Hypercalvinisme

[huisman]

Uitwendige roeping? Ik houd mij liever aan wat de D.L. hierover zeggen een ernstige en waarachtige roeping.

2-5. Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.
3/4-8. Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.

Dat is hetzelfde, vrind huisman.

Toch klinkt uitwendig mij te vrijblijvend in de oren. Ik ben blij dat onze dordtse vaderen de termen ernstig en waarachtig gebruikten.

[Luther]

Uitwendige roeping? Ik houd mij liever aan wat de D.L. hierover zeggen een ernstige en waarachtige roeping.

2-5. Voorts is de belofte des Evangelies, dat een iegelijk, die in den gekruisigden Christus gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe; welke belofte aan alle volken en mensen, tot welke God naar Zijn welbehagen Zijn Evangelie zendt, zonder onderscheid moet verkondigd en voorgesteld worden, met bevel van bekering en geloof.
3/4-8. Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord wat Hem aangenaam is, namelijk dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen, die tot Hem komen, en geloven, de rust der zielen en het eeuwige leven.

Dat is hetzelfde, vrind huisman.

Toch klinkt uitwendig mij te vrijblijvend in de oren. Ik ben blij dat onze dordtse vaderen de termen ernstig en waarachtig gebruikten.

Het begrip 'uitwendig' wordt in de dogmatiek louter gebruikt om aan te geven dat de ernstige en waarachtige roeping zonder de werking van Gods Geest zal afketsen op ons dode hart.

[Bert Mulder]

Toch klinkt uitwendig mij te vrijblijvend in de oren. Ik ben blij dat onze dordtse vaderen de termen ernstig en waarachtig gebruikten.

ben het helemaal met mijn Dordtse vaderen eens.

[Luther]

Toch klinkt uitwendig mij te vrijblijvend in de oren. Ik ben blij dat onze dordtse vaderen de termen ernstig en waarachtig gebruikten.

ben het helemaal met mijn Dordtse vaderen eens.

Maar inhoudelijk is het precies hetzelfde.
En volgens mij sluit jij het noodzakelijke werk van de Heilige Geest in de inwendige roeping ook niet uit.

[Bert Mulder]

Toch klinkt uitwendig mij te vrijblijvend in de oren. Ik ben blij dat onze dordtse vaderen de termen ernstig en waarachtig gebruikten.

ben het helemaal met mijn Dordtse vaderen eens.

Maar inhoudelijk is het precies hetzelfde.
En volgens mij sluit jij het noodzakelijke werk van de Heilige Geest in de inwendige roeping ook niet uit.

zonder het werk van de Heilige Geest in de levendmaking blijven we dood.

[Jongere]

Over het aanbod van genade zijn inderdaad al heel wat topics volgeschreven. Het hypercalvinisme is denk ik wel wat breder dan (de ontkenning van) dat. Ik weet niet of ik de term heel geweldig vind om ergens 'op te plakken'. Misschien is de omschrijving van ds. Harinck wel goed gekozen: "alles is hyper, overdreven geworden."

Ik denk dat dat op veel meer gebieden speelt dan alleen rond het aanbod van genade. Dat laatste is denk ik pas een uitvloeisel van gedachten over andere calvinistische standpunten. Er zijn meer calvinistische gedachten die kunnen worden uitvergroot en zo een verkeerde rol gaan spelen. Hetzelfde zie je misschien rond de reikwijdte van de verzoening. Dat Christus de toorn van God tegen de zonde van het ganse menselijk geslacht heeft gedragen (Heidelbergse Catechismus) wordt dan bijvoorbeeld erg moeilijk om na te zeggen. Terwijl dat toch wel kan, ook mét het beamen van een 'beperkte verzoening'. Het gaat er vooral om dat bepaalde begrippen of gedachten teveel gaan domineren.
Persoonlijk zie ik dat in de aanbodsdiscussie wel terugkomen, bijvoorbeeld rond de wil van God (1 Tim 2, 2 Petr 3). Maar ook rond het bijzondere karakter van de prediking. Dat daar tegen doden wordt gesproken alsof zij leven (Spurgeon). Dan wordt vaak vanuit de (juiste!) gedachte dat mensen van nature geestelijk dood zijn en dus niets kunnen doen, doorgeredeneerd naar de prediking die daarmee (wat scherp gezegd) krachteloos wordt. Terwijl juist door dat middel wonderen gebeuren.
Hypercalvinisme zou ik een te ver doorvoeren van bepaalde juiste calvinistische gedachten noemen, waardoor die andere juistheden verdringen.

