Pagina 3 van 7
Geplaatst: 24 feb 2005, 16:47
door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door EgbertMaar bij mij in de omgeving wonen nu eenmaal een paar gezinnen die het uitstralen dat ze liever wat minder kinderen gehad zouden hebben dan ze hebben maar dat het nu eenmaal in de Bijbel staat dat ze kinderen moeten hebben en daarbij vergeten dat kinderen geen last maar een zegen behoren te zijn.
Dat heeft ook veel te maken met de stijl van opvoeden en de competenties/vaardigheden van de ouders.
Geplaatst: 24 feb 2005, 17:22
door Grace
Een familie die ik ken uit Molenaarsgraaf heeft 21 kinderen.
gr, Grace
Geplaatst: 24 feb 2005, 18:55
door Marjan
Er heeft ooit in de Terdege een artikel gestaan over heel grote gezinnen. Ik herinner me een foto van zo'n gezin met 18 kinderen (het kunnen er een paar meer zijn) die in een rijtje tegen de dijk stonden. Zoveel wassen elke week, twee wasmachines trouwens, de meisjes 's morgens als een treintje staan om elkaars haar te vlechten, zoveel broden elke week, zoveel emmers chocoladepasta.
Wat ik niet snap, is hoe je als ouders elk kind voldoende aandacht geeft. De praktische dingen zullen nog wel gaan, daar groei je in. Maar hoe kun je elk kind apart liefde geven, en rekening houden met hem/haar? En wat doe je als er een met adhd of zo tussen zit? Dan loopt de boel in de soep volgens mij.
Geplaatst: 24 feb 2005, 18:57
door Barryvrouw
Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door EgbertMaar bij mij in de omgeving wonen nu eenmaal een paar gezinnen die het uitstralen dat ze liever wat minder kinderen gehad zouden hebben dan ze hebben maar dat het nu eenmaal in de Bijbel staat dat ze kinderen moeten hebben en daarbij vergeten dat kinderen geen last maar een zegen behoren te zijn.
Dat heeft ook veel te maken met de stijl van opvoeden en de competenties/vaardigheden van de ouders.
Wat klinkt dit potfolio-achtig....
Geplaatst: 24 feb 2005, 19:13
door Marjan
Oorspronkelijk gepost door Barryvrouw
Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door EgbertMaar bij mij in de omgeving wonen nu eenmaal een paar gezinnen die het uitstralen dat ze liever wat minder kinderen gehad zouden hebben dan ze hebben maar dat het nu eenmaal in de Bijbel staat dat ze kinderen moeten hebben en daarbij vergeten dat kinderen geen last maar een zegen behoren te zijn.
Dat heeft ook veel te maken met de stijl van opvoeden en de competenties/vaardigheden van de ouders.
Wat klinkt dit potfolio-achtig....
Let op je ABN, Barryvrouw!
(De smilies staan er niet, anders kwam er een knipoog bij.)
Geplaatst: 24 feb 2005, 19:29
door nozem
Oorspronkelijk gepost door Marjan
En toch, en toch, ik ken een heel groot gezin, maar nu de kinderen zelf allemaal volwassen zijn en kinderen hebben blijkt dat er niet één is die meer dan drie kinderen heeft. Ik heb dat een keer aangekaart bij een van die kinderen en die gaf toe dat een groot gezin toch helemaal niet zo ideaal was, en hij doelde niet op materiele dingen.
Je moet een groot gezin ook niet idealiseren.
Ik ben de oudste uit een groot gezin. (meer dan 10). Toen ik 2 was, mocht ik al haast nooit meer op schoot. Er zaten er al 2 onder mij. Toen ik 10 was, draaide ik na school volledig in het huishouden mee. Leuk hoor. Ik heb het mijn ouders vergeven, maar leuk was het beslist niet.
Geplaatst: 24 feb 2005, 20:08
door pingpongbal
Wij hadden een keer een kraamverzorgster die uit een gezin van 18 kinderen kwam. (Ik geloof dat er ook 2 tweelingen bij waren)
Grotere gezinnen ken ik niet.
Geplaatst: 24 feb 2005, 21:47
door vlinder
Bij ons in de kerk zit een gezin met 18 kinderen.
Dan nog 2 met 14
Dan ken ik nog uit een andere kerk 2 gezinnen met 16 kinderen
en dan hier nog een stuk of 5 gezinnen met meer dan 12 kinderen.
Verder nog ong. 10 met meer dan 8 kinderen.
Mensen wat een zegeningen.
Maar het kan ook niet bij iedereen.
Niet iedereen kan het psychisch aan.
Maar als je het wel aan kan, en het lukt je om individuele aandacht te geven en op te voeden voor in de maatschappij MET Gods Woord, is toch een hele mooie taak lijkt mij.
