Leeruitspraken 1931 toevoeging of onderstreping?

[Toeschouwer]

Met mijn opmerkingen zal ik me wel buiten de discussie plaatsen, want ik lees dat het verbond met Abraham en zijn zaad is gesloten. Ook het nieuwe verbond is met israël gesloten Jer. 31:31 en Hebr. 8:8.

Waar kan ik lezen dat er een verbond gesloten is met de kerk van het NT of waarin gezegd wordt dat een verbond is overgegaan van Israël naar de kerk?

We zijn in de kerken zo druk in de weer met het Verbond, met in en uitwendig verbond, onderval en bovenval drijvers. Het is zo vanzelfsprekend al eeuwen lang in de kerken van de Reformatie dat het verbond met Israël gesloten nu op de kerk (welke kerk?) is overgegaan. Ik kan het nergens lezen.

[Tiberius]

Met mijn opmerkingen zal ik me wel buiten de discussie plaatsen, want ik lees dat het verbond met Abraham en zijn zaad is gesloten. Ook het nieuwe verbond is met israël gesloten Jer. 31:31 en Hebr. 8:8.

Waar kan ik lezen dat er een verbond gesloten is met de kerk van het NT of waarin gezegd wordt dat een verbond is overgegaan van Israël naar de kerk?

We zijn in de kerken zo druk in de weer met het Verbond, met in en uitwendig verbond, onderval en bovenval drijvers. Het is zo vanzelfsprekend al eeuwen lang in de kerken van de Reformatie dat het verbond met Israël gesloten nu op de kerk (welke kerk?) is overgegaan. Ik kan het nergens lezen.

Romeinen 11

[Miscanthus]

Met mijn opmerkingen zal ik me wel buiten de discussie plaatsen, want ik lees dat het verbond met Abraham en zijn zaad is gesloten. Ook het nieuwe verbond is met israël gesloten Jer. 31:31 en Hebr. 8:8.

Waar kan ik lezen dat er een verbond gesloten is met de kerk van het NT of waarin gezegd wordt dat een verbond is overgegaan van Israël naar de kerk?

We zijn in de kerken zo druk in de weer met het Verbond, met in en uitwendig verbond, onderval en bovenval drijvers. Het is zo vanzelfsprekend al eeuwen lang in de kerken van de Reformatie dat het verbond met Israël gesloten nu op de kerk (welke kerk?) is overgegaan. Ik kan het nergens lezen.

mmm, kan dat in een ander topic? anders wordt het erg ingewikkeld hierzo....

[Afgewezen]

God eist nergens dat gevallen beeld terug, zoals door Kaw opgemerkt. God vraagt dat we ons laten verzoenen met Hem door het geloof in Jezus Christus en dat we ons houden aan de eis van het verbond: geloof en gehoorzaamheid.

Dat God ons oproept tot geloof in Christus vooronderstelt de val en alles wat daaruit voortvloeit, zoals ook het verlies van het beeld Gods. Daar moet niet licht over gedacht worden, in de trant van: o, de zonde is niet meer zo erg, want er is tóch genade. De zonde is iets verschrikkelijks en God “vertoornt Zich schrikkelijk, beide over de aangeboren en de werkelijke zonden”.

5: Dat het Verbond der Genade van God een bediening heeft ontvangen, een openbaringsvorm, die wisselde en die meerderen omvat dan de uitverkorenen Gods. Deze laatsten echter alleen zijn wezenlijk in het Verbond begrepen.

weer dat onbijbelse onderscheid alsof er twee verbonden zijn of 2 vormen.

Een voluit bijbels onderscheid, Miscanthus. Ik verwijs je – voor de hoeveelste keer al? – naar Romeinen 9.

Het verbond der genade vloeit voort uit de verkiezing en het verbond is de bedding waardoor de verkiezing stroomt. Niet andersom.

Hetgeen dus betekent dat het verbond onder de beheersing van de verkiezing staat.

Het wezen van het verbond is niet anders dan het verbond, wat God opgericht heeft met Abraham en zijn zaad. De aangehaalde teksten bewijzen geenszins dat het verbond gesloten is met Christus.

Zie Rom. 9: 7 en Gal. 3:16. Er is toch wel degelijk sprake van dat Christus de eigenlijke ‘Verbondsdrager’ is. Of je daar een hele theologische constructie aan op moet hangen, is een tweede.

