nieuw boek geloof & borderline door ervaringsdeskundige

refo · Bericht door **refo** » 12 apr 2007, 22:03

Genezing is nauwelijks mogelijk. Wel is het op latere leeftijd (vanaf 45 ongeveer) mogelijk te leren er mee om te gaan.
Overigens bestaat de ziekte als zodanig in de medische wetenschap nog maar kort. Voor die tijd wist men niet wat het was.

Hier is veel info over de stoornis:
http://www.trimbos.nl/default1740.html

Mariavt · Bericht door **Mariavt** » 12 apr 2007, 22:07

Ma Vis schreef:Komt omdat ik nogal wat weblogs heb gezien van borderliners.
Ze schrijven schijnbaar makkelijk over wat ze voelen en meemaken.
En over hun wens tot automutilatie en/of zelfdoding.

Maar wellicht is dat een vertekend beeld, omdat juist die borderliners al verder zijn in hun behandeling, en daardoor dus weten wat hen overkomt.

Het komt op mij over alsof ze heel eerlijk zijn in hun emoties.
Ben je boos, dan bén je boos.
Ben je verdrietig, dan bén je verdrietig.
Alsof ze geen moeite hoeven doen om iets van hun emoties te verbergen.

Het klopt wel een beetje wat je zegt Ma Vis maar soms gaat het niet op. En net zoals je gelezen hebt over automutilatie of zelfdoding dat is heel verschillend. De één praat er makkelijker over dan de ander en als je het opschrijft zíet niemand wat je op dat moment voelt of denkt dus opschrijven is makkelijker dan erover praten. BIj sommige borderliners duurt het soms járen vóór men erachter is dát die persoon borderline heeft en voordat de persoon zélf weet dát hij/zij het heeft. De ene in wat meerdere mate dan de ander.
Als de persoon die het heeft erachter komt dat hij/zij borderliner is vallen er vaak heel veel puzzelstukjes op zijn plaats omdat die pers. dingen deed of dacht/zei die hij/zij later niet kon verklaren.
Zoals ik al eerder schreef, bijv. gemene dingen zeggen tegen iemand zonder dat je het gemeen bedoelt.

Vaak zijn dit soort mensen heel cynisch en soms ook hatelijk terwijl dat helemaal niet in de bedoeling ligt.

Daphne · Bericht door **Daphne** » 12 apr 2007, 22:23

shapie schreef:
Daphne schreef:
Kislev schreef:
Rens schreef:tjónge.................waar kén ik dat toch van..."borderline" etc etc
Gelukkig ken je het! Niet kennen en toch hebben is onleefbaar. Nu herken je dingen en kun je jezelf nog beetje corrigeren. Toch?
Niet om vervelend te doen. Een vriendin van vroeger van mij had het. Om gek van te worden. De ene keer ben je helemaal geweldig, hartsvriendinnetjes, de andere keer werd je de tent uit gescholden... :| en hoefde ze je nooit meer te zien... en dan weer de volgende week opbellen dat ze zoveel spijt had en of het weer goed kon worden. En zo begon t circus weer opnieuw...! Daphne is wel goed, maar niet gek. Na 3 jaar ben je dat echt spuug zat. Nu weet ik dat je in Borderline ontzettend veel gradaties hebt, maar zij kon zich écht niet corrigeren... of laat zeggen minimaal!
Is het niet beter om je op de hoogte te stellen wat deze aandoening inhoudt, en niet zomaar pijlen af te schieten, het kan voor de persoon , zowel als voor de omgeving erg moeilijk zijn,een beetje begrip, en vooral kennis kan het functioneren een stuk verbeteren, dus neem en lees...

Met alle respect... ik ben hier zelf ZWAAR aan onder door gaan. Jij kunt NIET oordelen of ik er me het er makkelijk van af gemaakt heb ja of nee. Als je hier meer info over wilt moet je me maar een berichtje sturen (is te persoonlijk). Maar ik kan het je garanderen dat het MIJ totaal niet koud heeft gelaten. Mij dan beschuldigen dat ik zomaar pijlen zou afschieten doe je mij echt te kort (al zeg ik het zelf). Overigens, wat jij denkt te denken mag van mij! Ik weet zelf wel beter.

