanden erg ziek geweest. Het was hartverwarmend hoe de gemeente betrokken was, hoe ze mij met liefde en zorg verzorgt hebben. Wat een fijne gesprekken en wat een samen verheugen in de Heere was er in die tijd. Nee, als het goed is zijn het geen bijzaken.Bert Mulder schreef:al die bijzaken, mooi en leuk...MarthaMartha schreef:
als ze in de buurt van Veenendaal woont zou ik zeggen "laat ze de hhk eens proberen".
Warmte, liefde, discipelschap..... Hier is volop aandacht en meeleven met elkaar, door kaartjes enzo, maar ook heel praktisch als er iets voor elkaar gedaan kan worden. Daarnaast zijn er altijd volop mogelijkheden om je in te zetten in jeugdwerk, gemeenteactiviteiten, bijbelweek, er zijn kringen en verenigingen, van alles. Een gemeente die voor mij in elk geval als een warme deken voelt!
Maar toch meende ik te weten dat de kerkgang ging om God te dienen.... wordt daarom ook wel godsdienst genoemd.
Wat voor mij belangrijk is, en moet voor allen zo zijn, wordt het Woord getrouw gebracht? De sacramenten recht bediend? Wordt de hand aan de kerkelijke tucht gehouden?
(voordat de rotte tomate kome, ik zeg niet dat het niet zo is bij de HHK in 't Veen, ben er nooit geweest....)
Heel mooi gezegd, MM. Vanuit de liefde van God liefde naar de medemens.MarthaMartha schreef:Zouden het bijzaken zijn? liefde onder elkaar? Of vruchten van de prediking, van bekering, van liefde tot God. Gemeenschap der heiligen, elkanders lasten helpen dragen? Ik ben vorig jaar een aantal maanden erg ziek geweest. Het was hartverwarmend hoe de gemeente betrokken was, hoe ze mij met liefde en zorg verzorgt hebben. Wat een fijne gesprekken en wat een samen verheugen in de Heere was er in die tijd. Nee, als het goed is zijn het geen bijzaken.Bert Mulder schreef:al die bijzaken, mooi en leuk...MarthaMartha schreef:
als ze in de buurt van Veenendaal woont zou ik zeggen "laat ze de hhk eens proberen".
Warmte, liefde, discipelschap..... Hier is volop aandacht en meeleven met elkaar, door kaartjes enzo, maar ook heel praktisch als er iets voor elkaar gedaan kan worden. Daarnaast zijn er altijd volop mogelijkheden om je in te zetten in jeugdwerk, gemeenteactiviteiten, bijbelweek, er zijn kringen en verenigingen, van alles. Een gemeente die voor mij in elk geval als een warme deken voelt!
Maar toch meende ik te weten dat de kerkgang ging om God te dienen.... wordt daarom ook wel godsdienst genoemd.
Wat voor mij belangrijk is, en moet voor allen zo zijn, wordt het Woord getrouw gebracht? De sacramenten recht bediend? Wordt de hand aan de kerkelijke tucht gehouden?
(voordat de rotte tomate kome, ik zeg niet dat het niet zo is bij de HHK in 't Veen, ben er nooit geweest....)
Maar Bert, ik snap wat je bedoelt. Het moet geen louter sociale ontmoetingsplek worden. Maar zo heb ik de begrippen dus niet ingevuld. Dan zou het armoe troef zijn. Nee, juist de verbondenheid in Christus, maakt dat het een haven is, een plaats om je veilig en geliefd en geaccepteerd te weten.
Prachtig, Martha. Want wat dat betreft, ben ik ook te gast geweest (en lid geweest ook) in kerken waar men geen boe of ba tegen je zegt. Je zou zeggen daar, het is alles dood, of is er een spreekgebod op zondag.MarthaMartha schreef:Zouden het bijzaken zijn? liefde onder elkaar? Of vruchten van de prediking, van bekering, van liefde tot God. Gemeenschap der heiligen, elkanders lasten helpen dragen? Ik ben vorig jaar een aantal maanden erg ziek geweest. Het was hartverwarmend hoe de gemeente betrokken was, hoe ze mij met liefde en zorg verzorgt hebben. Wat een fijne gesprekken en wat een samen verheugen in de Heere was er in die tijd. Nee, als het goed is zijn het geen bijzaken.Bert Mulder schreef:al die bijzaken, mooi en leuk...MarthaMartha schreef:
als ze in de buurt van Veenendaal woont zou ik zeggen "laat ze de hhk eens proberen".
