Waarom ik mijn codicil weer heb ingetrokken
door Rita Minnema
Orgaandonatie staat momenteel weer volop in de belangstelling. Rita Minnema uit Assen legt uit waarom zij, na 25 jaar een donorcodicil bij zich te hebben gedragen, deze heeft ingetrokken.
In het Nederlands Dagblad van 24 mei las ik het artikel waarin dr. Heleen Dupuis reageert op een aantal stellingen over orgaandonatie. Daar haal ik een aantal punten uit, waar ik geen begrip voor kan opbrengen.
Dat zijn:
- Het afstaan van organen na overlijden is een morele plicht voor ieder mens.
- De politiek moet het systeem van vrijwilligheid zo snel mogelijk beëindigen.
- In een humane samenleving is verplichte donatie vanzelfsprekend.
- Het weigeren van orgaandonatie is asociaal.
Met dergelijke stellingen ga je morrelen aan het ontstaan van het leven. Als christen geloof ik dat God de Schepper is van hemel en aarde en al wat daarin is. Als Schepper heeft Hij alleen het recht om het leven te geven en te nemen.
De werkelijkheid met betrekking tot orgaandonatie staat met dit uitgangspunt in schril contrast. De mens, die geen rekening houdt met een God die Schepper is van het leven, neemt zelf het recht in handen.
Hoezo asociaal, om zo naar de Schepper te reageren.
Dankbaar
Sinds 25 jaar had ik een donorcodicil op zak. Ik was mij als christen ervan bewust daarin mijn liefde voor mijn medemens te tonen. De liefde van God in Jezus speelt zo'n belangrijke rol in mijn leven, dat ik het kon opbrengen in Zijn kracht een ander verder te mogen laten leven.
Maar de mens gaat, over de rug van een ontvanger, zelf beslissen hoe het aan de organen komt. Waarbij zelfs financiële compensatie tot de mogelijkheid kan behoren.
Hoezo kan een ontvanger terecht dankbaar zijn, als je weet dat een levend mens bijna dood wordt gekeken om een ander te redden? Dit is voor mij de omgekeerde wereld.
In een uitzending van Netwerk van 30 januari 2007 was te zien hoe schrijnend de verpleging omgaat met de familie en de patiënt. Het is dan ook niet vreemd om te besluiten geen donor meer te willen zijn.
De mens moet beseffen dat het leven gegeven is, of je nu in de Schepper gelooft of niet. En bij het leven hoort vroeg of laat ook het sterven. Het keert dan naar zijn Schepper terug, waar je als schepsel het eigendom van bent.
Dat gemis zal je hele leven je bijblijven, omdat het deel heeft uitgemaakt van de nabestaanden. Maar in geloof in de Schepper zul je ontdekken dat je daarvoor kracht mag ontvangen, omdat je daarmee de lijn van het leven met Hem niet uit het oog verliest.
Angst aangepraat
De mensen moet leren leven met het sterven. Het was voorspeld in de schepping na de zondeval. Dat betekent dat als er lichamelijke beperkingen komen, je wordt teruggeworpen op je sterfelijkheid.
Een mens lijkt zichzelf onsterfelijk te maken doordat hij meent het recht te moeten nemen op het leven van de ander. Er wordt angst aangepraat: als je niet wilt geven, mag je ook niet ontvangen. Toch de mens als schepper, die bepaalt wat er wel en niet gaat gebeuren?
Ik krijg daardoor het nare gevoel dat een mens geen recht (meer) heeft om te leven en om waardig te sterven.
Ik roep de overheid de mensen voor wie zij zorg draagt, te beschermen tegen deze praktijken.
bron: http://www.nd.nl
Orgaandonatie
Het artikel in het RD van gister vond ik heel duidelijk:
Orgaandonatie bij hersendood onacceptabel
Volgens de Bijbel is een mens pas echt gestorven als hij laatste adem uitblaast
Als een christen orgaandonor wil zijn, betekent dat dat hij gelooft dat de ziel het lichaam verlaat zodra de medici een mens hersendood verklaard heeft, stelt mevrouw J. Bemelmans uit Leiderdorp. Dat is echter volgens haar niet in overeenstemming met de Schrift.