Maar eigenlijk maakt het me niet zoveel uit of iemand onder zo'n noemer te plaatsen is. Het gaat er maar om dat we het geheel van de Bijbel recht doen. En ik zeg dat niet omdat ik dat kan bepalen wie dat doet, maar omdat ik besef hoe moeilijk dat is. Eenzijdigheid ligt voor iedereen op de loer. Al is het maar in een reactie tegen 'hypercalvinisme', dat kan nog eenzijdiger worden dan waartegen wordt gereageerd.

[huisman]

Toch klinkt uitwendig mij te vrijblijvend in de oren. Ik ben blij dat onze dordtse vaderen de termen ernstig en waarachtig gebruikten.

ben het helemaal met mijn Dordtse vaderen eens.

Maar inhoudelijk is het precies hetzelfde.
En volgens mij sluit jij het noodzakelijke werk van de Heilige Geest in de inwendige roeping ook niet uit.

Dat deden de Dodtse vaderen toch ook niet, toch gebruiken ze bij de roeping niet het woord uitwendig maar ernstig en waarachtig. Toen Jezus Levi riep met "Volg Mij" meende Hij dat net zo als toen Hij de rijke jongeling riep met "Volg Mij" Jezus roeping was ernstig en waarachtig maar had een tweeërlei uitwerking. Levi kwam , de rijke jongeling ging.

[Marieke]

Ik ben momenteel een boek over Augustinus aan het lezen. Ook bij Augustinus was er die spanning tussen Gods verkiezing en de verantwoordelijkheid van de mens.
Laten we dus niet denken dat wij dat met zijn allen even op formule krijgen.
Maar één ding vind ik - heel praktisch gezien - wél belangrijk: geen blokkades opwerpen in de Evangelieverkondiging. En een blokkade is 'je moet eerst...'

Volgens mij komt die blokkade vooral op RF voor....en dat wordt gepost door mensen die menen dat dat gezegd wordt in bepaalde kerken. Maar ik zal je eerlijk zeggen, ik heb al heel wat preken gehoord in de Ger.Gezindte van dominees van allerlei kerken, maar een blokkade van "je moet eerst...." hoor ik nou nooit....

Ik spreek uit ervaring, niet uit kwaadsprekerij. Ik ben jarenlang geblokkeerd geweest door de gedachte 'je moet je eerst je zonden kennen'. Door een boekje van Bonar ben ik daarvan bevrijd geworden.

Het boekje van Bonar ken ik niet, ik ken wel de Bijbel (ten dele) waarin staat: "wie gezond is, heeft de Medicijnmeester niet van node"

[rekcor]

Het boekje van Bonar ken ik niet, ik ken wel de Bijbel (ten dele) waarin staat: "wie gezond is, heeft de Medicijnmeester niet van node"

Ja, maar het gaat om de vraag wat er precies bedoeld wordt met 'je zonden kennen'. Soms krijg ik de indruk dat er 'nuchter' mee instemmen 'ik ben zondaar' niet genoeg is, maar dat je minstens tot tranen toe bewogen moet zijn, geen uitweg meer moet zien, enz.

Dat is denk ik ook waar Afgewezen op doelt.

[Willem]

Het boekje van Bonar ken ik niet, ik ken wel de Bijbel (ten dele) waarin staat: "wie gezond is, heeft de Medicijnmeester niet van node"

Ja, maar het gaat om de vraag wat er precies bedoeld wordt met 'je zonden kennen'. Soms krijg ik de indruk dat er 'nuchter' mee instemmen 'ik ben zondaar' niet genoeg is, maar dat je minstens tot tranen toe bewogen moet zijn, geen uitweg meer moet zien, enz.

Dat is denk ik ook waar Afgewezen op doelt.

De quote "Soms krijg ik de indruk dat er 'nuchter' mee instemmen 'ik ben zondaar' niet genoeg is,..." roept bij mij de vraag op, wat je bedoeld met "niet genoeg". Niet genoeg waarvoor?

[Afgewezen]

Ik spreek uit ervaring, niet uit kwaadsprekerij. Ik ben jarenlang geblokkeerd geweest door de gedachte 'je moet je eerst je zonden kennen'. Door een boekje van Bonar ben ik daarvan bevrijd geworden.

Het boekje van Bonar ken ik niet, ik ken wel de Bijbel (ten dele) waarin staat: "wie gezond is, heeft de Medicijnmeester niet van node"

Ik ken de Bijbel ook gelukkig. Maar in eerste instantie was mijn post een reactie op jouw opmerking dat 'jij dit nou nooit gehoord had'.
En zodra een tekst, zoals door jou aangehaald, wordt opgeworpen als blokkade, ga je er op de verkeerde manier mee om.

