nee, dat zeg ik niet.
Je kan wel wat zeggen, maar waar heb jij dat uit Gods Woord vandaan gehaald? Ik wil graag bewijsteksten zien. Anders geloofd zij het toch niet? Iedereen kan wel wat roepen, maar zonder onderbouwing is het te betwijfelen.
bekering
-
capricornus
Eerwaarde heer Mathijs, ik kan u niet antwoorden, ik heb met mijn hart geantwoord, en daar kan mijn verstand niet bij, en tegen dat het dat wel kan, ben ik misschien al heel oud. Ik heb enkele jaren - tiens, 't is al wel 10 jaar geleden, geleerd dat mijn verstand, dat ik zo aanbad, niet het finale van mijn wezen was.
Het finale is het gezang van dat allerbinnenste-diep-daarbinnen dat niet anders dan religieus kan zijn, dat bidt en liefheeft en getuigt.
Het finale is het gezang van dat allerbinnenste-diep-daarbinnen dat niet anders dan religieus kan zijn, dat bidt en liefheeft en getuigt.
-
Anna Klein
Ik denk wel dat karakter een rol speelt. De één ligt 's nachts wakker omdat ze tegen God gezondigd heeft, en een ander slaapt er wel om, maar is wel ellendig. En in de ellende begint begint het geloof. Alhoewel dat je nog maar een halve waarheid ziet. De Heilige Geest drijft je op Zijn tijd (als jij niets meer hebt om de zonde te bedekken) uit tot Jezus. En dat doet Hij onder de prediking van het Woord. En de één heeft een groot geloof en een ander een klein geloof. Ik denk dat dat laatste komt door gebrek aan Schriftkennis.
Maar hoe is het nu met je Anna? Ik stel misschien nu wel een zeer persoonlijke vraag aan je. Maar waarom zoek jij God?
Maar hoe is het nu met je Anna? Ik stel misschien nu wel een zeer persoonlijke vraag aan je. Maar waarom zoek jij God?
Liever Turks dan Paaps
-
capricornus
Beste Anna, ik lees zonet dit
Artikel 28. Dat een iegelijk schuldig is zich bij de Kerk te voegen.
Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn, zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten eenszelfden lichaams. En opdat dit te beter zou kunnen onderhouden worden, zo is het ambt (= plicht, red.) aller gelovigen, volgens het Woord Gods, zich af te scheiden van degenen die niet van de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze vergadering, het zij op wat plaats dat God ze gesteld heeft; ook al ware het zo, dat de magistraten en plakkaten der prinsen daartegen waren, en dat de dood of enige lichamelijke straf daaraan hing. Daarom, al degenen die zich van haar afscheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen de ordinantie Gods.
Ik zit hier dus helemaal verkeerd, ik spreek geen refo-lingo, heb die achtergrond helemaal niet, ik werd alleen maar aangetrokken door een forum van en met gelovigen in de Heere.
Aangetrokken : daar begint de bekering al, maar ook dat gaan slimme jongens en meisjes waarschijnlijk ontkennen of verbeteren.
Je kan misschien wachten tot je zoals Saul van je paard wordt gegooid en je blind toch het licht ziet en de openbaring krijgt.
Ik zou niet wachten. Ik zou, zoals Paulus, alles onderzoeken en overhouden wat goed is. En wat goed vertelt je binnenste je, je geweten.
Je vindt hier veel goeds. Alleen is de gestrengheid afschrikwekkend.
Artikel 28. Dat een iegelijk schuldig is zich bij de Kerk te voegen.
Wij geloven, aangezien deze heilige vergadering is een verzameling dergenen die zalig worden, en dat buiten haar geen zaligheid is, dat niemand, van wat staat of kwaliteit hij zij, zich behoort op zichzelven te houden, om op zijn eigen persoon te staan; maar dat zij allen schuldig zijn, zichzelven daarbij te voegen en daarmede te verenigen; onderhoudende de enigheid der Kerk, zich onderwerpende aan haar onderwijzing en tucht, den hals buigende onder het juk van Jezus Christus, en dienende de opbouwing der broederen, naar de gaven die hun God verleend heeft, als onderlinge lidmaten eenszelfden lichaams. En opdat dit te beter zou kunnen onderhouden worden, zo is het ambt (= plicht, red.) aller gelovigen, volgens het Woord Gods, zich af te scheiden van degenen die niet van de Kerk zijn, en zich te voegen tot deze vergadering, het zij op wat plaats dat God ze gesteld heeft; ook al ware het zo, dat de magistraten en plakkaten der prinsen daartegen waren, en dat de dood of enige lichamelijke straf daaraan hing. Daarom, al degenen die zich van haar afscheiden of niet daarbij voegen, die doen tegen de ordinantie Gods.
Ik zit hier dus helemaal verkeerd, ik spreek geen refo-lingo, heb die achtergrond helemaal niet, ik werd alleen maar aangetrokken door een forum van en met gelovigen in de Heere.
Aangetrokken : daar begint de bekering al, maar ook dat gaan slimme jongens en meisjes waarschijnlijk ontkennen of verbeteren.
Je kan misschien wachten tot je zoals Saul van je paard wordt gegooid en je blind toch het licht ziet en de openbaring krijgt.
Ik zou niet wachten. Ik zou, zoals Paulus, alles onderzoeken en overhouden wat goed is. En wat goed vertelt je binnenste je, je geweten.
Je vindt hier veel goeds. Alleen is de gestrengheid afschrikwekkend.