Opnieuw is het onderwerp orgaandonatie in het nieuws. Op de BNN-donorshow wordt van alle kanten gereageerd. Maandag schreef dr. J. Bart op deze pagina (Gedachtegoed): „De vraag blijft overeind staan of u al een beslissing genomen hebt over dit moeilijke onderwerp.”
Nu is dat niet iets dat je zomaar beslist. Onderzoek is nodig. Wat is orgaandonatie precies? Wat gebeurt er zodra je overleden bent en je hebt je opgegeven als donor? Wat gebeurt er als je ontvanger van een orgaan bent? Welke organen worden er allemaal getransplanteerd en hoe gaat zo’n transplantatie in zijn werk? Wat zijn de gevolgen? En de belangrijkste vraag: Mag dit wel als je christen bent? Vindt de Heere het goed als we ons hart verder laten kloppen in het lichaam van iemand anders?
De Catechismus zegt dat ik „met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven, niet mijn, maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben.” Ook in het sterven dus, ook als we na een verkeersongeluk aan de beademing komen op de intensive care.
Een mens is niet dood als zijn hersenen niet meer functioneren en onherstelbaar beschadigd zijn, hij is doodverkláárd. Hij leeft, ook al bevindt hij of zij zich in een onomkeerbaar en vergevorderd stervensproces. Als een baby geboren wordt zonder hersenen, is die ook niet dood. Het is een levend wezen, weliswaar zonder hersenen, maar met een ziel, en een lichaam. Het leeft, ook al zal het niet lang kunnen blijven leven. De mens leeft wanneer hij geboren wordt en hij is dood wanneer hij de laatste adem uitblaast.
Als je gelooft dat de hersenen het bezielend beginsel van het leven van de mens zijn, is het niet zo moeilijk om de hersendood als waarlijke dood te zien. Maar een christen kan daar niet achter staan. Het is de Heere Die ons leven geeft en ons leven weer neemt. Die de adem inhoudt en we zijn niet meer.
Als wij geboren worden, zijn we één geheel van geest, ziel en lichaam. Toch denken veel christenen daar anders over als het gaat om orgaandonatie.
Levende ziel
Volgens Genesis 2:7 schiep God de eerste mens volmaakt, helemaal compleet met gave hersenen enzovoort. Maar de mens leefde nog niet. Het lichaam begon pas echt te leven op het moment dat God de adem in de neus blies. Toen werd de mens tot een levende ziel. Dan mag je ook stellen dat de mens pas gestorven is als God de adem inhoudt. Als de levensgeest het lichaam verlaat, met de laatste adem, en de ziel tot God wederkeert. Dan keert het lichaam terug tot de aarde en wordt het weer stof. Ook Prediker 3:21 verklaart mooi en helder dat de ziel tot God terugkeert.
Wel, als we nu het moment van waarlijk dood-zijn vast willen stellen, is dat het moment waarop de mens de laatste adem uitblaast. In Prediker 3 wordt zelfs de adem vergeleken met de ziel van de mens! Dus, zolang wij nog ademen is onze ziel nog in ons. Hersendood verklaard of niet: het zijn wetten van medici, niet van God. En of men nu aan de beademing ligt of niet, ik geloof aan de hand van onder andere deze teksten dat we leven zolang we ademen.
Als een christen orgaandonor wil zijn, betekent dat dat hij gelooft dat de ziel het lichaam verlaat zodra de medici een mens hersendood verklaard hebben. Maar waarom zou de ziel het lichaam al verlaten hebben vóór die tijd? Zou iemand die door medici doodverklaard is en met behulp van apparatuur nog één week blijft leven, een week zonder ziel leven?
Medici kunnen alleen maar uitgaan van wat meetbaar is. Het moment waarop de ziel het lichaam verlaat, is medisch niet aantoonbaar. Wat wel vast te stellen is, is de onomkeerbare uitval van de hersenfuncties. Omdat de hersenen de drager vormen van de verstandelijke vermogens, van de menselijke geest, gaan medici ervan uit dat met het verloren gaan van de hersenen ook de persoon er niet meer is en dus is overleden.