2: Dat de Heilige Schrift slechts spreekt van twee Verbonden in betrekking tot des menschen eeuwigen staat, namelijk het Verbond der Werken en het Verbond der Genade.

Waar staat dat het een verbond der werken was? Kon Adam op grond van zijn werken eeuwig leven? nee toch?

Noem het zoals je wilt, maar duidelijk is dat Adam vóór de zondeval op een andere wijze tegenover God stond, op een andere wijze in een relatie met God stond, dan ná de zondeval.

Dit is strijdig met de verbondssluiting met Abraham en zijn zaad. De HC spreekt van opgenomen in het verbond en daarom moeten de kinderen gedoopt zijn. Ik lees nergens dat men pas in het verbond is door wedergeboorte.

Men heeft pas daadwerkelijk deel aan de weldaden van het verbond als men in Christus, dat is, als men wedergeboren is. Jezus zegt: “Alle plant, die Mijn hemelse Vader niet geplant heeft, zal uitgeroeid worden.” Dit zegt Jezus van de Farizeeën, kinderen van het verbond. Zij zijn zij nooit een planting van de hemelse Vader geweest, niet eerst wel, en later niet, nee, ze zijn niet geplant door de Vader.

]Want als ik niet getrouwd ben, of slechts uitwendig in een huwelijksrelatie, zoals zij dat dan bedoelen natuurlijk, want dat kan helemaal niet, dan hoef ik mij niet te houden aan de huwelijkse verplichtingen, maar ik mag dan ook geen gebruik maken van de huwelijkse rechten. Ik kan niet eens overspel plegen, maar ik kan ook niet de verschuldigde goedwilligheid betrachten. Want: ik ben niet getrouwd! Wat mag een uitwendig huwelijk wel zijn dan?

Wat een uitwendig huwelijk is, weet ik niet. Wat een uitwendige verbondsrelatie is, wel. In het Koninkrijk der hemelen is het nu eenmaal zo: wie niet gelooft, blijkt ook nooit door God gekend te zijn geweest (Matth. 7:23). Tussen die persoon en God is er nooit sprake van een echte relatie geweest, anders zou Jezus op de oordeelsdag zeggen: Ik heb u gekend, maar ge zij Mij ontrouw geworden en daarom ken Ik u nu niet meer. Nee, Hij zegt: Ik heb u nooit gekend.

[Klavier]

Voor de volledigheid eerst even wat overgetikt uit "Neem de wacht des Heeren waar"
Ds. A Vergunst, destijds rector van de theologische school van de GerGem beschrijft daar in het kort de omstandigheden en bestrijdt dat de regels in tegenstelling zijn met de gereformeerde beginselen.
De intentie is vooral zaken onderstrepen. Hij doet dat in een kleine 30 bladzijden.


Aanleiding voor het opstellen van de regels was een een verzoek van de Particuliere Synode van het Noorden waarin een aantal regels waren opgesteld. Deze werden voorgelegd aan de Generale Synode met de vraag deze te beoordelen.

De regels waren
- Dat geen wezenlijk onderscheid is te stellen tussen het Verbond der verlossing (van eeuwigheid) en het Verbond der genade
- Dat de Heilige Schrift slechts twee Verbonden kent en niet drie, nl. het Verbond der werken en het Verbond der genade
- Dat Christus is de tweede Adam, van Wie de eerstet Adam als hoofd van het Werkverbond, een voorbeeld was (Rom 5:14) en dat Rom 5:12-19 zeer duidelijk handelt van de twee Verbondshoofden.
- Dat wel het Genadeverbond van eeuwigheid met de uitverkorenen in Christus is opgericht, maar de openbaring van het Genadeverbond in de tijd eerst volgt op de verbreking van het Werkverbond. (Door deze openbaring is te verstaan de oprichting van het Verbond met de uitverkorenen, die in de tijd der minne in het Verbond worden ingelijfd).
- Dat wel het Genadeverbond een uitwendige openbaringsvorm heeft, die onder Oud en Nieuw Verbond wisselt, en velen omvat die verworpen zijn, maar dat alleen de uitverkorenen in het Verbond der genade wezenlijk begrepen zijn
- Dat de verantwoordelijkheid van de mens wortelt in de schepping, krachtens welke schepping God van de gevallen mens Zijn beeld terug vordert.
- Die verantwoordelijkheid wordt te groter door de bemoeienissen die God met de mens maakt, als duidelijk blijkt o.a. uit Luk 10:13-15