-
jacob
Ik ben geen Gergemmer, maar toch wil ik even reageren, omdat ik deze reactie gevaarlijk vind. Wanneer drijft de Heilige Geest je uit tot Christus? Op Zijn tijd, daar kan ik in meekomen, maar wat je er aan toevoegt niet. Dat niets meer hebben om je zonde te bedekken buiten Christus is een deel van het geloof en is al door de Geest gewerkt. We mogen, nee moeten Christus geloven, als Hij zegt dat Hij de Enige Weg is. Uit dit geloof kunnen we weten dat we zelf niets kunnen (dat laatste kunnen we ook op een andere manier weten). En dit geloven van Christus op Zijn Woord is al het werk van de Heilige Geest.Oorspronkelijk gepost door Matthijs
Ik denk wel dat karakter een rol speelt. De één ligt 's nachts wakker omdat ze tegen God gezondigd heeft, en een ander slaapt er wel om, maar is wel ellendig. En in de ellende begint begint het geloof. Alhoewel dat je nog maar een halve waarheid ziet. De Heilige Geest drijft je op Zijn tijd (als jij niets meer hebt om de zonde te bedekken) uit tot Jezus. En dat doet Hij onder de prediking van het Woord. En de één heeft een groot geloof en een ander een klein geloof. Ik denk dat dat laatste komt door gebrek aan Schriftkennis.
Het gevaar is dat predikanten mensen niet direct op Christus wijzen, maar op de zonde. Dan wordt de weg alleen gewezen voor hen die de zondekennis al hebben. Alsof anderen niet mogen gaan. Christus zegt dat Hij de Enige Weg is. Geloof Hem.
Vaya con Dios,
parsifal
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
-
Refojongere
Hoi Parsifal,Oorspronkelijk gepost door parsifal
Ik ben geen Gergemmer, maar toch wil ik even reageren, omdat ik deze reactie gevaarlijk vind. Wanneer drijft de Heilige Geest je uit tot Christus? Op Zijn tijd, daar kan ik in meekomen, maar wat je er aan toevoegt niet. Dat niets meer hebben om je zonde te bedekken buiten Christus is een deel van het geloof en is al door de Geest gewerkt. We mogen, nee moeten Christus geloven, als Hij zegt dat Hij de Enige Weg is. Uit dit geloof kunnen we weten dat we zelf niets kunnen (dat laatste kunnen we ook op een andere manier weten). En dit geloven van Christus op Zijn Woord is al het werk van de Heilige Geest.
Het gevaar is dat predikanten mensen niet direct op Christus wijzen, maar op de zonde. Dan wordt de weg alleen gewezen voor hen die de zondekennis al hebben. Alsof anderen niet mogen gaan. Christus zegt dat Hij de Enige Weg is. Geloof Hem.
Vaya con Dios,
parsifal
Geloof is er al in de wedergeboorte. Je geloofd dat je een zondaar bent.
Als ik weer een gedeelte uit Gods Woord geestelijk mag overzetten, dan pak ik Genesis 1. Adam en Eva hadden gezondigd. Ze kwamen gewaar dat zij naakt waren. Ze kwamen dus gewaar dat zij zondig waren. Ze maakten van bladeren schorten. Om zo hun naaktheid te bedekken. Ze bedekten hun zonde met eigen kleren. Je gaat vroom doen. Je probeert zo om je voor God aangenaam te maken. Toen kwam God Adam en Eva opzoeken, en Hij maakte van vellen kleren voor hen. Toen kwam God de Heilige Geest en hun eigengemaakte kleren moesten uit en bedekte Adam en Eva met de mantel van Christus gerechtigeheid. De mooiste kleding! Goed misschien vind je dit vergeestelijken, dat zou kunnen. Maar ik herken mijzelf er wel in. Ik kwam er achter dat ik tegen een heilig en een goeddoent God gezondigt had. Die het beste met mij voor had. Ik voelde de toorn branden op mijn hart. Ik probeerde mij eerst op te knappen voor God, maar ik maakte (achteraf gezien) alleen maar lelijker en walgelijker in Gods heilig en smetteloos oog (Hij kan geen zonde door de vingers zien!) . En je mag best weten, dat ik mij er over verbaasd heb, dat ik na een nacht slapen weer wakker werd. Dat ik nog niet in de hel was. Ik heb dagen gehad dat ik niet drufde te slapen of in de auto te rijden. Ik voelde dat God geen onrecht zou doen, dat Hij mij weg zou doen in buitenste duisternis. Niet dat ik dat wilde hoor. Ik voelde mij alleen maar ongelukkiger worden en had zeker geen vrede met God. Totdat ik uitgewerkt was en niet meer wist hoe ik ooit rechtvaardig voor God zou kunnen verschijnen. En God de Heilige Geest liet mij daarna Jezus Christus zien in het Woord. Wist ik dan nooit van Christus? Jawel, maar ik wilde komen zoals ik zou moeten zijn, volmaakt. En toen ik niets meer overhad, dan alleen maar schuld en nergens geen recht op meer had, toen vielen de schellen van mijn ogen af in de prediking van Gods Woord. Ik moest op Hem vertrouwen! En alleen op Hem! Moede, arm en naakt kwam ik met schuld tot Hem, Die vermoeiden en belasten rust geeft. Ik vertrouwde eerst op Hem in mijn ellenden (daar lag al blijdschap in!), en ik heb inderdaad de zalige rust mogen ontvangen. Ik heb nog nooit zo'n rijke Schuldbetaler gezien! Ik wil niet zeggen dat iedereen er even diep er door gehaald wordt. Maar hun zonden krijgen ze ordentelijk voor hun ogen te zien in de vierschaar der conscientie. Je word ter dood veroordeeld, omdat je niet hebt gedaan wat geschreven staat in het boek der wet om dat te doen. Die is vervloekt zegt God in Zijn Woord. Zou je het niet met (Vader) God de Rechter eens worden in vierschaar? Zou je het niet eens worden met het vonnis wat God over je uitspreekt? Zou je nu niet zeggen: Jezus, die straf, die pijn, de vloek, het leed, dat oordeel, die nederdaling ter helle die Gij hebt moeten ondergaan mij te behouden, die had ik nou verdiend?