Afweersysteem
Ook vanwege het feit dat het lichaam een vreemd orgaan chronisch afstoot, ben ik tegen orgaandonatie. Als een orgaan getransplanteerd is, komt het hele lichaam ertegen in opstand. Ons natuurlijk afweersysteem, schepping van God, waardoor wij ziektes kunnen overwinnen en doorstaan, mag bij orgaantransplantatie zijn werk niet meer doen. Zodra bij iemand een orgaan wordt geplaatst, wordt het afweersysteem volledig platgelegd, en na de operatie moet zo iemand zijn leven lang tientallen medicijnen blijven slikken om afstotingsverschijnselen tegen te gaan. Uiteindelijk (na kortere of langere tijd) sterft ook het nieuwe orgaan af, na een uitputtende oorlog tegen het afweersysteem. Ook hierin moeten we ons standpunt als christen bepalen.
Het is bekend vanuit de praktijk dat de fase van hersendood maar kort duurt. Binnen enkele uren tot uiterlijk twee dagen -bij kinderen kan het wat langer duren- wordt de hersendood steevast gevolgd door een hartstilstand, ook bij maximale behandeling.
Nu heeft de transplantatiegeneeskunde er baat bij dat de organen niet afsterven - wat wél gebeurt na het werkelijke sterven. En enkel daarom is er een wet gekomen waarin een mens hersendood verklaard kan worden. In die wet is vastgelegd dat iemand die hersendood is verklaard, ook echt is overleden. Want dát schept mogelijkheden om nog werkende organen en weefsels te verwijderen.
Geenbezwaarsysteem
Tot slot nog een stelling: Des te verkeersveiliger een land, des te minder organen. Al jaren geleden, toen het dragen van een bromfietshelm verplicht werd, daalde het aanbod van organen. Immers, alleen de donoren die op de intensive care van een ziekenhuis terechtkomen, komen in aanmerking om organen te geven. Dat zijn dus vaak de slachtoffers van een verkeersongeluk.
België en Spanje worden ons voortdurend als lichtend voorbeeld voorgehouden als landen die een geenbezwaarsysteem hanteren en daarom veel meer donoren leveren dan Nederland. Maar… België telt ongeveer het dubbele aantal dodelijke verkeersslachtoffers vergeleken met Nederland. En Spanje: meer dan 28.000 verkeersdoden in vijf jaar (Nederland zo’n 4500 in dezelfde periode). Veel orgaandonoren, zeker, maar niet vanwege een geenbezwaarsysteem!
Ik ben niet tegen orgaandonatie als de mens echt gestorven is. Dan kunnen echter hart, longen en lever niet meer getransplanteerd worden; de nieren en de weefsels wel.
Orgaandonatie bij hersendood onacceptabel
Volgens de Bijbel is een mens pas echt gestorven als hij laatste adem uitblaast
Als een christen orgaandonor wil zijn, betekent dat dat hij gelooft dat de ziel het lichaam verlaat zodra de medici een mens hersendood verklaard heeft, stelt mevrouw J. Bemelmans uit Leiderdorp. Dat is echter volgens haar niet in overeenstemming met de Schrift.
Opnieuw is het onderwerp orgaandonatie in het nieuws. Op de BNN-donorshow wordt van alle kanten gereageerd. Maandag schreef dr. J. Bart op deze pagina (Gedachtegoed): „De vraag blijft overeind staan of u al een beslissing genomen hebt over dit moeilijke onderwerp.”
Nu is dat niet iets dat je zomaar beslist. Onderzoek is nodig. Wat is orgaandonatie precies? Wat gebeurt er zodra je overleden bent en je hebt je opgegeven als donor? Wat gebeurt er als je ontvanger van een orgaan bent? Welke organen worden er allemaal getransplanteerd en hoe gaat zo’n transplantatie in zijn werk? Wat zijn de gevolgen? En de belangrijkste vraag: Mag dit wel als je christen bent? Vindt de Heere het goed als we ons hart verder laten kloppen in het lichaam van iemand anders?
De Catechismus zegt dat ik „met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven, niet mijn, maar mijns getrouwen Zaligmakers Jezus Christus eigen ben.” Ook in het sterven dus, ook als we na een verkeersongeluk aan de beademing komen op de intensive care.
Een mens is niet dood als zijn hersenen niet meer functioneren en onherstelbaar beschadigd zijn, hij is doodverkláárd. Hij leeft, ook al bevindt hij of zij zich in een onomkeerbaar en vergevorderd stervensproces. Als een baby geboren wordt zonder hersenen, is die ook niet dood. Het is een levend wezen, weliswaar zonder hersenen, maar met een ziel, en een lichaam. Het leeft, ook al zal het niet lang kunnen blijven leven. De mens leeft wanneer hij geboren wordt en hij is dood wanneer hij de laatste adem uitblaast.
