Doop - Wijst de verbondsvisie van het NT op volwassendoop?

[J.C. Philpot]

....maar die we ook kunnen nemen.

Die we ook moeten nemen.
Maar we kunnen dat niet. Omdat ons hart verdorven is. Toch neemt dat onze verantwoordelijkheid niet weg.

Maar we willen dat niet. Omdat ons hart verdorven is. Toch neemt dat onze verantwoordelijkheid niet weg.

[Afgewezen]

....maar die we ook kunnen nemen.

Die we ook moeten nemen.
Maar we kunnen dat niet. Omdat ons hart verdorven is. Toch neemt dat onze verantwoordelijkheid niet weg.

Maar we willen dat niet. Omdat ons hart verdorven is. Toch neemt dat onze verantwoordelijkheid niet weg.

Zeker, het is een schuldig niet-kunnen.

[J.C. Philpot]

Zeker, het is een schuldig niet-kunnen.

Het is een schuldig niet-willen. Wat we niet kunnen wil de Heere geven aan hen die als een verloren zondaar aan Zijn voeten komt, maar van nature willen we niet, heb we geen behoefte aan God's genade en proberen we ons staande te houden.

[Afgewezen]

Zeker, het is een schuldig niet-kunnen.

Het is een schuldig niet-willen. Wat we niet kunnen wil de Heere geven aan hen die als een verloren zondaar aan Zijn voeten komt, maar van nature willen we niet, heb we geen behoefte aan God's genade en proberen we ons staande te houden.

Beste J.C. Philpot, ik weet niet wat je nu precies mij probeert duidelijk te maken. Ik ben het met je eens dat we niet willen. Maar ik zeg ook - op bijbelse gronden - dat we niet kunnen.
Mag dat niet?

[Marnix]

....maar die we ook kunnen nemen.

Die we ook moeten nemen.
Maar we kunnen dat niet. Omdat ons hart verdorven is. Toch neemt dat onze verantwoordelijkheid niet weg.

Ik had het over de doop. God belooft bij de doop al vernieuwing... Hij belooft zijn Geest. Afwassing van de zonden, het worden van een nieuwe mens. Daarom zeg ik dat we die verantwoordelijkheid ook kunnen nemen. Omdat God ons geeft wat we nodig hebben. Als een gedoopte God de rug toekeert is dat niet omdat hij niet anders zou kunnen en willen.

[Afgewezen]

....maar die we ook kunnen nemen.

Die we ook moeten nemen.
Maar we kunnen dat niet. Omdat ons hart verdorven is. Toch neemt dat onze verantwoordelijkheid niet weg.

Ik had het over de doop. God belooft bij de doop al vernieuwing... Hij belooft zijn Geest. Afwassing van de zonden, het worden van een nieuwe mens. Daarom zeg ik dat we die verantwoordelijkheid ook kunnen nemen. Omdat God ons geeft wat we nodig hebben. Als een gedoopte God de rug toekeert is dat niet omdat hij niet anders zou kunnen en willen.

Hier komen we weer op het befaamde punt van verschil: strikt doorgeredeneerd stel jij dat het uiteindelijk van ons afhangt of we wel of niet zalig worden. Want God geeft wat wij nodig hebben, en ja... meer kan Hij niet geven. Nu moeten wij de rest nog doen (nl. het willen en het aannemen).
Dit is, beste Marnix, het is je al vele malen verteld, remonstrantisme.

[Marnix]

....maar die we ook kunnen nemen.

Die we ook moeten nemen.
Maar we kunnen dat niet. Omdat ons hart verdorven is. Toch neemt dat onze verantwoordelijkheid niet weg.

Ik had het over de doop. God belooft bij de doop al vernieuwing... Hij belooft zijn Geest. Afwassing van de zonden, het worden van een nieuwe mens. Daarom zeg ik dat we die verantwoordelijkheid ook kunnen nemen. Omdat God ons geeft wat we nodig hebben. Als een gedoopte God de rug toekeert is dat niet omdat hij niet anders zou kunnen en willen.

Hier komen we weer op het befaamde punt van verschil: strikt doorgeredeneerd stel jij dat het uiteindelijk van ons afhangt of we wel of niet zalig worden. Want God geeft wat wij nodig hebben, en ja... meer kan Hij niet geven. Nu moeten wij de rest nog doen (nl. het willen en het aannemen).
Dit is, beste Marnix, het is je al vele malen verteld, remonstrantisme.

