Vergeving der zonden

Kislev
Berichten: 2528
Lid geworden op: 08 apr 2002, 16:20

Bericht door Kislev »

Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Is er niemand die de ervaring van de vergeving der zonden heeft beleefd? ;t Zou een slecht teken zijn als er niemand is van dit forum, die dat meegemaakt heeft. Die ervaring dat Hij niet alleen voor anderen maar ook voor jouw zonden volkomenlijk betaald heeft. Die blijdschap in God door Christus. Dat je in de ruimte gezet bent. Dat je een beetje hemelsgezind bent. Misschien is het inderdaad wel erg persoonlijk, maar een goed getuigenis is toch niet verkeerd? Of vind je het eigenlijk heel gewoon dat je vergeving van zonden hebt, en dat je daar niet over hoeft te spreken. Dat kan natuurlijk.
Een vreugde die de wereld niet kent Matthijs!! Al heb je er 100 x over horen preken en je mag het 1 x beleven dan is het alsof er nooit over gesproken is. Het doet me denken aan Christen uit de christenreis van Bunyan als dat zondepak van z'n rug valt. Zo voelt dat bijna letterlijk.

Moet denken aan ds. Heerschap van de gergem. Toen hij de vrijspraak mocht ontvangen tijdens een dienst kwam hij buiten en gooide zn hoed in de lucht en riep "leven, eeuwig leven!!"

Geliefden, bent u wel eens zalig geweest? Daar zijn eigenlijk geen woorden voor. Dat kun je niet bespreken, dat kun je alleen maar beleven. En als je het beleefd hebt kun je het niet zeggen. Mensen, die de Zaligmaker hebben mogen ontmoeten, die iets van de zaligheid van die Zaligmaker hebben mogen proeven, kunnen eigenlijk niet zeggen wat ze doorléven. Daar zijn geen woorden voor. Want al zou je er nu duizend keer over spreken, maar als u het één keertje zou beleven, zou u zeggen: Er is nog nooit iets van gezegd. En dat is waar ook.
O die zaligheid, die Jezus schenkt! Dan worden we verlost van datgene wat ons bezwaart en benauwt en bedroeft over de zonde. Dan mogen we datgene ontvangen, waarnaar ons hart verlangend is geworden, namelijk dat heil smaken, dat de breuk is geheeld. Dan is het zo, dat Hij bedient uit Zijn volheid. En dat zij ontvangen mogen genade voor genade (Johannes 1:16). En zeker, het smaken van Zijn gunst sterkt meer dan de uitgezochtste spijze.
Het is wat, als je beleven mag, dat de hitte van Gods gramschap geblust is en Gods toorn gestild is. Dan is het feest voor de ziel! Als ze eens mogen eten van de hemelse lekkernijen, die Hij bereid heeft. Als Hij ze doet drinken van de wijn die Hij mengde. Als Hij Zichzelf te genieten geeft. Dan ziet zo'n mens niemand meer dan Jezus alleen. En dan raakt hij op Hem niet meer uitgekeken en over Hem niet meer uitgewonderd. Dan neemt Hij het hart zodanig in, dat Hij het geheel vervult. Ik zal avondmaal met hem houden. Het gaat van Hem uit. Hij brengt alles mee wat ons heil volmaakt.

Ds. Van Haaren







[Aangepast op 21/11/03 door Kislev]
Gerrie

Bericht door Gerrie »

Oorspronkelijk gepost door Kislev
Moet denken aan ds. Heerschap van de gergem. Toen hij de vrijspraak mocht ontvangen tijdens een dienst kwam hij buiten en gooide zn hoed in de lucht en riep "leven, eeuwig leven!!"
Kislev geeft een voorbeeld van een ervaring van vergeving der zonden.

Als aanvulling zou ik naar de bijbel willen kijken. Want alleen ervaring kan de maatstaf niet zijn.

Ik heb even wat opgezocht over de sluitrede.
Het woord ‘sluitrede’ komt in de bijbel voor in Prediker 7
25 Ik keerde mij om, en mijn hart, om te weten, en om na te sporen, en te zoeken wijsheid en een sluitrede; en om te weten de goddeloosheid der zotheid, en de dwaasheid der onzinnigheden.
…
27 Ziet, dit heb ik gevonden, zegt de prediker, het ene bij het andere, om de sluitrede te vinden;
28 Dewelke mijn ziel nog zoekt, maar ik heb haar niet gevonden: een man uit duizend heb ik gevonden; maar een vrouw onder die allen heb ik niet gevonden.
29 Alleenlijk ziet, dit heb ik gevonden, dat God den mens recht gemaakt heeft, maar zij hebben veel vonden gezocht.

