Nee, je zegt wat de besnijdenis was voordien, is wat de doop nu is.huisman schreef:Ik ben het met je eens alleen zou ik niet durven zeggen dat gedoopt of ongedoopt niets is. Ik kreeg zo juist van een RF'er een PB met wat Thomas Watson over de doop schrijft.Edward schreef:De werkelijkheid ligt in de geestelijke betekenis waarvan de besnijdenis een natuurlijk symbool was. Zowel Abram als Sarai kregen een nieuwe naam (een schaduwbeeld van wedergeboorte). Ze geloofden in het verlost worden van hun oude, zondige natuur.
Gal. 6:15 Want besneden zijn of niet besneden zijn betekent niets, maar of men een nieuwe schepping is.
Hetzelfde voor de doop dan dus?
En dit vond ik ook puntig geschreven van WatsonTweede tegenwerping: Maar kinderen zijn niet in staat het doel waartoe gedoopt wordt, te verstaan; want de Doop betekent immers de afwassing der zonden door het bloed van Christus. Kinderen kunnen dit niet begrijpen, wat kan derhalve het nut van de Doop voor hen zijn?
Antwoord. Het kind dat besneden werd, kon de besnijdenis ook niet verstaan en toch mocht het bevel tot de besnijdenis niet worden nagelaten of uitgesteld. Hoewel een kind de betekenis van de Doop niet verstaat, kan het toch wel deel hebben aan de weldaad die in de Doop verzegeld wordt. De kleine kinderen die Christus in Zijn armen nam, begrepen de bedoeling van Christus niet, maar zij kregen wel de zegen van Christus. "En de handen op hen gelegd hebbende, zegende Hij hen", Markus 10:16.
Vraag. Maar welk nut kan een kind van de Doop hebben, als het kind het karakter van de Doop niet verstaat?
Antwoord. Het kan wel een recht hebben op de belofte die daarin verzegeld wordt, waaraan het daadwerkelijk een aandeel zal krijgen als het tot geloof komt. Een legaat kan immers wel van nut zijn voor een kind in de wieg, al verstaat het nu nog niets van het legaat, maar als het tot jaren van onderscheid gekomen is, neemt het daarvan het volle bezit.
4. Zo was ook de mening van de vaderen en de praktijk van de kerk. De kerkvaders waren vurige voorstanders van de kinderdoop, zoals Irenaeus, Basilius, Lactantius, Cyprianus en Augustinus. Het was ook de praktijk in de Griekse kerk om de kinderen te dopen. Erasmus heeft gezegd, dat de kinderdoop al meer dan veertienhonderd jaar in Gods kerk in gebruik was. En Augustinus bevestigt dit in zijn boek tegen Pelagius, dat het in alle eeuwen in de kerk de gewoonte geweest is kinderen te dopen. Ja, het was de praktijk van de apostelen. Paulus verklaart, dat hij het hele huisgezin van Stefanus heeft gedoopt, 1 Korinthe 1:16.
Dus in dat geval moet je de waarde ervan ook over kunnen zetten, en als Paulus dan zegt dat besneden of onbesneden niets betekent, zou dat voor doop of niet gedoopt ook moeten gelden.
Kunnen we alsjeblieft alleen bij de direkt door de heilige Geest geinspireerde bronnen blijven uit de Bijbel, zoals het Woord ons opdraagt?
Wat Erasmus de katholieke humanistische priester ooit zei doet totaal niet ter zake.