Het zal wel. Het is Bijbels dat de mens verantwoordelijkheid heeft en keuzes en dat die wel degelijk van invloed zijn. Daar laat ik het bij, het heeft geen zin deze discussie opnieuw te gaan voeren.

[JolandaOudshoorn]

....maar die we ook kunnen nemen.

Die we ook moeten nemen.
Maar we kunnen dat niet. Omdat ons hart verdorven is. Toch neemt dat onze verantwoordelijkheid niet weg.

Ik had het over de doop. God belooft bij de doop al vernieuwing... Hij belooft zijn Geest. Afwassing van de zonden, het worden van een nieuwe mens. Daarom zeg ik dat we die verantwoordelijkheid ook kunnen nemen. Omdat God ons geeft wat we nodig hebben. Als een gedoopte God de rug toekeert is dat niet omdat hij niet anders zou kunnen en willen.

Hier komen we weer op het befaamde punt van verschil: strikt doorgeredeneerd stel jij dat het uiteindelijk van ons afhangt of we wel of niet zalig worden. Want God geeft wat wij nodig hebben, en ja... meer kan Hij niet geven. Nu moeten wij de rest nog doen (nl. het willen en het aannemen).
Dit is, beste Marnix, het is je al vele malen verteld, remonstrantisme.

Tja, en bij jou geldt strikt doorgeredeneerd, dat het Gods schuld is als we verloren gaan

[Marnix]

Die we ook moeten nemen.
Maar we kunnen dat niet. Omdat ons hart verdorven is. Toch neemt dat onze verantwoordelijkheid niet weg.

Ik had het over de doop. God belooft bij de doop al vernieuwing... Hij belooft zijn Geest. Afwassing van de zonden, het worden van een nieuwe mens. Daarom zeg ik dat we die verantwoordelijkheid ook kunnen nemen. Omdat God ons geeft wat we nodig hebben. Als een gedoopte God de rug toekeert is dat niet omdat hij niet anders zou kunnen en willen.

Hier komen we weer op het befaamde punt van verschil: strikt doorgeredeneerd stel jij dat het uiteindelijk van ons afhangt of we wel of niet zalig worden. Want God geeft wat wij nodig hebben, en ja... meer kan Hij niet geven. Nu moeten wij de rest nog doen (nl. het willen en het aannemen).
Dit is, beste Marnix, het is je al vele malen verteld, remonstrantisme.

Tja, en bij jou geldt strikt doorgeredeneerd, dat het Gods schuld is als we verloren gaan

Precies. Want God geeft wat we nodig hebben. Hij bekeert mensen dus als iemand verloren gaat is het verschil ten opzichte van een niet-verlorene dit: God bekeert hem niet en geeft niet wat nodig is tot bekering. Want mensen kunnen niets doen. Daarmee doe je tekort aan Gods liefde. En menselijke wil die wel degelijk een rol speelt.

Jezus zegt bijvoorbeeld (en het is karakterisktiek voor de geschiedenis het volk Israel): 37 Jeruzalem, Jeruzalem, dat de profeten doodt en stenigt wie naar haar toe zijn gestuurd! Hoe vaak heb ik je kinderen niet bijeen willen brengen zoals een hen haar kuikens verzamelt onder haar vleugels, maar jullie hebben het niet gewild.

En over Israel staat geschreven: ‘Heel de dag heb ik mijn handen uitgestrekt naar mijn ongehoorzaam en opstandig volk.’

Zie je het voor je? God die de hele dag zijn handen uitstrekt en niets terugkrijgt? En jij zegt dan: Omdat God het niet geeft? Telkens weer die liefde van God, maar geen reactie. Mattheus 25 staat vol voorbeelden van verantwoordelijkheid die we hebben, waaruit blijkt dat God ons alles geeft, maar met dat alles ook verantwoordelijkheid, met cosequenties. Daarmee kan iemand zichzelf niet redden want God geeft die en biedt die aan, maar wel de redding afwijzen. De tekst uit Mattheus 23 zegt meer dan: Jullie hebben het niet gewild. Er staat ook: Hoe vaak heb ik je kinderen niet bijeen willen brengen. Er staat dus dat God ze wel wilde redden. Dat wat jij niiet kan geloven staat er: God wilde het wel... maar de mensen wilden het niet dus het gebeurde niet.... en dat terwijl God alles aan Israel gaf wat ze nodig hadden... maar het verbond verbraken.