Als je gelooft dat de hersenen het bezielend beginsel van het leven van de mens zijn, is het niet zo moeilijk om de hersendood als waarlijke dood te zien. Maar een christen kan daar niet achter staan. Het is de Heere Die ons leven geeft en ons leven weer neemt. Die de adem inhoudt en we zijn niet meer.
Als wij geboren worden, zijn we één geheel van geest, ziel en lichaam. Toch denken veel christenen daar anders over als het gaat om orgaandonatie.
Levende ziel
Volgens Genesis 2:7 schiep God de eerste mens volmaakt, helemaal compleet met gave hersenen enzovoort. Maar de mens leefde nog niet. Het lichaam begon pas echt te leven op het moment dat God de adem in de neus blies. Toen werd de mens tot een levende ziel. Dan mag je ook stellen dat de mens pas gestorven is als God de adem inhoudt. Als de levensgeest het lichaam verlaat, met de laatste adem, en de ziel tot God wederkeert. Dan keert het lichaam terug tot de aarde en wordt het weer stof. Ook Prediker 3:21 verklaart mooi en helder dat de ziel tot God terugkeert.
Wel, als we nu het moment van waarlijk dood-zijn vast willen stellen, is dat het moment waarop de mens de laatste adem uitblaast. In Prediker 3 wordt zelfs de adem vergeleken met de ziel van de mens! Dus, zolang wij nog ademen is onze ziel nog in ons. Hersendood verklaard of niet: het zijn wetten van medici, niet van God. En of men nu aan de beademing ligt of niet, ik geloof aan de hand van onder andere deze teksten dat we leven zolang we ademen.
Als een christen orgaandonor wil zijn, betekent dat dat hij gelooft dat de ziel het lichaam verlaat zodra de medici een mens hersendood verklaard hebben. Maar waarom zou de ziel het lichaam al verlaten hebben vóór die tijd? Zou iemand die door medici doodverklaard is en met behulp van apparatuur nog één week blijft leven, een week zonder ziel leven?
Medici kunnen alleen maar uitgaan van wat meetbaar is. Het moment waarop de ziel het lichaam verlaat, is medisch niet aantoonbaar. Wat wel vast te stellen is, is de onomkeerbare uitval van de hersenfuncties. Omdat de hersenen de drager vormen van de verstandelijke vermogens, van de menselijke geest, gaan medici ervan uit dat met het verloren gaan van de hersenen ook de persoon er niet meer is en dus is overleden.
Afweersysteem
Ook vanwege het feit dat het lichaam een vreemd orgaan chronisch afstoot, ben ik tegen orgaandonatie. Als een orgaan getransplanteerd is, komt het hele lichaam ertegen in opstand. Ons natuurlijk afweersysteem, schepping van God, waardoor wij ziektes kunnen overwinnen en doorstaan, mag bij orgaantransplantatie zijn werk niet meer doen. Zodra bij iemand een orgaan wordt geplaatst, wordt het afweersysteem volledig platgelegd, en na de operatie moet zo iemand zijn leven lang tientallen medicijnen blijven slikken om afstotingsverschijnselen tegen te gaan. Uiteindelijk (na kortere of langere tijd) sterft ook het nieuwe orgaan af, na een uitputtende oorlog tegen het afweersysteem. Ook hierin moeten we ons standpunt als christen bepalen.
Het is bekend vanuit de praktijk dat de fase van hersendood maar kort duurt. Binnen enkele uren tot uiterlijk twee dagen -bij kinderen kan het wat langer duren- wordt de hersendood steevast gevolgd door een hartstilstand, ook bij maximale behandeling.
Nu heeft de transplantatiegeneeskunde er baat bij dat de organen niet afsterven - wat wél gebeurt na het werkelijke sterven. En enkel daarom is er een wet gekomen waarin een mens hersendood verklaard kan worden. In die wet is vastgelegd dat iemand die hersendood is verklaard, ook echt is overleden. Want dát schept mogelijkheden om nog werkende organen en weefsels te verwijderen.