Een brede en aangename bespreking had over deze zes punten plaats. Gewezen werd op het gevaar van Remonstrantisme. De strijd over het Genadeverbond is van oude datum. Arminius, professor te Leiden, is begonnen de drie verbonden te leren, louter met het doel de algemene verzoeningsleer ingang te doen vinden in de kerk. Dat is de wortel. Daartegen hebben zich alle rechtzinnige leeraars verzet, en nooit anders geleerd dan dat het Verbond der genade in zijn wezen alleen de uitverkorenen aangaat, al was het dat sommige dier leraars enig onderscheid zagen tussen Verbond der verlossing en Verbond der Genade. Dat onderscheid raakte nooit het wezen des Verbonds. En die aloude beproefde leer des Verbonds moet gehandhaafd. De kerk heeft te waken tegen de oppervlakkigheid van onze tijd, die het wezen des Verbonds in de vorm doet opgaan.

Conclusies
Met algemene stemmen verenigt de Synode zich met het zestal uitspraken, en spreekt uit:
1: Dat het Verbond der Genade staat onder de beheersing van de uitverkiezing ter zaligheid, dat het wezen des verbonds daarom alleen geldt den uitverkoornen Gods en nooit gelden kan het natuurlijk zaad. Dat aard en wezen van het Verbond der Verlossing en Verbond der genade één zijn en niet twee. In wezen is het één Verbond.
2: Dat de Heilige Schrift slechts spreekt van twee Verbonden in betrekking tot des menschen eeuwigen staat, namelijk het Verbond der Werken en het Verbond der Genade.
3: Dat wat het wezen des Verbonds betreft, de Heilige Schrift alleen spreekt van twee Hoofden; Adam hoofd van het Verbond der Werken, Christus Hoofd van het Verbond der genade, volgens Romeinen 5:12+19; 1 Korinthe 15:22 enzovoorts
4: Dat een verbond in zijn wezen twee partijen kent; dat gelijk God met Adam, als vertegenwoordigend hoofd van al zijn zaad, het Verbond der Werken heeft opgericht, alzo met Christus, als het vertegenwoordigend Hoofd van al de Zijnen, het Verbond der Genade is opgericht terwijl het (subjectief) wordt opgericht met de uitverkoornen, als zij door wedergeboorte en geloof in de tijd in dat verbond worden ingelijfd.
5: Dat het Verbond der Genade van God een bediening heeft ontvangen, een openbaringsvorm, die wisselde en die meerderen omvat dan de uitverkorenen Gods. Deze laatsten echter alleen zijn wezenlijk in het Verbond begrepen.
6: Dat de verantwoordelijkheid van elk mens wortelt in de schepping. Geschapen naar Gods beeld, eist God van de gevallen mens Zijn Beeld terug. En die verantwoordelijkheid is groter, naarmate God met hem meer bemoeienissen maakt. In het bijzonder wordt de verantwoordelijkheid groter door de ernstige aanbieding van Christus en de verbondsweldaden in het Evangelie, als blijkt uit vele plaatsen als: Ezechiël 33:11, 2 Korinthe 5:20; Mattheüs 23:37; Lukas 10:13-15; Johannes 3:36, 5:40; Openbaring 22:17; enzovoorts.

Aanranding van de Belijdenisgeschriften?
De Gereformeerde Gemeenten zijn van verschillende zijden ervan beticht door deze uitspraken zich te hebben vergrepen aan het ‘gereformeerde erfgoed’, dat in de Drie Formulieren van Enigheid ons is nagelaten.
Het zou volstrekt ongeoorloofd zijn om een van de formulieren, waarin het gereformeerde belijden is verwoord, aan te tasten. Indien dit het geval zou zijn, zouden we de verontwaardiging delen. Wij wijzen echter zulke beschuldigingen ten enemale af. In geen enkele van deze leerstellige uitspraken is enig stuk van het gereformeerd belijden, zoals dat in de Nederlandse Geloofsbelijdenis, De Heidelbergse Catechismus en de Dordtse Leerregels aan te treffen is, weersproken. In tegendeel, met deze uitspraken hebben onze Gereformeerde Gemeenten zich voor de handhaving van dit oude gereformeerde belijden met grote ernst ingezet. Op de Generale Synode van 1931 werd gesproken over de noodzakelijkheid om te waken ‘tegen de oppervlakkigheid van onze tijd, die het wezen des Verbonds in de vorm doet opgaan.’

