Luther schreef:DWW schreef:helma schreef:als jij deze dingen hier als feit poneert (w.b. Ds Harinck/prof Baars) zeg ik met Henriet dat je lastert.
Beste Helma, ik was nog niet uitgeschreven. Dus hier nogmaals, wanneer het aankomt op de toepassing van het Heil door de weg van Gods heilige recht....vind ik, dat ook hij dit hemels gericht in zijn uitleg omzeilt. Luther heeft altijd gezegd dat de kerk valt of staat met de rechtvaardiging door het geloof. Dat geloof ontvang je niet tijdens je doop (op grond van een verondersteld geloof), ook niet wanneer je belijdenis doet), maar dit geloof in Jezus Christus ontvangt een zondaar NADAT hij in het hemels gericht zijn vonnis heeft gemijnd, en als in een punt des tijds is ondergegaan in de golven van Gods toorn in het badwater der wedergeboorte. Dit geloof in Hem is zijn daadwerkelijke geestelijke opstanding uit de kruisdood. Maar de doding van het vlees (= besnijdenis) gaat altijd vooraf aan de geestelijke opstanding. Dit hoor je bijna nergens meer. Ik heb ook ds. Baars en ds. C. Harinck hier nooit zo uit/over spreken. Het gaat mij om de inhoud van de zaak, en niet om het vertoog van woorden waarmee die zaak geestelijk wordt voorgesteld. Laat dit laatste heel duidelijk zijn! Dit is dus geen aanval op de persoon van ds. A. Baars (en ds. C. Harinck), maar slechts een opmerking omtrent hetgeen waarin zij (naar mijn bescheiden mening) in gebreke blijven....of weigeren uit/over te spreken. Maar dit zijn wel de dingen waar het op aankomt.
Neen, hier komt het niet op aan, DWW! Laat ik dat hier eens openlijk mogen zeggen.
Wat jij hier beschrijft is een buiten-bijbelse beleving van geestelijke zaken die op deze wijze nergens in de Schrift naar voren komen. Daarnaast werpt deze voorstelling van zaken de mens in zichzelf terug, want er zal gegraven worden in de belevingen of men ervaringen kent die ook maar enigszins beantwoorden aan het taalgebruik dat je hierboven bezigt. Ik doel dan op:
- Het vonnis wordt gemijnd in het hemels gericht.
- In een punt des tijds gaan we onder in de golven van Gods toorn in het bad der wedergeboorte.
- Dit geloof in Hem is zijn daadwerkelijke geestelijke opstanding uit de kruisdood.
Is het mogelijk om dit alles bijbelser te zeggen dan op deze pompeuze manier te spreken?
Ik heb het hier al vaker gezegd: de Heere vraagt niet om grote woorden en diepe bevindingen; wel om een oprecht hart dat in zijn zonden en ellenden het niet meer uithoudt zonder Christus. Daarom de vraag: Hebt gij Mij lief? Dáár gaat het om!
Beste Luther, als jij meent buiten de weg van het Goddelijke recht zalig denkt te kunnen worden, hoe komt God dan aan Zijn eer en hoe Zijn geschonken genade dan in jouw ziel verheerlijkt...?? Gooi dan ook de doorleefde bevinding van deze vaderen ook maar weg.
Van der Groe:
http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... lenaar.pdf
H.F. Kohlbrugge:
http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... t-gods.pdf
Lees hier hoe met name John Warburton werd gedoopt in de vloekdood van Christus:Nadat het eerste vers geëindigd was, ging Ds. Roby voor in gebed, aan het eind waarvan hij zich enige woorden liet ontvallen, die ik vast geloof, dat uitsluitend voor mij waren. Hij smeekte God dat, indien hier iemand was, die een laatste poging deed op Zijn genade, Hij zich dan aan de zodanige wilde betonen als zijn God. Ik deed mijn uiterste best om mij in te houden, dat ik niet uitriep: "Ja, hier is een arme verloren John Warburton. Hier ben ik om de laatste poging te doen." O, hoe ging mijn ziel uit tot God in het gebed, of Hij zich wilde openbaren! Nadat het gebed geëindigd was, werd er nog een vers gezongen vóór de predikatie.
