Calvijn (cLuk.1:18): Er is een algemeen geloof, waarmede wij de belofte der eeuwige zaligheid en het getuigenis onzer aanneming uit genade omhelzen.Er is ook een bijzonder geloof, dat zich met een bijzondere belofte bezig houdt. Zo kan het somtijds plaatsvinden, dat iemand die God gelooft, wat de vergeving zijn zonden en zaligheid betreft, op enig ondergeschikt punt wankelt; bijvoorbeeld, dat hij te zeer vreest voor de dood, of te bezorgd is voor zijn tijdelijk onderhoud. Van zodanige aard nu was het ongeloof van Zacharias; de grondslag en de wortel van het geloof bleef bij hem onaangetast; op één punt slechts twijfelde hij, namelijk of God hem wel een zoon zou geven. Die zoon was hem door God beloofd.

Wat de zaligheid betreft denk ik hierbij ook wat wij kunnen leren uit Zondag 1 HC: ‘waarom Hij mij ook door Zijn Heiligen Geest van het eeuwige leven verzekert’: tegenwoordige tijd, voortdurend dus! Het ware geloof, dat Hij eenmaal in het hart der vromen gegraveerd heeft, kan niet verdwijnen of teloorgaan.

Vraag van SecorDabar aan de forumleden: Wat voor raad zouden jullie geven tegen zondigen tegen beter weten in?

Gods Woord leert ons: “Voorts, mijne broeders! Wordt krachtig in den Heere, en in de sterkte Zijner macht. Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen des duivels; want wij hebben den strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de geweldhebbers der wereld, der duisternis dezer eeuw, tegen de geestelijke boosheden in de lucht.

SecorDabar hanteer de wapenen, span de boog en schiet de pijlen naar Gods Heiligdom, vraag om bewaring. Wat bedoel ik hiermee: zend je ‘gebeden’ op tot de Heere. Daarbij bedenk ik mij, dat ik mijn bidden, niet voor bidden kan houden, maar vraag de Heere om bewaring. Grijpt Hem aan, worstel met Hem, laat Hem niet gaan, tenzij dat Hij jou zegent. De geestelijke wapenrusting aandoen is eigenlijk Christus aandoen, zoek met Hem verenigt te zijn! Verzeker je van (het vragen om) Gods hulp en bijstand. Wij moeten strijden tegen de zonden en ze ook haten. Waarom? Ze houden ons buiten de gemeenschap met Christus! Wandel nauwgezet. Wees niet vleselijk, maar geestelijk. Stel niet uit, verbeuzel je tijd niet.

Ik hoorde van een collega dat Joanne van Oosten (een meisje van 17 uit Nunspeet), die pas aan kanker is gestorven heeft gezegd dat ze nooit meer zo zou leven zoals zij had geleefd. Ze kreeg er besef van dat ze vleselijk had geleefd. Een doorsnee (GerGem) meisje uit de rechterflank van onze gezindte. De werkelijkheid werd voor haar werkelijkheid: sterven, God ontmoeten, komt ten oordeel, geef rekenschap. Ze hoopte dat door haar sterven er nog bekeerd zouden worden.

De dood komt en snijdt absoluut het leven af, er is geen weerstand tegen. “Ik ben nog jong”, de dood houdt er geen rekening mee. "Ik wil volgend jaar trouwen", de dood houdt er geen rekening mee. "Ik ga volgende week op vakantie", de dood houdt er geen rekening mee. Het wordt ons voorgesteld dag aan dag.
Machteloos en krachteloos zijn we als we de toeschouwers zijn als de draad van het leven wordt afgesneden. Het is Gods tijd. Wie zal voor God rechtvaardig zijn? Niemand! Gods stem spreekt, dat hebben we vorige week van dit meisje in het RD kunnen lezen. Maart jl. was zij al opgegeven, zij heeft nog drie maanden geleefd, waartoe? Er gaat een sprake van uit. een Gods sprake. Zoveel roepstemmen van de dood komen ons tegemoet.

