memento schreef:Gek hè, wantrouwen tegen iemand die bewezen heeft niet te vertrouwen te zijn. Kijk, weer vertrouwen geven kan pas als iemand berouw heeft van zn daad, en beloofd het niet meer te doen (ik lees nergens in de Schrift de opdracht om te vergeven zónder dat de ander berouw toont). Aangezien dat niet vereist is om vrij te komen, is het ook niet gek dat mensen wat wantrouwig zijn tegenover iemand die heeft vastgezeten, zéker als je ziet dat een groot percentage daarvan in herhaling valt...
Tja, als iedereen er zo over denkt, dan is het helemaal niet gek dat er zoveel recidive is:
je ziet het nu zwart op wit in deze posting staan: je geeft niet iemand de kans om te laten zien dat het éénmalig is geweest, ze worden blijvend het etiket opgeplakt MISDADIGER
Geef verdikkeme mensen een eerlijke kans, zonder te kijken naar het pak áchter iemands rug.....die ballast is voor de persoon zélf al zwaar zat!!
zolang er op deze wijze naar mensen toe gehandeld en gedacht wordt, zal er nooit iets veranderen aan de mentaliteit van diegenen die hun straf hebben uitgezeten.
als iemand weer werk krijgt, en een onderkomen, en mensen die naar hem of haar (ook HAAR ja) omkijken als méns, dan zal de kans op recidive aanzienlijk minder zijn.
Maar het blijkt wel weer dat er in bepaalde kringen zwaarder en blijvender gestraft wordt dan in de grootste groepen van de maatschappij.
Iets misdaan? Oke, dan volgt er straf, niks mis mee. Maar is de straf uitgezeten, dan MOET er weer een faire kans gegeven worden zonder naar het verleden van iemand te blijven kijken, want dan is het geen faire kans maar een kans om des brode wil.
Maar nu is het een ver-van-mijn-bed-show die ánderen aangaat, maar oh wee als het ineens heel dichtbij gaat komen, dat wordt er ineens heel hard gegilt dat je naaste die meer naast is dan een ander, een faire kans moet krijgen.
Overdreven? Niks daarvan, de praktijk van alledag bewijst het!
Stel het ondenkbare: je broer of zuster begaat een misdaad (in een opwelling of in wanhoop). Straf volgt. Maar na de straf krijgt je broer of zus geen eerlijke kans: hij/zij wordt blijvend met de nek aangekeken, uitgekotst, met een boog omheen gelopen, geen werk, geen geld om te kunnen leven. Gevolg? De kans dat er in nood geboren opnieuw iets misdaan wordt, diefstal om te eten te hebben oid.................
en aan wie hebben ze dat te danken?? Aan de maatschappij ver af en dichtbij die ze blijvend het etiket MISDADIGER heeft opgeplakt met VUURRODE kapitalen.................
Dank uwel voor alle medeleven met iemand die géén faire kans in het leven meer krijgt.
En, als dit boos klinkt............dat klopt, ik BEN boos op al diegenen die hun medemens die de fout is ingegaan uitkotst en geen eerlijke kans willen geven.
Rehabilitatie.......dat woord kennen we in de praktijk blijkbaar niet, dat is een woord voor in de huiskamer die liever niet in praktijk wordt gebracht.
Is dát tot Gods eer??