Maar ja wie ben ik.....
ps. Bij navraag zijn we gaan twijfelen of het er 17 of 18 waren maar in elk geval veel.
[Aangepast op 24/2/05 door vlinder]
Geplaatst: 24 feb 2005, 21:57
door Bar Yamino
De belangrijkste vraag is m.i. of de vrouw het lichamelijk en geestelijk aankan. Maar als mensen het graag willen, dan moet iedereen dat zelf weten (mits het je gegeven is om kinderen te krijgen). Zolang het maar niet wordt gepusht door druk van de omgeving.
Persoonlijk vind ik het wel wat veel, met het oog op de overbevolking van deze aardbol. Laten we het "Gaat heen en vermenigvuldigt u" nou ook weer niet al te letterlijk nemen ...
Geplaatst: 24 feb 2005, 22:04
door Lecram
Oorspronkelijk gepost door Grace
Een familie die ik ken uit Molenaarsgraaf heeft 21 kinderen.
gr, Grace
Dat zijn dus twee elftallen en een coach
Geplaatst: 24 feb 2005, 22:25
door RvP
Oorspronkelijk gepost door Mariken
Niet alle vrouwen moeten kinderen baren. Je kunt het verschil zien. Als je een vrouw ziet 'zeulen' met 4 zeurderige kinderen, dan heeft ze die moeten baren, zie je daarentegen een vrouw lopen met [het kunnen ook hier wel eens zeurderige kinderen zijn] 10 kinderen dan heeft ze die mogen ontvangen.
Met andere woorden: alle moeders met voorbeeldige fijne en blije kinderen hebbe die mogen ontvangen???????
En alle moeders met zeurderige kinderen hebben dat aan henzelf te danken?
Beetje kort door de bocht hoor.
Ik ben niet in staat om het verschiel wat bedoelt te zien.........
Kinderen zijn ten alle tijde gegeven. Een geschenk van God.
mvrg.
RvP
Geplaatst: 24 feb 2005, 23:23
door MW
Oorspronkelijk gepost door Marjan
Er heeft ooit in de Terdege een artikel gestaan over heel grote gezinnen. Ik herinner me een foto van zo'n gezin met 18 kinderen (het kunnen er een paar meer zijn) die in een rijtje tegen de dijk stonden. Zoveel wassen elke week, twee wasmachines trouwens, de meisjes 's morgens als een treintje staan om elkaars haar te vlechten, zoveel broden elke week, zoveel emmers chocoladepasta.
Wat ik niet snap, is hoe je als ouders elk kind voldoende aandacht geeft. De praktische dingen zullen nog wel gaan, daar groei je in. Maar hoe kun je elk kind apart liefde geven, en rekening houden met hem/haar? En wat doe je als er een met adhd of zo tussen zit? Dan loopt de boel in de soep volgens mij.
ligt eraan hoe snel de ouders zijn met hulp inschakelen (
('k spreek uit ruime ervaring)
Geplaatst: 24 feb 2005, 23:35
door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door Barryvrouw
Oorspronkelijk gepost door Miscanthus
Oorspronkelijk gepost door EgbertMaar bij mij in de omgeving wonen nu eenmaal een paar gezinnen die het uitstralen dat ze liever wat minder kinderen gehad zouden hebben dan ze hebben maar dat het nu eenmaal in de Bijbel staat dat ze kinderen moeten hebben en daarbij vergeten dat kinderen geen last maar een zegen behoren te zijn.
Dat heeft ook veel te maken met de stijl van opvoeden en de competenties/vaardigheden van de ouders.
Wat klinkt dit potfolio-achtig....
Hoebedoellu?
Geplaatst: 25 feb 2005, 00:45
door Lecram
Oorspronkelijk gepost door Marjan
Er heeft ooit in de Terdege een artikel gestaan over heel grote gezinnen. Ik herinner me een foto van zo'n gezin met 18 kinderen (het kunnen er een paar meer zijn) die in een rijtje tegen de dijk stonden. Zoveel wassen elke week, twee wasmachines trouwens, de meisjes 's morgens als een treintje staan om elkaars haar te vlechten, zoveel broden elke week, zoveel emmers chocoladepasta.
Wat ik niet snap, is hoe je als ouders elk kind voldoende aandacht geeft. De praktische dingen zullen nog wel gaan, daar groei je in. Maar hoe kun je elk kind apart liefde geven, en rekening houden met hem/haar? En wat doe je als er een met adhd of zo tussen zit? Dan loopt de boel in de soep volgens mij.
Ik stel me voor dat die adhd'er snel door z'n broertjes en zusjes ingedamd wordt.