[Afgewezen]

Het boekje van Bonar ken ik niet, ik ken wel de Bijbel (ten dele) waarin staat: "wie gezond is, heeft de Medicijnmeester niet van node"

Ja, maar het gaat om de vraag wat er precies bedoeld wordt met 'je zonden kennen'. Soms krijg ik de indruk dat er 'nuchter' mee instemmen 'ik ben zondaar' niet genoeg is, maar dat je minstens tot tranen toe bewogen moet zijn, geen uitweg meer moet zien, enz.

Dat is denk ik ook waar Afgewezen op doelt.

Nee, dit bedoel ik toch niet. Ik geloof zeker dat God ons eerst vernedert, om ons daarna te verhogen. Maar zowel het een als het ander schenkt God Zelf op Zijn tijd. Het roepen om verlossing behoeft dan ook niet gepaard te gaan met allerlei geschiktheden van onze kant.

[Luther]

Toch klinkt uitwendig mij te vrijblijvend in de oren. Ik ben blij dat onze dordtse vaderen de termen ernstig en waarachtig gebruikten.

ben het helemaal met mijn Dordtse vaderen eens.

Maar inhoudelijk is het precies hetzelfde.
En volgens mij sluit jij het noodzakelijke werk van de Heilige Geest in de inwendige roeping ook niet uit.

Dat deden de Dodtse vaderen toch ook niet, toch gebruiken ze bij de roeping niet het woord uitwendig maar ernstig en waarachtig. Toen Jezus Levi riep met "Volg Mij" meende Hij dat net zo als toen Hij de rijke jongeling riep met "Volg Mij" Jezus roeping was ernstig en waarachtig maar had een tweeërlei uitwerking. Levi kwam , de rijke jongeling ging.

Uiteraard ben ik het hiermee eens.
De onderscheiding tussen de in- en uitwendige roeping is een dogmatische om het effect van de roeping aan te duiden, niet om de ernst en waarachtigheid van Gods roeping af te zwakken.

[memento]

Ik denk dat het fout is gegaan, toen de theologie anthropocentrisch geworden is.

Luther zei: God doet eerst zijn oneigenlijke werk (de mens ontdekken, Zijn toorn tonen), voordat Hij zijn eigenlijke werk (verlossen, Zijn liefde tonen) kan doen.

Centraal hierin staat wat God doet. Helaas is dat bij sommigen verworden tot: een mens moet eerst aan zijn zonden ontdekt worden. Dáár gaat het m.i. fout. In plaats van God doet wordt het een mens moet. In plaats van een weg wordt het een voorwaarde.

Als je mensen als Calvijn, maar nog veel sterker de Puriteinen leest, dan valt op hoe zij steeds weer oproepen tot het overdenken van de zonden. Overdenk uw zonden, bepeins uw onvolkomenheden, beken hoe nietig en verdorven gij zijt! Deze ernst wordt nogal eens gemist (zonden worden vaak niet concreet genoemd, oproep tot het overdenken ervan zelden (nooit?) gehoord).

De Puriteinen geloofden heilig, dat iemand die dagelijks de tijd nam om zijn zonden ernstig te overdenken, en te overdenken hoe gepast Christus als Middelaar is, hoe liefelijk Zijn Persoon is, hoe heerlijk de beloften van het evangelie zijn, etc, wedergeboren zóu worden. Niet als een voorwaarde, of als werkheiligheid, maar als een weg die de Heere zekerlijk zou zegenen. Deze praktische, bevindelijke noties, waar zijn ze in onze gezindte? Ik denk dat hier nog veel te leren is, voor links, rechts en midden. Niet alleen voor onbekeerden, maar ik denk dat zulks ook bij vele bekeerden tot een dieper geloofsleven zou kunnen leiden.

[Marieke]

Het boekje van Bonar ken ik niet, ik ken wel de Bijbel (ten dele) waarin staat: "wie gezond is, heeft de Medicijnmeester niet van node"

Ja, maar het gaat om de vraag wat er precies bedoeld wordt met 'je zonden kennen'. Soms krijg ik de indruk dat er 'nuchter' mee instemmen 'ik ben zondaar' niet genoeg is, maar dat je minstens tot tranen toe bewogen moet zijn, geen uitweg meer moet zien, enz.

Dat is denk ik ook waar Afgewezen op doelt.

Nee, dit bedoel ik toch niet. Ik geloof zeker dat God ons eerst vernedert, om ons daarna te verhogen. Maar zowel het een als het ander schenkt God Zelf op Zijn tijd. Het roepen om verlossing behoeft dan ook niet gepaard te gaan met allerlei geschiktheden van onze kant.

Dus je "moet toch eerst" vernederd worden?
dan zijn we het toch wel eens...