• zin in zondag

Christiaan schreef:
Hendrikus schreef:
Christiaan schreef:Hebben jullie ook wel eens het gevoel, als je dat kent,
van ´s zondags onder de prediking. Door de weeks,
als je een preek luisterd, of een preek leest, of een bijbelsdagboek of een meditatie...?
over welk gevoel heb je het nu?
je klinkt nogal raadselachtig...
Zij dicht Christus mogen kennen. Zullen het woord gaarne horen.
Die zullen ook zeker wel hebben dat er preken zijn waarbij ze iets hebben nou die preek mag wel doorgaan, des noods een paar uur duren. Dat het je echt raakt.

Zekers! Daar kan ik heel goed inkomen. Ervaar het zelf zo ook wel bij preken. Dan word je even boven alles uitgetild. Alles van het hier en nu even loslaten.
Vind het iedere keer weer een wonder. Zeker als je kijkt naar wat je er zelf steeds weer van terechtbrengt.

henriët schreef:zeg rens, hoezo alter ego?? .

Omdat jij schrijft wat ik denk/voel

Oude Paden schreef:Uit een eerdere bijdrage kopieer ik nog eventjes dit:

Zijn er ook forrumers die: als een veroordeelde uitkijken naar de zondag...........of als een die zich heimelijk stoot aan de boodschap van vrije genade.......................................

of vinden mijn mede forrumers het allemaal het fijnste moment van de week.............................

Ik denk dat dat ook ligt aan hoe de gemeente is, of die gastvrij en vriendelijk is, of dat men dat niet is, hoe er met elkaar wordt omgegaan en vooral of de liefde van Christus er heerst.

Henriet schreef:wanneer je onder de prediking van vrije genade zit, is dat absoluut tegen het vlees in ja, maar je voelt wel dat het anders niet kan, dus ja je ervaart een ´verdoemelijk´iemand te zijn, ja kijk je daar naar uit... Wie wil dit van nature....
Als je het vanuit een ander oogpunt bekijkt, meer van dat je nog kunt horen dat het juist voor zo n zondaar nog kan, mag er toch ook uitzicht zijn...

Dat tweede oogpunt is de lijn die de Bijbel ook kiest. Het evangelie, de blijde boodschap van verlossing. In de kerk hoor je daarover, over schuld en zonde, maar dan ook over genade en redding, hoe je daarvan verlost kan worden.

Wat die sleur van door de week betreft, dat klopt, maar dat kan je wel veranderen. Wel moeililjk, maar zeker niet onmogelijk.

marnix, je schreef:Ik herken je strijd, het gevaar van verstrikt worden in het doordeweekse leven. Het grote gevaar is dat we die strijd vaak alleen willen voeren... en dan verlies je hem zeker.

de sleur van door de week veranderen....
is mogelijk zeg je, en uit bovenstaande blijktdat je die strijd ook kent, ; hoe heb je dat dan gedaan, als ik vragen mag, en hoe voer je de strijd dan niet aleen?

henriët schreef:marnix, je schreef:Ik herken je strijd, het gevaar van verstrikt worden in het doordeweekse leven. Het grote gevaar is dat we die strijd vaak alleen willen voeren... en dan verlies je hem zeker.

de sleur van door de week veranderen....
is mogelijk zeg je, en uit bovenstaande blijktdat je die strijd ook kent, ; hoe heb je dat dan gedaan, als ik vragen mag, en hoe voer je de strijd dan niet aleen?

Ik heb die strijd niet gewonnen, die voer ik nog elke dag.... met anderen er over praten en tips vragen werkt sowieso. Voor je laten bidden ook. En vooral een regelmaat opbouwen, vaste tijden inplannen voor je tijd met God, ze in je agenda schrijven of in je telefoon zetten, briefjes ophangen die je er aan herinneren etcetera. En vooral veel bidden om de Geest. Die tips kan ik je meegeven.

uitgeworpen schreef:Wat moet je doen om echt 'zin' in zondag te krijgen?
Zin in de dienst van de Heere.
:

Laat af van de zonde en ongerechtigheid en bekeert u tot de levende God.

Oude Paden schreef:Uit een eerdere bijdrage kopieer ik nog eventjes dit:

Zijn er ook forrumers die: als een veroordeelde uitkijken naar de zondag...........of als een die zich heimelijk stoot aan de boodschap van vrije genade.......................................

of vinden mijn mede forrumers het allemaal het fijnste moment van de week.............................

Dit is nu een zaak recht uit het leven gegrepen. Om die momenten ook te kennen, dat je je naar de plaats van veroordeling gaat begeven. Ja, dat je wéét dat je aan die plaats veroordeeld zult worden, en er tóch met liefde heen te gaan. Dat je er wat van weet om je eigen verdoemenis te omhelzen opdat het niet ten koste zou gaan van Gods recht.

Caprice schreef:Dit is nu een zaak recht uit het leven gegrepen. Om die momenten ook te kennen, dat je je naar de plaats van veroordeling gaat begeven. Ja, dat je wéét dat je aan die plaats veroordeeld zult worden, en er tóch met liefde heen te gaan. Dat je er wat van weet om je eigen verdoemenis te omhelzen opdat het niet ten koste zou gaan van Gods recht.

Als je alleen met dat idee naar de kerk gaat ken je het evangelie niet.... ken je die wel, dan weet je dat je er te horen krijgt van schuld en oordeel maar tegelijkertijd ook van vrijspraak in Hem. Je kent immers de Weg naar Verlossing? Hoe kan je het dan hebben over "je verdoemenis omhelzen"? Je gaat juist naar de kerk om dat niet te doen.