[Klavier]

Het gaat hier niet over de intentie, en evenmin over de vraag of ieder verbondskind er in blijft (ook zalig wordt) en de weldaden deelachtig wordt door een geschonken geloof. Het gaat er om of ze in lijn staan met de belijdenisgeschriften. ik meen aangetoond te hebben dat dat niet het geval is.

Het lijkt erop dat daarom een onderscheid is anagebracht tussen wezen en bediening van het verbond, wat ik nergens in de bijbel terugvind.

Je bedoelt dat alle kinderen uitverkoren zijn?

Ook de tekst uit Hebreën bewijst nog geen tweeerlei verbond, maar eerder tweeerlei kinderen van het verbond, hoewel dat pas achteraf is vast te stellen - voor zover het aan ons is om dat vast te stellen.

NB Toch maar weer aangepast.
Ik snap het verband niet Miscantus. Volgens mij haal je dingen door elkaar.
Tweerleei kinderen: Niet alle kinderen die gedoopt zijn worden zalig.
Tweerleei verbond: 2 verbonden. 1e verbroken, 2e herstelt het eerste en overtreft deze zelfs.

Werkverbond waarin Adam vrijwillig God mocht dienen en het eeuwige leven kreeg bij onderhouding daarvan.
Hij kreeg de vrije wil daartoe en kon daarmee helemaal naar Gods Beeld leven.
Adam verbrak dit verbond.
Even heel erg verkort en vooral niet compleet maar voldoende om de lijn helder te krijgen denk ik.

Genadeverbond: Een verbond om de breuk van het Werkverbond
teniet te doen en weer terug te kunnen komen op de plaats van het werkverbond, zonder de eis van het werkverbond. Christus staat nu garant.
De straf op het verbreken van het Werkverbond en de daaruit voortvloeiende zonden werd door Christus als Borg gedragen.
Op basis van dat Werk kan iedereen die gelooft in Christus als Borg zalig worden. De Heilige Geest vernieuwt de wil van de mens zodat deze kan geloven en weer aan Gods Beeld kan voldoen en zo is de breuk geheeld.

Dit was even in eigen woorden in heel compacte vorm. Ik hoop dat het duidelijk en compleet is in de zin dat er geen wezenlijke zaken ontbreken.

[geledu]

even ter aanvulling : met deze leeruitspraken beoogde men een duidelijke afbakening ten aanzien van de opvattingen in de Chr. Geref. Kerk (tav de drie-verbonden leer)

citaat : Ds. Golverdingen : Om het behoud van een kerk.

Je moet dus deze uitspraken zien in het licht van de scherpe polemiek die toendertijd gevoerd werd.

[Klavier]

even ter aanvulling : met deze leeruitspraken beoogde men een duidelijke afbakening ten aanzien van de opvattingen in de Chr. Geref. Kerk (tav de drie-verbonden leer)

citaat : Ds. Golverdingen : Om het behoud van een kerk.

Je moet dus deze uitspraken zien in het licht van de scherpe polemiek die toendertijd gevoerd werd.

Bij de analyze van Ds. Vergunst tref ik de volgende nuance staan :

Daartegen hebben zich alle rechtzinnige leeraars verzet, en nooit anders geleerd dan dat het Verbond der genade in zijn wezen alleen de uitverkorenen aangaat, al was het dat sommige dier leraars enig onderscheid zagen tussen Verbond der verlossing en Verbond der Genade. Dat onderscheid raakte nooit het wezen des Verbonds.

Ik lees daar een onderscheid tussen de rechtzinnige leeraars die wel de drieverbondenleer aanhingen maar het wezen niet aantastten en degenen die de lijn van Arminius helemaal volgden en de alverzoening eruit concludeerden.
Het ging de opstellers van de regels om dat laatste uit te sluiten.

[geledu]

even ter aanvulling : met deze leeruitspraken beoogde men een duidelijke afbakening ten aanzien van de opvattingen in de Chr. Geref. Kerk (tav de drie-verbonden leer)

citaat : Ds. Golverdingen : Om het behoud van een kerk.