Ik citeer het volgende van Augustinus.
"Niemand komt tot vergeving der zonden, tenzij hij zichzelf mishaagt. Niemand komt tot vergeving der zonden, tenzij hij beleidt dat hij een zondaar is. Niemand belijdt dat hij een zondaar is, tenzij hij zichzelf vernedert voor God."
"Recht is het hart voor God, wanneer het God zoekt om God."
Nog enkele citaten van puriteinen.
"Overtuigingen zijn de eerste ruwe schets van het goddelijk beeld op onze ziel." Stephen Charnock
"Nooit is één van Gods kinderen grondig vertroost die niet eerst verootmoedigd werd vanwege zijn zonden." Richard Greenham
Ja, en nu moet de ganse wereld tot Jezus Christus komen. Daar ben ik het volledig met je eens. Maar een mens in zijn natuurstaat doet en wil dat nooit! Pas als ie begint te leven, dan komt hij tot Jezus. En dat kan heel snel gaan. De Heilige Geest kan met een uur al een mens op Jezus doen zien, maar als een wederom geboren zondaar ijverig wordt in zichzelf opknappen, zichzelf bekeren, dan kan het wel es heel lang duren. Het heeft bij mij een jaar geduurd, voordat ik tot Hem kwam. Maar het kan ook wel 10 jaar duren. Ja, daar is God gewoon helemaal vrij in. Maar Gods Geest leidt zo alle dingen. Ze komen allemaal straks thuis bij Vader! En ik ben er van overtuigd he, dat als een Amsterdamse hoer op haar sterfbed haar zonden gaat inleven en vraagt om vergeving door het bloed van de Heere Jezus Christus, en zij geloofd in Hem, dan zijn haar zonden, in haar stervensuur, om Jezus wil vergeven. En iemand die jaren lang trouw gekerkt heeft, onder de rechtzinnigste verkondiging gezeten heeft, vroom is, godsdienstig is en netjes is, en op z'n sterfbed ligt, maar geen vergeving van zonden heeft door het geloof in Hem, dan zal die met dubbele slagen geslagen worden in de hel!
"Geloven in Christus is eenvoudig dit:hoe ik ook ben (goddeloos, ellendig, onrein, wanhopig), ik ben bereid om Jezus Christus tot mijn Zaligmaker te hebben. Biedt Hij mij geen hulp of hoop, dan heb ik niets anders. Hugo Binning
"Wanneer u gelooft en tot Christus komt, moet u al uw eigen gerechtigheid (al uw heiligheid, heiligmaking, plichten, tranen, verootmoedigingen enzovoort) achter u laten en niets meebrengen dan uw zonden, uw behoeften en ellenden, want anders is Christus niet geschikt voor u en u bent niet geschikt voor Christus. Christus wil een volmaakte Verlosser en Middelaar zijn en u moet een verloren zondaar zijn, of Christus en u zullen nooit tot overeenstemming komen."" Thomas Wilcox
"U zegt: ik kan niet geloven, ik kan mij niet bekeren. Maar Christus is verhoogd tot een Vorst en Zaligmaker om bekering en vergeving der zonden te geven (Hand. 5:3 l). Hebt u niets dan zonde en ellende? Ga tot Christus met al uw onboetvaardiaheid en ongeloof, om van Hem geloof en bekering te ontvangen. Dit zal Hem heel welkom zijn. David Wilcox
Als je wilt lees ook de onderstaande brief de Robert Murray MacCheyen schreef aan een ziel die Jezus zoekt.
