Dat bleek uiteindelijk ook zo te zijn.lien75 schreef:Pesters blijken vaak thuis of zelf ook een probleem te hebben, zeggen ze...Mara schreef:Ik heb me opgetrokken aan zijn veerkracht. Het is ongelooflijk hoe moedig en vergevingsgezind hij zich toonde, toen de dader gewoon in zijn klas mocht blijven zitten.lien75 schreef:
Ja, natuurlijk! Heeft je zoon het een beetje kunnen verwerken? Alhoewel het waarschijnlijk zijn hele leven blijft achtervolgen...
Gepest worden... Het maakt een wond die nooit meer helemaal geneest! En dat is juist zo het gemene...
Zelf vraag ik mij af. Natuurlijk heeft de pester ook een probleem. Maar hij/zij is geen slachtoffer en loopt geen schade op!
Wij hebben moeten leren dat recht hebben en recht krijgen, twee totaal verschillende zaken zijn.
En dat je zomaar in de steek gelaten wordt door politie en schoolleiding.
Je loopt je te pletter tegen een muur van bureaucratie, onwil en juridische prietpraat.
En op een dag geef je het op, je moet wel, omdat je zorg en aandacht uit gaat naar je kind.
Je moet vechten tegen wraakgevoelens, als je de dader met een breed lachend, uitdagend gezicht, tegen komt.
Maar ook dat ebt langzaam weg, want wraak verteert je van binnen.
En nog veel later hoorde mijn zoon op de reünie van zijn school dat het de dader slecht is vergaan, ook met het gezin waar hij uit komt.
Mijn zoon bleek niet zijn enige slachtoffer.
Slappe opvoeding, berucht en beroemd in de wijk waarin hij woonde en eigenlijk nooit echt gecorrigeerd.
Men was nogal bang van hem, en zijn reacties, met als triest resultaat, diverse slachtoffers en een, tot nu toe, verwoest leven. (van dader dus)