Je moet dus deze uitspraken zien in het licht van de scherpe polemiek die toendertijd gevoerd werd.

Bij de analyze van Ds. Vergunst tref ik de volgende nuance staan :

Daartegen hebben zich alle rechtzinnige leeraars verzet, en nooit anders geleerd dan dat het Verbond der genade in zijn wezen alleen de uitverkorenen aangaat, al was het dat sommige dier leraars enig onderscheid zagen tussen Verbond der verlossing en Verbond der Genade. Dat onderscheid raakte nooit het wezen des Verbonds.

Ik lees daar een onderscheid tussen de rechtzinnige leeraars die wel de drieverbondenleer aanhingen maar het wezen niet aantastten en degenen die de lijn van Arminius helemaal volgden en de alverzoening eruit concludeerden.
Het ging de opstellers van de regels om dat laatste uit te sluiten.

Dit is inderdaad verrassend te noemen omdat Ds Golverdingen er duidelijk anders over spreekt in het genoemde boek.
In de leeruitspraken wordt er ook duidelijk stelling genomen dat er twee verbonden zijn.
Ze laten geen ruimte voor wat Ds Vergunst zo mild beschrijft.

Juist Ds. Kersten was zo beducht voor de "verwerpelijke" leer die de drie verbonden voorstaat.

[Tiberius]

In een ander topic heb ik eens een stukje van Rutherford gepost. Hij spreekt daar heldere taal over de verbonden. Je ziet dat hij onbekommerd over 3 verbonden spreekt.

Beschouwt verstandig en gelovig de natuur en de inhoud van de drie Verbonden van God, ‘t Verbond der werken, ‘t Verbond der verlossing en ‘t Verbond der genade. Het eerste met Adam en al zijn nakomelingen in hem; het tweede met Christus de Middelaar; het derde met de uitverkorene gelovigen. Beschouwt wat een heerlijkheid en geluk er was in ‘t Verbond der werken, dat God aanging met de mens in het begin, en hoe onmogelijk het nu na de val is, dat Verbond in enig deel te volbrengen, en derhalve hoe het nu geenszins een weg van het leven en van de gerechtigheid kan zijn; zodat allen, die onder dat Verbond staan en blijven, eeuwig verloren moeten gaan. Maar wendt dan uw ogen tot het Verbond der verlossing of borgtocht dat Jehovah met Zijn Zoon als Middelaar en Borg gemaakt heeft van eeuwigheid, nopende de weg, om de uitverkoren zondaars tot de heerlijkheid te brengen, en merkt verstandig op wat Christus daarin ondernomen, en waartoe Hij Zich verbonden heeft; en wederom, wat de Vader aan de Middelaar beloofd heeft, opdat het welbehagen des Heeren door Zijn hand voorspoedig zou doorgaan; hoe Christus beloofde de menselijke natuur aan te nemen, te worden onder de Wet, te komen onder de vloek ervan, volbrengende alle gerechtigheid, dragende Gods toorn, en stervende wegens de zonden van het volk de vervloekten dood van het kruis, latende vergieten Zijn kostelijk bloed, om aan de gerechtigheid Gods te voldoen, en het geëiste rantsoen te betalen tot verlossing van de uitverkorenen en om hen te heiligen, en tot de zaligheid te voeren. En hoe de Vader Hem bijstand, voorspoed, verhoging en een zaad beloofde, en alle genade, hulp en zegen, welke nodig was voor degenen, voor welke Hij Zijn leven zette en opofferde; zodat indien tot de uitverkorenen niet gebracht werd alle genade, sterkte en heerlijkheid, Christus als Verlosser de eer van Zijn getrouwheid aan de Vader zou verliezen, en zijn Vader de eer van getrouwheid, in Zijn beloften aan de Zoon te volbrengen. Dan ziet ten derde op ‘t Verbond der Genade, dat God in de tijd maakt met de uitverkorenen, aan welke Hij Zichzelf tot een God, en alle genade en heerlijkheid met Zichzelf wil geven, onder voorwaarde, dat zij door het geloof Christus omhelzen, en alle goed door Zijn hand en in Zijn Naam eisen, en ontvangen; een verbond, dat eeuwigdurend en in alles wel vastgesteld en wel verzekerd is, waarin al hun heil, en daarbij al hun lust is en wezen moet. En let daar op alle bijzondere heerlijke en getrouwe beloften, nopende alles wat de zondaars tot vrede, sterkte, overwinning van de vijanden, troost; rechtvaardigheid en leven nodig hebben; daarin is besloten vergeving, heiligmaking, wijsheid, verlossing en zaligheid, Ja alles, wat tot dit leven, en tot de Godzaligheid en eeuwige heerlijkheid vereist wordt; van deze drie verbonden spreekt de Schrift. Gen. 2:16, 17; Rom. 5:12; 8:3, 4; Jes. 42:1—4; 49:6—8; 52:13, 15; 53:4—6, 8, 10—12; 2 Kor. 5:21; Jer. 31:33, 34; 32:39, 40; 33:8; Ezech. 11:19; 36:25—28, 33; 1 Kor. 1:30; 2 Sam. 23:5; Rom. 16:20; 6:14; Ps. 84:6, 8, 12; 89:20—22, 29, 30, 36—38; Jes. 61:1, 2. Matth. 12:18.