Verder heeft Aristoteles het ‘syllogisme’ bedacht, ook wel genoemd de sluitrede.
Deze heeft de volgende vorm (een premisse is een aanname):
Eerste premisse: Alle A’s zijn B (alle mensen zijn sterfelijk)
Tweede premisse ‘x’ is een A (Socrates is een mens)
Conclusie ‘x’ is B (Socrates is sterfelijk)

Nu toegepast op vergeving der zonden.

In Hand 10:43 staat het volgende:
“Dezen geven getuigenis al de prefeten, dat een iegelijk die in Hem gelooft, vergeving der zonden ontvangen zal door Zijn Naam.

Ik geloof in Hem.
Conclusie: Mijn zonden zijn vergeven.

Vergeving van zonden is dan geen vrucht o.i.d., maar is onafscheidelijk verbonden met geloof en bekering. In Lukas 3:3 wordt het in verband gebracht met de doop.
…predikende de doop der bekering tot vergeving der zonden.
Gebruikersavatar
ndonselaar
Berichten: 3105
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
Contacteer:

Bericht door ndonselaar »

Sluitrede / syllogisme, ja of nee.

Gisterenavond sprak ik prof. de Reuver over een schijnbare tegentrijdigheid in zijn referaat. Hij beeindigde namelijk zijn eerste lezing met 'aan vruchten kent men de boom, niet! aan de vruchten ken ik míjn boom.

Dit lijkt totaal niet op de visie van a Marck die de sluitrede nadrukkelijk een plaats geeft.

Volgens de Reuver was het niet hij, vanwege het overlijden van zijn moeder, die gesproken had over A Marck. Goed dat zal dan Dr. Bisschop geweest zijn.
Toch vroeg ik hem naar de tegenstelling. Hij beaamde deze tegenstelling en sprak ook liever van het 'nochtans' van het geloof van Kohlbrugge. Zo klemmen wij ons aan de beloften in Zijn Woord vast.
Toch wordt de 'sluitrede' in het pastoraat wel gebruikt. Als we nu als pastor op bezoek gaan bij een vrouw of man en die zit in de geestelijke donkerheid. We hebben gezien hoe haar of zijn geloofsleven was, hoe het geloofsleven zich altijd vastklemde aan Christus in het gewaad van Zijn Woord. Toch het is alles donker. Hoe zijn we dan niet genegen om te vragen 'is er dan nooit een kentering in uw leven geweest'. Dan volgen we toch de sluitrede. Is hij hiermee legitiem? Iemand anders vertelde mij vanmorgen dat 'oudvaders hem soms onbekommerd gebruikte', maar het is niet de weg. We dienen ons te wenden naar het Evangelie. Daar ligt de zekerheid. Kohlbrugge schrijft zo mooi over het 'nochtans'. Ben ik verloren! Ben ik vlees! Ben ik een zondaar! Nochtans klem ik me vast aan Christus Jezus alleen, omdat er bij Hem alleen vergeving te vinden is. Alleen in Hem zijn alle beloften ja en amen. Dus al is er strijd! Wend u naar Hem als een nul, als een nietbezitter. Niet om wat met die nul te zijn, want dan is het hoogmoed, maar om als een niet vervuld te worden met Hem, de Bruidegom Christus Jezus. Zo mag er dan een groeien en een opwas zijn in de genade om meer en meer te leunen op Hem die u, jouw en mij toeroept 'Ik ben de goede Herder'

Gr.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Gerrie

Bericht door Gerrie »

Bedankt, Niek voor deze informatie.
Het was inderdaad dr. Bisschop, die de lezing heeft gehouden. Maar het collegedictaat was geschreven door Prof. de Reuver.

Als ik je reactie goed lees, dan zal je niet gauw zeggen: mijn zonden zijn vergeven.