Ma Vis · Bericht door **Ma Vis** » 12 apr 2007, 22:27

Wat ik niet begrijp is dat ik volgens de symptomen na al mijn zwangerschappen een echte borderliner moet zijn geweest.
Verlatingsangst, zwart-wit denken, wisselend zelfbeeld, impulsieve acties, beslissingen en stemmingen, gevoel van eenzaamheid, depressie, automutilatie (wel minimaal gelukkig).

Maar het ging wel goed zolang manlief maar in de buurt was en erg begripvol en aardig deed.
Dus zat het dan blijkbaar wel echt tussen mijn oren.

Of zouden hormonen zoveel invloed op je kunnen hebben?

Komt dat voor; tijdelijke borderline door hormoonwisselingen?
Of heet het dan weer gewoon postnatale depressie?

Mariavt · Bericht door **Mariavt** » 12 apr 2007, 22:51

Ma Vis, Borderline gaat niet vanzelf weer over dus ik denk dat je idd. een postnatale depressie hebt gehad. Ik ben geen psychiater dus kan er eigenlijk weinig over zeggen maar hetgeen ik weet van borderline is dat het niet te genezen is, wél te verlichten door -zoals jvdg al zei- gebed en eraan te werken met medicatie . Maar als borderliner mag je niet zomaar van alles doen met de gedachte: Ik heb borderline dus men pikt het maar van mij. Zó werkt het niet in de praktijk. Een borderliner heeft wel degelijk verantwoordelijkheidsgevoel en heeft de plicht om zijn verantwoordelijkheid te dragen in zoverre dat haalbaar is voor een bordie.

Wordt het zo een beetje duidelijker voor je?

Ma Vis · Bericht door **Ma Vis** » 12 apr 2007, 22:58

Dat het niet vanzelf over gaat heb ik begrepen.
Wordt je ermee geboren, of ontstaat het langzaam aan?
En als er periode zijn dat het erger is, zijn er dan ook perioden dat het minimaal is?

Er is zoveel info op internet; dat misbruik, mishandeling in de jeugd het zou kunnen veroorzaken of verergeren, dat hormonen als bijv. serotonine wel invloed hebben, dat het erfelijk zou kunnen zijn etc.
Vraag me af wat betrouwbare informatie is.

Het heeft dus zowel een psychische als lichamelijke oorzaak?
In dat geval kan het dan toch op bepaalde momenten de kop opsteken, en op ander momenten sluimeren?

Ma Vis · Bericht door **Ma Vis** » 12 apr 2007, 23:02

Hé Maria,
het is niet mijn bedoeling om er over 'door te zagen' hoor.
Je bent heel duidelijk en open; bedankt!

Het houd me soms bezig als ik bedenk hoe ellendig je leven moet zijn met borderline.
En ik vind het zo knap als ik zie wat jij en Rens er samen van maken!

Mariavt · Bericht door **Mariavt** » 12 apr 2007, 23:13

Ma Vis schreef:Dat het niet vanzelf over gaat heb ik begrepen.
Wordt je ermee geboren, of ontstaat het langzaam aan?
En als er periode zijn dat het erger is, zijn er dan ook perioden dat het minimaal is?

Er is zoveel info op internet; dat misbruik, mishandeling in de jeugd het zou kunnen veroorzaken of verergeren, dat hormonen als bijv. serotonine wel invloed hebben, dat het erfelijk zou kunnen zijn etc.
Vraag me af wat betrouwbare informatie is.

Het heeft dus zowel een psychische als lichamelijke oorzaak?
In dat geval kan het dan toch op bepaalde momenten de kop opsteken, en op ander momenten sluimeren?

Klopt, het kan sluimeren en dan ineens weer in alle hevigheid de kop opsteken.
Borderliners hebben een strak stramien nodig. Als je iets plent (of is het plant?) en het gaat niet door dan raakt zo'n bordie in paniek en verergert de kwaal.

Het is niet aangeboren maar komt vaak door traumatische gebeurtenissen in je jonge jeugd en kan sterk toenemen door een "niet aangeboren hersenafwijking, bijv. een ongeval" .