Volgens mijn belofte zit ik nu neer om met u over de gewichtige ,dingen van de eeuwigheid te schrijven. Welk een goedheid Gods, dat Hij ons zulk een gemakkelijk middel gegeven heeft om elkaar, zelfs op verre afstand, onze gedachten mee te delen. De enige reden waarom ik u schrijf is mijn wens om wellicht daardoor uw ziel tot Jezus, de Vriend van zondaren, te leiden. “Deze ontvangt de zondaars." Hoe graag zou ik verzekerd zijn dat gij in waarheid met Jezus verenigd was. Dan zult gij, hetzij dat gij leeft, hetzij dat gij sterft, waarlijk en eeuwig gelukkig zijn. Gelooft gij, dat gij overtuigd zijt van zonde? Dit is het werk van de Heilige Geest en wel het eerste, dat Hij aan de ziel verricht (Johannes 16 : 8 en Handelingen 2: 37 en 16: 29 en 30). Zo gij niet wist dat gij gevaarlijk ziek was, zoudt gij nooit om een dokter zenden, evenmin zult gij ooit tot Christus heengaan, zo gij niet gevoelt dat uw ziel ziek is tot de dood toe. 0, bidt om een zuivere ontdekking van uw ware zielstoestand. beide zoals die van nature als door uw dadelijke zonden is. De wereld zal zeggen dat gij een braaf, onschuldig meisje zijt, maar gelooft het niet. De wereld bedriegt u. Bidt dat gij uzelf zo mag zien, zoals God u ziet, dat gij de waarde van uw ziel mag leren gevoelen. Hebt gij gezien dat gij een ellendige worm zijt, gelijk Job zichzelf zag en dat gij onrein zijt, gelijk Jesaja zich beschouwde? (Jesaja 6: 5). Hebt gij kennis aan de bevinding waarvan in Psalm 51 gesproken wordt? Ik wens niet dat gij ootmoed voor God veinst, noch dat gij uitdrukkingen van zelfverfoeiing bezigt die gij niet gevoelt. Maar ach, bidt dat de Heilige Geest u uw natuurlijke toestand doe aanschouwen, zoals die in waarheid voor God is. Slechts zelden wordt het mij gegeven meer dan een vluchtige blik te werpen op de ware staat van mijn ziel, zoals zij in zichzelf is. Maar als ik dit doe, zie ik, dat ik ben ellendig en jammerlijk en arm en blind en naakt (Openbaring 3 : 17). Ik geloof dat elk lid van het lichaam een dienstknecht der ongerechtigheid geweest is (Romeinen 3 :13-18,. De keel, de tong, de lippen, de mond, de voeten. Elk vermogen van onze geest is verontreinigd (Genesis 6: 5). Bovendien hebt gij lang op de grote zaligheid geen acht gegeven. Gij zijt tegenstrevend en ongehoorzaam geweest. Och, dat gij er toe gebracht werd het oordeel over uzelf uit te spreken: schuldig aan alles. Hoor wat een godzalig christen van zichzelf schrijft: 'Mijn verdorvenheid, zoals ik in mijzelf ben, is mij reeds lang onuitsprekelijk voorgekomen, daar zij elke gedachte en elke ingeving van mijn hart besmet, mij als een onafzienbare vloed over het hoofd gaat, of als bergen bedekt. Ik weet niet beter uit te drukken wat mijn zonden in mijn oog zijn. dan door het oneindige op het oneindige te hopen en het oneindige met het oneindige te vermenigvuldigen. Als ik mijn hart onderzoek en het bederf dat daarin is aanschouw, schijnt het mij een diepe, onpeilbare afgrond toe en toch geloof ik dat mijn overtuiging van zonde nog zeer oppervlakkig en flauw is.' Gij zult misschien vragen: Waarom wenst gij dat mij zulk een ontdekking van mijn verloren toestand gegeven wordt? Ik antwoord: Opdat u alle hoop tot oprichting van uw eigengerechtigheid wordt afgesneden, opdat gij nooit in uw arme schuldige ziel zoudt neerzien, om daar een aanbeveling bij God voor u te zoeken en dat gij met blijdschap de Heere Jezus Christus mocht aannemen, Die voor zondaren de wet vervuld heeft en voor hen gestorven is. 0, dan mocht gij met een voornemen des harten bij de Heere Jezus blijven. Mocht gij alles verlaten en Jezus Christus volgen. Acht alle dingen schade om de uitnemendheid der kennis van Jezus Christus. Gij kunt nooit in uzelf rechtvaardig voor God bevonden worden. Heden wordt gij geroepen om rechtvaardig voor Hem te staan in Christus. Bidt over Filippenzen 3 : 7-9. Ik zal trachten voor u te bidden. De genade zij met u.
Groeten,
Matthijs
Anna, Gods vriend'lijk aangezicht kun je alleen vinden in Jezus Christus. Buiten Hem is Hij een verterend vuur! Vlucht dan nu tot Hem, zoals je bent! Morgen zou het misschien je stervensuur kunnen zijn.
"Christus is de Deur tot in de schaapskooi van Gods liefde. Niemand zegge: ik zal in de deuropening blijven staan. Nee, kom binnen."
Liever Turks dan Paaps
-
england
Capricornus, er is nog een andere mogelijkheid! Dat is je onvoorwaardelijk aan Christus over te geven, en Hem te smeken om vergeving, pleitend op Zijn beloften! ja, als wij onze zonden zelf moesten dragen of God in het recht zou treden, ach wie zou dan bestaan? Maar neen, daar is vergeving altijd bij U geweest!
Wendt je naar Hem toe, en wordt behouden! Zie, Hij staat aan de deur en klopt! Dus het is niet nodig om de ziektewet in te gaan, integendeel! Laat je zonden je brengen aan de voeten van Christus!
Wendt je naar Hem toe, en wordt behouden! Zie, Hij staat aan de deur en klopt! Dus het is niet nodig om de ziektewet in te gaan, integendeel! Laat je zonden je brengen aan de voeten van Christus!
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Hoi Matthijs,
Je opmerking dat geloof in zondekennis, óók geloof is, kan ik nog niet onderschrijven. Nergens in de Schrift zien we deze koppeling, wel die van het geloof in Christus.
Prof. de Reuver maakte nav de drie stukken bij Calvijn de volgende opmerking:
Godskennis is de bron van zondekennis, maar nooit is zondekennis de bron van Godskennis.
Gr.
Je opmerking dat geloof in zondekennis, óók geloof is, kan ik nog niet onderschrijven. Nergens in de Schrift zien we deze koppeling, wel die van het geloof in Christus.
