..Dus als ik niet.. dan ben ik geen.. :| ?Marnix schreef:Ieder echt christen zou boeken van mensen als Boston vol vreugde verslinden
Als ik het gedeelte over die slagen lees (pdf-je II in een van mijn vorige postings, v.a. p50), krijg ik toch wel wat bedenkingen.
Natuurlijk moeten we van onze oude stam worden afgehaald voor we in Christus ingeent kunnen worden, maar is dat de essentie van Joh. 15?
OK. Toch wel een goed punt om over na te denken wat dat betekent, en Boston schrijft hier best hele ware dingen. Dus ik lees nog even verder: Punt 4: Vervolgens moet ik aangeven hoe... en dan komt hij uit op de bijlslagen.
Moet hij inderdaad iets aangeven? Of treedt hij in een mysterie dat boven onze pet gaat? Ik lees nog even verder. Boston neemt een deel van mijn argwaan weg. Totdat hij daadwerkelijk aan de bijlslagen begint.
Naar mijn idee gaat hij hier te ver. Hij probeert een algemeen beeld te schetsen in een gedetailleerd stappenplan. Hij suggereert een volgorde in de stappen die hij wellicht uit een stuk redenering of uit ervaring beschrijft, maar de bijbelse onderbouwing is zwak. Hij noemt wel teksten, maar de teksten die hij aanhaalt zijn vanuit zichzelf of de context niet te herleiden tot de stap waarin Boston ze plaatst. Een voorbeeld: in stap 2 wordt Lucas 18:11 aangehaald. Volgens deze stap zou de aspirant-bekeerde dus eerst een fase door moeten maken waarin hij zijn leven betert, maar daar zelf uitermate trots op is.
Op zich niet onmogelijk, maar niet te relateren aan Lucas 18. Daar wordt de farizeër alleen aangehaald om aan te geven dat zijn houding niet goed is. En zo zijn er meer teksten die Boston noemt niet echt aan één van de stappen te verbinden.
Dit neemt trouwens niet weg dat het best zo zou kúnnen gaan als Boston beschrijft. Maar ik ken meerdere gevallen waar het niet zo is gegaan. En ik ben er volledig van overtuigd dat deze mensen geen toneel spelen.
Dat brengt mij op het volgende: Als je dit moet zien als 'een mogelijkheid hoe het zou kunnen gaan', in hoeverre heeft het dan nut (tja, we leven nou eenmaal in de 21e eeuw, dan moet alles nut hebben..) om deze hele verhandeling te lezen (laat staan te schrijven)?
Vind ik dus dat je dit boek niet moet lezen?
Het is niet mijn eerste keus (maar wellicht ben ik niet refo genoeg), maar:
Volgens mij staan er zeker dingen in waar je een heleboel aan kan hebben. Er blijkt een bewogen geloofsleven uit.
Alleen zou ik het niet graag lezen als een dogmatisch werk (en ook omdat het door zijn leeftijd best wel wat lastig leest).