Geenbezwaarsysteem
Tot slot nog een stelling: Des te verkeersveiliger een land, des te minder organen. Al jaren geleden, toen het dragen van een bromfietshelm verplicht werd, daalde het aanbod van organen. Immers, alleen de donoren die op de intensive care van een ziekenhuis terechtkomen, komen in aanmerking om organen te geven. Dat zijn dus vaak de slachtoffers van een verkeersongeluk.
België en Spanje worden ons voortdurend als lichtend voorbeeld voorgehouden als landen die een geenbezwaarsysteem hanteren en daarom veel meer donoren leveren dan Nederland. Maar… België telt ongeveer het dubbele aantal dodelijke verkeersslachtoffers vergeleken met Nederland. En Spanje: meer dan 28.000 verkeersdoden in vijf jaar (Nederland zo’n 4500 in dezelfde periode). Veel orgaandonoren, zeker, maar niet vanwege een geenbezwaarsysteem!
Ik ben niet tegen orgaandonatie als de mens echt gestorven is. Dan kunnen echter hart, longen en lever niet meer getransplanteerd worden; de nieren en de weefsels wel.
-
BDS '73
-
BDS '73
Ik ben voorstander. Ik denk dat mevrouw Bemelmans -die ik overigens ken en mij zeer sympathiek is- inderdaad teveel afgaat op de letterlijke 'adem' in de Bijbel. Ik denk dat juist in de teksten die zij noemt 'adem' symbool staat voor de ziel, het leven zelf. Wij kunnen de ziel niet meten. Daarom doen we het beste ons te houden aan de best mogelijke definitie van 'dood'. In de Bijbelse tijden was het ophouden van de ademhaling wellicht het beste criterium. Ik denk echter dat het intreden van de hersendood daarvoor de geschikste indicator is. Met andere woorden: indien een hersendode aan de kunstmatige beademing ligt, dan ligt daar een lijk.
Ik geloof bovendien dat de procedures rond orgaandonatie in Nederland zorgvuldig genoeg zijn. Natuurlijk valt misbruik nooit uit te sluiten, maar misbruik van een goed systeem kan nooit een reden zijn om het systeem slecht te vinden.
Ik ben dus donor. Overigens, hoewel ik bovenstaande denktrant al lang volg, ben ik pas daadwerkelijk donor geworden toen ik te horen kreeg dat alleen een hoornvliestransplantatie het zicht in mijn rechteroog kon redden. Daarvoor was ik in feite te gemakzuchtig om een keuze te durven maken. Aangezien ik denk dat de overgrote meerderheid van de niet-beslissers met dat probleem kampt, ben ik ook voor een systeem waarbij iedereen donor is, tenzij anders aangegeven.
Ik geloof bovendien dat de procedures rond orgaandonatie in Nederland zorgvuldig genoeg zijn. Natuurlijk valt misbruik nooit uit te sluiten, maar misbruik van een goed systeem kan nooit een reden zijn om het systeem slecht te vinden.
Ik ben dus donor. Overigens, hoewel ik bovenstaande denktrant al lang volg, ben ik pas daadwerkelijk donor geworden toen ik te horen kreeg dat alleen een hoornvliestransplantatie het zicht in mijn rechteroog kon redden. Daarvoor was ik in feite te gemakzuchtig om een keuze te durven maken. Aangezien ik denk dat de overgrote meerderheid van de niet-beslissers met dat probleem kampt, ben ik ook voor een systeem waarbij iedereen donor is, tenzij anders aangegeven.
Ik denk dat dit juist het grote gebod inhoudt. JUIST aan vijanden organen schenken. Christus bad zelfs nog voor zijn vijanden. En is een waar gebed voor een vijand niet veel meer en veel sterker dan een orgaan schenken?Caprice schreef:zomaar toestemming geven om delen daaruit ter beschikking te stellen aan misschien wel vechters uit het kamp van de vijand van Hem?
We moeten wel nuchter blijven. Organen verontreinigen een mens niet, de zonde verontreinigd de mens.En ook andersom, zou het lichaam niet ontheiligd worden als een kind van God (waarvan het lichaam een tempel van de Heilige Geest is) een orgaan kreeg van een onbekeerde zondaar?
Voor de rest stel je veel behartenswaardige dingen.