Noem dit maar remonstrantisme als je wil.... maar het is volkomen bijbels. Jou verhaal vind ik te eenzijdig, het benadrukt 1 kant van het verhaal en de andere kant geloof je niet omdat je dant niet kan rijmen met Gods almacht. at er dingen gebeuren die God niet wil. Dat Hij mensen wil redden maar dat ze toch verloren gaan. Toch is de Bijbel er duidelijk genoeg over.

Zolang je dit echter niet wil geloven, komen we er over de doop inderdaad ook nooit uit. Want ook in de doop geeft God alles wat nodig is. Lees de doopbeloften van Vader, Zoon en Geest maar eens door. En dan vervolgens noemt het formulier de eis die er ook is. De eis om het verbond niet te verbreken. Daarin hebben we een verantwoordelijkheid waar we twee kanten mee opkunnen. 12 Zie er dus op toe, broeders en zusters, dat niemand van u door een kwaadwillig, ongelovig hart afvallig wordt van de levende God, 13 maar wijs elkaar terecht, elke dag dat dit ‘vandaag’ nog geldt, opdat niemand van u halsstarrig wordt omdat hij door zonde verleid werd.

14 Want alleen als we tot het einde toe resoluut vasthouden aan ons aanvankelijk vertrouwen, blijven we deelgenoten van Christus. 15 Wanneer er gezegd wordt ‘Horen jullie vandaag zijn stem, wees dan niet koppig, als tijdens de opstand’ – 16 wie waren het dan die zijn stem hoorden en toch opstandig werden? Waren dat niet degenen die onder Mozes’ leiding uit Egypte waren weggetrokken? 17 Wie werden veertig jaar lang door zijn woede getroffen? Waren dat niet degenen die gezondigd hadden en van wie de lijken neervielen in de woestijn? 18 En aan wie zwoer hij dat ze niet zouden binnengaan in zijn rust – toch zeker aan hen die ongehoorzaam waren? (Heb 3)

1 Aangezien de belofte om binnen te gaan in Gods rust nog steeds van kracht is, moeten we ervoor waken dat iemand van u ook maar de schijn wekt deze gelegenheid aan zich voorbij te laten gaan. 2 Want aan ons is het goede nieuws verkondigd, net als indertijd aan hen; maar anders dan voor wie het in geloof aannemen, was het verkondigde woord voor hen niet heilzaam. 3 Omdat wij echter geloven, gaan we binnen in de rust waarvan eerder sprake was: ‘In mijn toorn heb ik gezworen: “Nooit zullen ze binnengaan in mijn rust,”’ – en dat terwijl zijn werk toch al met de grondvesting van de wereld voltooid werd! 4 Over de zevende dag wordt immers ergens gezegd: ‘En op de zevende dag rustte God van al zijn werk,’ 5 terwijl hier wordt gezegd: ‘Nooit zullen ze binnengaan in mijn rust.’ 6 Het staat dus vast dat er wel mensen in kúnnen binnengaan. En omdat zij aan wie vroeger het goede nieuws verkondigd is, er vanwege hun ongehoorzaamheid niet zijn binnengegaan, 7 legt God nu opnieuw een dag vast, een ‘vandaag’, waarover hij, zoals eerder is opgemerkt, lange tijd later David heeft laten zeggen: ‘Horen jullie vandaag zijn stem, wees dan niet koppig.’ 8 Was de rust hun al door Jozua gegeven, dan zou God daarna niet meer over een andere dag hebben gesproken. 9 Er wacht het volk van God dus nog steeds een sabbatsrust. 10 En wie is binnengegaan in zijn rust, vindt rust na zijn werk zoals God na het zijne. 11 Laten we dus alles op alles zetten om te kunnen binnengaan in die rust, en zo voorkomen dat ook maar iemand dit voorbeeld van ongehoorzaamheid volgt en te gronde gaat. (Heb 4)

Zo is het ook met de doop. We worden in het verbond geplaatst, we zijn geen vijanden meer van God, ook niet als gedoopte kinderen. Wie dat zegt doet Gods verbond tekort...wie concludeert dat omdat de kinderen nog niet kunnen geloven er dus ook nog niet bijhoren en nog vijanden van God zijn, maakt zich eerder schuldig aan remonstrants denken, omdat het dan pas echt van mensen gaan afhangen. De kinderen horen bij God en voor hen is dan Hebreeen 3 en 4 ook van toepassing. Hij roept ons op dat we ons hard niet verharden maar luisteren naar zijn stem.

[J.C. Philpot]

[Zo is het ook met de doop. We worden in het verbond geplaatst, we zijn geen vijanden meer van God, ook niet als gedoopte kinderen.

