Dat herken ik ook wel. advent, verwachting 2e komst. Dat komt ook veel meer naar voren de laaste jaren in de kerkdiensten. En al die heilsfeiten moeten we niet gaan gedenken alsof ze nog een keer moeten gebeuren. Ze zijn een feit. En we leven nu (in verwachting?) naar de tweede komst van Christus. Ook kan je de verschillende heilsfeiten niet los van elkaar zien.Jongere schreef:
Dat heeft misschien ook te maken met de verschuiving in de viering van advent. Dat was in de vroege kerk ook de tijd van verwachting, maar dan wel die van Christus' tweede komst. Hij is namelijk al gekomen; en al kan preken over de beloften uit het OT over Zijn eerste komst heel leerzaam en waardevol zijn, nu krijgt dat denk ik teveel nadruk. We hoeven en mogen met kerst niet meer terug achter Pasen.
Tegelijk moet ik zeggen in de laatste jaren tijdens de adventstijd meer te hebben gehoord over de wederkomst, dus het lijkt dat die nadruk wel weer wat lijkt terug te komen.
En dan sluit ik met ook bij de woorden aan die Johann Gottfried Walther aanhaalt:
JongereJohann Gottfried Walther schreef:Als je Kerst niet ziet in het kader van:
2 Kor8
9 Want gij weet de genade van onzen Heere Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden, daar Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede zoudt rijk worden.
en wat Luther zei: Christus kan honderdmaal in Bethlehem geboren zijn, maar als Hij niet in uw hart geboren is, heeft het u geen nut.
Als je het niet in dat kader ziet, is Kerst maar arm.
Wat meer is: Bedoel jij dat hierstaat Pasen in waarde belangrijker is? Of zou hier bedoeld worden: Hij is niet alleen gestorven. Maar Hij is ook opgestaan. En Christus heeft niet alleen geleden. Maar Hij heeft ook overwonnen. En daarom kan hij onze Zaligmaker zijn.Het is niet zo dat er niets over kerst wordt gezegd in de Bijbel. Daarom is het denk ik ook waardevol om een feestdag hierbij als kerk te hebben.
Maar (dat is op het forum wel eens eerder ter sprake gekomen) we hoeven ook niet te doen alsof alle heilsfeiten even zwaar zouden moeten wegen. Dat doen ze in de Bijbel namelijk ook niet. Paulus zegt: "wat meer is, Die ook is opgestaan".
Of de heilsfeiten even zwaar wegen? Het ene kan niet zonder het andere. Als Christus niet mens was geworden had hij niet onze Zaligmaker kunnen zijn. Dus echt onbelangrijk is het niet. Daarom goed om het te blijven gedenken. Maar inderdaad wel binnen proporties.(En dan bedoel ik liefst zonder alle extra franje er omheen)