We moeten ons spoeden tot Christus, de enige weg ter ontkoming. De predestinatie zegt alleen maar dat ik mág komen. Als God geen mensen had uitverkoren zou er niemand zalig kunnen worden. Iedereen ligt verloren, maar God heeft in Zijn oneindige genade besloten een aantal van hen te redden. En daarom mogen we prediken dat er behoudenis is voor een ieder die tot Christus komt, voor een ieder die zich bekeerd.Even een zijspoor: memento, je roept op om je te haasten en te spoeden om des levens wil. Maar ligt volgens de 3FvE (inderdaad een lastig sommetje, refo ) het besluit of je naar hemel of hel gaat niet in Gods handen en heb je er zelf absoluut geen controle over (predestinatie)? Waar moet ik me dan heen haasten of spoeden? (geen retorische vraag, maar een oprechte)
Daarbij garandeerd de predestinatie mij ervan dat als ik Christus heb mogen aannemen in het geloof ik nooit meer af kan vallen. God heeft mij getrokken, en Hij wil dat ik zalig word. Welk een enorme troost voor een gelovige, die als hij ziet opzichzelf wel vrezen moet dat hij nog voor eeuwig verloren zal gaan!