De moderne wetenschap stelt het welhaast zo klinisch voor. En daar moeten we vuurbang voor zijn. Het gaat maar hier om: geef en neem je een orgaan in Gods gunst in in Gods weg of is het zo, ook in deze zaken "God is best maar ik bewaar Hem tot het lest?" Eerst alle medicijnmeesters afgegaan en dan nog maar eens God geraadpleegd?De mens is na zijn sterven geen onderdelendoos voor anderen, zoals auto's dat zijn na een werkzaam leven, dat onderdelen nog andere auto's ten nut kunnen zijn.
Spreektaal? Ik weet niet wat je daarmee bedoelt, maar de Bijbel leert dat 'adem' zorgt dat een mens leeft. In Genesis 2 zien we hoe de adem gegeven is. In Prediker zien we dat na het sterven de adem tot God terugkeert. 'Ziel' is in de Bijbel een ander woord voor 'levend mens'.BDS '73 schreef:Dat van die adem, is dat niet gewoon de spreektaal van de BIjbel? Net als "zon sta stil"? De Bijbel is toch geen anatomisch boek?
--------------
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
Voorts ben ik van mening dat portretten van oudvaders, reformatoren en andere theologen niet zouden moeten worden toegestaan als avatar.
van een orgaan van een zondaar wordt je lichaam nog niet zondig! Net zo min als wanneer je door een onbekeerde gereanimeerd wordt. We mogen hier het "niet wat de mens ingaat maakt de mens onrein" ook hier wel letterlijk nemen.
Do not waste time bothering whether you ‘love’ your neighbor; act as if you did. As soon as we do this we find one of the great secrets. When you are behaving as if you loved someone, you will presently come to love him."
-
Barryvrouw
- Berichten: 1276
- Lid geworden op: 10 mar 2004, 11:54
Hersendoodmemento schreef:Een vraag voor alle voor-stemmers:
Als de grens van het leven ligt bij het meetbaar actief zijn van de hersenen, waarom zijn wij dan tegen abortus bij kinderen waarvan van hersens nog geen sprake is? Waarom hanteren we dan andere maatstafen met betrekking tot wat leven is?
gaan niet meer werken.Embryo
gaan werken.Aha, de waarde van leven wordt dus bepaald door de potentie er van. Hej, was dit niet precies het argument wat gebruikt werd om abortus van gehandicapte kinderen te promoten...Barryvrouw schreef:Hersendoodmemento schreef:Een vraag voor alle voor-stemmers:
Als de grens van het leven ligt bij het meetbaar actief zijn van de hersenen, waarom zijn wij dan tegen abortus bij kinderen waarvan van hersens nog geen sprake is? Waarom hanteren we dan andere maatstafen met betrekking tot wat leven is?
Embryo
Dus kinderen die geboren gaan worden zonder echte potentie op hersenlijk gebied (sommige gehandicapten vallen in het gebied wat voldoet aan de meetmethode hersendood), zijn geen leven, en mogen dus geaborteerd worden.
de vraag over abotrus is toch niet makkelijk. De ziel van een mens is in het bloed, maar bij pasverwekte embryo's is er nog geen sprake van bloed. Heeft deze dan wel een ziel?
Prof Ouweneel gaat op deze dilemma's in tijdens een lezing over "gij zult niet doodslaan". te beluisteren op http://www.groeieningeloof.com
Prof Ouweneel gaat op deze dilemma's in tijdens een lezing over "gij zult niet doodslaan". te beluisteren op http://www.groeieningeloof.com
-
J.C. Philpot
- Berichten: 10122
- Lid geworden op: 22 dec 2006, 15:08
Gen 9,4Herman schreef:Een beetje een typische uitspraak. Betekent dat dat de ziel nog in het lichaam van een overledene is, zoals het lcihaam nog niet ontbonden is?Unionist schreef: De ziel van een mens is in het bloed
Wat is je bijbelse onderbouwing?
Doch het vlees met zijn ziel, dat is zijn bloed, zult gij niet eten.
Lev 17,14
Want het is de ziel van alle vlees; zijn bloed is voor zijn ziel; daarom heb Ik tot de kinderen Israëls gezegd: Gij zult geens vleses bloed eten; want de ziel van alle vlees, dat is zijn bloed; zo wie dat eet, zal uitgeroeid worden.
Deut 12,23
Alleen houdt vast, dat gij het bloed niet eet; want het bloed is de ziel; daarom zult gij de ziel met het vlees niet eten;