Het grootste, het voornaamste werk zal wezen, dat we losgemaakt worden van onze lusten en van de Satan. Zijn listen moeten we weerstaan, wensen we aan zijn heerschappij te ontkomen. Wij zijn van nature allen slaven van de satan: en de satan is een harde meester. We zullen ernstig moeten nadenken over onze ellendige toestand en dat we onder zijn heerschappij verkeren. Dat is de macht en de kracht van de zonden (en toont onze geestelijke dood aan). God komt te geven wat een mens nooit zoekt. Omdat hij God niet kwijt is, maar omdat God de (uitverkoren) mens kwijt is, dan komt Hij met Zijn Woord. God leeft! God heeft geen lust in de dood van een zondaar, maar dat hij zich bekeert en leeft.

Denk eens aan een mens in de Bijbel, die zijn hele leven in de gemeenschap met de Heere verkeerde. Zijn hele leven, ja, zijn hele leven, 365 jaar, want ik lees in mijn Bijbel: "Henoch wandelde met God", gelijk een vader zijn kind aan de hand neemt. Zo nam God hem mee aan Zijn hand de hemel in, "want hij was niet meer, want God nam hem weg." Vrede met God, wat een wonder!!

alias schreef:6 Een iegelijk 24die in Hem blijft, 25die zondigt niet; een iegelijk die zondigt, die heeft Hem niet 26gezien en heeft Hem niet gekend.

24 Dat is, die door een waar geloof met Hem gemeenschap heeft.

25 Dat is, die begeeft zich niet tot een kwaad en zondig leven; die laat de zonde over zich niet heersen. Want anderszins zo vallen ook de ware gelovigen somwijlen wel in zonden, 1 Kon. 8:46. Ps. 19:13. Spr. 20:9. Jak. 3:2. 1 Joh. 1:8. Door het woord zondigen en de zonde doen verstaat dan hier Johannes hetgeen Paulus noemt wandelen naar het vlees, Rom. 8:1, en dienstknechten der zonde zijn, Rom. 6:17. Zie ook Joh. 8:34.

26 Namelijk met de ogen des waren geloofs, dat is, niet recht gekend, gelijk de volgende woorden verklaren.

DAT IS HET!!! Alias, dat is het!

Dank je.

edmund schreef:Calvijn (cLuk.1:18): Er is een algemeen geloof, waarmede wij de belofte der eeuwige zaligheid en het getuigenis onzer aanneming uit genade omhelzen.Er is ook een bijzonder geloof, dat zich met een bijzondere belofte bezig houdt. Zo kan het somtijds plaatsvinden, dat iemand die God gelooft, wat de vergeving zijn zonden en zaligheid betreft, op enig ondergeschikt punt wankelt; bijvoorbeeld, dat hij te zeer vreest voor de dood, of te bezorgd is voor zijn tijdelijk onderhoud. Van zodanige aard nu was het ongeloof van Zacharias; de grondslag en de wortel van het geloof bleef bij hem onaangetast; op één punt slechts twijfelde hij, namelijk of God hem wel een zoon zou geven. Die zoon was hem door God beloofd.

Wat de zaligheid betreft denk ik hierbij ook wat wij kunnen leren uit Zondag 1 HC: ‘waarom Hij mij ook door Zijn Heiligen Geest van het eeuwige leven verzekert’: tegenwoordige tijd, voortdurend dus! Het ware geloof, dat Hij eenmaal in het hart der vromen gegraveerd heeft, kan niet verdwijnen of teloorgaan.

Vraag van SecorDabar aan de forumleden: Wat voor raad zouden jullie geven tegen zondigen tegen beter weten in?

Gods Woord leert ons: “Voorts, mijne broeders! Wordt krachtig in den Heere, en in de sterkte Zijner macht. Doet aan de gehele wapenrusting Gods, opdat gij kunt staan tegen de listige omleidingen des duivels; want wij hebben den strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de geweldhebbers der wereld, der duisternis dezer eeuw, tegen de geestelijke boosheden in de lucht.

SecorDabar hanteer de wapenen, span de boog en schiet de pijlen naar Gods Heiligdom, vraag om bewaring. Wat bedoel ik hiermee: zend je ‘gebeden’ op tot de Heere. Daarbij bedenk ik mij, dat ik mijn bidden, niet voor bidden kan houden, maar vraag de Heere om bewaring. Grijpt Hem aan, worstel met Hem, laat Hem niet gaan, tenzij dat Hij jou zegent. De geestelijke wapenrusting aandoen is eigenlijk Christus aandoen, zoek met Hem verenigt te zijn! Verzeker je van (het vragen om) Gods hulp en bijstand. Wij moeten strijden tegen de zonden en ze ook haten. Waarom? Ze houden ons buiten de gemeenschap met Christus! Wandel nauwgezet. Wees niet vleselijk, maar geestelijk. Stel niet uit, verbeuzel je tijd niet.

