Calvijn belangrijker dan Luther?

[Christiaan]

Heel erg bedankt voor deze bijdrage had ik zelf kunnen zeggen.

wat is dat nu weer voor ontactische opmerking?

ik ben het met hem eens mag dat dan niet?

[Petrus]

Heel erg bedankt voor deze bijdrage had ik zelf kunnen zeggen.

wat is dat nu weer voor ontactische opmerking?

Mag ik het wat preciseren??

Niet zozeer ontactisch, deze opmerking, eerder blaaskakerig.....

[refo]

In 'Het Hogepriesterlijk gebed' heeft Luther het ook over het de alomtegenwoordigheid van Christus in zijn menselijke natuur.

Jezus zegt: "Maar nu kom Ik tot U". Waar gaat Hij dan heen? Als God overalomtegenwoordig is, moet Christus na de hemelvaart ook lichamelijk overalomtegenwoordig zijn. Want anders zou dat betekenen dat God plaatsgebonden is, nl alleen daar waar Christus naar zijn menselijke natuur is.

[memento]

Wie is het met mij eens of oneens? En waarom?

1. Dr. Martin Luther had als grote nadeel dat hij geboren en getogen RK-er was, en veel roomsche dwalingen heeft vastgehouden.
2. Luther was kortzichtig en eigenwijs. Men leze hoe hij omging met Zwingli en zijn volgelingen, en met anderen die zijn visies (mn wat betreft de avondmaalsviering) niet geheel deelden. Hij reageerde emotioneel en zeer fel. Calvijn daarentegen was zeer gematigd, ook in zijn theologische discussies.
3. Luther heeft het synergetische denken van zijn grote vriend, en de grote brein achter de Lutherse belijdenisgeschriften, Melanchton, nooit tegengesproken, ja, hij heeft Melanchtons poging om de kerken protestantse in Duitsland te verenigen toegejuicht, zonder zich blijkbaar druk te maken over de opvatting over de vrije wil, zoals die in de confessie terecht kwam.

Memento,

Ik vind je posting eerlijk gezegd wel erg eenzijdig. Zeker heeft Luther zijn fouten gehad, dat neemt zijn buitengewone kwaliteiten niet weg.

Wanneer je bijvoorbeeld Luthers preken leest, dan ben je elke keer weer verrast door zijn oorspronkelijke manier van spreken, ook als het elke keer weer opnieuw gaat over de rechtvaardiging van de goddeloze, over Wet en Evangelie, enzovoort. Deze oorspronkelijke manier van spreken en buitengewone zeggingskracht tref je ook aan in veel van zijn geschriften. Ook exegetisch heeft Luther veel te bieden wanneer je er maar oog voor hebt. Ik voel dan ook veel voor de stelling dat Luther door velen ondergewaardeerd is.

Luther is absoluut ondergewaardeerd. Absoluut. Echter, de vraag was waarom Luther niet even gewaardeerd is als Calvijn. Wat ik hier aanwijs zijn wat punten waarom dat zo is.

Als ik Calvijn voor me zie, dan zie ik een geleerd en matig theoloog, die op een waardige wijze discussieerd. Zie ik Luther, dan zie ik een gepassioneerd kind van God, die daar scha en schande is wijs geworden, die echter niet de gave heeft om een theologische discussie te voeren.

Beiden waren nodig in hún tijd. Was een Luther nodig om de eerste stap te zetten (het breken met de grove Roomse dwalingen), zo waren de gematigde theologen (denk Melanchton, Calvijn, Zwingli en Bullinger) nodig om de stap daarna te zetten, om een goed gefundeerde theologie op te zetten.

[Christiaan]

Wie is het met mij eens of oneens? En waarom?

