Oorspronkelijk gepost door Rhodé
voor de duidelijkheid:
ik vind dat alleen waar-gelovigen belijdenis moeten doen.
Ik vind ook dat alleen waar-gelovigen aan het avondmaal behoren.
En de rest kan ik idd moeilijk een plaats geven. Ik zou ze het iedere zondag moeilijk willen maken.
Dus dat betekent twee dingen:
1. Alle leden gaan aan het avondmaal
2. Je hebt een kerk van alleen waar gelovigen. (Lecram zegt dan: Dat noemen ze hier 'Labadisme' naar aanleiding van de praktijken van Jean de Labadie. Die stelde een dergelijke eis.)
Of zie ik dat verkeerd?
En hoe komen mensen dan bekeerd? De kerk is wel niet noodzakelijk, maar ik dacht toch altijd dat het wel Gods normale weg was.
Als je de gedachte van alle belijdende leden moeten ook waar-gelovigen zijn doortrekt betekent dit nog wat.
Doopleden die ouder worden moeten dan een keus maken om hun doop over te nemen. Dit betekent dat ze of lid worden of zich uit laten schrijven als dooplid. En dat je een kerk van alleen ware gelovigen overhoudt. Iets wat bijv. Vreugendenhil (Ja ook GG) mijns inziens voorstaat al zal hij het zo niet zeggen. (Maar dan zijn we waarschijnlijk niet meer on-topic)
Wel ben ik erg benieuwd naar je reactie op mijn eerder genoemde 2 punten
[Aangepast op 14/6/04 door Adryan]