Warmte, liefde, discipelschap..... Hier is volop aandacht en meeleven met elkaar, door kaartjes enzo, maar ook heel praktisch als er iets voor elkaar gedaan kan worden. Daarnaast zijn er altijd volop mogelijkheden om je in te zetten in jeugdwerk, gemeenteactiviteiten, bijbelweek, er zijn kringen en verenigingen, van alles. Een gemeente die voor mij in elk geval als een warme deken voelt!
Maar toch meende ik te weten dat de kerkgang ging om God te dienen.... wordt daarom ook wel godsdienst genoemd.
Wat voor mij belangrijk is, en moet voor allen zo zijn, wordt het Woord getrouw gebracht? De sacramenten recht bediend? Wordt de hand aan de kerkelijke tucht gehouden?
(voordat de rotte tomate kome, ik zeg niet dat het niet zo is bij de HHK in 't Veen, ben er nooit geweest....)
Maar Bert, ik snap wat je bedoelt. Het moet geen louter sociale ontmoetingsplek worden. Maar zo heb ik de begrippen dus niet ingevuld. Dan zou het armoe troef zijn. Nee, juist de verbondenheid in Christus, maakt dat het een haven is, een plaats om je veilig en geliefd en geaccepteerd te weten.
gelooft diegene wel?saphira schreef:Ik ken iemand die zich in niet één kerk echt thuis voelt.
Wat kan je voor pastoraals zeggen tegen iemand die zich niet kan hechten, door negatieve ervaringen in één bepaalde kerk?
Precies, helemaal mee eens. Soms ligt de focus wel heel erg op theorie (als de leer maar goed is, de tucht en de sacramenten er goed wordt bediend etc.) Maar er zijn genoeg van die kerken waar het geloof echter niet leeft, waar de gemeente geen levende gemeente is, waar gastvrijheid ver te zoeken is. Bovenstaande punten zijn belangrijker maar belangrijker is dat de vruchten van de Geest er aanwezig zijn. Dat de liefde er heerst.Bert Mulder schreef:Prachtig, Martha. Want wat dat betreft, ben ik ook te gast geweest (en lid geweest ook) in kerken waar men geen boe of ba tegen je zegt. Je zou zeggen daar, het is alles dood, of is er een spreekgebod op zondag.MarthaMartha schreef:Zouden het bijzaken zijn? liefde onder elkaar? Of vruchten van de prediking, van bekering, van liefde tot God. Gemeenschap der heiligen, elkanders lasten helpen dragen? Ik ben vorig jaar een aantal maanden erg ziek geweest. Het was hartverwarmend hoe de gemeente betrokken was, hoe ze mij met liefde en zorg verzorgt hebben. Wat een fijne gesprekken en wat een samen verheugen in de Heere was er in die tijd. Nee, als het goed is zijn het geen bijzaken.Bert Mulder schreef: al die bijzaken, mooi en leuk...
Maar toch meende ik te weten dat de kerkgang ging om God te dienen.... wordt daarom ook wel godsdienst genoemd.
Wat voor mij belangrijk is, en moet voor allen zo zijn, wordt het Woord getrouw gebracht? De sacramenten recht bediend? Wordt de hand aan de kerkelijke tucht gehouden?
(voordat de rotte tomate kome, ik zeg niet dat het niet zo is bij de HHK in 't Veen, ben er nooit geweest....)
Maar Bert, ik snap wat je bedoelt. Het moet geen louter sociale ontmoetingsplek worden. Maar zo heb ik de begrippen dus niet ingevuld. Dan zou het armoe troef zijn. Nee, juist de verbondenheid in Christus, maakt dat het een haven is, een plaats om je veilig en geliefd en geaccepteerd te weten.
Maar zoals je zegt, het geloof moet leven. En dus getoond worden in de gemeenschap der heiligen (ja, dat zijn de gelovigen, heiligen!).
Kun je zelf niet iets ondernemen waardoor het gemeenteleven weer beter tot z'n recht komt of een gesprek aangaan met kerkenraadJaCa schreef:Hhhmm, maar als we al degene die op zoek zijn naar liefde, warmte, betrokkenheid e.d. vertrekken uit een gemeente waar dat gemist wordt.....dan blijft er dus niets meer van die gemeente over.
Als je een levende relatie hebt met Jezus, dan zal Hij door je heen stralen....en is het miss beter om in je gemeente te blijven, hoe moeilijk het ook is...
Anders wordt het daar helemaal dood!
DIt zeg ik niet als verwijt tegen mensen die zijn vertrokken.
Geloof me, ik weet hoe moeilijk het is, en ik weet het soms ook niet meer....
Miss dat ik ook nog eens weg ga....
Maar dat ben ik bang....doordat ietdereen het doet....er van de gemeente niets overblijft