Als de doop dan mensen behoud, Marnix, waarom ga je dan niet met een brandweerwagen door de stad heen rijden om iedereen te dopen? Ik ken genoeg mensen die gedoopt zijn, maar op een onverschillige of vrome manier als vijanden van God leven. De doop veranderd je hart niet. Wie gedoopt zal zijn, en gelooft zal hebben zal zalig worden.

[Marnix]

[Zo is het ook met de doop. We worden in het verbond geplaatst, we zijn geen vijanden meer van God, ook niet als gedoopte kinderen.

Als de doop dan mensen behoud, Marnix, waarom ga je dan niet met een brandweerwagen door de stad heen rijden om iedereen te dopen? Ik ken genoeg mensen die gedoopt zijn, maar op een onverschillige of vrome manier als vijanden van God leven. De doop veranderd je hart niet. Wie gedoopt zal zijn, en gelooft zal hebben zal zalig worden.

De doop is het teken van het verbond. Het verbond dat God opricht door Christus, met de gelovigen, en ook de kinderen van gelovigen. De doop zelf maakt niet zalig. Het is het teken van het zaligmakende werk van Christus dat ook voor onze kinderen van toepassing is! Het is gereformeerd dat de kinderen van gelovige ouders ook in dit verbond horen en geheiligd zijn! Daarom zeggen de DL ook dat ouders van kinderen die jong zijn overleden, niet hoeven te twijfelen aan het behoud van hun kinderen. Met de stelling die je hier neerzet wil ik dus vragen: Hoe kan de DL dat dan schrijven? Hoe kunnen kinderen behouden worden die nog niet konden geloven? Omdat ze al voor ze geloofden in het verbond zijn opgenomen. En dat is juist het mooie van het geloof. We worden al in het verbond opgenomen voor we kunnen geloven. Eerst worden we in het verbond geplaatst en dan pas komt ook de eis. En niet: Eerst aan de eis voldoen en als je dat doet word je in het verbond geplaatst. We worden niet in het verbond geplaats op basis van ons geloof, maar voor we kunnen geloven al. En dan komt die opdracht tot geloof. Een kind van gelovige ouders, die nog niet kan geloven hoort dus toch bij het verbond en wordt behouden als hij op jonge leeftijd overlijdt. Hij is immers, ook al weet hij dat nog niet, door Christus met God verzoend Doopformulier: Evenals ze zonder het te weten in Adam veroordeeld zijn, zo zijn ze ook zonder het te weten uit genade in Christus tot Gods kinderen aangenomen.

Daar gaat het om. Wel goed lezen dus wat ik zeg. Je brandweeruatoidee is zinloos want de doop zelf maakt niet zalig. Gods beloften voor die mensen die als vijanden van God leven zijn niet leeg. De doop was niet slechts geknoei met water. God riep ook die mensen bij hun naam en plaatste ze in het verbond, zoals de Israelieten zijn verbondsvolk was maar God de rug toekeerde en daarom niet ingingen in zijn rust. Ook tegen hen zal God zeggen: Hoe vaak heb ik je kinderen niet bijeen willen brengen zoals een hen haar kuikens verzamelt onder haar vleugels, maar jullie hebben het niet gewild.

Ze hebben geen deel aan het verbond omdat ze het hebben verbroken en Gods beloften en liefde hebben afgewezen. Daarmee was het van Gods kant niet minder echt, maar ze willen niets van Gods liefde eten en wijzen die af.

[Klavier]

Ik had het over de doop. God belooft bij de doop al vernieuwing... Hij belooft zijn Geest. Afwassing van de zonden, het worden van een nieuwe mens. Daarom zeg ik dat we die verantwoordelijkheid ook kunnen nemen. Omdat God ons geeft wat we nodig hebben. Als een gedoopte God de rug toekeert is dat niet omdat hij niet anders zou kunnen en willen.