Uitgeworpen, de zondag is een eredienst naar God toe. Als je zin wilt hebben om Hem te eren, moet je je verdiepen in waarom Hij dat waard is. Hij is zo groot, genadig, zo liefdevol, Hij geeft ons zoveel dat Hij dat verdient. Hij houdt van ons. Verdiep je dus in waarom jij van Hem houdt. Waarom heb ik zin om mijn vriendin komend weekend weer te zien? Omdat ik van haar hou, daarom wil ik bij haar zijn, met haar praten, naar haar luisteren etc. Zo is dat bij God ook, maar dan nog veel intenser.... en is die liefde nog genade ook.

Marnix schreef:
Caprice schreef:Dit is nu een zaak recht uit het leven gegrepen. Om die momenten ook te kennen, dat je je naar de plaats van veroordeling gaat begeven. Ja, dat je wéét dat je aan die plaats veroordeeld zult worden, en er tóch met liefde heen te gaan. Dat je er wat van weet om je eigen verdoemenis te omhelzen opdat het niet ten koste zou gaan van Gods recht.
Als je alleen met dat idee naar de kerk gaat ken je het evangelie niet.... ken je die wel, dan weet je dat je er te horen krijgt van schuld en oordeel maar tegelijkertijd ook van vrijspraak in Hem. Je kent immers de Weg naar Verlossing? Hoe kan je het dan hebben over "je verdoemenis omhelzen"? Je gaat juist naar de kerk om dat niet te doen.

't Is maar voor wie het verstaat. Geen grote-stappen-snel-thuis hoor.

caprice schreef:
Marnix schreef:
Caprice schreef:Dit is nu een zaak recht uit het leven gegrepen. Om die momenten ook te kennen, dat je je naar de plaats van veroordeling gaat begeven. Ja, dat je wéét dat je aan die plaats veroordeeld zult worden, en er tóch met liefde heen te gaan. Dat je er wat van weet om je eigen verdoemenis te omhelzen opdat het niet ten koste zou gaan van Gods recht.
Als je alleen met dat idee naar de kerk gaat ken je het evangelie niet.... ken je die wel, dan weet je dat je er te horen krijgt van schuld en oordeel maar tegelijkertijd ook van vrijspraak in Hem. Je kent immers de Weg naar Verlossing? Hoe kan je het dan hebben over "je verdoemenis omhelzen"? Je gaat juist naar de kerk om dat niet te doen.
't Is maar voor wie het verstaat. Geen grote-stappen-snel-thuis hoor.

Als je als ongelovige naar de kerk gaat klopt het wel hoor. Maar als je als gelovige naar de kerk gaat niet, want hoe kan je nou als gelovige naar de kerk gaan om je verdoemenis te omhelzen. Blijkbaar weet je dan niet hoe je verlost kan worden, of wil je dat niet geloven, in het tweede geval is het niet vreemd als je vindt dat je naar een plaats der veroordeling gaat als je niet gered wil worden.

"Geen grote-stappen-snelthuis" wil niet zeggen dat als je vraagt hoe je gered kan worden, er een antwoord komt waar je de komende tijd nog niets mee kan.

Als kerkganger ken je het evangelie en dat is: Omhels Christus, erken Hem als Heer en verlosser.... Dat is alles, daar roept Hij ons toe op, ook als je vol zondebesef naar de kerk gaat. Iets in de richting van "ja maar zo makkelijk gaat dat toch niet, zo eenvoudig kan het toch niet zijn" zijn dan niet op hun plaats.

Tja, de genade van God... Dat is echt niet in woorden te vatten!
Genade voor doodschuldige zondaren...
Wie iets verstaat van zijn zondestaat loopt niet meer te roepen dat hij er recht op heeft, of dat hij er naar kan grijpen omdat hij een vrije wil zou hebben!
Die zaken heb ik ook in deze posting een klein beetje proberen te verwoorden... voor zover dat überhaupt mogelijk is!

Ik weet niet in hoeverre het zin heeft over deze zaken te discussiëren. We discussiëren dan immers over zaken die we helemaal niet kunnen begrijpen of bevatten.

Bookreader schreef:
We discussiëren dan immers over zaken die we helemaal niet kunnen begrijpen of bevatten.

Maar ondertussen wél naar onze hand proberen te zetten.......

en toch, als je een waarlijk gelovige bent, lijkt het me dat je amen zult zeggen op je 'verdiende verdoemenis'maar dan verder te mogen zien.... dat Hij het was en is, Die trekt....

Ik heb zin in Zondag! Heerlijk, k mag weer 2 keer naar Gods huis!!!

Daphne schreef:Ik heb zin in Zondag! Heerlijk, k mag weer 2 keer naar Gods huis!!!

Ik benijd je nu wel een beetje. Maar gelukkig ben ik dankzij de kerktelefoon toch een beetje verbonden met de gemeente!!

JolandaOudshoorn schreef:
Daphne schreef:Ik heb zin in Zondag! Heerlijk, k mag weer 2 keer naar Gods huis!!!
Ik benijd je nu wel een beetje. Maar gelukkig ben ik dankzij de kerktelefoon toch een beetje verbonden met de gemeente!!

K kan t me voorstellen Jolanda, misschien kan je op internet een kerkdienst (live) volgen?