Maar je zegt steeds: vlucht naar Christus.
Lecram

Bericht door Lecram »

Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
We dienen ons te wenden naar het Evangelie. Daar ligt de zekerheid. Kohlbrugge schrijft zo mooi over het 'nochtans'. Ben ik verloren! Ben ik vlees! Ben ik een zondaar! Nochtans klem ik me vast aan Christus Jezus alleen, omdat er bij Hem alleen vergeving te vinden is. Alleen in Hem zijn alle beloften ja en amen. Dus al is er strijd! Wend u naar Hem als een nul, als een nietbezitter. Niet om wat met die nul te zijn, want dan is het hoogmoed, maar om als een niet vervuld te worden met Hem, de Bruidegom Christus Jezus. Zo mag er dan een groeien en een opwas zijn in de genade om meer en meer te leunen op Hem die u, jouw en mij toeroept 'Ik ben de goede Herder'
Gr.
Dit is evangelie! Niet meer en niet minder. Voor de één veel zonde kennis, voor de ander minder. Allemaal worden we behouden, alleen door ons vast te klemmen aan die Borg en Middelaar, Jezus. En wat is dat vastklemmen meer dan met ons hart ons gehele vertrouwen uitspreken in deze enige Zaligmaker?
Lecram

Bericht door Lecram »

Oorspronkelijk gepost door Gerrie
Als ik je reactie goed lees, dan zal je niet gauw zeggen: mijn zonden zijn vergeven.

Maar je zegt steeds: vlucht naar Christus.
Waarom eigenlijk niet? Als je vlucht tot Jezus, m.a.w. je vertrouwt Hem volledig en je gelooft in Hem, dan geloof je ook in de vergeving van je zonden. Ik kan dat ook uit Nieks reactie opmaken.
Matthijs
Berichten: 2050
Lid geworden op: 07 okt 2002, 21:03

Bericht door Matthijs »

Goed je kunt wel zeggen: Ik geloof in de Heere Jezus Christus. Maar is het niet zo dat de Heilige Geest het ook nog gaat toepassen aan je ziel? Dan krijg je volgens mij de volle zekerheid geschonken.

Ik denk dat het zo is: dat je in je ellende je ziel volledig aan Hem toe gaat vertrouwen, want je weet dat van jou kant toch alleen maar zonde komt. Zodra je dit doet (gewerkt door de Heilige Geest) dan ga je ook inderdaad na een tijd (die God gesteld heeft), dat de zware schuld, de hitte van Gods gramschap over je zonden, dat dat weg is door dat je gelooft in Hem. De rust in Hem, de hitte van Gods gramschap is geblust.
Liever Turks dan Paaps
Gebruikersavatar
ndonselaar
Berichten: 3105
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
Contacteer:

Bericht door ndonselaar »

Oorspronkelijk gepost door Gerrie
Bedankt, Niek voor deze informatie.
Het was inderdaad dr. Bisschop, die de lezing heeft gehouden. Maar het collegedictaat was geschreven door Prof. de Reuver.

Als ik je reactie goed lees, dan zal je niet gauw zeggen: mijn zonden zijn vergeven.

Maar je zegt steeds: vlucht naar Christus.
Mijn zonden vergeven? Als kenmerk? Als vast gegeven? Nee, toch.
Mijn zonden vergeven? Omdat door het 'nochtans' van het geloof mijn zonden vergeven zijn. Door mij vast te klemmen aan de Hoop die buiten mij is, belijd ik dat ík vlees blijf, dat ík zondaar blijf. Zo is de zondevergeving geen gepasseerd station, maar een doorgaande weg in het genadeleven. Natuurlijk heeft God me op de eerste daad van het geloof gerechtvaardigd. Deze rechtvaardiging is éénmalig en voor eeuwig, maar we komen er zo achter dat we zondaar blijven. Het schiet maar niet op met dat heilig worden. We zakken iedere keer weer terug. Waarom? Opdat we ook in de heiligmaking als een zondaar aan het naakte Woord van God hangen, omdat hier mijn zekerheid ligt.