God belooft bij de doop dat wie gelooft zalig zal worden.
Niet dat alle dopelingen zullen geloven. Dat zou in de praktijk de afval der heiligen betekenen, want kijk maar om je heen, niet alle mensen met een gedoopt voorhoofd geloven. Zou God dan liegen?
De belofte van het Verbond wordt verzegelt in zijn geheel. De betekenende zaak, maar ook de weg waarin de betekenis wordt toegepast: In het geloof. In eerste instantie is de doop een sacrament dat de gelovigen moet versterken. Zij mogen weten dat Gods Woord waar is, dat wie gelooft niet verloren gaat maar het eeuwige leven zal beërven. Dit is mede tot troost voor het kind, dat als het opgroeit mag weten dat hij of zij ook persoonlijk mag weten dat God nog wil omzien naar een dode zondaar. Ook naar hem of haar. Zodat niemand die gedoopt is hoeft te twijfelen of het waar is dat God gewillig is in het zaligmaken van zondaren. Gen.17:7 staat niet voor niets in het doopformulier. Ook voor Ezau was dit waar. Evenwel wilde hij niet geloven. Evenwel bleef Gods Verbond en het verbondsteken geheel bestaan.
Geloof wordt gewerkt vanuit Gods Woord als zaad der wedergeboorte. Daarom hebben de ouders ook de vragen te beantwoorden, die betrekking hebben op de middelijke weg, van het onderwijzen vanuit Gods Woord. Om dat zaad der wedergeboorte te strooien. Net als de predikanten dat doen. En zoals op de scholen gebeurt. En dan belooft God dat wie gelooft zeker wordt afgewassen van de zonden. Dat is altijd waar. Of een mens nu gelooft of niet.
Het geloof is geen voorwaarde maar een middel om tot de gerechtigheid, de afwassing der zonden in Christus te gaan.
Daarom is Gods Woord een getuigenis dat mensen overtuigt en zodoende als middel het geloof werkt. De wedergeboorte geeft de mens een verlicht verstand en geopende ogen voor dat Woord zodat de mens ook daadwerkelijk zich laat overtuigen.
Probleempunt dat we kunnen maken is dat de wedergeboorte als een voorwaarde wordt gesteld om het verbond waar te maken. Dat is Arminiaans. Want hieruit worden de lijnen getrokken om zelf de wedergeboorte te bewerkstelligen, willen we God niet de schuld geven van in het ongeloof te blijven.
Ander probleempunt is als we de wedergeboorte als een automatisme maken en koppelen aan het verbondsteken. Dat is Rooms.
Deze punten kunnen worden voorkomen door de wedergeboorte als oorzaak te zien, als Goddelijke oorzaak, voor het geloof dat openbaar komt onder de prediking. De toepassing van de wedergeboorte is noodzakelijk. De toepassing in het Werk van de Heilige Geest die geloof tot zichtbare vruchten der dankbaarheid brengt. Wedergeboorte is dan ook enkel achteraf, als de vruchten blijken te herkennen. Wie het als voorwaarde om te mogen geloven stelt, komt in conflict met Gen.17:7.

[Kaw]

De doop en wedergeboorte zijn niet los te koppelen van elkaar:
Rom 6:
1 Wat zullen wij dan zeggen? Zullen wij in de zonde blijven, opdat de genade te meerder worde?
2 Dat zij verre. Wij, die der zonde gestorven zijn, hoe zullen wij nog in dezelve leven?
3 Of weet gij niet, dat zovelen als wij in Christus Jezus gedoopt zijn, wij in Zijn dood gedoopt zijn?
4 Wij zijn dan met Hem begraven, door den doop in den dood, opdat, gelijkerwijs Christus uit de doden opgewekt is tot de heerlijkheid des Vaders, alzo ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden.
5 Want indien wij met Hem een plant geworden zijn in de gelijkmaking Zijns doods, zo zullen wij het ook zijn [in de gelijkmaking Zijner] opstanding;
6 Dit wetende, dat onze oude mens met [Hem] gekruisigd is, opdat het lichaam der zonde te niet gedaan worde, opdat wij niet meer de zonde dienen.
7 Want die gestorven is, die is gerechtvaardigd van de zonde.
8 Indien wij nu met Christus gestorven zijn, zo geloven wij, dat wij ook met Hem zullen leven;
9 Wetende, dat Christus, opgewekt zijnde uit de doden, niet meer sterft; de dood heerst niet meer over Hem.
10 Want dat Hij gestorven is, dat is Hij der zonde eenmaal gestorven; en dat Hij leeft, dat leeft Hij Gode.
11 Alzo ook gijlieden, houdt het daarvoor dat gij wel der zonde dood zijt, maar Gode levende zijt in Christus Jezus, onzen Heere.
12 Dat dan de zonde niet heerse in uw sterfelijk lichaam, om haar te gehoorzamen in de begeerlijkheden deszelven [lichaams].
13 En stelt uwe leden niet der zonde tot wapenen der ongerechtigheid; maar stelt uzelven Gode, als uit de doden levende [geworden] zijnde, en [stelt] uw leden Gode tot wapenen der gerechtigheid.
14 Want de zonde zal over u niet heersen; want gij zijt niet onder de wet, maar onder de genade.