Kijk ik weet niet of Rens en ik betrouwbaar genoeg voor je zijn maar we spreken wel uit ervaring. En omdat we het beiden hebben kunnen we elkaar ook zo goed opvangen. Waar ik zelf het meest last van heb is de wisselende stemmingen maar daar weet Rens me weer goed in op te vangen. Wat Rens en ik allebei hebben is dat je beelden ziet als door een caleidoscoop, allerlei beelden die in je leven zijn gebeurd.

Ik heb altijd tot voor een paar jaar terug, de clown uitgehangen, had een grote mond en wilde iedereen met van alles en nog wat helpen en zo bleef ik mezelf maar verstoppen achter een masker, totdat dat masker door traumatische gebeurtenissen afviel en ik ineens op de crisisafdeling terecht kwam van een psych.inrichting.
Tóen is men pas gaan onderzoeken wat er nu écht met me aan de hand was.

Mocht je meer willen weten stuur dan even een pb naar Rens of mij, want ik ben al erg open geweest hier op het forum dus de rest doe ik liever per pb.

Bert Mulder · Bericht door **Bert Mulder** » 12 apr 2007, 23:18

Mariavt schreef:
Ma Vis schreef:Dat het niet vanzelf over gaat heb ik begrepen.
Wordt je ermee geboren, of ontstaat het langzaam aan?
En als er periode zijn dat het erger is, zijn er dan ook perioden dat het minimaal is?

Er is zoveel info op internet; dat misbruik, mishandeling in de jeugd het zou kunnen veroorzaken of verergeren, dat hormonen als bijv. serotonine wel invloed hebben, dat het erfelijk zou kunnen zijn etc.
Vraag me af wat betrouwbare informatie is.

Het heeft dus zowel een psychische als lichamelijke oorzaak?
In dat geval kan het dan toch op bepaalde momenten de kop opsteken, en op ander momenten sluimeren?
Klopt, het kan sluimeren en dan ineens weer in alle hevigheid de kop opsteken.
Borderliners hebben een strak stramien nodig. Als je iets plent (of is het plant?) en het gaat niet door dan raakt zo'n bordie in paniek en verergert de kwaal.

Het is niet aangeboren maar komt vaak door traumatische gebeurtenissen in je jonge jeugd en kan sterk toenemen door een "niet aangeboren hersenafwijking, bijv. een ongeval" .

Kijk ik weet niet of Rens en ik betrouwbaar genoeg voor je zijn maar we spreken wel uit ervaring. En omdat we het beiden hebben kunnen we elkaar ook zo goed opvangen. Waar ik zelf het meest last van heb is de wisselende stemmingen maar daar weet Rens me weer goed in op te vangen. Wat Rens en ik allebei hebben is dat je beelden ziet als door een caleidoscoop, allerlei beelden die in je leven zijn gebeurd.

Ik heb altijd tot voor een paar jaar terug, de clown uitgehangen, had een grote mond en wilde iedereen met van alles en nog wat helpen en zo bleef ik mezelf maar verstoppen achter een masker, totdat dat masker door traumatische gebeurtenissen afviel en ik ineens op de crisisafdeling terecht kwam van een psych.inrichting.
Tóen is men pas gaan onderzoeken wat er nu écht met me aan de hand was.

Mocht je meer willen weten stuur dan even een pb naar Rens of mij, want ik ben al erg open geweest hier op het forum dus de rest doe ik liever per pb.

dat is dus "planned" of in goed nederlands, als je iets van plan bent

Ma Vis · Bericht door **Ma Vis** » 12 apr 2007, 23:19

Bedankt Maria :!:
ik ga het even laten bezinken al deze informatie.
En voor mij zijn jullie ervaringen inderdaad betrouwbaarder dan de internetchaos.