Ik hoorde van een collega dat Joanne van Oosten (een meisje van 17 uit Nunspeet), die pas aan kanker is gestorven heeft gezegd dat ze nooit meer zo zou leven zoals zij had geleefd. Ze kreeg er besef van dat ze vleselijk had geleefd. Een doorsnee (GerGem) meisje uit de rechterflank van onze gezindte. De werkelijkheid werd voor haar werkelijkheid: sterven, God ontmoeten, komt ten oordeel, geef rekenschap. Ze hoopte dat door haar sterven er nog bekeerd zouden worden.

De dood komt en snijdt absoluut het leven af, er is geen weerstand tegen. “Ik ben nog jong”, de dood houdt er geen rekening mee. "Ik wil volgend jaar trouwen", de dood houdt er geen rekening mee. "Ik ga volgende week op vakantie", de dood houdt er geen rekening mee. Het wordt ons voorgesteld dag aan dag.
Machteloos en krachteloos zijn we als we de toeschouwers zijn als de draad van het leven wordt afgesneden. Het is Gods tijd. Wie zal voor God rechtvaardig zijn? Niemand! Gods stem spreekt, dat hebben we vorige week van dit meisje in het RD kunnen lezen. Maart jl. was zij al opgegeven, zij heeft nog drie maanden geleefd, waartoe? Er gaat een sprake van uit. een Gods sprake. Zoveel roepstemmen van de dood komen ons tegemoet.

Het grootste, het voornaamste werk zal wezen, dat we losgemaakt worden van onze lusten en van de Satan. Zijn listen moeten we weerstaan, wensen we aan zijn heerschappij te ontkomen. Wij zijn van nature allen slaven van de satan: en de satan is een harde meester. We zullen ernstig moeten nadenken over onze ellendige toestand en dat we onder zijn heerschappij verkeren. Dat is de macht en de kracht van de zonden (en toont onze geestelijke dood aan). God komt te geven wat een mens nooit zoekt. Omdat hij God niet kwijt is, maar omdat God de (uitverkoren) mens kwijt is, dan komt Hij met Zijn Woord. God leeft! God heeft geen lust in de dood van een zondaar, maar dat hij zich bekeert en leeft.

Denk eens aan een mens in de Bijbel, die zijn hele leven in de gemeenschap met de Heere verkeerde. Zijn hele leven, ja, zijn hele leven, 365 jaar, want ik lees in mijn Bijbel: "Henoch wandelde met God", gelijk een vader zijn kind aan de hand neemt. Zo nam God hem mee aan Zijn hand de hemel in, "want hij was niet meer, want God nam hem weg." Vrede met God, wat een wonder!!

Beste Edmund,
Bedankt voor uw heldere en welmenende antwoord aan ons allen.
Ik moet denken aan Christus woorden: Strijd om in te gaan.... door de enge poort, Lukas 13:24
Het is hier een strijd, niet van maar 10 dagen, alsof het om een kleinigheidje gaat, neen
máár: een strijd van 10 dagen, zoals dat ergens in de Openbaring staat geschreven, een strijd met vele verdrukkingen

En Gode zij dank, Die ons alle tijd doet triomferen in Christus (2 Korinthe 2:14).

Nog altijd vallen de christenen in zonde, hoewel niet graag; maar dít voordeel heeft een christen; al voelt hij de zonde, toch is hij die de baas. Hij komt echter niet zo ver dat hij geheel en al van de zonde is bevrijd, voor en aleer de oude deugniet sterft en ten onder gaat. Daarom, al vallen de christenen, Chritus is er, Die door Zijn Geest regeert en de zonde overwint; Hij richt hen altijd weer op en zegt: sta op, broeder, wees welgemoed, het valt wel mee. Zo strijdt Christus altijd, is Hij overal aan het werk en levert Hij slag met de vijanden; die trekken wel tegen Hem op, maar uiteindelijk wint Híj en moeten zij het onderspit delven.

Bron: Maarten Luther: Een toevlucht voor de Zijnen; Dagboek bij de Bijbel