Een uitstekend artikel in reactie op een conservatieve bijdrage van Steef Post:

https://www.rd.nl/opinie/passend-onderw ... -1.1531270

En een mooi maar ook wel aangrijpend (vond ik persoonlijk) interview met een oud mede-jv-lid uit de kerk van mijn jeugd:

https://www.npostart.nl/de-verwondering ... KN_1702704

DDD schreef:
En een mooi maar ook wel aangrijpend (vond ik persoonlijk) interview met een oud mede-jv-lid uit de kerk van mijn jeugd:

https://www.npostart.nl/de-verwondering ... KN_1702704

Indrukwekkend, dank je wel @DDD, het doet erg veel met me....

DDD schreef:Een uitstekend artikel in reactie op een conservatieve bijdrage van Steef Post:
https://www.rd.nl/opinie/passend-onderw ... -1.1531270

Een buitengewoon slecht artikel, als je het mij vraagt. Dat blijkt ook wel uit wat de auteurs schrijven. Citaat: "Zoals in een fabriek het product centraal staat, en in een ziekenhuis de patiënt, zo moet op school het kind centraal staan, en niet de leerstof of de docent. Dat is waar het wel om gaat." Daar zit nu juist het pijnpunt dat Post heeft willen benoemen. Het kind centraal, het individuele kind is leidend. De docent en de leerstof staan op z'n best op het tweede plan.
Goed onderwijs is echter onderwijs waar de focus op docent, leerling en leerstof in balans is. De onderwijsvernieuwingen hebben steeds via het idee van het sociaal constructivisme de leerling en zijn leerbehoeften centraal gesteld. De leraar werd coach en de leerstof (evenals de waarheid) was bewegelijk. De leerling met zijn of haar leervragen werd centraal gesteld. De docent moest adequaat inzoomen op die leervraag en zo leren tot stand brengen. Het begrip onderwijzen raakt dan uit beeld.
Daarom is er evenwicht nodig tussen docent, leerling en leerstof. Als één van de drie gaat overheersen, is er sprake is van kortsluiting: als de docent het één en al is, raakt de relationele/pedagogische factor totaal uit zicht, als de leerling alleen centraal staat passen we
naadloos in het moderne, autonome denken en als alleen de leerstof centraal zetten, is de school niet meer dan een 'leerfabriek'.

Met name de vakinhoud als deel van Gods schepping en het vakmanschap van de docent moet juist weer centraler moet komen te
staan. De Schrift en in navolging daarvan de Reformatie zet in op Gods eer en de grootheid van Zijn werken. Reformatorisch onderwijs doet er goed aan dat spoor te volgen: Gods grote werken in het middelpunt. Het vak, van waaruit die werken onderzocht en gekend mogen worden, komt dan weer meer in het middelpunt. Het is opvallend hoe in alle onderwijs- en beleidsstukken vanaf de jaren zeventig juist dat element ontbroken heeft. En het reformatorisch onderwijs is er getrouw achteraan gehobbeld. (Of liep soms zelfs als beste jongetje van de klas voorop.) (Zie hiervoor het goed leesbare proefschrift van dr. R. Toes: https://www.rug.nl/research/portal/file ... thesis.pdf)

DDD schreef: En een mooi maar ook wel aangrijpend (vond ik persoonlijk) interview met een oud mede-jv-lid uit de kerk van mijn jeugd:

https://www.npostart.nl/de-verwondering ... KN_1702704

Een mooi interview. Dank voor het delen.

Luther schreef:

DDD schreef:Een uitstekend artikel in reactie op een conservatieve bijdrage van Steef Post:
https://www.rd.nl/opinie/passend-onderw ... -1.1531270

Een buitengewoon slecht artikel, als je het mij vraagt. Dat blijkt ook wel uit wat de auteurs schrijven. Citaat: "Zoals in een fabriek het product centraal staat, en in een ziekenhuis de patiënt, zo moet op school het kind centraal staan, en niet de leerstof of de docent. Dat is waar het wel om gaat." Daar zit nu juist het pijnpunt dat Post heeft willen benoemen. Het kind centraal, het individuele kind is leidend. De docent en de leerstof staan op z'n best op het tweede plan.
Goed onderwijs is echter onderwijs waar de focus op docent, leerling en leerstof in balans is. De onderwijsvernieuwingen hebben steeds via het idee van het sociaal constructivisme de leerling en zijn leerbehoeften centraal gesteld. De leraar werd coach en de leerstof (evenals de waarheid) was bewegelijk. De leerling met zijn of haar leervragen werd centraal gesteld. De docent moest adequaat inzoomen op die leervraag en zo leren tot stand brengen. Het begrip onderwijzen raakt dan uit beeld.
Daarom is er evenwicht nodig tussen docent, leerling en leerstof. Als één van de drie gaat overheersen, is er sprake is van kortsluiting: als de docent het één en al is, raakt de relationele/pedagogische factor totaal uit zicht, als de leerling alleen centraal staat passen we
naadloos in het moderne, autonome denken en als alleen de leerstof centraal zetten, is de school niet meer dan een 'leerfabriek'.