Prof. de Reuver maakte nav de drie stukken bij Calvijn de volgende opmerking:
Godskennis is de bron van zondekennis, maar nooit is zondekennis de bron van Godskennis.
Gr.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Met dank aan refoweb wat citaten:
[quote] Calvijn. Calvijn begint het 3e boek van de Institutie met erop te wijzen dat het geloof het verborgen werk van de Heilige Geest is, door de prediking van het evangelie. Hij schrijft daarna ondermeer:
"Dit is dan de waarachtige kennis van Christus, dat wij Hem aannemen, zoals de Vader Hem ons gegeven heeft, te weten in het gewaad van het Evangelie."
"De vrijmoedigheid ons voor Gods aangezicht te stellen, kan slechts vrucht van vast vertrouwen zijn. De voornaamste werking van het geloof is niet gelegen in het steunen op de beloften der barmhartigheid, die God geeft buiten ons, maar hierin, dat wij de geloften binnen in ons aanvaarden en tot de onze maken. Hier schuilt de grond van ons vertrouwen, dat in de Schrift vrede genoemd wordt."
"De aard van het geloof is, dat het Gods Woord voor waarachtig houdt, hetzij God beveelt, belooft of dreigt."
W. a Brakel windt er ook geen doekjes om. Onder het motto "Komt nu gij, wie gij zijt, houdt een weinig stil en laat ik u eens bewegen tot het geloof." schrijft hij:
"Komt gij allen, die ik genoemd heb, en ook die, welke ik hier niet voorgesteld heb; (dan volgt er een lange rij zondaren overspelers, dieven, dronkaards, etc); komt allen wie gij zijt en hoedanig gij ook zijt, komt tot Jezus, gelooft in Hem en gij zult zalig worden. Denkt iemand: dat is de weg te ruim gesteld. Ik zeg niet, dat zij zalig zijn en zullen worden, maar dat Christus ook zulken roept en dat dezulken ook wel deel aan Christus krijgen. Niemand geve de Moed verloren; want zulk een volheid van genade is in Christus..."
"Die volkomen volheid van zaligheid biedt Christus u aan. Dat is een grote zaak, die alle verwondering te boven gaat... En tot u allen, die dit leest of hoort lezen, zeg ik als een gezonden dienaar van Chritus, in Zijn Naam: "Komt, want alle dingen zijn u gereed."
"... die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet"
"Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade, wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen."
Komt nu gij allergrootste der zondaren, of wie hij mocht zijn en in wat zonde hij tot nu toe geleefd heeft en vraag mij: Roept Christus ook mij? Mag ik komen? Zou Christus ook mij willen aannemen en zaligmaken? Ik antwoord u in Christus' naam: Ja! Hij roept en belooft u, zo gij komt en in Hem gelooft (dat wil zeggen aan Hem u toevertrouwt) dat Hij u zalig maken zal. Gelijk Christus u allen roept, zo belooft Hij ook aan allen, dat Hij niemand, hij zij ook wie hij zij, die tot Hem komt, zal wegzenden en zijn genade weigeren, maar dat Hij ze allen zal aannemen. Hoort en gelooft Zijn uitdrukkelijk woord: "... die tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen." "...die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven." Doorzoek heel de bijbel en ziet of Hij wel iemand, die tot Hem kwam om verzoend, geheiligd en gezaligd door Hem te worden, genade heeft geweigerd en hen heeft heengezonden, zo zal Hij dan ook u niet verstoten, komt dan maar. Hij roept en nodigt u niet alleen met belofte van zaligheid maar Hij gebiedt het u ook. Dit is Zijn gebod, dat wij geloven in de Naam van Zijn Zoon Jezus Christus."
Tenslotte Erskine:
"Het aannemen van een zaak is alleen maar een stelen of roven, wanneer men daartoe door een voorafgaande geving of vergunning niet gerechtigd is. Zo zou dan ook het aannemen van Christus een vermetelheid en een heiligschennende handeling zijn, indien Hij door God niet gegeven ware om aangenomen te worden. Dit geven van Christus in de openbaring en in de aanbieding van het evangelie is gemeen aan allen, aan een ieder rechtgevend om Hem aan te nemen. Zo zegt Christus tot een gemengde menigte, waarvan het grootste deel ongelovig was, zoals uit Christus' beschrijving daarvan blijken kan: Mijn Vader (zegt Hij) geeft u dat ware brood uit de hemel, waardoor Hij zichzelf verstaat."
Onder verwijzing naar Joh. 3:16 zegt hij:
"Dit sluit geen algemene verlossing in. Want ik spreek nu niet van koping of van toepassing van de verlossing of van de toepassing van de verlossing welke ongetwijfeld de uitverkorenen alleen eigen is, maar van dat geven van Christus in het Woord, hetwelk ons tot aannemen recht geeft. Omhelst dan deze Zaligmaker, Die aan u gegeven is en neemt Hem met danbaarheid en lofzegging aan. En indien gij zulks niet doet, ik heb u gezegd, gij zult de valse ijdelheden nawandelen en uw eigen weldadigheid verlaten.
"In dit Woord wordt Christus en Zijn eeuwige gerechtiheid en algenoegzaamheid u nabij gebracht, teneinde gij Hem aannemen, op uw eigen ziel toepassen zoudt door het geloof. Gij hebt niet nodig in de hemel op te klimmen, noch in de afgrond neder te dalen, om naar een Zaligmaker te zoeken. Want nabij u is het Woord (met Christus daarin), dit is het Woord des geloofs, hetwelk wij prediken."