[Gian]

Ook de 3-verbondenleer is een gevolg van doorredeneren. Als er mensen zijn die een uitgesproken verbondsvisie hebben vind ik dat heel knap en respecteer ik diegene daarin.
Ik ben er nooit uitgekomen dus ik weet gewoonweg niet hoe het precies zit, en ik hoef het ook niet meer te weten.

[Tiberius]

Ik ben er nooit uitgekomen dus ik weet gewoonweg niet hoe het precies zit, en ik hoef het ook niet meer te weten.

Dan zit je op dezelfde lijn als ds. Huisman. Een lijn, die ik bewonderenswaardig vind: niet redeneren, maar geloven; kinderlijk geloven.

Als je wilt, kan je hier een preek hierover van hem lezen over Jeremia 3 : 14: Bekeert u, gij afkerige kinderen! spreekt de HEERE, want Ik heb u getrouwd, en Ik zal u aannemen, een uit een stad, en twee uit een geslacht, en zal u brengen te Sion.

[Toeschouwer]

Met mijn opmerkingen zal ik me wel buiten de discussie plaatsen, want ik lees dat het verbond met Abraham en zijn zaad is gesloten. Ook het nieuwe verbond is met israël gesloten Jer. 31:31 en Hebr. 8:8.

Waar kan ik lezen dat er een verbond gesloten is met de kerk van het NT of waarin gezegd wordt dat een verbond is overgegaan van Israël naar de kerk?

We zijn in de kerken zo druk in de weer met het Verbond, met in en uitwendig verbond, onderval en bovenval drijvers. Het is zo vanzelfsprekend al eeuwen lang in de kerken van de Reformatie dat het verbond met Israël gesloten nu op de kerk (welke kerk?) is overgegaan. Ik kan het nergens lezen.

Daar heb je wel gelijk in. Dan wordt het wel heel ingewikkeld.
Maar toch, waar ik vaak aan moet denken. Wij zitten te redeneren over allerlei aspecten van het verbond, maar als dat verbonds nu niet gesloten is met ons, waar hebben we het dan over.
Dan praten over iets dat niet van ons is.

Maar goed, ik zal het er hier niet meer over hebben.


mmm, kan dat in een ander topic? anders wordt het erg ingewikkeld hierzo....

[Afgewezen]

Toch nog twee vraagjes aan Toeschouwer:
Welk verbond is dan wél met ons als christenen uit de volkeren gesloten?
En hoe zie jij dan het gegeven dat wij zijn ingeënt in de olijfboom, zodat we ook deel hebben aan de "wortel en de vettigheid des olijfbooms" (Rom. 11)?

[Duuk]

want mitsdien zij alzowel als de volwassenen in het verbond Gods en in Zijn gemeente begrepen zijn

.

Misschien is het interessant om een aantal Ger. Gem. HC-preken op dit punt te bestuderen. Ik herinner mij zelf een preek, waarin werd uitgelegd dat het hier om 'de erve des verbonds' zou gaan.

Lees de preek over de desbetreffende Zondag van ds. Huisman er maar eens op na. Die legt het uit zoals het er staat. Verbondskinderen, dus, kinderen in het verbond.