1. Dr. Martin Luther had als grote nadeel dat hij geboren en getogen RK-er was, en veel roomsche dwalingen heeft vastgehouden.
2. Luther was kortzichtig en eigenwijs. Men leze hoe hij omging met Zwingli en zijn volgelingen, en met anderen die zijn visies (mn wat betreft de avondmaalsviering) niet geheel deelden. Hij reageerde emotioneel en zeer fel. Calvijn daarentegen was zeer gematigd, ook in zijn theologische discussies.
3. Luther heeft het synergetische denken van zijn grote vriend, en de grote brein achter de Lutherse belijdenisgeschriften, Melanchton, nooit tegengesproken, ja, hij heeft Melanchtons poging om de kerken protestantse in Duitsland te verenigen toegejuicht, zonder zich blijkbaar druk te maken over de opvatting over de vrije wil, zoals die in de confessie terecht kwam.

Memento,

Ik vind je posting eerlijk gezegd wel erg eenzijdig. Zeker heeft Luther zijn fouten gehad, dat neemt zijn buitengewone kwaliteiten niet weg.

Wanneer je bijvoorbeeld Luthers preken leest, dan ben je elke keer weer verrast door zijn oorspronkelijke manier van spreken, ook als het elke keer weer opnieuw gaat over de rechtvaardiging van de goddeloze, over Wet en Evangelie, enzovoort. Deze oorspronkelijke manier van spreken en buitengewone zeggingskracht tref je ook aan in veel van zijn geschriften. Ook exegetisch heeft Luther veel te bieden wanneer je er maar oog voor hebt. Ik voel dan ook veel voor de stelling dat Luther door velen ondergewaardeerd is.

Luther is absoluut ondergewaardeerd. Absoluut. Echter, de vraag was waarom Luther niet even gewaardeerd is als Calvijn. Wat ik hier aanwijs zijn wat punten waarom dat zo is.

Als ik Calvijn voor me zie, dan zie ik een geleerd en matig theoloog, die op een waardige wijze discussieerd. Zie ik Luther, dan zie ik een gepassioneerd kind van God, die daar scha en schande is wijs geworden, die echter niet de gave heeft om een theologische discussie te voeren.

Beiden waren nodig in hún tijd. Was een Luther nodig om de eerste stap te zetten (het breken met de grove Roomse dwalingen), zo waren de gematigde theologen (denk Melanchton, Calvijn, Zwingli en Bullinger) nodig om de stap daarna te zetten, om een goed gefundeerde theologie op te zetten.

Toch vindt ik het heel erg jammer, dat veel mensen Luther zelfs kleineren. Dat is hij toch niet waard. Hij heeft mooie dingen geschreven. Die tot zegen kunnen zijn als je ze leest.

[limosa]

Luther heeft een belangrijke rol gespeeld in het duidelijk maken van de essentie van de gereformeerde leer. De conflicten die dat opleverde hebben gezorgt voor een ontwikkeling van de protestantse kerken. Calvijn is van belang door zijn veel diepere, degelijke doordenking van de theologie. Ik zou de één niet boven de ander willen stellen. Beiden hebben ze op hun eigen wijze hun rol gespeeld.

Als ik even op het heden mag projecteren. Ik denk dat we heel veel van Calvijn proberen te hebben. En dat is goed. Maar het vuur van Luther mis ik wel eens een beetje.

[Christiaan]

Luther heeft een belangrijke rol gespeeld in het duidelijk maken van de essentie van de gereformeerde leer. De conflicten die dat opleverde hebben gezorgt voor een ontwikkeling van de protestantse kerken. Calvijn is van belang door zijn veel diepere, degelijke doordenking van de theologie. Ik zou de één niet boven de ander willen stellen. Beiden hebben ze op hun eigen wijze hun rol gespeeld.

Als ik even op het heden mag projecteren. Ik denk dat we heel veel van Calvijn proberen te hebben. En dat is goed. Maar het vuur van Luther mis ik wel eens een beetje.

Er mooi gezegd, ik denk ook dat ze elkaar (niet op alle punten misschien) mooi aan vullen.