Er is over deze zaak zoveel verwarring ontstaan in Nederland, dat vele zielen worstelen met enerzijds de geloofszekerheid en anderzijds met hun heiligmaking. Ze zien geen voortgang. Als dit hun school was, zakken ze iedere een klas terug. Alles, de wereld, de hel, schreeuwt hun toe: verloren, het wordt nooit wat met jouw. Jij gerechtvaardigd? Jij een christen? Zie eens op jezelf! Hoe zoet wordt het dan als de zondaar het anker vast mag werpen in de gerechtigheid van een Ander. Als in de prediking ‘Christus en al Zijn weldaden’ voorgesteld wordt. Niet de zondaar zelf met zijn gang, nee een rijke Christus voor een zwarte arme zondaar. Zo wordt God op het hoogst verheerlijkt en de zondaar op het diepst vernedert (let op de volgorde!).

Groeten,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Lecram

Bericht door Lecram »

Oorspronkelijk gepost door Maninne
Maar nu mijn vraag/opmerking Heb je nu vergeving van zonden als je mag weten dat Christus voor jou geleden heeft? JA TOCH !!! Maar ik denk dat idd. de verzekering hiervan door de Heere zelf steeds meer en meer zal toegepast worden door Zijn eigen Woord, of zit ik nu mis?
Helemaal waar. Lees dat maar na in o.a. de DL.

5-10. En dienvolgens spruit deze verzekerdheid niet uit enige bijzondere openbaring, zonder of buiten het Woord geschied, maar uit het geloof aan de beloften Gods, die Hij in Zijn Woord zeer overvloedig tot onzen troost geopenbaard heeft; uit het getuigenis des Heiligen Geestes, Die met onzen geest getuigt dat wij kinderen en erfgenamen Gods zijn (Rom. 8:16, 17); eindelijk, uit de ernstige en heilige oefening van een goede consciëntie en van goede werken. En zo de uitverkorenen Gods dezen vasten troost in deze wereld niet hadden, dat zij de overwinning behouden zullen, mitsgaders dit onbedrieglijk pand der eeuwige heerlijkheid, zo zouden zij de ellendigste van alle mensen zijn.
Orckie

Bericht door Orckie »

Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Oorspronkelijk gepost door Gerrie
Bedankt, Niek voor deze informatie.
Het was inderdaad dr. Bisschop, die de lezing heeft gehouden. Maar het collegedictaat was geschreven door Prof. de Reuver.

Als ik je reactie goed lees, dan zal je niet gauw zeggen: mijn zonden zijn vergeven.

Maar je zegt steeds: vlucht naar Christus.
Mijn zonden vergeven? Als kenmerk? Als vast gegeven? Nee, toch.
Mijn zonden vergeven? Omdat door het 'nochtans' van het geloof mijn zonden vergeven zijn. Door mij vast te klemmen aan de Hoop die buiten mij is, belijd ik dat ík vlees blijf, dat ík zondaar blijf. Zo is de zondevergeving geen gepasseerd station, maar een doorgaande weg in het genadeleven. Natuurlijk heeft God me op de eerste daad van het geloof gerechtvaardigd. Deze rechtvaardiging is éénmalig en voor eeuwig, maar we komen er zo achter dat we zondaar blijven. Het schiet maar niet op met dat heilig worden. We zakken iedere keer weer terug. Waarom? Opdat we ook in de heiligmaking als een zondaar aan het naakte Woord van God hangen, omdat hier mijn zekerheid ligt.

Er is over deze zaak zoveel verwarring ontstaan in Nederland, dat vele zielen worstelen met enerzijds de geloofszekerheid en anderzijds met hun heiligmaking. Ze zien geen voortgang. Als dit hun school was, zakken ze iedere een klas terug. Alles, de wereld, de hel, schreeuwt hun toe: verloren, het wordt nooit wat met jouw. Jij gerechtvaardigd? Jij een christen? Zie eens op jezelf! Hoe zoet wordt het dan als de zondaar het anker vast mag werpen in de gerechtigheid van een Ander. Als in de prediking ‘Christus en al Zijn weldaden’ voorgesteld wordt. Niet de zondaar zelf met zijn gang, nee een rijke Christus voor een zwarte arme zondaar. Zo wordt God op het hoogst verheerlijkt en de zondaar op het diepst vernedert (let op de volgorde!).