[quote] Calvijn. Calvijn begint het 3e boek van de Institutie met erop te wijzen dat het geloof het verborgen werk van de Heilige Geest is, door de prediking van het evangelie. Hij schrijft daarna ondermeer:
"Dit is dan de waarachtige kennis van Christus, dat wij Hem aannemen, zoals de Vader Hem ons gegeven heeft, te weten in het gewaad van het Evangelie."
"De vrijmoedigheid ons voor Gods aangezicht te stellen, kan slechts vrucht van vast vertrouwen zijn. De voornaamste werking van het geloof is niet gelegen in het steunen op de beloften der barmhartigheid, die God geeft buiten ons, maar hierin, dat wij de geloften binnen in ons aanvaarden en tot de onze maken. Hier schuilt de grond van ons vertrouwen, dat in de Schrift vrede genoemd wordt."
"De aard van het geloof is, dat het Gods Woord voor waarachtig houdt, hetzij God beveelt, belooft of dreigt."
W. a Brakel windt er ook geen doekjes om. Onder het motto "Komt nu gij, wie gij zijt, houdt een weinig stil en laat ik u eens bewegen tot het geloof." schrijft hij:
"Komt gij allen, die ik genoemd heb, en ook die, welke ik hier niet voorgesteld heb; (dan volgt er een lange rij zondaren overspelers, dieven, dronkaards, etc); komt allen wie gij zijt en hoedanig gij ook zijt, komt tot Jezus, gelooft in Hem en gij zult zalig worden. Denkt iemand: dat is de weg te ruim gesteld. Ik zeg niet, dat zij zalig zijn en zullen worden, maar dat Christus ook zulken roept en dat dezulken ook wel deel aan Christus krijgen. Niemand geve de Moed verloren; want zulk een volheid van genade is in Christus..."
"Die volkomen volheid van zaligheid biedt Christus u aan. Dat is een grote zaak, die alle verwondering te boven gaat... En tot u allen, die dit leest of hoort lezen, zeg ik als een gezonden dienaar van Chritus, in Zijn Naam: "Komt, want alle dingen zijn u gereed."
"... die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet"
"Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade, wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen."
Komt nu gij allergrootste der zondaren, of wie hij mocht zijn en in wat zonde hij tot nu toe geleefd heeft en vraag mij: Roept Christus ook mij? Mag ik komen? Zou Christus ook mij willen aannemen en zaligmaken? Ik antwoord u in Christus' naam: Ja! Hij roept en belooft u, zo gij komt en in Hem gelooft (dat wil zeggen aan Hem u toevertrouwt) dat Hij u zalig maken zal. Gelijk Christus u allen roept, zo belooft Hij ook aan allen, dat Hij niemand, hij zij ook wie hij zij, die tot Hem komt, zal wegzenden en zijn genade weigeren, maar dat Hij ze allen zal aannemen. Hoort en gelooft Zijn uitdrukkelijk woord: "... die tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen." "...die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven." Doorzoek heel de bijbel en ziet of Hij wel iemand, die tot Hem kwam om verzoend, geheiligd en gezaligd door Hem te worden, genade heeft geweigerd en hen heeft heengezonden, zo zal Hij dan ook u niet verstoten, komt dan maar. Hij roept en nodigt u niet alleen met belofte van zaligheid maar Hij gebiedt het u ook. Dit is Zijn gebod, dat wij geloven in de Naam van Zijn Zoon Jezus Christus."
Tenslotte Erskine:
"Het aannemen van een zaak is alleen maar een stelen of roven, wanneer men daartoe door een voorafgaande geving of vergunning niet gerechtigd is. Zo zou dan ook het aannemen van Christus een vermetelheid en een heiligschennende handeling zijn, indien Hij door God niet gegeven ware om aangenomen te worden. Dit geven van Christus in de openbaring en in de aanbieding van het evangelie is gemeen aan allen, aan een ieder rechtgevend om Hem aan te nemen. Zo zegt Christus tot een gemengde menigte, waarvan het grootste deel ongelovig was, zoals uit Christus' beschrijving daarvan blijken kan: Mijn Vader (zegt Hij) geeft u dat ware brood uit de hemel, waardoor Hij zichzelf verstaat."
Onder verwijzing naar Joh. 3:16 zegt hij:
"Dit sluit geen algemene verlossing in. Want ik spreek nu niet van koping of van toepassing van de verlossing of van de toepassing van de verlossing welke ongetwijfeld de uitverkorenen alleen eigen is, maar van dat geven van Christus in het Woord, hetwelk ons tot aannemen recht geeft. Omhelst dan deze Zaligmaker, Die aan u gegeven is en neemt Hem met danbaarheid en lofzegging aan. En indien gij zulks niet doet, ik heb u gezegd, gij zult de valse ijdelheden nawandelen en uw eigen weldadigheid verlaten.
"In dit Woord wordt Christus en Zijn eeuwige gerechtiheid en algenoegzaamheid u nabij gebracht, teneinde gij Hem aannemen, op uw eigen ziel toepassen zoudt door het geloof. Gij hebt niet nodig in de hemel op te klimmen, noch in de afgrond neder te dalen, om naar een Zaligmaker te zoeken. Want nabij u is het Woord (met Christus daarin), dit is het Woord des geloofs, hetwelk wij prediken."
"Then he isn't safe?" said Lucy.
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
"Safe?" said Mr. Beaver. "Don't you hear what Mrs. Beaver tells you? Who said anything about safe? "Course he isn't safe. But he's good. He's the King, I tell you."