Met name de vakinhoud als deel van Gods schepping en het vakmanschap van de docent moet juist weer centraler moet komen te
staan. De Schrift en in navolging daarvan de Reformatie zet in op Gods eer en de grootheid van Zijn werken. Reformatorisch onderwijs doet er goed aan dat spoor te volgen: Gods grote werken in het middelpunt. Het vak, van waaruit die werken onderzocht en gekend mogen worden, komt dan weer meer in het middelpunt. Het is opvallend hoe in alle onderwijs- en beleidsstukken vanaf de jaren zeventig juist dat element ontbroken heeft. En het reformatorisch onderwijs is er getrouw achteraan gehobbeld. (Of liep soms zelfs als beste jongetje van de klas voorop.) (Zie hiervoor het goed leesbare proefschrift van dr. R. Toes: https://www.rug.nl/research/portal/file ... thesis.pdf)

Ik ben het daar totaal niet mee eens. Feitelijk staat dan het gemiddelde kind centraal. Maar het zou een onderwerp zijn voor een afzonderlijk draadje.

Zijn hier eigenlijk wel eens collecten voor in andere Gereformeerde Gemeenten?

https://www.rd.nl/kerk-religie/renovati ... -1.1532428

Wel voor uitbreiding, in ieder geval. Ik hoorde pas nog dat hier in Zeeland er in een gemeente gecollecteerd werd voor de uitbreiding in Sliedrecht.

DDD schreef:Zijn hier eigenlijk wel eens collecten voor in andere Gereformeerde Gemeenten?

https://www.rd.nl/kerk-religie/renovati ... -1.1532428

Mooi initiatief. Ik denk dat dit soort initiatieven de toekomst moeten worden met de sterke migratie naar grote gemeenten waardoor kleine gemeenten al maar kleiner en verouderd zullen raken.

Mistig schreef:

DDD schreef: En een mooi maar ook wel aangrijpend (vond ik persoonlijk) interview met een oud mede-jv-lid uit de kerk van mijn jeugd:

https://www.npostart.nl/de-verwondering ... KN_1702704

Een mooi interview. Dank voor het delen.

Ik heb met pijn in mijn hart zitten kijken. Hebben we als reformatorische kerken echt geen antwoord op deze pijn? En ja, ik ken het theoretische antwoord (Je kruis opnemen en volgen), maar ik geloof dat als ik tegenover deze meneer zou zitten, ik dit niet uit mijn mond zou krijgen... Ik vind dit zó moeilijk...

Voor kleine gemeenten zoals Westzaan begrijp ik het. Een kleine gemeente in een totaal geseculariseerde omgeving verdient steun van de rest van het kerkverband. Iets dieper kijkend dan het feit van die verbouwing op zich dient dat een diaconaal/missionair doel. Namelijk de verkondiging van Gods Woord in donker Noord-Holland.

Bij Sliedrecht begrijp ik het minder. Als een middelgrote gemeente niet in staat is om de uitbreiding te financieren had die gemeente het huiswerk over moeten doen.

.

Delftenaar schreef:Voor kleine gemeenten zoals Westzaan begrijp ik het. Een kleine gemeente in een totaal geseculariseerde omgeving verdient steun van de rest van het kerkverband. Iets dieper kijkend dan het feit van die verbouwing op zich dient dat een diaconaal/missionair doel. Namelijk de verkondiging van Gods Woord in donker Noord-Holland.

Bij Sliedrecht begrijp ik het minder. Als een middelgrote gemeente niet in staat is om de uitbreiding te financieren had die gemeente het huiswerk over moeten doen.

Eens. Overigens is Sliedrecht (1067 leden) niet-officieel nog verbonden aan Hardinxveld (1485 leden). Dat bedrag zou je dan toch prima zelf kunnen ophoesten, zij het met hulp van het Kerkelijk Grootboek?
Het komt ook door slechte planning in Sliedrecht. Bij de instituering telde de gemeente al 500 leden, terwijl er een kerk gebouwd werd voor 560.

Pioenroosje schreef:

Mistig schreef:

DDD schreef: En een mooi maar ook wel aangrijpend (vond ik persoonlijk) interview met een oud mede-jv-lid uit de kerk van mijn jeugd:

https://www.npostart.nl/de-verwondering ... KN_1702704

Een mooi interview. Dank voor het delen.

Ik heb met pijn in mijn hart zitten kijken. Hebben we als reformatorische kerken echt geen antwoord op deze pijn? En ja, ik ken het theoretische antwoord (Je kruis opnemen en volgen), maar ik geloof dat als ik tegenover deze meneer zou zitten, ik dit niet uit mijn mond zou krijgen... Ik vind dit zó moeilijk...

Ik vind vooral het omgaan met andersdenkenden verbijsterend. Maar dit lijkt me toch ook wel uitzonderlijk.

Ik kan het niet kijken of ik moet een app van NPO downloaden. Klopt dat?

Ik heb een poging gewaagd, scrolde er even doorheen maar schrok gelijk al toen ik hoorde dat het dus twee mannen zijn die menen een kind te moeten groot brengen.
Arm kind , denk ik dan. Zeker toen de man vertelde dat op de momenten dat het kind het meest verdrietig is, ze geen "papa", maar "mama" roept. En dan komt er toch een 'papa'
Verstoken van moederliefde groeit dus zo'n kind op. Je hart huilt.
Kon het niet meer opbrengen verder te kijken.