Wie dat wel doet probeerd de kinderdoop te bewijzen of te verklaren waarom hij nog steeds in de zonde ligt.

[Marnix]

3 Zijn goddelijke macht heeft ons alles geschonken wat nodig is voor een vroom leven, door de kennis van hem die ons geroepen heeft door zijn majesteit en wonderbaarlijke kracht. 4 Hiermee zijn ons kostbare, rijke beloften gedaan, opdat u zou ontkomen aan het verderf dat de wereld beheerst als gevolg van de begeerte, en opdat u deel zou krijgen aan de goddelijke natuur. 5 Span daarom al uw krachten in om uw geloof te verrijken met deugdzaamheid, uw deugdzaamheid met kennis, 6 uw kennis met zelfbeheersing, uw zelfbeheersing met volharding, uw volharding met vroomheid, 7 uw vroomheid met liefde voor uw broeders en zusters, en uw liefde voor uw broeders en zusters met liefde voor allen. 8 Als u deze eigenschappen in overvloed bezit, is uw kennis van onze Heer Jezus Christus niet nutteloos maar vruchtbaar. 9 Wie ze niet bezit is kortzichtig, ja blind, en vergeet dat hij van zijn vroegere zonden gereinigd is. 10 Span u daarom des te meer in om uw roeping en uitverkiezing waar te maken, broeders en zusters. Als u dit alles doet, komt u nooit ten val 11 en zal u onbelemmerd toegang worden verleend tot het eeuwige koninkrijk van onze Heer en redder Jezus Christus.

Is dit ook remonstrants?

Klavier, helemaal met je eens. Het geloof is uit God. Het komt niet uit onszelf. Tegelijkertijd wordt ons wel een verantwoordelijkheid gegeven waar we goed mee moeten omgaan. Verbond leidt niet tot automatisme en uitverkoren zijn ook niet. Inderdaad, niet het armiaanse uiterste of het roomse uiterste, maar de gulden gereformeerde middenweg Petrus beschrijft die in dit stuk ook mooi, en noemt beiden. Ons handelen en bovenal Gods werk zonder welke we die keuze nooit gehad zouden hebben omdat we zonder dat werk tot niets goeds in staat geweest zouden zijn.

[Klavier]

De doop en wedergeboorte zijn niet los te koppelen van elkaar. Wie dat wel doet probeerd de kinderdoop te bewijzen of te verklaren waarom hij nog steeds in de zonde ligt.

En hoe koppel je doop en wedergeboorte aan elkaar?
Als teken en zegel enerzijds de doop, en de toepassing daarvan in de wedergeboorte anderzijds. De wedergeboorte doet het geloof als vrucht ontstaan dat Christus omhelst en al Zijn weldaden aanneemt. Zonder dat geloof heeft doop en verbond geen enkele waarde, als het gaat om de vervulling. God belooft een ieder die in Hem gelooft alle verbondsgoederen. Alleen IN Christus. Als Borg en Middelaar. Zonder Middelaar geen geen toegang, zonder Borg geen genade. Dan is de doop zonder geloof een aanklacht tegen de gedoopte die door het ongeloof alleen maar zegt dat Christus het niet waard is als Borg en Middelaar erkent en gediend te worden.
Zonder geloof is de doop dan geen cent waard en zelfs levensgevaarlijk. Het is dan ter veroordeling en oorzaak om met dubbele slagen geslagen te worden.
Wie stelt dat de doop de wedergeboorte als reeds voltooid feit bevestigt heeft geen gereformeerde opvatting in lijn met Calvijn en lateere reformatoren.
De doop bevestigt het Verbond waar het bad der wedergeboorte wijst op de verzoening, de afwassing der zonden in Christus als hoofd van het Verbond. Het water wijst op Zijn bloed. De afwassing der zonden is er enkel in Zijn gerechtigheid, waarin gedeeld wordt als de zondaar door het geloof in Christus wordt ingelijfd.
Geloof is onmisbaar en komt met de wedergeboorte mee.
Het geloof blijkt uit de vruchten. Het ongeloof blijkt uit het uitblijven van de vruchten. Beide komen voor onder gedoopte mensen.
De doop zou een aansporing moeten zijn om te geloven. Maar het geloof zelf komt niet mee met de doop.