Ndonselaar,
Je gelooft dat je een zondaar bent en dat God een heilig en rechtvaardig God is. Een mens van nature kan dat wel met de mond zeggen, maar gelooft er niets van. Dat geloof dat je een zondaar voor Hem bent, is al een gave van God. Het is niet verdiend. Dit is idd. geen zaligmakend geloof (zo merk je het niet), maar vloeit wel uit tot een zaligmakend geloof in Hem en in Hem alleen. Als het een waar werk van God is, dan ben je al een uitverkorene. Dan ben je ook al behouden, ook al weet je dit zelf niet. Dan was je al behouden voor de grondlegging der wereld.
Dat bedoel ik dus met geloof in de ellende. Zo zegt Prof. Wisse het in drie gezellinenreis. Ook vroeg ik dat afgelopen woensdag aan ds. van Rossem uit Voorburg, en hij zei het ook zo.
Parsifal,
Bedankt voor je citaten. Ik kan er helemaal in meekomen.
Iedereen mag en moet tot Christus komen, maar een mens in z'n doodstaat komt niet tot Christus zoals het zou moeten. McCheyne zegt dat de Heilige Geest een levend gemaakt mens eerst overtuigd van zonde. De Heilige Geest slaat God als Rechter nooit over. Hij springt niet meteen over drempel naar Jezus. Je moet toch ergens van verlost worden? Wat heb je aan de Zaligmaker als je geen zonde in jezelf ziet? Helemaal niets toch? Christus kan niets met zo'n mens, want Hij is gekomen voor zondaren en niet voor rechtvaardigen. Zondaren worden in Gods rechtbank vrijgesproken van de straf die op hen ligt. En mensen die geen schuld hebben worden ook niet vrijgesproken. Er is ook geen mens die van nature naar de rechtbank wil. Ja, als ze van te voren maar op een briefje meekrijgen dat de uitslag goed is. De uitverkoren die komen in de genadetijd voor Gods rechterstoel te staan. De goddelozen pas als ze sterven. Maar dan is er geen Christus meer die hen wil redden, want de genadetijd is voorbij.
Een mens die meteen verlost en bekeerd wordt, daar heb ik mijn vraagtekens bij. Ik zal ze niet veroordelen, maar het is niet de gewone weg die de Heilige Geest met Gods volk gaat. Je krijgt Godskennis en zelfkennis in het ontdekkende licht van de Heilige Geest. Dat maakt je zondaar voor God en dat is zeker geen zalig gevoel!! Onmogelijk. Dat zalige gevoel kan wel heel snel komen, maar kan ook maanden of jaren duren. Dat komt omdat die mens zichzelf in de weg staat door vrome wetswerkingen en werkheiligheid. En als er nou geen wonder gebeurt, dan moet ie alsnog voor eeuwig omkomen. Want er zijn mensen die vinden het prettig om zich ellendig te voelen, want dat is een kenmerk voor hun, dat ze erbij horen. Ze kunnen dan ook heel goed over hun ellende bij anderen praten, om zo degelijk over te komen, maar voor God zijn ze walgelijk.
Maar als het een waar werk Gods is, dan worden ze steeds groter zondaar en goddelozer totdat ze niets meer hebben. Dan moeten ze al hun wapens tegen vrije genade inleveren, want de mens van nature is een vijand van vrije genade. Je kunt niets meebrengen tot Christus. Je moet leeg zijn, zodat Hij je kan vervullen.
Je gelooft dat je een zondaar bent en dat God een heilig en rechtvaardig God is. Een mens van nature kan dat wel met de mond zeggen, maar gelooft er niets van. Dat geloof dat je een zondaar voor Hem bent, is al een gave van God. Het is niet verdiend. Dit is idd. geen zaligmakend geloof (zo merk je het niet), maar vloeit wel uit tot een zaligmakend geloof in Hem en in Hem alleen. Als het een waar werk van God is, dan ben je al een uitverkorene. Dan ben je ook al behouden, ook al weet je dit zelf niet. Dan was je al behouden voor de grondlegging der wereld.
Dat bedoel ik dus met geloof in de ellende. Zo zegt Prof. Wisse het in drie gezellinenreis. Ook vroeg ik dat afgelopen woensdag aan ds. van Rossem uit Voorburg, en hij zei het ook zo.
Parsifal,
Bedankt voor je citaten. Ik kan er helemaal in meekomen.
Iedereen mag en moet tot Christus komen, maar een mens in z'n doodstaat komt niet tot Christus zoals het zou moeten. McCheyne zegt dat de Heilige Geest een levend gemaakt mens eerst overtuigd van zonde. De Heilige Geest slaat God als Rechter nooit over. Hij springt niet meteen over drempel naar Jezus. Je moet toch ergens van verlost worden? Wat heb je aan de Zaligmaker als je geen zonde in jezelf ziet? Helemaal niets toch? Christus kan niets met zo'n mens, want Hij is gekomen voor zondaren en niet voor rechtvaardigen. Zondaren worden in Gods rechtbank vrijgesproken van de straf die op hen ligt. En mensen die geen schuld hebben worden ook niet vrijgesproken. Er is ook geen mens die van nature naar de rechtbank wil. Ja, als ze van te voren maar op een briefje meekrijgen dat de uitslag goed is. De uitverkoren die komen in de genadetijd voor Gods rechterstoel te staan. De goddelozen pas als ze sterven. Maar dan is er geen Christus meer die hen wil redden, want de genadetijd is voorbij.