shapie · Bericht door **shapie** » 13 apr 2007, 10:49

Daphne schreef:
shapie schreef:
Daphne schreef:
Kislev schreef: Gelukkig ken je het! Niet kennen en toch hebben is onleefbaar. Nu herken je dingen en kun je jezelf nog beetje corrigeren. Toch?
Niet om vervelend te doen. Een vriendin van vroeger van mij had het. Om gek van te worden. De ene keer ben je helemaal geweldig, hartsvriendinnetjes, de andere keer werd je de tent uit gescholden... :| en hoefde ze je nooit meer te zien... en dan weer de volgende week opbellen dat ze zoveel spijt had en of het weer goed kon worden. En zo begon t circus weer opnieuw...! Daphne is wel goed, maar niet gek. Na 3 jaar ben je dat echt spuug zat. Nu weet ik dat je in Borderline ontzettend veel gradaties hebt, maar zij kon zich écht niet corrigeren... of laat zeggen minimaal!
Is het niet beter om je op de hoogte te stellen wat deze aandoening inhoudt, en niet zomaar pijlen af te schieten, het kan voor de persoon , zowel als voor de omgeving erg moeilijk zijn,een beetje begrip, en vooral kennis kan het functioneren een stuk verbeteren, dus neem en lees...
Met alle respect... ik ben hier zelf ZWAAR aan onder door gaan. Jij kunt NIET oordelen of ik er me het er makkelijk van af gemaakt heb ja of nee. Als je hier meer info over wilt moet je me maar een berichtje sturen (is te persoonlijk). Maar ik kan het je garanderen dat het MIJ totaal niet koud heeft gelaten. Mij dan beschuldigen dat ik zomaar pijlen zou afschieten doe je mij echt te kort (al zeg ik het zelf). Overigens, wat jij denkt te denken mag van mij! Ik weet zelf wel beter.

sorry Daphne, het was niet mijn bedoeling om je te (ver)oordelen of te beschuldigen . Die 'pijlen' neem ik terug.
Ik weet uit ervaring hoe zwaar het is voor de persoon zelf, maar zeker ook voor de omgeving om hier goed mee om te gaan.
En dat je er na drie jaar aan onderdoor gegaan bent is ook niet verwonderlijk, maar ik bedoelde eigenlijk te zeggen, hoe belangrijk het is dat de omgeving met begrip en liefde, maar vooral zo mogelijk met kennis om iemand met deze aandoening heen staat.
Zo iemand is (tijdelijk, niet toerekeningsvatbaar voor zijn zeggen, doen en handelen) en hoe moeilijk is dat, wanneer zij/hij dat (nog) niet weet of erkent ?
De omgeving ziet het meestal eerder dat het niet goed gaat.
Professionele hulp is dan nodig en liefde, begrip, gebed en kennis van; hoe nu verder ? Hoe moeilijk en vaak onmogelijk, maar toch:
Bidt en Werkt.

Mariavt · Bericht door **Mariavt** » 13 apr 2007, 17:16

shapie schreef: sorry Daphne, het was niet mijn bedoeling om je te (ver)oordelen of te beschuldigen . Die 'pijlen' neem ik terug.
Ik weet uit ervaring hoe zwaar het is voor de persoon zelf, maar zeker ook voor de omgeving om hier goed mee om te gaan.
En dat je er na drie jaar aan onderdoor gegaan bent is ook niet verwonderlijk, maar ik bedoelde eigenlijk te zeggen, hoe belangrijk het is dat de omgeving met begrip en liefde, maar vooral zo mogelijk met kennis om iemand met deze aandoening heen staat.
Zo iemand is (tijdelijk, niet toerekeningsvatbaar voor zijn zeggen, doen en handelen) en hoe moeilijk is dat, wanneer zij/hij dat (nog) niet weet of erkent ?
De omgeving ziet het meestal eerder dat het niet goed gaat.
Professionele hulp is dan nodig en liefde, begrip, gebed en kennis van; hoe nu verder ? Hoe moeilijk en vaak onmogelijk, maar toch:
Bidt en Werkt.

Je slaat de spijker precies op de kop Shapie, dank je.

Breekijzertje · Bericht door **Breekijzertje** » 13 apr 2007, 18:36

Ma Vis schreef:Bedankt Maria :!:
ik ga het even laten bezinken al deze informatie.
En voor mij zijn jullie ervaringen inderdaad betrouwbaarder dan de internetchaos.

Iedere ervaring is weer anders..........

Ma Vis · Bericht door **Ma Vis** » 13 apr 2007, 20:22

Ja, dát snap ik.
Dank je voor de tip.

Rens · Bericht door **Rens** » 14 apr 2007, 13:04

Voor iedereen die méér wil wedten over Borderline/ADHD/N.A.H/Persoonlijkheidsstoornissen etc etc etc vanuit de mensen zélf én vanuit medische visie, zie dan via onderstaande link.......je kunt er van álles vinden................

http://www.linkstad.nl/Borderlinealley.htm