Groeten,

kben 'wel met je eens, maar toch is er ook zoiets als de onmiddelijke verzekering door de Heilige Geest, de puriteinen hebben dat ook geleerd. Daarin mag de zondaar in de bewustheid verzekerd worden van zijn aandeel in Christus en vrijgesproken worden door de Vader. In de SNR cursus over de puriteinen werd dit vbelicht o.a. door dr. P. De Vries. Dus als men in bepaalde kringen dit een "grote zaak"noemt, hebben ze op zich de puriteinen achter zich staan.
Ben benieuwd wat jullie daar van vinden.
Lecram

Bericht door Lecram »

Oorspronkelijk gepost door Orckie
kben 'wel met je eens, maar toch is er ook zoiets als de onmiddelijke verzekering door de Heilige Geest, de puriteinen hebben dat ook geleerd. Daarin mag de zondaar in de bewustheid verzekerd worden van zijn aandeel in Christus en vrijgesproken worden door de Vader. In de SNR cursus over de puriteinen werd dit vbelicht o.a. door dr. P. De Vries. Dus als men in bepaalde kringen dit een "grote zaak"noemt, hebben ze op zich de puriteinen achter zich staan.
Ben benieuwd wat jullie daar van vinden.
Ik kan me voorstellen dat dit gebeuren om verschillende redenen gebeurt, o.a. door opvoeding, prediking en psyche.
Iemand die vanuit het geloof aan de beloften van God verzekerd is van zijn aandeel in Chrsitus, hoeft niet 'minder' verzekerd te zijn dan iemand die dat op een meer 'buitengewone' wijze heeft verkregen. Dat heeft o.a. met karakter te maken.
Overigens ben ik zelf zeer huiverig voor 'buitengewone' belevingen, die niet op Gods Woord zijn terug te voeren. Ze zijn niet controleerbaar en worden snel als normatief beschouwd.
Gebruikersavatar
ndonselaar
Berichten: 3105
Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
Contacteer:

Bericht door ndonselaar »

'de grote zaak'

Als we nu Gods Woord lezen dan lezen we twee teksten Galaten 3 vers 2 en Efeze 1 vers 13:

Dit alleen wil ik van u leren: hebt gij den Geest ontvangen uit de werken der wet, of uit de prediking des geloofs?

In Welken ook gij zijt, nadat gij het woord der waarheid, namelijk het Evangelie uwer zaligheid gehoord hebt; in Welken gij ook, nadat gij geloofd hebt, zijt verzegeld geworden met den Heiligen Geest der belofte.


Wat is volgens de kanttekeningen de verzegeling:

Deze wijze van spreken is genomen van de mensen, die tot versterking van enige beloften verzegelde brieven plegen te geven, en dat menigmaal met opdrukking van hun eigen wapen of beeld. De beloften van de vergeving onzer zonden, van onze aanneming tot kinderen en onze eeuwige erve, worden ons gedaan door het Evangelie, en worden door het geloof ons toegeëigend. De verzegeling des Geestes, die daarbij gevoegd wordt, is de wedergeboorte of vernieuwing van Gods beeld in ons, waarmede Hij onze zielen begaaft en daarop drukt, als wij in Christus geloven, om ons meer en meer te verzekeren van de uitvoering van zijne beloften. En betuigt bovendien hetzelve aan ons gemoed, als met een Goddelijke inspraak, waarover wij ook God als onzen Vader durven aanroepen en roemen op de hoop der heerlijkheid Gods;

Hoe moeten we nu chronologisch gezien 'nadat gij vergezeld zijt geworden' lezen? Ook hier zijn ze helder:

Of, als gij geloofd hebt. Want deze verzegeling des Geestes geschiedt door het geloof, en op het geloof, Gal. 3:2.

Als we dit zo lezen, wat moeten de dan denken van de 'zaak'?

Gr.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Gerrie

Bericht door Gerrie »

Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Zo is de zondevergeving geen gepasseerd station, maar een doorgaande weg in het genadeleven.
In dit topic worden de verzekering van de genadestaat en de zondevergeving wat door elkaar gebruikt.

Bij zondenvergeving hoort belijdenis van zonden.
Dus elke keer dat je zonde doet, moet je deze belijden.
En in het geloof kun je dan weten dat de betreffende zonde ook vergeven is.

Of zou er ook weleens een periode zijn, dat je ermee loopt te worstelen, zoals de christen in de Christenreize van Bunyan, een lange tijd met het zondenpak op z'n rug loopt, zelfs nadat hij het poortje is gepasseerd?
Plaats reactie