Een mens die meteen verlost en bekeerd wordt, daar heb ik mijn vraagtekens bij. Ik zal ze niet veroordelen, maar het is niet de gewone weg die de Heilige Geest met Gods volk gaat. Je krijgt Godskennis en zelfkennis in het ontdekkende licht van de Heilige Geest. Dat maakt je zondaar voor God en dat is zeker geen zalig gevoel!! Onmogelijk. Dat zalige gevoel kan wel heel snel komen, maar kan ook maanden of jaren duren. Dat komt omdat die mens zichzelf in de weg staat door vrome wetswerkingen en werkheiligheid. En als er nou geen wonder gebeurt, dan moet ie alsnog voor eeuwig omkomen. Want er zijn mensen die vinden het prettig om zich ellendig te voelen, want dat is een kenmerk voor hun, dat ze erbij horen. Ze kunnen dan ook heel goed over hun ellende bij anderen praten, om zo degelijk over te komen, maar voor God zijn ze walgelijk.
Maar als het een waar werk Gods is, dan worden ze steeds groter zondaar en goddelozer totdat ze niets meer hebben. Dan moeten ze al hun wapens tegen vrije genade inleveren, want de mens van nature is een vijand van vrije genade. Je kunt niets meebrengen tot Christus. Je moet leeg zijn, zodat Hij je kan vervullen.
Liever Turks dan Paaps
-
ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Beste Matthijs, ik twijfel niet aan je bedoelingen. Toch wil ik een aantal kritische opmerkingen plaatsen:
Je gelooft dat je een zondaar bent en dat God een heilig en rechtvaardig God is. Een mens van nature kan dat wel met de mond zeggen, maar gelooft er niets van. Dat geloof dat je een zondaar voor Hem bent, is al een gave van God. Het is niet verdiend. Dit is idd. geen zaligmakend geloof (zo merk je het niet), maar vloeit wel uit tot een zaligmakend geloof in Hem en in Hem alleen.
Is het geloof nu een gave van God? Ja, toch, zo spreekt de Schrift! Welk geloof? Want een iegelijk die in Hem gelooft, heeft het eeuwige leven. We moeten geen onderscheid gaan maken tussen geloof in zondekennis en zaligmakend geloof Matthijs, dan gaan we op een verkeerd spoor. Zoals ik Calvijn al aanhaalde. Godskennis is de bron van zondekennis, maar nooit is mijn zondekennis de bron van Godskennis. Pas in de handen van Christus leer ik mijn zonden kennen. Zodra ik door de Wet naar het Evangelie geslagen wordt, leer ik zien wie ik ben. Hier wordt het geheim van het geloof gewerkt, door de wedergeboorte.
En over het behouden zijn voor de grondlegging der wereld, is geen goede weergave van de Schrift. De Schrift leert mij dat Hij mij liefgehad heeft voor de grondlegging der wereld, ja Hij heeft mij verordineerd / verkoren voor de grondlegging der wereld schrijft Paulus. Paulus schrijft ook wat ik ben voor de rechtvaardiging door het geloof: verdoemelijk voor God. Dit is niet behouden. Door te spreken over een behouden of een rechtvaardiging van eeuwigheid, verliest de rechtvaardiging in de tijd zijn kracht. Dan wordt hij een 'zedelijke aanrading'.
Dus geloof in ellende kan wel, maar alleen als we reeds verbonden zijn door het zaligmakende geloof in het Voorwerp van het geloof, Jezus Christus.
Hartelijke groet,
Je gelooft dat je een zondaar bent en dat God een heilig en rechtvaardig God is. Een mens van nature kan dat wel met de mond zeggen, maar gelooft er niets van. Dat geloof dat je een zondaar voor Hem bent, is al een gave van God. Het is niet verdiend. Dit is idd. geen zaligmakend geloof (zo merk je het niet), maar vloeit wel uit tot een zaligmakend geloof in Hem en in Hem alleen.
Is het geloof nu een gave van God? Ja, toch, zo spreekt de Schrift! Welk geloof? Want een iegelijk die in Hem gelooft, heeft het eeuwige leven. We moeten geen onderscheid gaan maken tussen geloof in zondekennis en zaligmakend geloof Matthijs, dan gaan we op een verkeerd spoor. Zoals ik Calvijn al aanhaalde. Godskennis is de bron van zondekennis, maar nooit is mijn zondekennis de bron van Godskennis. Pas in de handen van Christus leer ik mijn zonden kennen. Zodra ik door de Wet naar het Evangelie geslagen wordt, leer ik zien wie ik ben. Hier wordt het geheim van het geloof gewerkt, door de wedergeboorte.
En over het behouden zijn voor de grondlegging der wereld, is geen goede weergave van de Schrift. De Schrift leert mij dat Hij mij liefgehad heeft voor de grondlegging der wereld, ja Hij heeft mij verordineerd / verkoren voor de grondlegging der wereld schrijft Paulus. Paulus schrijft ook wat ik ben voor de rechtvaardiging door het geloof: verdoemelijk voor God. Dit is niet behouden. Door te spreken over een behouden of een rechtvaardiging van eeuwigheid, verliest de rechtvaardiging in de tijd zijn kracht. Dan wordt hij een 'zedelijke aanrading'.
Dus geloof in ellende kan wel, maar alleen als we reeds verbonden zijn door het zaligmakende geloof in het Voorwerp van het geloof, Jezus Christus.
Hartelijke groet,
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini