Concreet: Als je GELOOFT ben je WEDERGEBOREN!
Gods woord maakt geen onderscheid.
Een 'breekje' van Breekijzertje
Makkelijke Bekeringen of toch niet ?
Welke opvatting bedoel je precies? Ik kan er ook een aantal aanwijzen die recht tegen Gods Woord ingaan. Bijvvorbeeld dat geloven en bekeren gescheiden zouden zijn.Oorspronkelijk gepost door Admin
ik kan me volledig in de opvatting van Tukkertje vinden.
Ik denk dat je het goed bedoelt, maar je moet het wel nuanceren. God doet wel degelijk een beroep op onze eigen wil.Oorspronkelijk gepost door Admin
De voorstanders van de Eigen wil draaien de boel om.
Lukas 19:27 Doch deze mijn vijanden, die niet hebben gewild, dat ik over hen koning zoude zijn, brengt ze hier, en slaat ze hier voor mij dood.
Openbaring 22:17 En de Geest en de Bruid zeggen: Kom! En die het hoort, zegge: Kom! En die dorst heeft, kome; en die wil, neme het water des levens om niet.
Dat is wat anders dan de vrije wil. Die gaat ervan uit dat we Gods Geest niet nodig hebben om onze wil te vernieuwen.
De Dordtse leerregels hebben dat helder onder woorden gebracht, dat de vernieuwde eigen wil wel degelijk een rol speelt.
DL 3/4-12. En dit is die wedergeboorte, die vernieuwing, nieuwe schepping, opwekking van de doden en levendmaking, waarvan zo heerlijk in de Schrift gesproken wordt, dewelke God zonder ons in ons werkt. En deze wordt in ons niet teweeggebracht door middel van de uiterlijke prediking alleen, noch door aanrading, of zulke manier van werking, dat, wanneer nu God Zijn werk volbracht heeft, het alsdan nog in de macht des mensen zou staan wedergeboren te worden of niet wedergeboren te worden, bekeerd te worden of niet bekeerd te worden. Maar het is een gans bovennatuurlijke, een zeer krachtige, en tegelijk zeer zoete, wonderlijke, verborgen, en onuitsprekelijke werking, dewelke, naar het getuigenis der Schrift (die van den Auteur van deze werking is ingegeven), in haar kracht niet minder noch geringer is dan de schepping of de opwekking der doden; alzo dat al diegenen, in wier harten God op deze wonderbaarlijke wijze werkt, zekerlijk, onfeilbaar en krachtiglijk wedergeboren worden en daadwerkelijk geloven. En alsdan wordt de wil, zijnde nu vernieuwd, niet alleen van God gedreven en bewogen, maar, van God bewogen zijnde, werkt hij ook zelf. Waarom ook terecht gezegd wordt dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert.
Even voor de duidelijkheid welke terminologie we hier gebruiken (althans, wat ik gebruik)
WEDERGEBOORTE
Wedergeboorte in engere zin = levendmaking, je krijgt een nieuw hart, en je wil wordt omgebogen tot God
Dit wordt ook wel "Bekering" genoemd.
BEKERING/WEDERGEBOORTE IN RUIMERE ZIN
Wanneer een mens wedergeboren wordt dan moet hij zich bekeren van de telkens opkomende oude mens, hij krijgt met zichzelf en met de wereld en de duivel te strijden.
Bekering is hier: Het strijden, de geloofsstrijd van de gelovige, van de wedergeborene tegen zichzelf en hun zonden.
GELOOF
Zodra iemand wederom geboren is (dat moment kan moeilijk bepaald worden), is hem het geloof geschonken, en gelooft hij metterdaad. Dan zal hij metterdaad tot Christus vluchten, omdat hij of zij gewillig is gemaakt in de wedergeboorte.
Deze drie zaken zijn dus onlosmakelijk met elkaar verbonden en niet te scheiden, wel te onderscheiden.
Parsifal,
Als de Christen zegt dat hij gelooft en zich bekeerd heeft, liegt hij niet. Al zou de Christen direct en overtuigd erkennen dat het God is Die het in Hem werkt. Door refojongere wordt dit schijnvroomheid genoemd, maar het is volgens mij volop Bijbels.
Ik vind dat nogal zeer grof gesteld. Op het moment dat God het goede werk in een mens begint, dan zal hij of zij dat zeker niet opmerken dat het van God is. Maar achteraf zal hij duidelijk zien: Wat was IK toch onwillig, wat heeft de HEERE God toch ontzettend veel werk aan mij gehad om mij te trekken uit de duisternis, dat alles was van Hem. Door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen!
Zo wordt met het hart het EENZIJDIG Godswerk beleden en dat God het willen en werken heeft gewerkt in de mens. De mens zal het ook beleven dat hij alles moet ontvangen van God, omdat de mens tot niets in staat is, niet om te kunnen en niet om te willen.
WEDERGEBOORTE
Wedergeboorte in engere zin = levendmaking, je krijgt een nieuw hart, en je wil wordt omgebogen tot God
Dit wordt ook wel "Bekering" genoemd.
BEKERING/WEDERGEBOORTE IN RUIMERE ZIN
Wanneer een mens wedergeboren wordt dan moet hij zich bekeren van de telkens opkomende oude mens, hij krijgt met zichzelf en met de wereld en de duivel te strijden.
Bekering is hier: Het strijden, de geloofsstrijd van de gelovige, van de wedergeborene tegen zichzelf en hun zonden.
GELOOF
Zodra iemand wederom geboren is (dat moment kan moeilijk bepaald worden), is hem het geloof geschonken, en gelooft hij metterdaad. Dan zal hij metterdaad tot Christus vluchten, omdat hij of zij gewillig is gemaakt in de wedergeboorte.
Deze drie zaken zijn dus onlosmakelijk met elkaar verbonden en niet te scheiden, wel te onderscheiden.
Parsifal,
Als de Christen zegt dat hij gelooft en zich bekeerd heeft, liegt hij niet. Al zou de Christen direct en overtuigd erkennen dat het God is Die het in Hem werkt. Door refojongere wordt dit schijnvroomheid genoemd, maar het is volgens mij volop Bijbels.
Ik vind dat nogal zeer grof gesteld. Op het moment dat God het goede werk in een mens begint, dan zal hij of zij dat zeker niet opmerken dat het van God is. Maar achteraf zal hij duidelijk zien: Wat was IK toch onwillig, wat heeft de HEERE God toch ontzettend veel werk aan mij gehad om mij te trekken uit de duisternis, dat alles was van Hem. Door U, door U alleen, om het eeuwig welbehagen!
Zo wordt met het hart het EENZIJDIG Godswerk beleden en dat God het willen en werken heeft gewerkt in de mens. De mens zal het ook beleven dat hij alles moet ontvangen van God, omdat de mens tot niets in staat is, niet om te kunnen en niet om te willen.
- ndonselaar
- Berichten: 3105
- Lid geworden op: 29 dec 2001, 12:34
- Contacteer:
Wedergeboorte, geloof, bekering.
Allemaal onderscheiden begrippen die we nooit mogen scheiden.
Het woord wedergeboorte begint met de 'w'. Hierin zien we 2 maal de letter 'v'. De éne van 'verlossing' en de andere van 'vernieuwíng' (bekering). Als God dus een mens wederbaart, verlost (rechtvaardigt) Hij hem door het geloof en vernieuwt Hij die mens.
Allemaal onderscheiden begrippen die we nooit mogen scheiden.
Het woord wedergeboorte begint met de 'w'. Hierin zien we 2 maal de letter 'v'. De éne van 'verlossing' en de andere van 'vernieuwíng' (bekering). Als God dus een mens wederbaart, verlost (rechtvaardigt) Hij hem door het geloof en vernieuwt Hij die mens.
In necessariis unitatem custodiant, in non necessariis libertatem, in utrisque prudentiam et charitatem, in omnibus conscientiam inoffensam in diem Domini
Beste Niek,Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Wedergeboorte, geloof, bekering.
Allemaal onderscheiden begrippen die we nooit mogen scheiden.
Het woord wedergeboorte begint met de 'w'. Hierin zien we 2 maal de letter 'v'. De éne van 'verlossing' en de andere van 'vernieuwíng' (bekering). Als God dus een mens wederbaart, verlost (rechtvaardigt) Hij hem door het geloof en vernieuwt Hij die mens.
Ik ben het heel vaak met je eens, maar dit verbaast me toch wel. Ik zou jouw laatste uitspraak eerder verwachten van iemand die een sterke vergeestelijking voorstaat.
Het is pertinent onmogelijk om op basis van de beginletter 'W' een conclusie te trekken dat 'verlossing' en 'vernieuwing' onderdelen zijn van de wedergeboorte.
Jouw volgorde lees ik niet letterlijk in de Bijbel, evenmin als de mijne trouwens.
Toch is er wel een volgorde. In onze doodstaat (Ef. 2:1) wilden wij niet de Heere dienen, noch in de Heere Jezus Christus geloven.
In de wedergeboorte in engere zin wordt ons hart zo omgebogen (en dat wordt ook wel ervaren als het krijgen van een vlesen hart in plaats van het stenen hart dat je van nature hebt (Ezech. 36:26)) dat je gewillig wordt om God te dienen en in de Heere Jezus Christus te geloven.
Wedergeboorte (in engere zin) en het geloven in Christus vallen dus praktisch samen, maar omdat wij een nieuw (gewillig) hart nodig hebben om in Hem te kunnen geloven en te willen geloven moeten wij wederom geboren worden. En gaat wedergeboorte noodzakelijk aan het geloven van de mens vooraf. Om ook nog 's te benadrukken dat het een eenzijdig Godswerk is
Aangezien een mens zich enkel daadwerkelijk kan bekeren met hart en ziel als hij of zij gelooft, volgt daaruit dat de daadwerkelijk bekering pas kan volgen door het geloof in Hem.
Op deze (m.i. Bijbelse wijze) redenerend aan de hand van de Schrift kom ik tot de volgorde: wedergeboorte, geloof en bekering.
Echter, de volgorde is niet zozeer belangrijk, het gaat er maar om dat we alle drie de zaken mogen kennen in ons leven.
[Aangepast op 31/3/03 door Refojongere]
Toch is er wel een volgorde. In onze doodstaat (Ef. 2:1) wilden wij niet de Heere dienen, noch in de Heere Jezus Christus geloven.
In de wedergeboorte in engere zin wordt ons hart zo omgebogen (en dat wordt ook wel ervaren als het krijgen van een vlesen hart in plaats van het stenen hart dat je van nature hebt (Ezech. 36:26)) dat je gewillig wordt om God te dienen en in de Heere Jezus Christus te geloven.
Wedergeboorte (in engere zin) en het geloven in Christus vallen dus praktisch samen, maar omdat wij een nieuw (gewillig) hart nodig hebben om in Hem te kunnen geloven en te willen geloven moeten wij wederom geboren worden. En gaat wedergeboorte noodzakelijk aan het geloven van de mens vooraf. Om ook nog 's te benadrukken dat het een eenzijdig Godswerk is
Aangezien een mens zich enkel daadwerkelijk kan bekeren met hart en ziel als hij of zij gelooft, volgt daaruit dat de daadwerkelijk bekering pas kan volgen door het geloof in Hem.
Op deze (m.i. Bijbelse wijze) redenerend aan de hand van de Schrift kom ik tot de volgorde: wedergeboorte, geloof en bekering.
Echter, de volgorde is niet zozeer belangrijk, het gaat er maar om dat we alle drie de zaken mogen kennen in ons leven.
[Aangepast op 31/3/03 door Refojongere]