Geheel mijn hoop scheen vernietigd te zullen worden, toen ik de dominee de bijbel van het kussen zag nemen om zijn tekst te zoeken. "O", dacht ik, "hij zoekt zeker naar de vreselijke tekst die mijn hart gedurende deze maanden vaneen gescheurd heeft." Hoe zal ik het maken als hij die tekst neemt: "Vervloekt is een iegelijk"? O, wat zal er van mij worden? "Ik moet in de hel verzinken als hij die neemt." O, de gewaarwordingen, die ik gevoelde! Ik kon er maar geen denkbeeld van vormen, waarom hij zolang talmde om de bijbel weer op het kussen te leggen. Tenslotte deed hij het, en ik zag, dat hij hem midden opensloeg. "Geloofd zij God", fluisterde mijn ziel, "de tekst is niet: Vervloekt is een iegelijk, die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der Wet, om dat te doen." O, de verwachting die binnen in mij ontsprong! "Heere, vergeef mijn zonden, als het U belieft Heere, wees mijn arme verloren ziel genadig", barstte mij uit het hart,
En lees hier hoe John Warburton met Christus mocht opstaan tot een nieuw leven:
En toen Ds. Roby zijn tekst las, o de verwondering en de heerlijkheid die in mijn ziel kwam! De dierbare tekst was: "Gij zijt opgevaren in de hoogte, Gij hebt de gevangenis gevangen gevoerd, Gij hebt gaven genomen om uit te delen onder de mensen; ja ook de wederhorige om bij U te wonen, o Heere God!" Ps. 68:19. O, de liefde, vrede en blijdschap die in mijn hart vloeide toen de woorden uit zijn mond kwamen! Zij waren waarlijk mijn ziel zoeter dan duizenden van goud of zilver. Ik was enkel verwondering, en zei in mijn hart: "Wat mag dit beduiden? Waar zijn mijn zonden? Wat kan toch de bedoeling van dit alles zijn? Waar is mijn last en de toorn en verschrikking, die ik zoveel maanden achtereen gedragen heb?" En wederom vloeide de tekst in mijn ziel: "Gij hebt de gevangenis gevangen gevoerd; Gij hebt gaven genomen om uit te delen onder de mensen, ja, ook de wederhorige om bij U te wonen,
o Heere God!" O, ik wist niet, waar mijn aangezicht te verbergen! Mijn ziel fluisterde aldoor: "Waarlijk het kan niet voor u bedoeld zijn; is het een droom? is het een droom?" Ik zocht naar mijn zonden, naar mijn last, naar de toorn en de ellende, die ik zo lang in mijn arme verwarde ziel had omgedragen, en kon noch schuld noch zonde, toorn noch gevangenschap vinden, want de Zaligmaker mijner ziel had ze allen weggenomen.
Bron:
http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/up ... burton.pdf
Is deze bovenstaande bevinding dan andere taal, als deze onderstaande Bijbelse taal:
In Welken gij ook besneden zijt met een besnijdenis, die zonder handen geschiedt, in de uittrekking van het lichaam der zonden des vleses, door de besnijdenis van Christus; Zijnde met Hem begraven in den doop, in welken gij ook met Hem opgewekt zijt door het geloof der werking Gods, Die Hem uit de doden opgewekt heeft. En Hij heeft u, als gij dood waart in de misdaden, en in de voorhuid uws vleses, mede levend gemaakt met Hem, al uw misdaden u vergevende; Uitgewist hebbende het handschrift, dat tegen ons was, in inzettingen bestaande, hetwelk, zeg ik, enigerwijze ons tegen was, en heeft datzelve uit het midden weggenomen, hetzelve aan het kruis genageld hebbende; (Kol. 2:11-14)
Nu dan de vraag: Werd het hart van Warburton dan niet geestelijk besneden, alvorens hij in Christus door het geloof werd ingelijfd....?? Was dit dan geen doding van zijn eigen verdorven vlees (= eigengerechtigheid) alvorens hij het vlees van het Meerdere geslachte Paaslam Christi eten mocht, naar Joh. 6:54-57....?? Was de bevinding van Warburton dan een on-Bijbelse bevinding? Was dit dan geen hemels gericht waarin hij door de Heilige Geest werd gebracht? Ten laatste, trap en mate zij Gode bekend....maar al Gods gerechtvaardigde volk moet en mag het met de psalmdichter betuigen: "Die in de nood mijn Redder is geweest." Leg je hart hier eens naast, en wanneer je dit nog mist smeek dan of God het je zou willen geven, uit vrije genade om niet, om Jezus wil, maar zeg niet dat deze dingen niet gekend behoeven te worden, en dat het hier niet op aankomt. Want dit was bij John Warburton het begin van zijn bekering, al hetgeen eraan vooraf ging was de toeleidende weg tot Christus onder de heerschappij van een vloekende wet.
